CHAPTER 31 | ผู้หญิงของเขา

[Primrose Talks]

ตอนนี้เกือบสี่โมงเย็นแล้ว แต่ยังไม่มีท่าทีว่าเซนจะมารับฉันอย่างทุกครั้ง อาจเป็นเพราะวันนี้เป็นประชุมบอร์ดบริหารอย่างที่เขาว่า และพ่อของเขามาหาด้วยตนเอง

ฉันเพียงแต่ส่งข้อความหาเขาเท่านั้น ไม่กล้าโทรไปรบกวนในเวลางาน แต่ถึงตอนนี้ เขาก็เพียงอ่าน แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา

"ให้ลุงบุญไปส่งไหมแก" ใบเตยที่นั่งรอเป็นเพื่อนเอ่ยขึ้นหลังจากที่ผ่านมาหนึ่งชั่วโมงเต็ม

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันกลับเอง เขาน่าจะติดประชุมอยู่" ฉันหันไปปฏิเสธเพื่อนด้วยความเกรงใจ เพราะเส้นทางกลับบ้านของใบเตยมันคนละทางกับเพนท์เฮ้าส์

"อย่ามามีมารยาทกับฉัน ส่งข้อความบอกแฟนแก ฉันโทรเรียกลุงบุญแล้ว" ใบเตยจิ้มนิ้วกลางหน้าผากฉันแกล้งๆ หลังจากนั้นก็ก้มหน้าเล่นมือถือต่อ

ข้อความถูกส่งไปแล้ว และเขาก็อ่านมันทันที แต่ไม่ตอบ

ยังไม่ทันที่รถบ้านของใบเตยจะมาถึง รถยนต์ยุโรปสีดำสนิทก็จอดที่หน้าคณะ บอดี้การ์ดในชุดสูทดำสนิททั้งตัวเดินมายังจุดที่ฉันนั่งอยู่

ฉันไม่คุ้นหน้าพวกเขาเลย แต่ไม่แน่ใจว่าเซนมีลูกน้องเยอะขนาดไหน

"นายสั่งให้ผมมารับคุณไปพบครับ" หนึ่งในนั้นประสานมือคุยกับฉันอย่างสุภาพ

เขาเคยบอกฉันว่า ศัตรูเขามีม