บทที่14.ถึงเจ็บปางตาย...แต่ตัดใจคงดีกว่า 1

แต่คนที่เมวิการอคอยเขาไม่กลับมาหลับนอนที่บ้านของเขาเหมือนเดิม หล่อนจึงเป็นเจ้าสาวที่นอนเฝ้าห้องหอคนเดียวลำพัง แถมยังกระหน่ำด้วยข่าวฉาวๆ รับอรุณ ภาพของชายหนุ่มมหาเสน่ห์ ผู้ชายที่เพิ่งเดินเข้าสู่ประตูวิวาห์มาหมาดๆ กลับนอนจมกองเหล้าเคล้านารีกลางผับชั้นสูง เหมือนกับว่าไม่พอใจกับการแต่งงานครั้งนี้

และชายหนุ่มก็ทำเช่นนั้นทุกวันเป็นกิจวัตร...

บนหน้าหนังสือ หรือสื่อก็อตซิปจึงกระหน่ำพาดหัว ทำเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องสนุกเสียเหลือเกิน...

ไม่มีเสียงตอบรับจากปารีสเพรส อดัมเฝ้ามองเงียบๆ พร้อมกับสังเวชแวซ็อง เขาจะฝืนไปทำไม เมื่อแต่ละคืนที่เมามายหัวราน้ำ ชายหนุ่มแค่คลอเคลีย แต่ไม่ได้หิ้วใครไปกกกอดเหมือนเช่นเคย เขาแค่แสร้งทำให้สังคมรับรู้ แต่สิ่งที่ชายหนุ่มซุกไว้ลึกๆ อดัมตีโจทย์แตก!!

ปล่อยให้ชายหนุ่มดิ้นรนไปก่อน จนกว่าจะหมดแรง

ได้แต่หวังว่า เมวิกาคงมีความอดทนมากพอ...

หน้าชื่นอกตรมเป็นเช่นนี้เอง ได้นั่งกินนอนกิน มีสาวใช้คอยบริการแทบจะไม่ได้ขยับตัว แต่หัวใจของเธอกลัดหนอง ได้แต่ทนกล้ำกลืนมองภาพฉาวๆ ของสามี พร้อมกับเก็บกดไว้ในใจลึกๆ

แม่สามีก็ยังปฏิบัติกั