Love Slave 21

"มีอะไรจะบอกแม่ไหม"

น้ำเสียงอบอุ่นเอ่ยถามลูกชาย เมื่อเธียรและแม่นายอยู่ด้วยกันตามลำพังสองคนที่ไร่องุ่น จังหวะที่คุณหนูและเพื่อน ๆ กำลังสนุกสนานกับการเก็บองุ่นอยู่ จึงเป็นโอกาสสำคัญที่แม่นายจะล้วงความลับจากปากลูกชาย

แม่นายสายคำไม่ใช่คนโง่ที่จะมองไม่ออก สายตาที่ลูกชายของตนมองเด็กสาวผู้เป็นลูกเจ้านาย มันบอกชัดเจนว่าลูกชายของตนตกหลุมรักเด็กคนนั้นเข้าแล้ว

เธียรหันมามองหน้าคนเป็นแม่ ด้วยแววตาที่งุนงงเล็กน้อย เพราะอยู่ ๆ แม่ของเขาก็พูดขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

"เรื่องเธียรกับคุณหนู"

เธียรหลับตาลงอย่างจำยอม เพราะเขารู้อยู่แล้วว่าเขาไม่สามารถปิดบังแม่ตัวเองได้ เธียรเองก็อยากให้แม่ของตนได้รับรู้เช่นกัน

"ครับ...ผมรักเธอ"

"เป็นอย่างที่คิด"

"ผมรู้ว่าระหว่างผมกับเธอ มันไม่มีอะไรเหมาะสมเลย ผมต่ำต้อยติดดิน แต่เธออยู่สูงเกินเอื้อม แม้ผมจะดันทุรังแค่ไหน สักวันหนึ่งก็คงต้องยอมรับชะตากรรม"

"วัดด้วยอะไร ถึงบอกว่าไม่เหมาะสม คุณค่าของความเป็นคนมีเท่ากัน เธียรของแม่ไม่ได้ต่ำต้อยเลยลูก สายตาที่เด็กนั่นมองเธียร ดูเทิดทูนและจริงใจกับเธียรมาก เธอใสซื่อจนแม่ดูออกว่าเด็กนั่นรักเธียรมากแค่ไหน"

"ผมก็รักเธอครับแม่