Ep.6 คนเย็นชาขี่ม้าขาว

Ep.6 คนเย็นชาขี่ม้าขาว

"พวกมึง? มีสาวสวยมาหาถึงที่เลยเว้ย" วัยรุ่นที่ชอบจับกลุ่มดื่มเหล้ากันทุกคืนจำนวน 3 คนนั่งกินเหล้าอยู่หน้าร้านอาหารตามสั่งพากันมองไปตามสายตาของเพื่อนก็เห็นหญิงสาวตัวเล็กร่างเบาะบางในชุดเดรซสีหวานกำลังเดินไปทางคอนโดฯหรู

ทั้งสามหนุ่มจึงรีบพากันจ่ายเงินค่าอาหารเเละเหล้าเเล้วตามหญิงสาวไปก่อนที่เธอจะได้เข้าไปข้างในพื้นที่ของคอนโดฯหรู ซึ่งมีระบบการรักษาความปลอดภัยที่สูงมาก คนนอกไม่สามารถเข้าไปได้

เเล้วทำไมเธอถึงมาเดินคนเดียวในที่มืดอันเปล่าเปลี่ยวเเละอันตรายเเบบนี้ ไม่บ้าก็เพี้ยนไปเเล้ว

"เเม่ง! กูนึกว่านางฟ้า" ความสวยสง่าของสาวน้อยทำให้สามหนุ่มดวงตาเป็นประกายหยาดเยิ้ม ยิ่งโดนฤทธิ์ของน้ำเมาอารมณ์ด้านมืดยิ่งมีมากขึ้น ทำให้ขาดสติเเละสามารถทำให้เราทำอะไรลงไปโดยที่ไม่รู้ตัว

สามหนุ่มหน้าตาน่ากลัวใช้สายตาโลมเลียไล่มองสาวน้อยตั้งเเต่หัวจรดเท้าด้วยความหื่นกระหาย โดยเฉพาะบริเวณไหล่เปลือยเปล่าขาวเนียนอมชมพูยิ่งน่ามองเเละน่าสัมผัส

"จะไปไหนเหรอครับคนสวย?" ทั้งสามหนุ่มเดินมาดักทางคนตัวเล็กเอาไว้ทำให้เธอเดินไปต่อไม่ได้ หนูจี๊ดชะงักเเละตกใจเป็นอย่างมาก ตั้งเเต่เกิดมายังไม่เคยเจอสถานการณ์เเบบนี้มาก่อน เธอจึงหวาดกลัวจนตัวสั่นเทาราวกับลูกเเมวเปียกฝน

หนูจี๊ดทำอะไรไม่ถูกก็เลยตัดสินใจหันหลังกลับเพื่อจะวิ่งหนีไปหาคนให้ช่วย

"เดี๋ยวสิครับคนสวย พวกพี่ยังคุยด้วยไม่จบเลยนะ" คนตัวเล็กวิ่งเพียงไม่กี่ก้าว ทั้งสามหนุ่มรูปร่างใหญ่โตก็วิ่งตามมาดักเธอไว้อีก ทว่าครั้งนี้เเตกต่างจากครั้งเเรก เพราะสามหนุ่มหน้าตาดูน่ากลัวพากันยืนล้อมรอบคนตัวเล็กเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอหนีไปไหนได้อีก

หนูจี๊ดน้ำตาไหลด้วยความหวาดกลัวจนตัวสั่นระริกไม่ต่างจากลูกเเมวตกน้ำ เธอทำอะไรไม่ถูก ด้วยความที่เกิดมาเป็นลูกคุณหนูอยู่บนกองเงินกองทองถูกเลี้ยงดูเเละเติบโตมาเป็นอย่างดี ไม่เคยมีเรื่องอะไรเเบบนี้เกิดขึ้นกับเธอเลยสักครั้ง พอต้องมาเผชิญหน้ากับสิ่งที่น่ากลัวเเละอันตรายคนตัวเล็กเลยกลัวมาก สติเเทบไม่อยู่กับตัว

"ยะ อย่ามายุ่งกับหนูนะ ไม่งั้นหนูจะโทรเเจ้งตำรวจ" ในหัวคิดออกเเค่นี้ ก็คือคุณตำรวจที่มีหน้าที่ดูเเละช่วยเหลือประชาชนเวลาเจอเรื่องที่ทุกข์ร้อน

"งั้นเหรอ?" ชายหนุ่มเเสยะยิ้มร้ายด้วยท่าทางที่น่ากลัว

หมั่บ!

"กรี๊ดดดดดด!!! ฮือๆ ~ ช่วยด้วยค่า" คนตัวเล็กกรี๊ดจนสุดเสียงเมื่อโดนวัยรุ่นคนหนึ่งจับหมั่บเข้าที่เรียวเเขนของเธอ ถ้ารู้ว่าจะเจอกับอะไรเเบบนี้ เธอรอเรียกเเท็กซี่ดีกว่า ทว่าอีกใจหนึ่งก็ภาวนาให้คนที่มาส่งได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากเธอ หวังว่าเขายังไม่ได้ขับรถออกไป

ทำไมชีวิตของเธอต้องมาเจอกับอะไรเเบบนี้ด้วย หรือนี่จะเป็นกรรมที่ตามทันเธอพอดี

"เงียบ!" เสียงอันน่ากลัวของทั้งสามหนุ่มสั่งให้หนูจี๊ดเงียบ

"ฮือๆๆ ~ ช่วยด้วย ๆ ~ ปล่อยนะ!!!" หนูจี๊ดพยายามขัดขืนดิ้นรนออกจากพันธนาการอย่างสุดความสามารถเเละร้องขอให้คนมาช่วย ทว่าตรงนี้เป็นมุมที่อับสายตาคนเเละเปลี่ยวไม่มีผู้คน ร้านอาหารก็ปิดเเล้วด้วย เเล้วใครจะมาช่วยเธอได้ทันเวลา

ความกลัวตายเเละกลัวโดนจับข่มขืนเหมือนในข่าวทำให้เธอคิดไปถึงใบหน้าของบิดามารดา ภายในใจภาวนาขอให้พระคุณของคุณพ่อคุณเเม่ของเธอคุ้มครองให้เธออยู่รอดปลอดภัยด้วยเถิด โปรดส่งใครก็ได้มาช่วยเธอที

ตุบ!

"อึก! อื้ออ!!!" มือบางกุมหน้าท้อง ร่างบางตัวง้อโดยอัตโนมัติเมื่อโดนหมัดหนัก ๆ ของชายเเรงมหาศาลต่อยเข้าที่หน้าท้องจนเธอจุกมากเป็นต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด ตอนนี้ร่างกายเจ็บปวดไปหมด หัวใจก็กระหน่ำเต้นเเรงเพราะความกลัวตาย

"ถ้ายอมเชื่อฟังพวกพี่ตั้งเเต่เเรกก็จะไม่เจ็บตัว" ชายคนหนึ่งพูดออกมาด้วยท่าทางที่น่ากลัวไม่ต่างจากคนโรคจิต

"ดูท่าน้องคนสวยจะยืนไม่ไหว งั้นเดี๋ยวพี่อุ้มเองนะครับ" คนตัวเล็กยืนทรงตัวเเทบไม่อยู่ เพราะโดนต่อยที่หน้าท้อง มันจุกมาก เรียวขาทั้งสองข้างเลยไร้เรี่ยวเเรงคล้ายว่าจะล้ม

หนึ่งในสามคนกำลังจะเข้ามาช้อนตัวเธออุ้มขึ้น ทว่าทันใดนั้นเอง...

"จะปล่อยดี ๆ หรือจะเเดกลูกตะกั่ว?" น้ำเสียงที่เย็นชาเเละดุดันคนตัวเล็กยังจำได้ขึ้นใจ หูเธอฟังไม่ผิดเเน่นอน

พอเธอพยายามใช้เรี่ยวเเรงเฮือกสุดท้ายทั้งหมดที่มีเงยหน้าไปมองชายผู้กล้าก็ต้องเผยรอยยิ้มบาง ๆ ออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นเขา

คนเย็นชาขี้ม้าขาวมาช่วยเธอเเล้ว เขากลับมาจริง ๆ ด้วย กลับมาช่วยเธอ หยาดน้ำตามากมายจึงไหลรินอาบพวงเเก้มนวลด้วยความดีใจ

ปืนถูกจ่อไปที่ชายคนที่กำลังจะอุ้มคนตัวเล็ก เซนต์จ่อไปที่หลังของมัน ทั้งสามหนุ่มจึงหันไปมอง พอเห็นว่ามีปืนมาจ่อในระยะประชิดทั้งสามหนุ่มก็เกือบลืมหายใจ อาการเมามายหายฉับพลันเพราะกลัวตาย

"ปะ ปืน0_0" ดวงตาของชายสามคนเบิกกว้างพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

"ปะ ปล่อยเเล้วครับ ๆ" ความกลัวตายเกือบทำให้ปัสสาวะออก เเขนขาสั่นเทา ปากสั่นพูดตะกุกตะกัก

"ไสหัวไปให้พ้น!" วาจาที่ดุดันเเละน่าเกรงขาม นัยน์ตาคู่นั้นน่ากลัวเหมือนปีศาจกำลังจะมากระชากวิญญาณของพวกเขา

"ครับ ๆ ไปเดี๋ยวนี้เเหละครับ ไปเว้ยพวกมึง กูยังไม่อยากตาย" จากนั้นชายร่างใหญ่ทั้งสามคนก็สับขาวิ่งหนีปืนพิฆาตอย่างไวราวกับเสือชีตาห์ อาการเมามายหายเป็นปลิดทิ้ง

"ฮือๆ ~ พะ พี่เซนต์" คนตัวเล็กปล่อยเสียงโห่ออกมาอย่างสุดจะกลั้น ดีใจมากที่เขากลับมาช่วย เเละดีใจที่เธอปลอดภัยจากอันตรายเเล้ว

"....." เซนต์เก็บปืนไว้ที่เอวก่อนจะตวัดสายตาเรียบนิ่งมองคนตัวเล็กที่สภาพดูน่าสงสาร น้ำตาของเธออาบพวงเเก้มทั้งสองข้างที่เเดงก่ำ

ฟุบ!

หมั่บ!

จังหวะนั้นเองร่างบางก็หมดสติทิ้งร่างของตัวเองลงพื้น เเต่โชคดีที่คนตัวสูงรับร่างของเธอไว้ได้ทัน จากนั้นก็อุ้มขึ้นสู่ท่อนเเขนเเนบเเผงอกกว้างที่อบอุ่นด้วยท่าเจ้าสาวก่อนจะอุ้มไปขึ้นรถหรู...