ตอนที่ 4 ซื้อเสื้อมาชดใช้

หลังเลิกเรียน

ใบตองเดินออกมาจากโรงเรียนเกือบห้าโมงเย็นทั้งที่สอบเสร็จตอนสี่โมงเย็นเพื่อนพากันกลับบ้านหมดแล้ว คิดว่าถ้าออกมาไม่ทันพี่สีครามเธอคงเอามาให้เขาพรุ่งนี้แทน แต่พอเดินออกมาถึงข้างกำแพงโรงเรียนก็เห็นพี่สีครามและกลุ่มเพื่อนนั่งคุยกันอยู่ยังไม่กลับบ้าน ใบตองเลยสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วเดินไปหาพี่สีคราม

“พี่สีครามเสื้อที่บอกให้ซื้อชดใช้ค่ะ” ใบตองยื้นเสื้อให้พี่สีครามที่มองแล้วรับเสื้อไป

“เด็กใหม่มึงเหรอสีคราม เอ้แต่ว่าหน้าคุ้นๆ นะน้อง” เอาอีกแล้วพี่บีมคราวก่อนบอกว่าใบตองเป็นลูกเมียน้อยพ่อพี่สีคราม มาเจอกันวันนี้บอกใบตองเป็นเด็กใหม่พี่ครามเฮ้อปากหมาจริงๆ รุ่นพี่กลุ่มนี้

“ก็น้องที่กูไปส่งบ้านห่างจากโรงเรียนไปสองซอยเพราะเกิดอุบัติเหตุหน้าตึก5 ไอ้บีมมึงจะไม่คุ้นหน้าได้ยังไง”

“อ่อๆ กูนึกออกแล้ว” พี่สีครามกับพี่บีมผูกขาดบทสนทนาสองคนโดยไม่สนใจใบตองเลยสักนิด

“ถ้าอย่างนั้นหนูกลับบ้านก่อนนะคะพี่สีคราม” เมื่อไม่รู้จะยืนอยู่ต่ออีกทำไม ฉันเลือกที่จะเดินกลับบ้านดีกว่า

“ครับ” ใบตองยิ้มให้พี่เจบีและพี่เขาก็ยิ้มตอบกลับเธอมาด้วยครั้งนี้ ก่อนที่จะสตาร์ทรถบิ๊กไบค์แล้วขับออกไปจากข้างกำแพงโรงเรียน แต่สายตาของเธอกับมองตามท้ายรถไปจนสุดสายตาก่อนที่จะเดินยิ้มด้วยความสุขกลับบ้าน

บ้านใบตอง

“ยายจ๋าใบตองกลับมาแล้วค่ะ” ใบตองร้องตะโกนบอกคุณยายของเธอเหมือนทุกๆ วันเมื่อกลับมาจากโรงเรียน

“กลับมาแล้วเหรอลูก ยายวานให้ใบตองขึ้นไปเก็บต้นหอมบนดาดฟ้ามาให้ยายหน่อย ยายจะเอามาโรยหน้าข้าวผัดพอดียายลืมเก็บมาก่อนทำอาหารเย็น” ใบตองวางกระเป๋านักเรียนเอาไว้บนโซฟาห้องรับแขกแล้วเดินขึ้นบันไดไปบนชั้นดาดฟ้าของบ้านโดยมีเจ้าหมาพันธุ์ปั๊กตัวเตี้ยสีน้ำตาลแบบลูกวัวกับแมวบริติชขนสั้นสีเทาวิ่งขึ้นบันไดนำหน้าเธอไปอย่างเร็ว

“ค่อยๆ วิ่งหน่อยเจ้าชาแปงเจ้าชาเปา ถึงจะขึ้นไปถึงก่อนก็หยุดรอพี่ใบตองเปิดหน้าประตูอยู่ดี พวกแกสองตัวไม่มีทางเปิดประตูระบบสแกนนิ้วมือออกไปได้หรอกเด็กๆ” ระบบทันสมัยที่พ่อของเธอหามาติดตั้งทั่วบ้านจากอเมริกาอุปกรณ์บางชิ้นในประเทศไทยไม่เป็นที่รู้จักในวงกว้างทีด้วยซ้ำ บ้านมือสองหลังนี้ถูกรีโนเวททำขึ้นมาใหม่ทุกอย่างระบบต่างๆ ภายในและภายนอกบ้านก็ติดตั้งใหม่หมดโดยเฉพาะระบบรักษาความปลอดภัยเพราะในบ้านมีเด็กผู้หญิงและคุณยายอาศัยอยู่เพียงสองคน ถ้าเกิดอะไรขึ้นสัญญาณกันขโมยจะไปแจ้งเตือนที่โรงพักใกล้บ้านและตำรวจจะมาถึงหน้าประตูบ้านภายในห้านาที

“เห็นไหมบอกแล้วว่าเหนื่อยเปล่าเจ้าชาแปงฮ่าๆ” ใบตองนั่งลงเอามือลูบหัวสุนัขที่นั่งหายใจแรงๆ และน้ำลายยื่นไหลออกมาด้วยความเหนื่อยจากการวิ่ง ขาสั้นๆ ยังจะซ่าวิ่งขึ้นบันไดสามชั้นครึ่งแข่งกับเจ้าชาเปาแมวตัวอ้วนที่วิ่งจับหนูทั้งคืนอีกเฮ้อ…

ใบตองลุกขึ้นเปิดประตูชั้นดาดฟ้าที่ถูกทำเป็นสวนผักลอยฟ้าของบ้านทั้งชั้นเต็มไปด้วยผักสวนครัวที่ใช้ประกอบอาหารและมีกระท่อมทำจากไม้ขนาดกลางที่สามารถนั่งได้สองถึงสามคนสำหรับนอนรับลมตอนเย็นที่แดดอ่อนแสงด้วย

“เอาแค่นี้ก็พอแล้วลงไปหาคุณยายที่ชั้นล่างกันเถอะ ชาแปงชาเปาไปกินข้าวได้แล้ว!” เจ้าลูกสุนัขและลูกแมวที่กำลังวิ่งไล่กัดหยอกล้อกันอยู่ พอได้ยินเสียงเรียกของใบตองพวกมันสองตัวก็รีบวิ่งเข้ามาหาใบตองเพื่อลงไปชั้นล่างเพื่อกินข้าวอย่างรู้งาน

“เอาต้นหอมมา แล้วหนูก็ไปล้างมือมากินข้าวเย็นกันนะ”

“ได้ค่ะคุณยาย”

หลังจากกินข้าวเย็นกันเสร็จเรียบร้อย ใบตองก็ทำหน้าที่เก็บโต๊ะล้างจานเหมือนทุกวันแล้วก็มานั่งดูหนังพร้อมกับอ่านหนังสือทวนเพื่อสอบพรุ่งนี้วันสุดท้าย

“พรุ่งนี้ใบตองสอบวันสุดท้ายแล้วก็จะเรียนจบเกรด9แล้วนะยาย ปิดเทอมตั้งสามเดือนกว่าว๊างว่าง!"

“ก่อนเปิดสองอาทิตย์เราสองคนก็จะเดินทางไปอเมริกา ได้เที่ยวที่นู่นหลายวันอยู่นะ อดใจไว้ระหว่างนี้สามเดือนก็อยู่บ้านเล่นกับเจ้าชาแปงชาเปาและปลูกผักเป็นเพื่อนยายแล้วกันนะลูก” คุณยายนั่งลูบหัวใบตองอย่างเอ็นดู ใบตองนั่งลงข้างล่างโซฟายึดโต๊ะรับแขกเป็นที่วางสมุดหนังสือเรียนวิชาที่จะสอบพรุ่งนี้เช้า ก้มหน้าเขียนสรุปแบบทบทวนความจำวิชาคณิตศาสตร์

“หนูคิดว่าจะสมัครทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟร้านคาเฟ่หน้าโรงเรียน พอดีพี่เจ้าของร้านกำลังขาดพนักงาน หนูเลยลองถามพี่เขาดูว่ารับเด็กอายุ15ทำงานไหม พี่เจ้าของร้านบอกว่าถ้าอยากทำก็ลองมาช่วยงานสักหนึ่งอาทิตย์ก่อนก็ได้ ถ้าทำไหวพี่เขาจะรับเข้าทำงาน” ใบตองเอาใบหน้าไปถูไถกับตักของคุณยายอย่างออดอ้อนเพื่อจะให้คุณยายอนุญาต

“ถ้าอยากได้คอมใหม่แล้วไม่อยากขอเงินพ่อกับแม่ เดี๋ยวยายซื้อให้ก็ได้เงินเก็บยายก็มีเงินเดือนเกษียณราชการก็ได้ทุกเดือนนะ หนูจะได้ไม่เหนื่อยนะ” ใบตองเงยหน้าขึ้นหันหน้าไปสบตาของคุณยายแล้วคุยแบบจริงจังท่าทางเอาจริง

“ใบตองมาขออนุญาตยายเพราะอยากลองทำงานหาประสบการณ์และเก็บเงินซื้อคอมใหม่ด้วยตัวเองนะยายนะ”

“เฮ้อยังไงก็จะทำให้ได้สินะยัยเด็กดื้อคนนี้ ว่าแต่ทำงานกี่วันเข้างานกี่โมงเลิกงานกี่โมง”

“พี่สาวเจ้าของร้านบอกว่าเข้างานเก้าโมงเช้า ร้านเปิดสิบโมงเช้าปิดหนึ่งทุ่ม ปิดร้านทุกวันพุธเท่ากับว่าได้หยุดหนึ่งวันต่ออาทิตย์ ส่วนเรื่องค่าจ้างพี่เขาจะให้วันล่ะ300บาทค่ะ ถ้าทำงานได้เกินหนึ่งอาทิตย์จะปรับขึ้นให้อีก50บาทและจ่ายเป็นรายเดือนแทน”

“เอ้าถ้าอย่างนั้นลองไปทำดูก็ได้มีข้อมูลมานำเสนอละเอียดขนาดนี้ ยายคงต้องอนุญาตแล้วใช่ไหมนะงานนี้เฮ้อ…”

“เย้ๆ ยายตกลงให้ใบตองทำแล้วนะ รักยายที่สุดเลยขอบคุณค่ะ” ใบตองโถมตัวเข้ากอดเอวยายเอาใบหน้าซุกอกท่านร้องดีใจสุดท้ายเธอก็ได้ทำงานแล้วตื่นเต้น