บทที่ 601

“ฉันกับพี่เจียงเป็นเพื่อนบ้านกันมานานหลายสิบปีแล้ว ทำไมจะไม่รู้จักล่ะ?”

เซี่ยฉีฉีเม้มริมฝีปากของเธอแล้วยิ้มออกมา หลังจากนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าควงแขนของฉู่เฉินไว้

เมื่อเห็นท่าทางของเธอ ดวงตาสวยของเจียงอิ่งหรี่ลงเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อย

เป็นไปได้ไหมว่าเซี่ยฉีฉีกับฉู่เฉินจะเป็นแฟนกัน?

ถ้าอย่างนั้นเธอก็กลายเป็นมือที่สามไม่ใช่เหรอ?

แต่ว่าไม่นานเจียงอิ่งก็หัวเราะเยาะตัวเอง ที่แท้เธอก็น่าจะเป็นมือที่สามใช่ไหม?

ในเมื่อตอนนี้เธอเป็นภรรยาของหลูไคซาน เธอไม่มีสิทธิ์จะให้ฉู่เฉินรับปากอะไรกับเธอ และไม่มีเหตุผลที่จะไปแทรกแซงชีวิตส่วนตัวของฉู่เฉิน

เมื่อคิดได้ดังนั้น เจียงอิ่งก็กลับมานั่งที่เดิมอย่างหดหู่ พลิกรายงานการทดลองในมือของเธอ จู่ๆ ดวงตาของเธอก็มีหมอกมาบดบังอย่างไม่รู้ตัว

“กวนเหล่ย ทำไมคุณไม่เสิร์ฟชาให้หัวหน้าเจียงล่ะครับ? ซินฉู่ฟาร์มาติคอลของเราปฏิบัติต่อแขกแบบนี้เหรอครับ?”

ฉู่เฉินขมวดคิ้ว มองไปที่กวนเหล่ย

“อะ โอเคค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปรินชาให้เดี๋ยวนี้ค่ะ”

พูดตามตรง กวนเหล่ยสนใจแค่แต่งตัวเท่านั้น

เพราะกว่าฉู่เฉินจะเข้าบริษัทสักที หากเธอไม่สามารถรักษาโอกาสนี้ไว้ได้