บทที่ 21 แล้วเธอจะพาลูกไปแทรกกลางได้อย่างไร...

“แม่ครับ ลูกชิ้นไม่ได้ทำจริงๆ” เตชิตาก้มลงมองดวงตาใสซื่อที่มีน้ำตาคลอเบ้า เธอเองก็เชื่อลูกรักหมดใจ แต่เพื่อความถูกต้อง

“ก็ได้ค่ะ ฉันจะรับผิดชอบ แต่ต้องหลังจากที่เราได้รู้ความจริงทั้งหมดก่อน”

ที่จริงมันก็แค่เรื่องของเด็กๆ เล่นกัน แต่ในเมื่อแม่ของเด็กอีกฝ่ายกลับอยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่ ลูกใครใครก็รัก แต่หากลูกชิ้นทำผิดจริง เธอก็พร้อมจะรับผิดชอบเหมือนที่เคยสอนลูกมาตลอด

“ความจริง!”

“ใช่ค่ะ ความจริง ถ้าลูกชายฉันผิดจริง ฉันยินดีจะรับผิดชอบ แต่...ถ้ากลับกันล่ะก็ คุณก็ต้องรับผิดชอบด้วย”

แม่ของเด็กอีกคนหันไปสบตาสามี ก่อนเชิดหน้าอย่างถือดีเพราะมั่นใจว่างานนี้ตัวเองถูกแน่ๆ

“ได้”

“คุณคะ ฉันขอดูกล้องวงจรปิดที่ติดตรงนั้นหน่อยได้ไหมคะ” หญิงสาวหันไปเอ่ยกับผู้ดูแลสถานที่

“งั้นก็ได้ค่ะ เชิญพวกคุณทางนี้”

ทันทีที่ภาพจากกล้องวงจรปิดย้อนกลับไปที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สีหน้าคนที่คิดว่าตัวเองถูกแน่ๆ ก็เริ่มเปลี่ยนสีจากแดงเป็นเขียวก่อนกลายเป็นซีดเผือด เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่แรก ว่าลูกชายตนเข้าไปหาเรื่องเด็กชายเตชินท์ก่อน

เตชิตาโอบกระชับลูกน้อยในอ้อมแขนไว้แน่น เมื่อเห็นว่าลูกถูกอีกฝ่ายรังแกก่อนด้วยก