Share

บทที่ 430

Penulis: เด็กลำดับที่สิบหก
มาเดลีนรีบลบร่องรอยทั้งหมดของเธอ แล้ววางโน้ตบุ๊คกลับเข้าที่เดิม

เธอถือแฟลชไดรฟ์ที่มีน้ำหนักเบาไว้ในมือ แต่กลับรู้สึกว่าหนักอึ้งด้วยเหตุผลบางอย่าง

แม้ว่าเธอจะไม่ได้รับการอบรมเลี้ยงดูจากพ่อแม่ของเธอตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก แต่คุณปู่ของเธอมักจะสอนให้เธอเป็นคนใจดีและซื่อสัตย์เสมอ

เธอมีความสำนึกที่ชัดเจนอยู่ในใจเสมอและไม่เคยทำอะไรที่ก่อให้เกิดอันตรายต่อผู้อื่น

ในตอนนี้ เธอกลับรู้สึกลังเล

‘นี่ถือเป็นการไม่ซื่อสัตย์หรือเปล่า?’

‘ไม่ ไม่ใช่’

‘ย้อนกลับไปตอนนั้น เจเรมี่ วิทแมน นายร่วมมือกับเมเรดิธเพื่อทำลายฉันอย่างชัดเจน แม้กระทั่งในวันที่ ‘เสียชีวิต’ ของฉัน ฉันก็ยังต้องทนรับกับการโจมตีที่โหดร้ายและรุนแรงจากพวกคุณสองคน’

‘บาปที่ไม่มีอยู่จริงเหล่านั้น วิธีการกดขี่ข่มเหงที่โหดร้ายของนาย ความเจ็บปวดที่ไม่ได้รับความยุติธรรมมาสามปี และการแยกคนที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขออกจากกัน ล้วนเป็นเรื่องชัดเจนที่เลวร้ายสำหรับฉัน’

‘นายมอบความโชคร้ายให้กับฉัน ดังนั้นอย่ามาโทษที่ฉันสู้กลับในตอนนี้’

‘เจเรมี่ นายติดหนี้ฉัน’

มาเดลีนกำแฟลชไดรฟ์ในมือแน่น จากนั้นเธอหันหลังกลับและออกจากห้องทำงานของเจเรมี่ไป

บริษัทของ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 431

    มือที่เหยียดออกของมาเดลีนถูกดึงกลับและเฟลิเป้ก็ถูกขัดจังหวะทันทีเมื่อเขาแตะที่มุมของแฟลชไดรฟ์เขาเงยหน้าขึ้นมองอย่างไม่พอใจด้วยดวงตาที่เย็นชาและเห็นใบหน้าอีกคนที่โกรธจัด“วีล่า ควินน์ ทำไมเธอถึงไร้ยางอายขนาดนี้?!”อีวอนตะโกนว่า “ทันทีที่พี่เจเรมี่เดินออกไป เธอก็มาทานอาหารกลางวันอันแสนหวานกับผู้ชายอีกคนหนึ่งทันที แถมพวกคุณทั้งคู่ยังจับมือกันในที่สาธารณะอีก เธอมันแย่มาก เธอไม่สมควรเป็นว่าที่สะใภ้ของลูกพี่ลูกน้องของฉัน ฉันจะไปบอกเรื่องนี้กับพี่เจเรมี่!”มาเดลีนไม่คิดว่าอีวอนจะแอบตามเธอมาขณะที่เธอกำลังฟังคำพูดใส่ร้ายของอีวอน เธอก็สะบัดมือของตัวเองออกมาอย่างไม่พอใจและกล่าวว่า “ช่วยพูดให้เกีรยติด้วยนะ ‘ชายอื่น’ ที่เธอกำลังพูดถึงนั้นเป็นอาของเจเรมี่”“อะไรนะ?” อีวอนตกตะลึงมองไปที่เฟลิเป้ที่มีใบหน้าเย็นชา ในตอนนั้นเอง เธอสังเกตเห็นว่าผู้ชายคนนี้ไม่เพียงแต่ดูหล่อเหลาและดูไม่ธรรมดา แต่ใบหน้าของเขายังดูคล้ายกับของเจเรมี่อีกด้วยเธอรู้ว่าเจเรมี่มีอา แต่เธอไม่เคยเห็นเขามาก่อน ตอนนี้เธอได้พบกับเขาแล้ว และไม่คาดคิดว่าเขาจะเป็นชายหนุ่มที่ดูงดงามขนาดนี้“ขอโทษวีล่าซะ” เฟลิเป้กล่าวอย่างไม่พอใจ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 432

    เธอหยุดนิ่งอยู่สักพักก่อนที่จะรับโทรศัพท์สายนี้เสียงแหบแห้งของชายคนหนึ่งดังขึ้นอย่างแผ่วเบา “คุณกลับมาที่บริษัทแล้วเหรอ?”“ไม่ ฉันกลับมาที่ร้านของฉัน” มาเดลีนกล่าวอย่างใจเย็น “คุณไม่ว่างไม่ใช่เหรอ? ทำไมคุณถึงมีเวลาโทรหาฉันได้ล่ะ?”“ผมแค่คิดถึงคุณ” เขาตอบเสียงเบา เสร็จแล้วเขาก็กล่าวเสริมว่า “จริง ๆ นะ”สองคำสั้น ๆ นี้กลับทำให้หัวใจของมาเดลีนเต้นระรัว สายตาของเธอเลื่อนไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ หัวใจของเธอกลับรู้สึกปั่นป่วน“วีล่า คืนนี้ผมอาจจะไม่ได้กลับบ้าน คุณจะคิดถึงผมเหมือนที่ผมคิดถึงคุณบ้างไหม?”มาเดลีนเงียบไปครู่หนึ่งขณะที่เธอฟังคำพูดของเขาเธอนิ่งไปโดยทิ้งเวลาผ่านไปไม่รู้ว่านานแค่ไหน จากนั้นเธอตอบกลับเบา ๆ ว่า “แน่นอน แน่นอนอยู่แล้วที่ฉันจะคิดถึงคุณค่ะ”หลังจากได้รับคำตอบแล้ว เจเรมี่ก็หัวเราะเบา ๆ และกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะว่า “ไม่ต้องกังวลนะ ทุกอย่างจะได้รับการแก้ไขในไม่ช้า แล้วเราจะไม่มีวันแยกจากกันอีก”มาเดลีนฟังคำพูดของเจเรมี่ด้วยความรู้สึกว่างเปล่า เธอดึงสติของตัวเองกลับมาแต่ก็พบว่าการโทรได้สิ้นสุดลงแล้วเธอรู้สึกว่ามีบางอย่างถูกปิดบังไว้อยู่ และหลังจากปิดคอมพิวเตอร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 433

    มาเดลีนไม่คิดว่าเจเรมี่จะโผล่มาอย่างกะทันหันในเวลานี้ เขาไม่ได้เพียงแต่หยุดเธอ แต่เขายังกล่าวแบบนั้นอีกด้วยสายตาของเฟลิเป้เปลี่ยนเป็นเย็นชา “เจเรมี่ นายไม่ได้กำลังเดินทางไปทำงานเหรอ?”“ผมไม่ได้รับอนุญาตให้กลับมาได้หลังจากเสร็จงานงั้นเหรอ? แล้วไม่อย่างนั้นผมจะได้มาเห็นคุณเข้ามายุ่งกับภรรยาของผมเหรอถ้าผมกลับมาไม่ทัน?” เจเรมี่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขายังคงจับมือของมาเดลีนไว้ “กลับเข้าไปในบริษัทกันเถอะ”เขาเมินเฉยต่อเฟลิเป้และหันหลังกลับเพื่อพามาเดลีนไปที่ประตูมาเดลีนหันกลับไปมองเฟลิเป้ แล้วตามเจเรมี่เข้าไปในบริษัทอย่างนิ่งสงบเมื่อกลับมาถึงห้องทำงาน มาเดลีนนึกว่าเจเรมี่จะถามอะไรเธอ แต่เขากลับไม่ได้ถามอะไรเธอเลย“คุณไม่มีอะไรจะถามฉันเหรอคะ?” มาเดลีนมองดูชายผู้มีท่าทางสงบนิ่งด้วยความสงสัยเจเรมี่ถอดเสื้อคลุมออกแล้วตอบกลับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “ผมมีอะไรต้องถามอย่างนั้นเหรอ?”“คุณจะไม่ถามฉันหน่อยเหรอว่ามีอะไรอยู่ในแฟลชไดรฟ์นี้ และทำไมฉันถึงเอามันให้เฟลิเป้?”“ถ้าคุณอยากจะบอกผม คุณก็คงจะบอกผมเอง” เจเรมี่ยิ้ม ดูเหมือนว่าคำพูดของเขาจะไม่ได้ตั้งใจอยากรู้คำตอบมากนัก“คุณไม่อยากถามฉั

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 434

    น้องสาวของไดอาน่าดูจากบุคลิกเหมือนเป็นคนซื่อสัตย์ แต่น้ำเสียงของเธอกลับดูถูกเหยียดหยามอย่างยิ่งเมื่อเธอกล่าวว่า “เมื่อตอนประมาณ 28 ปีที่แล้ว ไดอาน่า พี่สาวของฉันมอบเด็กทารกให้กับฉัน เธอบอกว่าเป็นเด็กคนหนึ่งที่ถูกทอดทิ้ง เธอสงสารเด็กน้อย จึงขอร้องให้ฉันรับไปเลี้ยง”“ในตอนนั้น เธอให้เงินก้อนโตกับฉันเพื่อเลี้ยงดูเด็กคนนั้น ฉันจึงดูแลเด็กน้อยอยู่สองสามวันเพราะฉันต้องการเงิน แต่เด็กคนนั้นกลับร้องไห้ไม่หยุดทุกคืน มันน่ารำคาญมาก เธอจึงเอาเด็กไปให้พ่อ”เมื่อเอโลอิสและฌอนได้ยินความจริง พวกเขารู้สึกหัวใจสลาย เจ็บปวดหัวใจจนหายใจไม่ออกลูกสาวของพวกเขาร้องไห้ทุกคืนเพราะเธอต้องการกอดและการปลอบโยนจากพ่อแม่ แต่กลับไม่มีใครให้สิ่งนั้นกับเธอ เรื่องกลับตรงกันข้ามกัน เธอยังถูกทอดทิ้งอีกต่างหากในขณะเดียวกัน พวกเขากำลังเลี้ยงดูลูกสาวของไดอาน่าไดอาน่าถึงกับไม่กล้ากล่าวว่าลูกสาวตัวเองเป็นเด็กที่ถูกพ่อแม่ทอดทิ้ง และคอยดูแลเธออยู่ใกล้ ๆ เพราะไดอาน่าเองก็รู้สึกสงสารเธออยู่ลึก ๆ ในใจสิ่งที่เธอกล่าวออกมานั้นช่างน่ารังเกียจเป็นอย่างมากไดอาน่ามักดูภายนอกเหมือนจะซื่อบื้อและไร้เดียงสา แต่เธอกลับรู้เรื่องราว

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 435

    แม้ว่ามาเดลีนจะเดาได้จากคำตอบของเมเรดิธ แต่เมื่อเจเรมี่ให้คำตอบยืนยันกับเธอ เธอก็ยังรู้สึกตกตะลึงเหมือนเดิมลมหนาวจากต้นฤดูหนาวพัดมากระทบใบหน้าของเธอ ความเหน็บหนาวทะลุเข้าไปถึงกระดูกทำให้มาเดลีนระลึกถึงความโหดร้ายของผู้ชายคนนี้ในตอนนั้นเธอไม่เคยลืมการกระทำที่โหดร้ายและเลือดเย็นของเขาเช่นเดียวกับการจ้องมองของเขาหลังจากนั้นไม่นาน มาเดลีนก็เม้มริมฝีปากของเธอ “คุณเกลียดมาเดลีนมากนี่คะ แล้วทำไมคุณถึงสร้างหลุมฝังศพให้เธอล่ะ? แถมคุณยังให้ดอกกุหลาบกับเธออีก ฉันไม่เข้าใจเลยจริง ๆ” เธอยิ้มขณะที่เธอกล่าว เธอไม่สามารถยอมรับความเป็นจริงนี้ได้เขาเกลียดเธอมากจนอยากจะบดขยี้เธอให้เป็นฝุ่น แล้วทำไมเขาถึงต้องไว้อาลัยการจากไปของเธอล่ะ?เจเรมี่ยิ้มเมื่อได้ยินแบบนั้น สายตาที่อ่อนโยนของเขาจ้องไปที่ใบหน้าของมาเดลีน “ผมรู้ว่าคุณไม่เชื่อผมเพราะว่าผมก็หลอกตัวเองมาสองสามครั้งแล้ว”มาเดลีนหันศีรษะของเธอไปมองเขา “หลอกตัวเองเหรอ?”เจเรมี่ยิ้มและมองไปที่มาเดลีน “ผมหลอกกับตัวเองว่าการจากไปของเธอเป็นแค่เรื่องโกหก และผมยังหลอกตัวเองอีกว่า… ผมไม่ได้รักเธอ”“...”หลังจากที่เขากล่าวแบบนั้น มาเดลีนก็รู้สึกราวกับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 436

    จู่ ๆ โทรศัพท์ของมาเดลีนส่งเสียงดังขึ้นมา มีสายโทรเข้ามาหาเธอมาเดลีนรวบรวมความคิดของเธอและมองไปยังหน้าจอที่แสดงสายจากปลายทางเป็นเฟลิเป้ที่โทรเข้ามาเฟลิเป้หวังว่ามาเดลีนจะส่งข้อมูลในแฟลชไดรฟ์ให้กับเขา“คุณพ่อครับ ต่อจากนี้ไปวีล่าจะเป็นแม่ของผมใช่ไหม? ผมจะบอกเพื่อนคนอื่น ๆ ได้ไหมว่าแม่ของผมชื่ออ วีล่า ควินน์ เวลาที่เพื่อน ๆ ถามผม” แจ็คสันถามด้วยน้ำเสียงสดใสและไร้เดียงสามาเดลีนมองไปคนที่นั่งตรงข้ามเธอและเห็นเจเรมี่ตักอาหารใส่จานของแจ็คสัน จากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างอบอุ่นและพยักหน้า “แจ็ค ไม่ว่าอดีตหรืออนาคต ลูกจะมีแม่เพียงคนเดียว และแม่ของลูกนั่งอยู่ตรงหน้าลูกแล้ว”หลังจากที่เขาบอกแบบนั้น แจ็คสันก็ยิ้มร่าอย่างไร้เดียงสาให้มาเดลีนแววตาของแจ็คสันเป็นประกาย รอยยิ้มหรือท่าทางของเขาช่วยเยียวยาหัวใจที่บาดเจ็บของมาเดลีนได้เป็นอย่างดีแต่ทันใดนั้นเธอกลับคิดอะไรบางอย่างที่ทำให้รู้สึกปวดใจ กระนั้น ทำให้เธอเริ่มรู้สึกอึดอัดใจขึ้นมาเธอกลัวว่าเธอจะเป็นคนที่จะทำให้รอยยิ้มของแจ็คสันหายไปในอนาคตหากถึงช่วงเวลาที่ชื่อเสียงของเจเรมี่ถูกทำลายและคนในตระกูลวิทแมนทุกคนทำให้ถูกขายหน้านั้น แจ็คสันก็คงจะ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 437

    มาเดลีนจ้องมองเจเรมี่อย่างเฉยเมยเมื่อได้ยินแบบนั้น ชายคนนั้นพลิกดูเอกสารในมือช้า ๆ โดยไม่เงยหน้าขึ้น “เกิดอะไรขึ้น?”เคนมองมาที่มาเดลีนอย่างลังเลมาเดลีนเข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึงและยิ้มก่อนจะลุกขึ้น “เชิญพวกคุณคุยกันตามสบายเลยค่ะ ฉันจะกลับไปที่แผนกเครื่องประดับอยู่พอดี”“วีล่าเป็นภรรยาของผม ไม่มีอะไรที่เธอไม่ได้รับอนุญาตให้รู้” เจเรมี่หยุดมาเดลีนไว้เพื่อไม่ให้เธอออกไปเคนพยักหน้าและกล่าวว่า “คุณวิทแมนครับ โครงการในเซียโล่ควอเบย์กับ ZF มีปัญหาติดขัดเล็กน้อย”เจเรมี่ดูรายงานตรงหน้าเขาและถามอย่างเชื่องช้า “โครงการยังไม่เริ่ม แล้วจะเกิดอะไรขึ้นได้?”“เรายังไม่ทันเริ่มสร้าง ก็มีคนแย่งงานไปก่อนแล้ว”หลังจากที่เคนกล่าวแบบนั้น เจเรมี่ก็หยุดพลิกดูเอกสารของเขาเขาเงยหน้าขึ้นพร้อมกับดวงที่แสนลึกลับราวกับมหาสมุทร “ใครแย่งมันไปจากเรา?”เคนพยักหน้า “บริษัทที่ชื่อ ซีมิส พวกเขาเซ็นสัญญากับแผนกที่เกี่ยวข้องของ ZF เมื่อวานนี้”“ซีมิส?” เจเรมี่พึมพำกับตัวเองเบา ๆ“คุณวิทแมน บริษัทของเราจะต้องสูญเสียครั้งใหญ่ ถ้าไม่ได้ทำงานร่วมกัน การเตรียมการที่เราทำในตอนนั้นจะต้องสูญเปล่า”หลังจากที่เคนกล่าวแบ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 438

    ‘ฉันจะทิ้งแสงรำไรไว้ให้นายในช่วงฤดูหนาวเพื่อเห็นแก่คุณปู่และแจ็ค’‘นี่คือความเมตตาครั้งสุดท้ายของฉันที่มีต่อนาย’สองวันต่อมา ไม่เพียงแต่วิกฤตที่ไม่ได้รับการแก้ไขแล้ว แต่ยังพบว่าหุ้นของบริษัทวิทแมนก็ได้รับผลกระทบอย่างมากเช่นกัน นอกจากนี้ยังมีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่พวกเขาจะปิดตัวลงแต่เจเรมี่กลับไม่ได้ดูกังวล ในทางกลับกัน เขาพามาเดลีนกลับมารับประทานอาหารเย็นที่คฤหาสน์วิทแมนระหว่างรับประทานอาหารเย็นอยู่นั้น โทรศัพท์ของเจเรมี่ก็ดังขึ้นไม่หยุด ครั้งนี้เขารับโทรศัพท์และลุกเดินออกไปข้างนอก ในช่วงเวลนี้แม่ของเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมากเธอวางช้อนส้อมลงด้วยความรู้สึกเป็นห่วงเขาจึงทำให้ไม่อยากทานอาหารต่อ“คุณป้าคาเลน มีอะไรหรือเปล่าคะ?” อีวอนแสดงสีหน้าดูกังวล“จะมีอะไรผิดพลาดได้อีก? มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นกับบริษัทเมื่อเร็ว ๆ นี้ ป้าก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ทั้งหมดเกิดขึ้นพร้อมกัน”“คุณป้าคาเลน ไม่ต้องกังวลนะคะ พี่เจเรมี่มีความสามารถ เขาจะจัดการทุกอย่างได้” ใบหน้าของอีวอนดูชื่นมื่นเมื่อเธอพูดยกยอพี่เจเรมี่“เธอรู้อะไรมาหรือเปล่า? เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับ ZF ด้วย ฉันคิดว

Bab terbaru

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1430

    อดัมไม่ได้ให้เชอร์ลี่ย์เข้ามาด้วย ในขณะที่เขาพาทั้งเมเดลีนและเจเรมี่เข้ามาในห้องทำงานตัวเองห้องนั้นกว้างขวางและตกแต่งภายในอย่างหรูหรากว่าที่เห็นในโรงพยาบาล มีอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ดูค่อนข้างล้ำสมัยวางอยู่รอบ ๆเมเดลีนยืนอยู่ข้าง ๆ เฝ้าดูอดัมทำการทดสอบต่าง ๆ กับเจเรมี่ในที่สุดอดัมก็เก็บตัวอย่างเลือดจากเจเรมี่มาวางบนอุปกรณ์เพื่อทำการวินิจฉัยทันทีเธอรู้สึกกระวนกระวายใจในระหว่างที่รอถึงอย่างนั้นเธอก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าสีของตัวอย่างเลือดเจเรมี่ไม่ได้เข้มอย่างที่เคยเป็น ซึ่งนั่นอาจจะเป็นสัญญาณที่ดีประมาณสิบนาทีต่อมา ผลก็ออก“ทุกอย่างโอเคไหมอดัม?” เมเดลีนเอ่ยถาม“ไม่ต้องกังวลลินนี่ อาการผมจะดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน” เจเรมี่จับมือของเธอไว้แล้วปลอบโยน“ถ้าคุณอาการดีขึ้นมากแล้วทำไมวันนั้นคุณถึงทรุดลงกะทันหันแบบนั้นล่ะ?” เธอยังคงเอ่ยอย่างวิตกอดัมไม่ได้พูดอะไร เขาไล่สายตาผ่านรายงานวินิจฉัยสองครั้ง ก่อนจะมีแววตาเป็นประกาย ทว่าในไม่ช้าก็ต้องหายไป“ทุกอย่างดูดีทีเดียว ไม่มีอะไรผิดปกติ” อดัมพูดขณะที่มองเมเดลีน “ไม่ต้องกังวลมากไป เขากำลังค่อย ๆ ฟื้นตัวน่ะ”ได้ยินอย่างนั้นเมเดลีนก็ถอนหายใจโล่งอก

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1429

    เมเดลีนเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่เห็นใครบางคนลงมาจากรถ “เชอร์ลี่ย์ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉันบอกว่าจะกลับบ้านไม่ใช่เหรอคะ นี่บ้านฉันน่ะ”เมเดลีนชี้ไปที่วิลล่าขนาดเล็กข้างหน้า “นี่คือบ้านของคุณเหรอคะ?”“ค่ะ ที่นี่คือบ้านของฉัน” เชอร์ลี่ย์พยักหน้าอย่างมั่นใจ จากนั้นเธอก็เดินไปหาอดัมด้วยท่าทางจริงจัง “อดัม พี่สาวกลับบ้านทั้งทีทำไมดูไม่มีความสุขเลยล่ะ”ข้อมูลใหม่นั้นทำให้เมเดลีนรู้สึกงุนงง “เชอร์ลีย์ คุณเป็นพี่สาวของอดัมเหรอคะ?”“ค่ะ ฉันเป็นพี่สาวแท้ ๆ ของเขา เรามีพ่อและแม่คนเดียวกัน” เชอร์ลี่ย์แตะไหล่ของอดัมเบา ๆ แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “อดัม ทำไมไม่แนะนำเพื่อนให้ฉันรู้จักเลยล่ะ?”อดัมได้ยินอย่างนั้นก็ฝืนยิ้มออกมาเบา ๆ “ฉันไม่จำเป็นต้องแนะนำหรอก เพราะดูเหมือนทุกคนจะรู้จักกันอยู่แล้ว” เขาก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าเขาจงใจหลีกเลี่ยงเชอร์ลี่ย์ “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะ”เชอร์ลี่ย์ยิ้มอย่างสดใส "ฉันไม่ได้อยู่บ้านมาหลายปี ฉันก็ควรจะได้ชื่นชมบ้านหลังนี้ที่เคยอยู่บ้างนะ”ขณะที่พูดเธอก็เดินนำเข้าไปในบ้านก่อนอดัมเชิญเมเดลีนและเจเรมี่เข้าไป “เข้ามาสิ”เมเดลีนพยักห

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1428

    อดัมอึ้งไปครู่หนึ่ง “ว่าไงนะ? คุณกำลังพูดอะไร? คุณเป็นใคร? เอวลีนอยู่ไหน?”“จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ? คุณก็เหมือนพ่อแม่ของคุณนั่นแหละอดัม ไร้หัวใจและโหดร้าย” เชอร์ลี่ย์ล้อเลียนอย่างเย็นชาอดัมเงียบไปชั่วครู่ก่อนสุดท้ายเขาจะตอบสนองกลับมา“เธอเองเหรอ” ราวกับว่ามีบางอย่างมากระตุ้นภายในใจเขาตกตะลึงปนประหลาดใจ“ใช่ ฉันเอง” เชอร์ลี่ย์ตอบอดัมอย่างไม่ลังเล “เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้เราก็คงได้พบกัน แม้ว่าฉันไม่คิดว่านายจะตั้งตารอฉันหรอกใช่ไหม?”อดัมเงียบไปก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “ทำไมเป็นเป็นเธอที่รับโทรศัพท์? เอวลีนอยู่ที่ไหน? เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?”คนฟังเอ่ยอย่างเย้ยหยัน “ฉันไม่ได้บอกหรอกเหรอ? ว่าเดี๋ยวเขาก็ตายแล้ว ภรรยาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็จะต้องใจสลายไปด้วยน่ะ”“พูดบ้าอะไรเนี่ย! เขาไม่มีทางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตได้!” น้ำเสียงของอดัมเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก “ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเล่นแบบนี้แน่!”อดัมรีบวางสายรอยยิ้มของเชอร์ลี่ย์กว้างขึ้นในขณะที่จ้องหน้าจอที่ค่อย ๆ หรี่แสงลงช้า ๆ“เป็นใครกันถึงมาห้ามไม่ให้ฉันเล่นน่ะอดัม? เป็นตัวแทนของคนสองคนนั้นที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนงั้นเหรอ? ฮึ”เธอเย้ยหยันแ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1427

    “เจเรมี่!”เมเดลีนพบว่าไม่สามารถทนรออยู่หน้าห้องน้ำได้อีกต่อไป เธอเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำ สิ่งที่เห็นคือเจเรมี่ที่มีสีหน้าโกรธเกรี้ยวและเย็นชา ขณะที่ร่างของเชอร์ลี่ย์ล้มลงข้างอ่างอาบน้ำเมเดลีนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็รีบเช็คก่อนว่าเจเรมี่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ด้วยความมีมารยาทเธอจึงรีบเข้าไปหาและพยุงเชอร์ลี่ย์เธอเพิ่งเอื้อมมือออกไป แต่โดนเจเรมี่จับแขนไว้แน่น เขาจับไว้แรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บ“อย่าไปแตะต้องตัวเธอ”เจเรมี่เอ่ยเสียงเย็นสุดขีด“เจเรมี่?” เมเดลีนมองแววตาที่เฉียบคมของเขา “คุณโอเคไหม เจเรมี่? เกิดอะไรขึ้น ทำไมเชอร์ลี่ย์…” “ไม่ต้องกังวลค่ะ คุณนายวิทแมน ฉันไม่เป็นไร” เชอร์ลี่ย์จับข้างอ่างขณะที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง เธอชำเลืองมองสายตาเย็นชาของเจเรมี่จากหางตาก่อนจะหันไปยิ้มให้เมเดลีน“เจเรมี่ไม่ต้องการให้คุณสัมผัสฉันเพราะฉันทำเข็มหักโดยไม่ตั้งใจน่ะค่ะ มันคงจะแย่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บเพราะความผิดพลาดที่ไม่เป็นมืออาชีพของฉัน”จากนั้นเมเดลีนก็เห็นเข็มเล็ก ๆ หักยื่นออกมาจากแขนของเชอร์ลี่ย์หญิงสาวดึงเข็มออกมาอย่างใจเย็นโดยที่คิ้วเรียวของเธอไม่แม้แต่จะขยับเข้าหากัน“เจเร

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1426

    เธอสัมผัสแขนของเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวล เพราะอุณหภูมิจากร่างกายของเจเรมี่ไม่เพิ่มขึ้นเลย “อุณหภูมิร่างกายของเขาต่ำเพราะเขาแช่น้ำแข็งน่ะค่ะ” เสียงของเชอร์ลี่ย์ดังขึ้นจากด้านหลังเมื่อหันไปมองเมเดลีนก็เห็นเชอร์ลี่ย์ค่อย ๆ เดินเข้ามาพร้อมเข็มฉีดยาในมือของเธอ“คุณช่วยรอข้างนอกได้ไหมคะคุณนายวิทแมน? ฉันไม่ชอบให้ใครมาเฝ้าเวลาต้องรักษาคนไข้น่ะค่ะ”เมเดลีนเข้าใจและลุกขึ้น แต่เจเรมี่จับมือเธอไว้เสียก่อน“อย่าไปนะลินนี่”“ไม่เป็นไรเจเรมี่ ให้เชอร์ลี่ย์ฉีดยาให้คุณแล้วคุณจะไม่เป็นไร โอเคไหม?” เมเดลีนเอ่ยราวกับว่าเขาเป็นเด็ก ก่อนจะปล่อยมือ“ขอบคุณนะคะ เชอร์ลี่ย์”“ด้วยความยินดีค่ะ ฉันยินดีที่ได้ช่วยเหลือผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือค่ะ” เชอร์ลี่ย์ยิ้มเล็กน้อยเมเดลีนได้ยินอย่างนั้นก็ไม่คิดมากก่อนจะเดินออกไปเธอมองเจเรมี่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนปิดประตู เห็นแววของเขาเริ่มมีสีแดงจาง ๆเขากำลังมองเธออย่างอ้อนวอนจู่ ๆ เมเดลีนก็รู้สึกว่าอยากจะเข้าไปอยู่ข้าง ๆ เขา แต่เชอร์ลี่ย์ก็หันกลับมาตรวจสอบว่าเมเดลีนออกไปจากห้องน้ำหรือยังตอนนั้นเองที่เมเดลีนเห็นรูปร่างสมส่วนของเชอร์ลี่ย์ซึ่งเปียกโช

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1425

    เมเดลีนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งขณะที่ชำเลืองไปมองประตูห้องน้ำที่ปิดแน่น“อีกนิดเดียวมันก็จะจบแล้วเจเรมี่ อดทนอีกนิด“คุณจะปลดปล่อยความเจ็บปวดได้เหมือนที่ผ่านมาไง“ฉันเป็นหมอของคุณ แต่ฉันก็เป็นเพื่อนคุณด้วย ฉันช่วยคุณได้ อา…”เมเดลีนได้ยินเสียงของเชอร์ลี่ย์ดังออกมาไม่หยุดจนกระทั่งเธอกระซิบด้วยน้ำเสียงลุ่มหลงเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นเหตุการณ์ภายในห้องน้ำก็เงียบลงพนักงานมองไปที่ห้องน้ำด้วยสายตาแปลก ๆ ก่อนที่จะหันไปพูดกับเมเดลีน“ผมเอาน้ำแข็งไปไว้ในห้องน้ำหมดแล้วครับ คุณนายวิทแมน ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติมติดต่อเราได้เลยนะครับ”แล้วเมเดลีนก็ได้สติกลับคืนมาสู่ความจริง “ขอบคุณค่ะ”“ด้วยความยินดีครับ” พนักงานยิ้มเล็กน้อยและจากไปเมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเชอร์ลี่ย์ไปที่ห้องน้ำ เมื่อเอื้อมมือไปเปิดประตูก็พบว่าประตูถูกล็อคจากด้านใน“ฉันเอาของขึ้นมาให้แล้วนะคะ เจเรมี่เป็นยังไงบ้าง?” เมเดลีนถามในขณะที่ไม่มีเสียงตอบรับมาจากข้างใน“เชอร์ลี่ย์? เชอร์ลี่ย์? เจเรมี่! เจเรมี่!" เธอเริ่มตื่นตระหนก และไม่สามารถทนต่อความเงียบในขณะนี้ได้อีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูซ้ำ ๆ จนข้อนิ้วเริ่มแดง“

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1424

    เมเดลีนขึ้นลิฟต์ไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว ขณะที่ก้าวออกไปเธอก็เห็นใครบางคนที่คุ้นเคยอยู่ตรงทางเดิน“เชอร์ลี่ย์?” เมเดลีนเรียกออกมาอย่างลังเลผู้หญิงที่เดินห่างออกไปเล็กน้อยหยุดเดินแล้วหันมามอง “ใช่ ฉันเองค่ะ คุณนายวิทแมน” เชอร์ลี่ย์ยิ้มและอธิบาย “ฉันลืมของบางอย่างไว้ในห้อง ก็เลยกลับมาหยิบ”เมเดลีนวิ่งไปหาเชอร์ลี่ย์ ผู้หญิงคนนี้ไม่ต่างจากผู้ช่วยชีวิตของเธอในขณะนี้“พิษในร่างกายของเจเรมี่กำเริบกะทันหัน คุณเคยรักษาเขาใช่ไหมเชอร์ลี่ย์? คุณน่าจะช่วยเขาได้อีกครั้ง! ได้โปรดเถอะค่ะ ตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดมาก!”ในตอนนั้นสีหน้าของเชอร์ลี่ย์ก็เริ่มเป็นกังวลขึ้นมา “ตอนนี้เจเรมี่อยู่ที่ไหนคะ?”“ในห้องค่ะ!”“รีบพาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!” เชอร์ลี่ย์รีบเดินตามเมเดลีนไปเมื่อเข้าไปในห้องเมเดลีนก็เห็นว่าเจเรมี่สามารถลุกขึ้นนั่งพิงกับเตียงได้แล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปหาเขาทันที “คุณจะไม่เป็นไรเจเรมี่ เชอร์ลี่ย์บังเอิญกลับมาที่โรงแรมเพราะลืมของเอาไว้ เธอสามารถช่วยคุณได้แน่!”เมื่อได้ยินเช่นนั้นดวงตาคมกริบก็หรี่ลง และเมื่อเห็นเชอร์ลี่ย์เดิยเข้ามาหา เขาก็ขยับตัวออกอย่างรังเกียจเชอร์ลี่ย์เองก็เห็นความไม่พ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1423

    เมเดลีนวิ่งออกจากห้องน้ำและเห็นเจเรมี่นอนกองอยู่บนพื้นข้างเตียง“เจเรมี่!”เธอรีบวิ่งไปคุกเข่าลงข้าง ๆ เขาอย่างลนลาน คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันราวกับว่าเขากำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส หัวใจของเมเดลีนเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก“เกิดอะไรขึ้นน่ะเจเรมี่? ยาพิษออกฤทธิ์อีกแล้วใช่ไหม?”เธอดึงไหล่ของเจเรมี่เพื่อให้เขาพิงมาที่ตัวเธอหากทำได้เธอก็อยากจะพาเขาไปที่เตียง แต่เธอกลับไม่แข็งแรงพอ“เกิดอะไรขึ้น? อดัมบอกเองนี่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่บ่อย แล้วทำไมตอนนี้อาการของคุณกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว”เมเดลีนกระวนกระวายขณะที่น้ำตาเริ่มไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ และหยดน้ำตาใส ๆ ของเธอก็ตกลงบนใบหน้าของเจเรมี่“ไม่ต้องกังวลลินนี่” เจเรมี่พูดผ่านความเจ็บปวด พลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ “ผมชินกับความเจ็บปวดแล้ว มันจะเจ็บไม่นาน เดี๋ยวผมก็อาการดีขึ้น”เขาปลอบโยนในขณะที่คลี่ยิ้มเพื่อคลายความกังวลของอีกฝ่ายแต่ยิ่งเจเรมี่คำนึงถึงอารมณ์ความรู้สึกของเธอมากเท่าไหร่ หัวใจของเมเดลีนก็ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น“อดัม ฉันจะโทรหาอดัม เขารู้ว่าต้องทำยังไง!” เมเดลีนรีบควานหาโทรศัพท์แล้วโทรหาอดัมทันทีแต่กลับไม่มีใครรับ

  • บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ   บทที่ 1422

    “สำหรับฉัน?” เมเดลีนรับของขวัญมาด้วยความสับสน ก่อนจะเห็นว่ามีข้อความติดมาด้วยในข้อความเขียนเอาไว้ว่า : [ฉันรีบไปหน่อยก็เลยไม่มีเวลาหาของขวัญสำหรับการเจอกันที่ดีกว่านี้ให้คุณ แต่หวังว่าคุณจะชอบสิ่งนี้นะคะ] ลงชื่อเชอร์ลี่ย์นี่เป็นของขวัญหลังจากพบกันครั้งแรกจากเชอร์ลี่ย์งั้นเหรอ?เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ “คุณมีข้อมูลติดต่อเชอร์ลี่ย์ไหมเจเรมี่? ฉันอยากจะขอบคุณเธอ”“ไม่” เจเรมี่ตอบห้วน ๆ “ไปกันเถอะ ส่วนอันนี้ก็ฝากพนักงานเอาไว้ที่นี่”“ทำแบบนั้นมันจะไม่ดูเสียมารยาทไปเหรอคะ?” เมเดลีนครุ่นคิดและตัดสินใจเอาของสิ่งนั้นกลับไปที่ห้องด้วยในที่สุด เจเรมี่ไม่พูดอะไรมากแล้วกลับไปที่ห้องพร้อมเมเดลีนระหว่างทางกลับเธอเปิดกล่องแล้วพบชุดอโรมาเทอราพีข้างในรูปร่างของขวดนั้นเป็นรูปงูดูแปลกตาเมเดลีนที่ไวต่อกลิ่นและเชี่ยวชาญด้านการผสมน้ำหอม เธอจึงลองดมดูแต่นอกจากกลิ่นปกติที่เคยดมแล้ว เธอสังเกตว่าสิ่งนี้มีกลิ่นบางอย่างที่เธอไม่เคยได้กลิ่นจากที่ไหนมาก่อนอยู่ด้วย“วางมันลงแล้วไปกันเถอะ ลินนี่ เดี๋ยวแผนวันนี้เราพังหมดนะ” น้ำเสียงราวกับว่าเจเรมี่กำลังเตือนเธอ เขาดูเกลียดของขวัญชิ้นนี้จริง ๆคำพูดของ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status