共有

บทที่ 528

作者: กระจอก
“ครับ เร็วหน่อยก็ดีนะครับ หากไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ผมของตัวก่อนนะครับ”

ฉู่เฉินยิ้มอย่างเป็นมิตรให้ถานหลิงและเดินไปที่ประตู

เมื่อเห็นฉู่เฉินจะออกไป จ้าวอีม่านก็รีบยื่นมือไปหาเขาแล้วพูดว่า “คุณฉู่ ช่วยดึงฉันลุกขึ้นหน่อยค่ะ ฉัน... ฉันลุกไม่ขึ้นค่ะ”

ไม่ใช่ว่าเธอกำลังอ้อนฉู่เฉินอยู่แต่อย่างใด แต่เธอไม่สามารถยืนขึ้นเองได้จริงๆ

เธอยืนอยู่ข้างเตียงผู้ป่วยมาเกือบชั่วโมงครึ่งแล้ว ขาทั้งสองข้างของเธอยืนจนเป็นตะคริว

ฉู่เฉินหันศีรษะไปมองจ้าวอีม่านแล้วขมวดคิ้วพูดว่า “ไม่สิ คุณเคยกินไส้กรอกต่างประเทศมาก่อน คุณบอบบางขนาดนี้เลยเหรอครับ?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จ้าวอีม่านก็แก้มแดงขึ้นมาทันที เธอพูดอย่างแหนมอายว่า “ฉันไปเรียน ไม่ได้... ไม่ได้ไปกินไส้กรอกสักหน่อย”

“เป็นความผิดของคุณที่ปล่อยให้ฉันยืนนานขนาดนั้น และ... แล้วก็ยกขาข้างหนึ่งขึ้น ไม่อย่างนั้นฉันจะลุกไม่ได้ได้ยังไงล่ะคะ?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สมองของถานหลิงก็ไม่สามารถประมวลผลได้ทั้งหมด

เมื่อกี้ฉู่เฉินทำอะไรในห้องผู้ป่วยกันแน่?

นี่มันห้องผู้ป่วย หรือห้องนัดทำเรื่องอย่างว่ากันแน่?

“โอเคครับ งั้นคุณอยากจะขอบคุณผมยังไงดี?”

ฉู่เฉินเอื้อมมือไปคว้า
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター

最新チャプター

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1190

    “คนแซ่ฉู่ คะ...คุณกล้าทำขนาดนี้เชียวเหรอ!” ผู้อาวุโสเจ็ดโกรธจนตัวสั่นเทิ้มไม่หยุด แม้แต่หางตาก็แทบจะถลึงจนฉีกขาด! ฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ มองผู้อาวุโสเจ็ดอย่างพิจารณาแล้วพูดว่า “เห็นคุณโกรธจนเป็นแบบนี้ อย่าบอกนะว่าเมื่อกี้พวกคุณทุ่มสุดกำลังแล้ว ไม่อย่างนั้น จากนี้ไปผมจะเปิดฉากฆ่าล้างบางแล้วนะ!”อะไรนะ?เขายังจะเปิดฉากฆ่าล้างบางอีกเหรอ?ผู้อาวุโสใหญ่โกรธจนหน้าเปลี่ยนสีแล้ว จ้องมองฉู่เฉินด้วยความโกรธเกรี้ยวราวกับกิ้งก่าเปลี่ยนสีแล้วพูดว่า “เจ้าหนู แกอยู่แค่ระดับสร้างรากฐานขั้นเก้าเท่านั้น ตอนนี้เป็นไปได้มากว่าแกหมดแรงไปนานแล้ว!” “จะลักไก่ต่อหน้าพวกเราเหรอ แกยังอ่อนหัดเกินไปหน่อยนะ!”ผู้อาวุโสสามก็มองฉู่เฉินด้วยสีหน้าทะมึนสุดขีดเช่นกันแล้วพูดว่า “อย่าว่าแต่แกเลย ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งระดับควบแก่นแท้ขั้นสาม ก็อย่าหวังว่าจะรอดไปได้อย่างปลอดภัยในค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋นเลย แกก็แต่กำลังฝืนเท่านั้นแหละ!”“ต่อให้แกโชคดีรับการโจมตีเมื่อกี้ได้ แต่พวกเรายังมีแรงเหลืออยู่ แก...” ยังไม่ทันที่ผู้อาวุโสสามจะพูดจบ ฉู่เฉินก็หัวเราะหยันแล้วพูดว่า “คุณรู้ได้ยังไงว่าผมมีพลังแค่ระดับสร้างรากฐาน? ส่วนระ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1189

    ชั่วขณะที่เห็นร่างของฉู่เฉินค่อย ๆ เดินออกมาจากตรงส่วนลึกของหลุมขนาดใหญ่ ผู้คนเกือบทั้งหมดต่างก็ตกตะลึงโดยสิ้นเชิง!นี่ยังไม่ตายเหรอ?!อย่าว่าแต่ผู้อาวุโสทั้งเจ็ดคนของสำนักชิงอวิ๋นเล แม้แต่ผู้คนภายนอก เวลานี้ต่างก็หน้าเปลี่ยนสี“นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”ผู้อาวุโสเจ็ดยากจะรักษาความสงบนิ่งไว้ได้อีต่อไป องคาพยพทั้งห้าบนใบหน้าบิดเบี้ยวพลางมองฉู่เฉินที่ค่อย ๆ เดินออกมา ดวงหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เขารู้ดีแก่ใจถึงพลังสังหารของค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋น อย่าว่าแต่ฉู่เฉินยังไม่ใช่ยอดฝีมือระดับควบแก่นแท้เลย ต่อให้เป็นยอดฝีมือระดับควบแก่นแท้ หากถูกจู่โจมอย่างต่อเนื่องก็ไม่มีทางรอดได้เป็นอันขาด! ส่วนฉู่เฉินกลับไม่เป็นอะไรเลยสักนิดเดียว นี่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์แล้ว! ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อห้าปีก่อน ผู้อาวุโสทั้งเจ็ดเคยใช้ค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋นสังหารสุดยอดฝีมือระดับควบแก่นแท้มาสามคนแล้วนอกจากนี้ยังเป็นสุดยอดผู้แข็งแกร่งระดับควบแก่นแท้ขั้นสามอีกด้วย!“ค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋นที่ถูกพวกคุณโอ้อวดว่าลึกลับน่าอัศจรรย์ก็มีอานุภาพแค่นี้เองเหรอ? ขนาดเสื้อผ้าของผมยังไม่ฉีกขาดเลย น่าผิดหวัง น่าผิดหวังเกินไปแ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1188

    เวลานี้เอง ทุกคนราวกับได้เห็นฉากอันน่าสลดหดหู่ของภูเขาซากศพทะเลโลหิตก็ไม่ปาน คล้ายกับได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนนับไม่ถ้วนในหู!ทั่วทั้งหุบเขาราวกับกลายเป็นนรกบนดินในชั่วพริบตา!แม้กระทั่งอากาศรอบด้านก็มีกลิ่นคาวเลือดโชยเข้ามาที่หน้า!เมื่อเห็นภาพตรงหน้า แม้แต่โทสะของฉู่เฉินที่สะกดกลั้นไว้ก้นบึ้งของจิตใจมาเนิ่นนานก็ถูกจุดขึ้นมาโดยสมบูรณ์แล้ว!“เป๊าะ!” หลังจากที่ฉู่เฉินดีดนิ้ว ยันต์หยินหยางแปดทิศก็ปรากฏขึ้น! ยันต์แปดทิศเปล่งแสงหลากสีสัน ในขณะเดียวกันกลิ่นอายของการกำเนิดไม่มีที่สิ้นสุดได้ห่อหุ้มฉู่เฉินเอาไว้ทั่วทั้งร่าง ตัดขาดจากกลิ่นคาวเลือดภายนอกโดยสิ้นเชิง! วินาทีถัดมา ลมปราณในร่างของฉู่เฉินก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง จิตสังหารที่โหมกระหน่ำแผ่ซ่านออกมาราวกับจับต้องได้ก็ไม่ปาน กระดูกซากศพรอบตัวเขาถูกพัดจนปลิวออกไปสิบเมตร!ตูม!เสียงดังสนั่นออกมาจากภายในร่างของฉู่เฉินอีกครั้ง ระดับพลังพุ่งสูงขึ้นอีกขั้น! พริบตาเดียวก็ทะลวงสู่ระดับสร้างรากฐานขั้นเก้า! แต่นี่ยังไม่จบ ลมปราณของฉู่เฉินยังคงพุ่งสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง!เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้คนมากมายต่างทำหน้าตกตะลึง!นี่เป็นครั้งที่สองแล้

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1187

    ไม่ต้องพูดถึงฉู่เฉินซึ่งอยู่ในสถานการณ์นั้นโมโหสุดขีด!แม้แต่ฝูงชนที่มุงดูอยู่ก็ยังตกใจมาก!แม้ว่าเรื่องที่ที่สำนักชิงอวิ๋นใช้ผู้หญิงเป็นกระถางหลอมจะไม่ใช่ความลับอีกต่อไปแล้ว แต่ใครจะคิดว่าสำนักชิงอวิ๋นทำได้ถึงขนาดนี้?ไม่เพียงแต่พวกเขาสูบเลือดพิสุทธิ์ของผู้หญิงจนแห้งเหือดถึงตาย แต่ยังไม่ปล่อยให้พวกเธอได้อยู่อย่างสงบสุขอีกด้วย!ฝังซากศพของพวกเธอลึกลงไปใต้พื้นดินของค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋น อาศัยแรงอาฆาตของพวกเธอสร้างค่ายกลการสังหารที่ไร้เทียมทาน!นี่มันเกินขีดจำกัดของศีลธรรมความเป็นมนุษย์ไปแล้ว!ซ่งหนิงซวงและถานอวี้ซาน เมื่อเห็นฉากนี้ก็ถึงกับน้ำตาไหลในทันที!เพราะซากศพเหล่านั้นล้วนเป็นศิษย์ของวังจื่อเซียวในแต่ละรุ่น และแม้แต่ในหมู่พวกเธอก็อาจมีอดีตเจ้าสำนักของวังจื่อเซียวรวมอยู่ด้วย!อาจกล่าวได้ว่าผู้หญิงเหล่านี้ที่ถูกฝังอยู่ที่นี่ล้วนถูกบังคับพาตัวไปยังสำนักชิงอวิ๋นเช่นเดียวกับพวกเธอ!“ทำไม...ทำไมถึงเป็นแบบนี้! ไม่น่าแปลกใจเลยที่ศิษย์พี่ศิษย์น้องเหล่านั้นแต่ละคนต่างจากไปไม่กลับมา!”แม้แต่ซ่งหนิงซวงที่ผ่านสมรภูมิรบมานับไม่ถ้วนและคุ้นชินกับชีวิตและความตายมาเป็นเวลานาน ในขณะนี้ก็ยัง

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1186

    “เพียงแต่น่าเสียดายที่เขาอวดดีเกินไป ถ้าเขามีเวลาเติบโตอีกสักหน่อย แม้จะทะลวงผ่านระดับควบแก่นแท้ไปแล้ว มองไปทั่วทั้งสำนักชิงอวิ๋น เขาจะไม่มีคู่ต่อสู้อีกต่อไป!”ชายชราผมขาวประเมินอย่างตรงไปตรงมาและเที่ยงธรรมชายชราในชุดคลุมสีดำที่นั่งอยู่ที่นั่งสุดท้าย ในขณะนี้ก็ลืมตาขึ้นช้าๆ สายตาที่เย็นชาจับจ้องไปยังฉู่เฉินอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ฉู่เฉิน แกเก่งมากจริงๆ แต่เกมของวันนี้จบลงแค่นี้แหละ!”ตั้งแต่ต้นจนจบ ชายชราในชุดคลุมสีดำผู้นี้ไม่เคยกล่าวอะไรเลย เอาแต่เก็บงำพลังมาโดยตลอดแม้ว่าเขาจะอยู่ในอันดับสุดท้ายในบรรดาเจ็ดผู้อาวุโส แต่ในเจ็ดคนกลับเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด!นอกจากธรรมมาจารย์สำนักชิงอวิ๋นแล้ว ผู้อาวุโสเจ็ดคือผู้อาวุโสผู้พิทักษ์ของสำนักชิงอวิ๋น!“แค่กๆ… งั้นเหรอ? งั้นผมก็อยากลองว่าค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋นของพวกคุณจะมีอานุภาพมากแค่ไหน!”ฉู่เฉินกระอักเลือดออกมาคำใหญ่ไปพลาง ขณะเดียวกันก็หยิบยาสร้างกล้ามเนื้อใส่เข้าไปในปากหนึ่งเม็ดขณะที่ฤทธิ์ของยาลูกกลอนแพร่กระจายไปทั่วร่างของฉู่เฉิน อาการบาดเจ็บทั่วร่างก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเนื้อ!เพียงแต่ในขณะที่ทุกคนค

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 1185

    สิ้นเสียงผู้อาวุโสสาม กระบี่ยักษ์อีกเล่มก็ผุดขึ้นจากพื้นดิน!ในขณะนี้ ทุกคนต่างตกตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้า!เพราะกระบี่ยักษ์เล่มที่สาม แสงสีครามเรืองรองออกมาจากตัวกระบี่ ให้กลิ่นอายหนักอึ้งราวกับความตาย!“กระบี่ยักษ์ทั้งสามเล่มนี้ ถ้าผมเดาไม่ผิด น่าจะสอดคล้องกับตรีปฏิภาณสวรรค์ โลกและมนุษย์!”หลินเจี้ยนเฟิงหรี่ตาลง แววตาเผยให้เห็นถึงความหวาดหวั่นถ้าไม่ใช่เพราะของเขตพลังของผู้อาวุโสทั้งเจ็ด พลังของค่ายกลกระบี่ชิงอวิ๋นคงไม่จำกัดอยู่แค่เท่านี้!แม้แต่เขายังสามารถรู้สึกได้ ผู้อาวุโสใหญ่และผู้อาวุโสรองไม่สามารถแสดงพลังของค่ายกลกระบี่ได้แม้แต่หนึ่งในสิบส่วน ไม่งั้น ในตอนนี้ฉู่เฉินคงถูกตัดศีรษะไปแล้ว!เห็นได้ชัดว่าสำนักชิงอวิ๋นในอดีตนั้นรุ่งโรจน์เพียงใด!ตูม!กระบี่เล่มที่สามฟาดลงมาอย่างแรงอีกครั้ง โดยไม่มีกลอุบายใดๆ เป็นการเผชิญหน้ากันโดยตรง!“ทำลายซะ!”จากนั้นฉู่เฉินก็ตะโกนก้องทันที กระบี่เล่มหนึ่งพุ่งทะยานขึ้นไปในอากาศ ต้านทานกระบี่เล่มที่สามไว้ได้อย่างหวุดหวิด!แต่ฉู่เฉินในขณะนี้ ก็มาถึงขีดจำกัดแล้วเช่นกัน!การอาศัยพลังปะทะกันซึ่งหน้าแบบนี้ ส่งผลต่อฉู่เฉินอย่างยิ่ง ขณะที่ผู้อ

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status