ตอนที่29 ทั้งกลัวทั้งสับสน  

เช้าวันต่อมา

เมย์ตื่นเช้ากว่าทุกวัน หรือพูดให้ถูกคือ เธอไม่ได้นอนทั้งคืนด้วยซ้ำ เพราะความคิดทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันภายในหัวอย่างรุนแรง จนเธอไม่อาจข่มตาหลับลงได้

ใจที่เผลอรักพ่อเลี้ยงไปแล้ว มันบอกให้เธอทิ้งขวดยาพิษไปซะ แต่หากเลือกทางนี้ พ่อกับแม่ของเธอก็อาจจะถูกพ่อเลี้ยงทำร้ายไม่วันใด ก็วันหนึ่ง

ส่วนอีกใจหนึ่งก็อยากกลับไปอยู่กับพ่อและแม่ ถ้าหากเลือกทางนี้พ่อเลี้ยงพยัคฆ์ก็จะต้องจบชีวิตลง ไม่ว่าเธอจะทางไหนก็ล้วนทำให้เจ็บปวดทั้งสิ้น

เมย์แอบเดินลงมาที่ห้องอาหารโดยไม่ให้ใครเห็น จากนั้นก็รอจนกระทั่ง ป้าละออกับสไบนางตั้งโต๊ะเรียบร้อยแล้ว เมื่อทั้งคู่เดินออกไป เธอจึงรีบสาวเท้าเข้ามาที่โต๊ะอาหาร

ในกำมือของเธอกำขวดเล็ก ๆ แน่น มือของเธอชื้นไปด้วยเหงื่อ เมย์เม้มปากสนิทจนเป็นเส้นตรง เปิดขวดเล็ก ๆ นั้นออกด้วยมืออันสั่นเทา บนหน้าผากของเธอมีเหงื่อผุดพรายขึ้น หัวใจเต้นรัว

เมย์หลับตาแน่นขณะที่เทผงสีขาวในขวดลงในถ้วยกาแฟของพ่อเลี้ยง

“ทำอะไรน่ะ !”

เสียงเข้ม ๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง

หญิงสาวสะดุ้งตกใจอย่างคนแอบทำความผิดร้ายแรง แล้วถูกจับได้คาหนังคาเขา ขวดที่อยู่ในมือหล่นลงพื้น

กริ๊ง !

ขวดใบนั้นกลิ้งไปหยุดแทบเท้าของ