Share

บทที่ 21

คำเรียกที่ไม่ได้ยินมานานดังขึ้น ซูชิงอวี่เหมือนถูกคนกดจุด ท่าทางที่เหม่อค้างอยู่ลืมการตอบสนอง

ไม่รู้ว่าเขาดื่มเหล้าไปมากแค่ไหนถึงได้เมาอยู่ในสภาพนี้ได้ เหมือนกับทั้งคู่ไม่เคยทะเลาะเบาะแว้งกัน โดยที่เขาโอบซูชิงอวี่ไว้ในอ้อมกอดด้วยความเคยชิน

ซูชิงอวี่ถูกเขาโอบกอดเอาไว้ สัมผัสได้ถึงอ้อมกอดที่คุ้นเคยและรุ่มร้อนของชายหนุ่ม สำหรับซูชิงอวี่แล้วมันมีผลกระทบเป็นอย่างมาก

เธอตั้งสติยื่นมือออกไปผลักเขา แต่กลับถูกลี่ถิงเชินยกนิ้วมือมาวางไว้บนริมฝีปากเพื่อจูบ

ริมฝีปากที่มีความร้อนสัมผัสหลังมือของเธอเบา ๆ ปากยังบ่นพึมพำว่า “ที่รัก คุณไปไหนมา? ผมตามหาคุณนานมากเลยนะ”

ซูชิงอวี่อดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ และน้ำตาก็ไหลรินออกมา ราวกับว่าน้ำตาทั้งชีวิตนี้ของเธอได้ไหลออกมาในปีนี้จนแห้งเหือดไปหมดแล้ว

เธออดกลั้นความโศกเศร้าแล้วพูดขึ้น “คุณไม่ใช่เหรอที่ผลักไสฉันด้วยน้ำมือของคุณเอง?”

“พูดซี้ซั้ว” ลี่ถิงเชินกอดเธอไว้แน่นขึ้นกว่าเดิม ริมฝีปากที่มีกลิ่นเหล้ายังคงวางตรงที่หลังใบหูของเธอ “คนที่ผมรักที่สุดในชีวิตนี้ก็คือคุณ แล้วผมจะทำใจผลักไสคุณออกไปได้อย่างไร?”

ซูชิงอวี่ผลักเขาแล้วถามขึ้นว่า “ลี่ถิงเชิน คุณดูให้ดีว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status