“พวกแกพ่อกับแม่ฉันตอบตกลงแล้วนะ พรุ่งนี้เช้าสักเจ็ดโมงเช้าฉันจะไปรับพวกแกทั้งหมดเองนะ เอ่อพราวแกอยู่กับมายูใช่ไหมตอนนี้?” “อ่าใช่ๆตอนนี้ฉันอยู่กับมายู” พราวจึงตอบกลับไปตามความจริงว่าตอนนี้เธอได้ไปอยู่ที่ห้องของมายูเป็นการชั่วคราวก่อน ชะเอมเมื่อฟังคำตอบของพราวและก็พยักหน้าตอบรับ“โอเค กินเสร็จแล้วจะไปไหนกันอีกไหม” ชะเอมเมื่อคิดได้ว่าด้านหลังของร้านหมูกระทะนั้นมีตลาดนัดหน้าเดินอยู่จึงพูดถามขึ้น“ทำไมเหรอ แกจะไปไหน” อลิสจึงได้ถามไปยังชะเอม“ไปเดินดูเสื้อผ้ากันดีกว่าข้างหลังมีตลาดนัดอยู่นะมีร้านเสื้อผ้าเต็มเลย” ชะเอมจึงได้เฉลยว่าที่ตนนั้นถามก็เพราะว่าอยากจะชวนพวกเธอให้ไปเดินตลาดนัดด้วยกัน และพวกเพื่อนก็ตอบตกลงเป็นเสียงเดียวกันแล้วหลังจากนั้นพวกเราทั้งสี่ก็ไปเดินตลาดนัดช้อปเสื้อผ้ากันพวกเราได้เสื้อผ้าใหม่กันมาคนละ3-4ตัวหลังจากนั้นชะเอมก็อาสาขับรถไปส่งเพื่อนทั้งหมดด้วยตัวของเธอเอง“รีบๆนอนกันด้วยนะพวกแก เจ็ดโมงฉันจะมารับ โอเค๊?” ชะเอมพูดขึ้นกับพราวและมายู“จ้า บัยบายนะแกขับรถดีๆล่ะ” พราวจึงพูดตอบรับเพื่อนสาวและทั้งสองก็เดินลงจากรถของชะเอมแล้วขึ้นไปยังห้องของมายูทันทีเพราะต้องเตรียมตัวเก็บ
“กี่ที่กันเหรอพรุ่งนี้น่ะ” มายูจึงได้ถามถึงวันพรุ่งนี้ว่าจะมีไปไหนอีกบ้างตอนเช้าของวัดถัดมาทั้งหมดรีบนั่งรถเพื่อมายังม่อนแจ่ม ดินแดนแห่งขุนเขา ทะเลหมอก และดอกไม้ ที่เที่ยวเชียงใหม่ที่เราจะได้สัมผัสลมหนาวและวิวทิวทัศน์ของภูเขาสุดลูกหูลูกตา อากาศที่ม่อนแจ่มค่อนข้างเย็นสบายตลอดทั้งปี ทุกๆเช้าจะมีหมอกให้เราได้ชม ในช่วงฤดูหนาวบนม่อนแจ่มก็จะมีการปลูกดอกไม้เมืองหนาวสวยๆ บริเวณด้านบนม่อนแจ่มก็มีร้านอาหาร มีศาลาไม้ให้เราได้นั่งจิบเครื่องดื่มรับประทานอาหารไปพร้อมกับชมวิวสวยๆ ด้วย“เป็นไงล่ะสวยไหมพวกแก” เมื่อมาถึงยังบริเวณจุดชมวิวชะเอมก็เอ่ยปากถามไปยังเพื่อนสาวที่ตอนนี้กำลังยิ้มมองธรรมชาติอันสวยงามและเก็บภาพความสวยงามของมันด้วยโทรศัพท์มือถือ“สวยมากเลยชะเอม ดีใจจังที่ได้มากับพวกแก” พราวพูดขึ้นโดยที่มือก็ยังคงถ่ายรูปเก็บภาพความสวยงามของธรรมชาติเอาไว้“เดี๋ยวพวกเราไปนั่งกินอาหารเช้ากันตรงมุมนู้นกันดีกว่ามุมและวิวสวยมาก” มายูพูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปทางศาลาที่ไว้สำหรับให้ผู้เยี่ยมชมได้เข้าไปนั่งรับประทานอาหารและหลังจากนั้นก็พากันไปยังดอยอ่างขางที่นั่นมีดอกไม้ พืชผักเมืองหนาว ทะเลหมอก ดอกพญาเสือโคร่ง
รายนั้นวันนี้ไม่อยู่บ้านหรอก ออกไปดูหนังกับเพื่อน” แม่จึงได้บอกว่าพี่เขาไม่อยู่หรอกออกไปดูหนังกับเพื่อน“อ๋อ” พยักหน้ารับรู้ แต่ใจมีเรื่องที่อยากจะถามพี่เชอนี่นะสิ“แล้วหนูกินข้าวมาหรือยัง อยู่กินข้าวกับพ่อกับแม่ก่อนดีมั้ย” แม่ถามด้วยความห่วงใยในตัวลูกสาวที่ไม่รู้ว่าได้กินข้าวมาหรือยัง“ดีแน่นอนค่ะ ชะเอมหิวมาก อ้อ เมื่อหลายวันก่อน พี่ไบรอันไปหาชะเอมที่มหาลัยด้วยนะคะ”“จ้ะ พ่อไบรอันเขาเข้ามาพบพ่อกับแม่ พี่เขาพึ่งกลับมาจากอังกฤษก็เลยแวะเข้ามาเยี่ยมพวกเราน่ะ หนูเจอกับพี่เขาแล้วใช่มั้ย”“เจอแล้วค่ะ ชะเอมมีเบอร์ของพี่ไบรอันแล้วด้วย ต่อไปคงได้ติดต่อกันมากขึ้นค่ะ”“ดีแล้วจ้ะลูก แล้วช่วงนี้เรียนหนักมั้ยเรา”“ลูกแม่กับพ่อซะอย่าง ไม่หนักเลยค่ะ สบายมาก”“เก่งจังลูกสาวใครเนี่ย” ฟังบนสนทนาระหว่างภรรยากับลูกสาวคนเล็กก็อดที่จะขำไปกับประโยคสุดท้ายที่ชะเอมนั้นได้เอ่ยออกมาพร้อมกับถามไปยังลูกสาวตัวน้อยสุดที่รักของบ้านหลังนี้“ลูกสาวของพ่อกับแม่ไงคะ” ชะเอมรีบตอบให้พ่อกับแม่ได้ภาคภูมิใจ ยิ้มออกมาจนตาหยีมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่บ้านหลังนี้ ได้อยู่กับพ่อและแม่“แอบเสียดายอยู่เหมือนกันนะคะเนี่ยที่มาแล้วไม่
“โอเค ปิดเทอมไปไหนกันอ่ะ” ชะเอม ถามเพื่อนว่าช่วงปิดเทอมไปเที่ยวไหนกันบ้าง“ฉันคงกลับบ้านไปหาพ่อและแม่กับพี่วินอ่ะ” พราวบอกก่อนว่าเธอคงไปเที่ยวหาพ่อกับแม่ที่เพชรบูรณ์กับพี่วิน“ฉันก็คงนอนอยู่ห้องแหละแล้วก็มีไปเที่ยวต่างจังหวัดกับทางครอบครัวน่ะ” มายูพูดขึ้นบ้างว่าในช่วงปิดเทอมเธอจะทำอะไรบ้าง“แปบๆพวกเราก็จะขึ้นปี2 กันแล้วเนอะ” อลิสมองและพูดไปยังเพื่อนแค่เพียงไม่นานพวกเธอก็จะได้ขึ้นเป็นนักศึกษาปีที่สองกันแล้ว“นั่นดิ เร็วเนอะ”วันปิดเทอมก็มาถึงสักที อลิสกับพี่สายฟ้าไปเที่ยวเกาหลีส่วนฉันนอนดูซีรี่ย์อยู่ที่ห้อง นอนจนแทบจะขึ้นอืด วันเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว แปบๆก็ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ก๊อกๆชะเอมเดินไปเปิดประตูห้องเดาดูก็รู้ว่าน่าจะเป็นอลิส เพราะเจ้าตัวส่งข้อความมาหาตั้งแต่ตอนที่ลงเครื่องแล้วว่าจะเข้ามาหา“คิดถึงจังเลย พี่แชมเปญไม่อยู่เหรอ”“ไม่อยู่”อลิสเดินเข้าไปนั่งลงที่โซฟาในห้องรับแขก วางพวกข้าวของสัมภาระเอาไว้ข้างๆกาย“เป็นไงสวีทหวานเว่อร์ยังกับไปฮันนีมูนเลยนะแก” ชะเอมรีบพูดแซวกันทันที ก็นะแต่ละรูปที่ฉันลงโซเชียลมันก็เป็นแบบที่เพื่อนของฉันพูดมานั่นแหละ รับบทคนคลั่งรักค่ะ “ก็นิดนึงน่า นา
“ค่ะ มาลองดูกันสักตั้ง” ชะเอมยิ้มรับพยักหน้าตอบกลับไปยังพี่สายฟ้า“คิกๆ แค่คิดก็สนุกแล้ว” อลิสหัวเราะแกล้งแหย่เพื่อนสาวที่ทำเป็นบอกว่าจะลองดูสักตั้ง“เชิญแกสนุกไปคนเดียวเลย” ชะเอมกลอกตามองบนตอบกลับคำพูดของเพื่อน“ฮ่าฮ่า แล้วนี่พี่แชมเปญกลับมายังอ่ะ” อลิสหลุดปากขำไปท่าทีของชะเอมแล้วพูดถึงพี่สาวของชะเอมเพราะได้ยินมาว่าวันนี้เธอนั้นออกไปเที่ยวกับผองเพื่อน“พี่ฉันเขากลับมาถึงห้องแล้ว ส่งข้อความมาหาฉันอยู่เนี่ยว่าเมื่อไหร่จะถึงห้อง"รถสายฟ้าขับเคลื่อนเข้ามาจอดยังลานจอดรถชั้นล่างของคอนโดชะเอมเป็นที่เรียบร้อย ชะเอมเตรียมพร้อมหยิบกระเป๋าสะพายขึ้นมาสวมใส่ และไม่ลืมที่จะพูดขอบคุณไปยังแฟนหนุ่มรุ่นพี่ของเพื่อนตัวเองก่อนที่จะลงจากรถ"ขอบคุณนะคะพี่สายฟ้าที่มาส่งชะเอม”ชายหนุ่มรุ่นพี่พยักหน้ารับรู้ในคำขอบคุณของรุ่นน้องและหันหน้าไปด้านหน้าเหมือนเดิม“งั้นฉันไปก่อนนะ เอาไว้โทรหานะ บาย” อลิสเอ่ยบอกชะเอมก่อนที่เธอจะลงไปจากรถ ชะเอมก็พยักหน้าและโบกมือลาอลิสเช่นกัน มหาวิทยาลัย CHวันเปิดเทอม ขึ้นปี2“หวัดดีสาวๆ อันนี้ของฝากจากเกาหลีนะ” อลิสเดินมาพร้อมกับถุงของฝากจากแดนกิมจิ เธอยื่นถุงของฝากให้กับมายูและพร
“ถึงไม่เกรงใจหนูชะเอมก็เกรงใจแม่บ้าง หนูชะเอมเป็นแขกของแม่นะ พายุ” เมื่อเห็นว่าพายุลูกชายของเธอนั้นยังคงไม่หยุดพูดจาแบบนี้ หญิงวัยกลางคนจึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุ ผิดไปจากเดิมที่พูดด้วยน้ำเสียงอย่างคนใจดี“ครับ ผมขอโทษ” พายุจึงต้องระงับสติอารมณ์ของตนเองและกล่าวขอโทษไปยังผู้เป็นแม่ของเขา“แล้วเป็นไงงานที่บริษัทและก็ที่ผับโอเคดีมั้ยลูก” หญิงวัยกลางคนพยักหน้ารับคำขอโทษจากลูกชายและพูดถามเรื่องของการทำงานทั้งสองที่ ที่อยู่ในการดูแลของลูกชายเธอ“งานทั้งสองที่เรียบร้อยดีครับ แต่ติดอยู่เรื่องเดียวที่บริษัทที่ผมไม่ค่อยชอบก็คือเรื่องของเลขาของผม” พายุพูดกับแม่ไปตามตรง เขาไม่ค่อยชอบโกหกแม่สักเท่าไหร่“ทำไมล่ะลูก”“ฮันน่า เธอชอบอ่อย ยั่วยวน ให้ท่าผมครับ ซึ่งผมไม่ชอบ” พายุพูดชื่อของแม่เลขาสาวหน้าห้องและบอกว่าเธอชอบทำอะไรลงไปบ้าง“ความจริงผู้ชายน่าจะชอบอะไรแบบนี้นะคะแล้วทำไมพี่ถึงได้ไม่ชอบกัน หรือว่าพี่ไม่ได้ชอบผู้หญิง?” ชะเอมที่ฟังอยู่ก็พูดขึ้นมา ปกติแล้วผู้ชายต้องชอบที่ผู้หญิงให้ท่าแบบนี้สิ ไม่ใช่ไม่ชอบแบบนี้ มันน่าคิดมั้ยล่ะ“.....” พายุมองมาทางชะเอมพร้อมกับส่งสายตาดุคาดโทษไปหาเธอ“ชะเอมหมายถึงว่า
“อย่างงั้นเหรอลูก ต่อไปถ้าหนูอยากไปก็ไปกับพี่พายุเขานะลูก เดี๋ยวแม่จะให้เบอร์พี่พายุเอาไว้นะ”แปลกๆอยู่นะ ไหนคุณแม่บอกว่าแค่ช่วยดูไงว่าพี่พายุเขาเป็นเกย์หรือเปล่า แต่ทำไมดูเหมือนคุณแม่เหมือนจะเชียร์ๆเธอยังไงก็ไม่รู้ นิ่งๆเอาไว้ก่อนแล้วกันครืดๆ~เสียงโทรศัพท์มือถือของชะเอมดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมาดูพบว่าเป็นเบอร์ของพี่แชมเปญ หญิงสาวจึงหันไปบอกกับทางคุณแม่ของพี่พายุไว้ก่อน“ชะเอมขอรับสายพี่สาวก่อนนะคะ” หญิงวัยกลางคนพยักหน้ารับรู้ส่งสัญญาณว่าให้เธอรับสายและทำตัวตามสบาย"ฮัลโหลค่ะพี่แชมเปญ""ชะเอมออกมาข้างนอกค่ะ อีกแปบนึงก็คงจะกลับแล้ว ว่าแต่พี่มีอะไรเหรอคะ""อ้าว! เดี๋ยวชะเอมจะรีบกลับเลยค่ะ พี่รอแปบนึงนะ"“คุณแม่คะ คือพอดีพี่สาวของชะเอมดันลืมกุญแจห้องเอาไว้ในห้องอ่ะค่ะ แกเข้าห้องไม่ได้ ถ้างั้นวันนี้ ชะเอมต้องขอตัวกลับก่อนนะคะ” ร่างบางหันไปสบตามองแม่ของพายุพร้อมกับบอกเรื่องสำคัญที่พี่สาวของเธอนั้นโทรเข้ามา"ตายจริง หนูชะเอมจะกลับแล้วเหรอ ถ้างั้นขับรถกลับคอนโดดีๆนะลูก ถ้าถึงแล้วทักข้อความมาบอกแม่ด้วยนะ" แม่ของเขาเข้าใจพร้อมกำชับให้ชะเอมนั้นส่งข้อความมาบอกกับเธอด้วย"ได้เลยค่ะ ชะเอมไปก่อนนะ
“ไปลอง พี่มีเสื้อคลุมให้ใส่อยู่” พี่สาวยื่นคำขาดแต่ก็แถมตัวช่วยให้กับน้องสาวอีกตามเคย“งั้นก็ได้ค่ะ” ชะเอมจึงรีบตอบรับเมื่อมีเสื้อคลุมก็คงจะดีกว่าไม่มี เธอเดินเข้าไปลองชุดในห้องน้ำ ผ่านไปห้านาทีน้องสาวสุดสวยก็ได้เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสีหน้าที่ดูไม่มีความมั่นใจเอาซะเลย“สวยมาก น้องของพี่น่ารักที่สุด มาคอยดูกันว่าอิตานั่นมันจะชอบเรามั้ย หรือมันจะเป็นเกย์ มานี่มาพี่จะแต่งหน้าให้ นั่งลง” แชมเปญถึงกับตะลึงไปกับความสวยของชะเอม เดินเข้าไปดึงร่างน้องให้มานั่งลงที่โต๊ะเครื่องแป้งของเธอ วันนี้น้องเธอต้องเฉิดฉาย คอยดูผับ Storm Night22.00น.ทั้งสองสาวก้าวลงจากรถสปอร์ตคันหรูของพี่แชมเปญ ทั่งคู่เดินเข้ามาภายในผับที่ตกแต่งด้วยแสงไฟหลากสี ผู้คนมากมายเข้ามาใช้บริการกันอย่างคับคั่ง“ดูหรูอยู่นะ พี่พลาดที่นี่ได้ไง” แชมเปญพูดในทันทีที่พวกเธอทั้งสองได้นั่งลงยังโต๊ะโซน VIP เนื่องจากข้างล่างคนเยอะมาก พี่สาวจึงเลือกสถานที่ด้านบนชั้นสองแทน“กินไรดีเรา รู้ตัวมั้ยว่าวันนี้น้องของพี่สวยมาก ดูสิมีแต่ผู้ชายมองมา” แชมเปญมองไปยังชะเอมด้วยสายตาที่เอ็นดูไปกับความน่ารักของน้องสาวคนสวย แล้วยิ่งแต่งตัวด้วยชุดแบบนี้แล้
พราวได้เดินเข้ามานั่งยังโซฟาตัวโปรดและธาวินก็เดินตามเธอมานั่งลงข้างๆเธอหญิงสาวจึงได้ถามธาวินว่าเขานั้นอยากได้เพศไหนมากกว่ากัน"พี่วินอยากได้ผู้ชายหรือผู้หญิงคะ""อืม คนแรกพี่อยากได้ผู้ชาย จะได้ดูแลน้องได้"ธาวินเขาลูบไปที่หน้าท้องของพราวและพูดว่าเขานั้นอยากได้เด็กผู้ชายเพื่อที่จะได้ปกป้องน้องสาวได้"พี่หมายถึง..พี่อยากมีอีกคนอย่างงั้นเหรอคะ""ได้ไหมล่ะพราว มากกว่า2ก็ได้นะ"ธาวินมองหน้าเธอและพูดขึ้นเจ้าน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ร้ายกาจ"2คนก็พอแล้วค่ะ กำลังดี"พราวจึงรีบเบรกเขาในทันทีว่าแค่2คนก็พอแล้ว"แล้วเมื่อไหร่จะได้รู้เพศอ่ะ"ชายหนุ่มยังคงตื่นเต้นทุกครั้งเมื่อได้พูดถึงเรื่องลูกที่อยู่ในท้องของเธอ"ประมาณ4-5เดือนค่ะ"เขาลูบไปที่ท้องของพราวอีกครั้งพร้อมกับก้มใบหน้ากระซิบพูดคุยกับลูกในท้อง"โอเคลูกพ่อ อย่าแกล้งแม่เขานะ เป็นเด็กดีนะครับ"และพอเขาพูดเสร็จธาวินก็รู้สึกเวียนหัวจะอ้วกขึ้นมาทันทีอุ๊บ!"พี่วินเป็นอะไรไปคะ"เมื่อเห็นว่าธาวินมีอาการคล้ายๆตนจึงได้พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง"พี่รู้สึกจะอ้วก พี่ขอไป..." ธาวินพูดกับพราวและรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีพราวก็รีบโทรไปปรึกษาแม่ของเธอทันทีว่าอาการแบบนี
เขาพูดเสร็จธาวินก็แทรกกลางหว่างขาเธอและกดจ่อท่อนเอ็นเข้ามาภายในตัวเธอทีเดียวจนสุดโคนสวบ!ธาวินเริ่มกดกระแทกเข้าออกร่องของเธอและก้มตัวลงไปประกบริมฝีปากจูบเธอ เขาควานลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากนิ่มของเธอและพราวก็เริ่มจูบตอบเขากลับทันทีเมื่อจูบจนพอใจชายหนุ่มก็ยันกายลุกนั่งจับสะโพกของพราวไว้แน่นและเริ่มกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกร่องรักของเธอ"อ่าาส์ เสียว" ธาวินครางเสียงแหบพร่าออกมาด้วยความเสียวไม่ว่าจะกี่ครั้งร่องของเธอก็ยังคงแน่นและตอดรัดเขาเป็นอย่างดีปึก! ปึก! ปึก!10นาทีผ่านไปธาวินจับพราวเปลี่ยนท่าไปมาจนเธอนั้นเริ่มที่จะไม่มีแรงเหลือแล้วไหนจะโดนกระแทกทั้งข้างล่างและข้างบนก็โดนทั้งลิ้นและมือที่บีบเคล้นของธาวินอีก"หนูไม่ไหวแล้ว..อ๊ะ" ชายหนุ่มรู้ว่าเธอนั้นใกล้จะเสร็จแล้วจึงได้จับขาเธอให้กว้างขึ้นและเริ่มตอกอัดกระแทกท่อนเอ็นร้อนใส่เข้าออกแบบเน้นๆจนสุดท้ายหญิงสาวที่โดนกระแทกแบบนั้นก็ได้ถึงจุดสุดยอดเธอครางออกมา"อ่าาส์ อ๊ะ อร้ายย"เธอได้ไปถึงสวรรค์อีกครั้งด้วยฝีมือของแฟนหนุ่มที่ตอนนี้ต้องเรียกว่าสามีแล้วสินะและธาวินก็เสร็จตามเธอไปแบบติดๆเขาได้ปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นไว้ในร่องของเธอ"พี่จะเสร็จ ม
งานแต่งงานธาวินและพราวงานได้ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ครอบครัวของเขาได้เชิญเพื่อนนักธุรกิจของพ่อและคนที่รู้จักมาในงาน อีกทั้งยังมีญาติของทั้งสองฝ่ายอีกไหนจะบรรดาเพื่อนๆของทั้งธาวินและพราวด้วยโดยที่ธีมของงานยังคงคอนเซ็ปต์เดิมนั่นคือธีมสีขาว-ม่วงพาสเทลพิธีกรของงานเริ่มพูดขึ้นเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสม“ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวขึ้นมาบนเวทีด้วยนะครับ”เจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็ได้พากันขึ้นมาบนเวทีในวันนี้ธาวินสวมชุดสูทสีดำส่วนพราวนั้นใส่ชุดเจ้าสาวเป็นชุดเกาะอกสีขาวละมุน"ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวพูดอะไรหน่อยครับ"ธาวินจึงได้เริ่มเป็นคนพูดก่อน“ขอบคุณแขกทุกท่านที่มางานแต่งของผมกับพราวนะครับ ผมดีใจมากที่มีวันนี้ ผมขอสัญญาว่าผมจะรักและดูแลเธอให้ดีที่สุดครับ”จากนั้นเขาก็ยื่นไมค์ให้กับพราวได้พูดต่อจากเขา“ค่ะ พราวขอขอบคุณทุกท่านที่มาเป็นพยานรักในงานแต่งงานของเราอีกครั้งนะคะ วันนี้พราวมีความสุขมากๆเลยค่ะ พราวมีครอบครัวที่ดี มีเพื่อนที่น่ารักและตอนนี้ก็มีสามีที่ดีที่ทั้งรักพราวและรักพ่อกับแม่ของพราวอีกด้วย รับได้กับทุกอย่างที่เป็นพราว พราวขอบคุณพี่วินมากเลยนะคะ ที่พี่เป็นคนดีและขอให้พี่ดีแบบนี้ตลอดไปเลยนะคะ”เมื่
“ฝากไว้กับเธอก่อน ฉันกลัวหายน่ะ ส่วนเข็มกลัดนั่นก็ของเธอไม่ใช่เหรอไง” เขาพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยแต่ฉันก็เห็นแววตาร้ายกาจในตาของเขา เขานี่มัน.. อึก..อลิสถึงกับต้องกลืนน้ำลายแล้วหันไปทางกลุ่มเพื่อนของเธอเองว่ามีสีหน้ายังไงเพราะเธอนั้นได้โกหกเพื่อนสาวเอาไว้เรื่องเข็มกลัด“ไอ้สัสมึงนี่นะเก็บเงียบเลยนะ ที่แท้ก็น้องอลิสนี่เอง” เวหาเพื่อนของเขาก็พูดแซวสายฟ้าขึ้นทันทีแต่สายฟ้าทำแค่เพียงยิ้มกริ่มไม่ได้พูดโต้ตอบอะไรกลับไปจนอลิสต้องรีบแก้ตัวออกไปเพราะกลัวพวกรุ่นพี่นั้นจะเข้าใจผิด“ไม่ใช่นะคะพี่ พวกพี่อย่าเข้าใจหนูผิดเด็ดขาด”เวหาที่เห็นว่าอลิสเริ่มใบหน้าแดงก้มหน้าก้มตาด้วยความเขินอายจึงได้พูดขึ้นอีกครั้ง“พวกพี่ไม่แซวแล้วก็ได้ครับ ฮ่าฮ่า ไอ้สายฟ้าแฟนมึงเขินหน้าแดงยันหูแล้ว”“ไม่ใช่แฟนนะคะพวกพี่ จิ๊ เพราะพี่คนเดียวเลย คนอื่นเข้าใจผิดกันไปหมดแล้ว พี่ไม่คิดจะแก้ตัวให้อลิสบ้างเลยเหรอคะ”“ฉันไม่ชอบโกหกใครนะ ถ้าฉันพูดเกรงว่าเธอจะไม่พอใจเอาได้นะ” สายฟ้าก็พูดตอบไปยังอลิสด้วยใบหน้านิ่งเรียบ“ถ้างั้นก็ไม่ต้องพูดและเอาดอกไม้ของพี่คืนไปเลย ขอตัวก่อนนะคะ” เธอโกรธเขาและยัดช่อดอกไม้คืนไปให้แก่เขาและรีบเดินออก
ธาวินพูดขึ้นแล้วหันไปมองคู่หมั้นสาวที่ยืนอยู่เคียงข้างกันวันนี้เขามีความสุขมากไม่คิดเลยว่าผู้ชายอย่างเขาจะมีวันนี้เกิดขึ้นได้ วันนี้เขามีผู้หญิงที่เขารักและเธอก็ยืนอยู่เคียงข้างเขา“พี่มีความสุขมากเลยขอบคุณที่เรายอมกลับมาหาพี่อีกครั้งนะ”“หนูก็มีความสุขมากๆเลยค่ะ หนูรักพี่นะคะ ต่อไปนี้พี่วินเป็นของหนูคนเดียวแล้วนะคะ” พราวจึงยิ้มและพูดตอบกลับไปยังคู่หมั้นหนุ่มของตนเช่นกันว่าเธอนั้นรักเขาและต่อไปนี้เขานั้นเป็นของเธอแต่เพียงผู้เดียวธาวินเมื่อได้ฟังคำบอกรักของพราวก็บอกความในใจของตนว่าเขานั้นตกเป็นของเธอมาตั้งนานแล้วและพูดบอกเธอเอาไว้ตั้งแต่ตอนนี้เลยว่าเขานั้นอยากมีลูกแล้ว “พี่เป็นของเราคนเดียวมานานแล้วครับ ไว้รอเราเรียนจบ พวกเราแต่งงานกันเลยนะ พี่อยากมีลูกแล้ว”“ค่ะ พี่รอไปก่อนนะคะ” พราวหน้าแดงขึ้นเพราะความเขินและตอบกลับธาวินว่าให้รอเธอเรียนจบก่อนและจู่ๆพราวก็เห็นเพื่อนสนิทอย่างอลิสกำลังรีบเดินหนีไปอีกทางจึงได้ชี้ให้ธาวินได้เห็นและพูดขึ้นอย่างคนที่สงสัย“เอ๊ะนั่นอลิสนี่ เดินหนีใครมากันนะ”และเหมือนทั้งคู่จะได้คำตอบแล้วเพราะสายฟ้านั้นก็ได้เดินตามอลิสไปติดๆเช่นกันจนธาวินพูดขึ้นมาว่า“นั่น
พ่อของธาวินยกยิ้มขึ้นทันทีเมื่อได้ฟังคำตอบของลูกชายพร้อมทั้งพูดและหยิบโทรศัพท์ยื่นไปทางปฐวีเพื่อให้เขานั้นได้กดเบอร์มือถือส่วนตัวให้แก่เขา“ดี ถ้างั้นทางฉันจะจัดเตรียมงานหมั้นเอาไว้และจะบอกเอ็งกับเมียอีกทีนะว่าจะได้ฤกษ์วันไหน เอาเบอร์ของเอ็งมาด้วยไอ้วี หวังว่าต่อไปพวกเราคงไม่ขาดการติดต่อกันอีกแล้วนะโว้ย”พ่อของพราวหยิบโทรศัพท์มากดเบอร์และยื่นคืนให้เพื่อนสนิทและพูดขอบคุณที่ยอมรับในตัวลูกสาวของเขา“หึ ขอบใจนะที่เอ็งยอมรับในตัวพราว”“ก็ต้องขอโทษลูกของเอ็งกับเจ้าวินด้วยเหมือนกัน เมื่อก่อนฉันคิดแต่จะให้เจ้าวินจับคู่กับพวกผู้หญิงที่อยู่ในเครือข่ายธุรกิจด้วยกันเพื่อหวังขยายอำนาจและธุรกิจจนลืมนึกถึงใจลูกๆไปเลย เห้ออ”ธาวินจึงได้เอ่ยพูดกับพ่อของเขาอีกครั้งพร้อมกับยื่นมือไปบีบฝ่ามือของพ่อเบาๆ“ทุกอย่างมันได้ผ่านไปแล้วครับพ่อ พวกเรายังเริ่มใหม่ได้เสมอนะครับ”“อืม เอาสิ พ่อขอเริ่มใหม่กับลูกทั้งสองด้วยนะ แล้วนี่เอ็งจะกลับต่างจังหวัดเลยงั้นหรือ” พ่อของธาวินใช้อีกมือทาบทับไปบนมือของลูกชายและยิ้มออกมาอย่างดีใจที่ลูกยอมยกโทษให้กับตนและถามไปยังเพื่อนสนิทอีกครั้ง“อือ ช่วงนี้ธุรกิจกำลังไปได้ดีมีลูกค้าเพ
“ฉันมีนัดคุยงานกับลูกค้าน่ะ งั้นเดี๋ยวฉันขอไปทำงานก่อนแล้วกันนะ เอ็งอย่าพึ่งหนีไปไหนล่ะ”“เออๆ ข้ามากินข้าวกับลูกสาว ลูกเขย และเพื่อนๆของลูกสาวข้าน่ะ พราวนี่เพื่อนของพ่อเองพวกเราไม่ได้ติดต่อกันนานมาก เอ็งไปทำธุระก่อนได้เลย เดี๋ยวข้าจะรอที่นี่” พ่อแนะนำธนภพให้กับลูกสาวได้รู้จักและบอกให้เพื่อนไปทำธุระให้เสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยมานั่งคุยกัน“เด็กคนนี้คือลูกสาวเอ็งหรอกเหรอ?” พอได้ฟังปฐวีแนะนำว่าพราวนั้นเป็นลูกของเขา ธนภพก็อึ้งไปเล็กน้อยและพูดถามไปยังปฐวีเพื่อยืนยันอีกครั้ง“เออก็ใช่อ่ะดิ ทำไมหรือ” ปฐวีได้ทำการยืนยันเป็นที่เรียบร้อยแล้วเขาเห็นเพื่อนเก่ามองพราวกับตนเองสลับกันไปมาเลยถามไปยังธนภพอีกครั้งว่าทำไมหรือ“นี่ธาวินลูกชายของฉันเอง” ธนภพจึงได้แนะนำลูกชายของตนแก่เพื่อนเก่าบ้างปฐวีที่ได้ฟังธนภพแนะนำลูกชายของตนก็ตกใจไม่คิดว่าธาวินจะเป็นลูกของธนภพลูกชายของเพื่อนสนิทตนเองได้แต่ก็แนะนำให้เพื่อนนั้นไปคุยธุระเรื่องงานให้เสร็จสรรพก่อน“หาเด็กสองคนนี้ งั้นก็..เออๆไว้ค่อยคุย เอ็งไปทำธุระให้เสร็จก่อนเถอะ”ธนภพจึงพยักหน้าตอบรับและหันไปพูดคุยกับทางลูกค้าด้วยสีหน้ายิ้มแย้มและชวนลูกค้าไปนั่งยังโต๊ะที่
ครืด~เสียงโทรศัพท์ของพราวดังขึ้นเธอจึงรีบกดรับสายทันที“ค่าแม่ โทรมาคิดถึงหนูเหรอคะ”(ยัยตัวแสบของแม่ แม่คิดถึงเราอยู่แล้วแหละ แม่โทรมาบอกว่าแม่ได้ออเดอร์ใหญ่จากทางกรุงเทพ ตอนนี้พ่อกับแม่กำลังเข้าไปส่งดอกไม้ที่กรุงเทพและคงจะแวะไปหาหนูด้วย พ่อกับแม่น่าจะถึงช่วงเย็นๆ)“จริงเหรอคะ ดีมากๆเลยค่ะ หนูจะรอพ่อกับแม่นะคะ วันนี้หนูมีเรียนแค่ช่วงบ่ายวิชาเดียว เดี๋ยวหนูส่งโลเคชั่นคอนโดของพี่วินไปให้พ่อนะคะ”(โอเคจ้ะ ไว้เจอกันนะลูกสาวแม่ ตั้งใจเรียนด้วยล่ะ)เมื่อพราวกดวางสายแล้วอลิสจึงได้ถามขึ้นทันทีให้แน่ใจว่าเธอได้ยินไม่ผิดว่าพ่อกับแม่ของพราวจะลงมาหา“พ่อกับแม่พราวจะมาหาเหรอ?”พราวจึงได้ยิ้มพร้อมกับถามไปยังกลุ่มเพื่อนของเธออีกครั้งว่าพวกเธอนั้นอยากจะเจอกับพ่อแม่ของตนไหม“ช่าย อยากเจอพ่อกับแม่ของฉันกันไหม”“อยากเจอสิ พาพวกท่านไปกินอาหารที่ร้านกันนะ” มายูจึงรีบตอบพราวเพราะเธอนั้นคิดถึงและอยากเจอกับพ่อแม่ของพราว“ฉันก็ว่าดีเหมือนกันนะ เดี๋ยวบอกพี่วินไว้ก่อนดีกว่า” ว่าแล้วเธอก็กดพิมพ์ข้อความแล้วกดส่งไปบอกชายหนุ่มว่าพ่อกับแม่ของเธอลงมาส่งดอกไม้ที่กรุงเทพและจะแวะเข้ามาหาพวกเราน่าจะถึงในช่วงเย็น“ได้เวล
“แล้วไอริสว่าไงลูก” พ่อของเธอหันมาถามไปยังไอริสว่าจะเอายังไงกับผู้ชายคนนี้เธอหันไปมองใบหน้าหล่อเหล่าของชายหนุ่มคู่นอนที่เธอนั้นไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อของเขาด้วยซ้ำคิดชั่งใจว่าจะเอายังไงดีจะชอบเขาดีไหม หน้าตาก็ดี รวยก็คือของแถม แต่ลีลาเซ็กส์ของเขานี่ซิที่ทำให้เธอชอบ“ไอริสก็ชอบคุณค่ะงั้นพวกเราลองมาคบกันดู คุณว่าดีไหมคะ?”“ตกลงครับ” ทั้งคู่ต่างตกลงที่จะลองคบหากันดูเพราะต่างก็ชื่นชอบในเซ็กส์ของกันและกันช่วงเวลาสายๆของวันถัดมาธาวินลืมตาตื่นขึ้นมามองไปรอบข้างก็ไม่เห็นแฟนสาวของเขาแล้ว ชายหนุ่มจึงได้ยันกายลุกขึ้นนั่งบิดกายไปมาเพื่อสลัดความง่วงทิ้งแล้วจึงเดินออกมาจากห้องนอนเพื่อออกมาดูว่าแฟนของเขานั้นหายไปไหนซึ่งก็ได้คำตอบแล้วก็คือ เธอนั้นกำลังทำอาหารเช้าอยู่ในครัวธาวินจึงเดินย่องเข้าไปทางด้านหลังของเธอ หญิงสาวที่กำลังร้องฮัมเพลงไปตามเสียงเพลงที่เธอเปิดไว้ก็ไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าของคนด้านหลังเขาเดินเข้าไปโอบกอดเธอจากทางด้านหลังจึงทำให้หญิงสาวเกิดอาการสะดุ้งโหยงเล็กน้อยและพูดใส่หูของแฟนสาว“เช้านี้เมียพี่ทำอะไรให้พี่กินครับ”“หนูตกใจหมดเลย พี่ทำไมเดินเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลยล่ะคะ”“เรานั