บทที่ 1393

เฟลิเป้รู้สึกราวกับว่าตกอยู่ในห้วงความฝันอันสวยงาม ทว่าตอนนี้เธออยู่ตรงหน้าเขาจริง ๆ

ดวงตาของเขาเป็นสีแดงขณะที่ภาพของเธอคนนั้นพร่ามัว และหัวใจที่เต้นแรงจนผิดปกติก็ดังออกมาให้ได้ยินอย่างชัดเจน

“เคธี่…” เฟลิเป้เรียกเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงและมือที่สั่นไหวอย่างรุนแรง

เขาค่อย ๆ ยกแขนขึ้นพยายามสัมผัสใบหน้าสวยหวานตรงหน้า แต่ก่อนที่จะทันได้แตะตัวเธอ จู่ ๆ เธอก็เบือนหน้าหนีเขา

เธอเหลือบมองเฟลิเป้ที่ติดอยู่ในภวังค์ด้วยสีหน้าประหลาดใจ จากนั้นก็รีบเดินไปอุ้มเด็กน้อยที่ชื่อฮวนขึ้นมา

“ฮวน รู้จักลุงคนนี้เหรอ?” เธอถาม และคำถามนั้นก็ทำให้มือของเฟลิเป้ชะงักค้างอยู่กลางอากาศ

หัวใจที่เต้นแรงด้วยความสุขและดีใจดูเหมือนจะหยุดลงเท่านั้น ก่อนเขาจะรู้สึกเย็นยะเยือกไปจนถึงขั้วหัวใจ

“ลุง รถ อันตราย” เด็กน้อยพูดแบบเด็ก ๆ ก่อนจะตบลูกบอลเบา ๆ “ลุงช่วยฮวนเก็บบอล”

เด็กน้อยยังเด็กเกินไปจึงไม่สามารถอธิบายรายละเอียดได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอคนนั้นเข้าใจเขา

เธออุ้มเด็กน้อยก่อนจะเดินไปหาเฟลิเป้ที่ดูงุนงง จากนั้นก็ส่งยิ้มที่อ่อนโยนและสุภาพให้เขา

“ขอบคุณคุณมากนะคะ ที่ช่วยเก็บลูกบอลให้ลูกชายของฉัน” เธอขอบคุณเขาด้วยน้ำเสี