พิเศษ

มื้ออาหารจบลงในเวลาเกือบสี่ทุ่ม ภัทรกรมองนาฬิกาที่ข้อมือ ก่อนจะกระชับมือแน่นกับคนที่มาเจรจาธุรกิจด้วย ใบหน้าคมเข้มยิ้มออกมา แล้วเหลือบมองนาฬิกาที่ดูคุ้นตา

“ขอบคุณมากนะครับสำหรับมื้อนี้ คราวหน้าผมขอเป็นเจ้ามือนะครับ คุณภัทรกร คุณลูกปัด “ จอมทัพบอกก่อนจะลากลับไป

หัวใจของเค้ารู้สึกไม่ดีเลยที่เธอมีผู้ชายคนนั้นอยู่ข้างกาย แม้สายจะรายงานว่า เป็นเพียงพี่ชายที่สนิทกันเท่านั้น

“วันมะรืน ทางนี้จะเข้าไปโรงงาน เตรียมการเอาไว้ให้พร้อม จองเรือเอาไว้ด้วย กลางวันจะพาไปกินที่ร้านอาหารในเรือ

“ครับ นาย “ ลูกน้องคนสนิทรับคำ จอมทัพไม่ค่อยเลี้ยงลูกค้าเอง จะมีแผนกที่รับผิดชอบประสานงานกับลูกค้าหรือคู่ค้าโดยตรง แต่เป็นบริษัทนี้ นายกลับมาคุยงานด้วยตัวเอง แม้จะมองในแง่ธุรกิจก็มองได้ แต่เค้าคิดว่า นายกำลังมองคุณเลขาอยู่ต่างหาก

“ไปทำงานข้างนอก ต้องดูแลตัวเองนะ อย่าไปซนให้เจ็บตัว “ ภัทรกรบอกออกมาแล้วมองคนข้างตัวที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่

“ทราบค่ะ เสาร์อาทิตย์นี้ พี่กรไปเขาใหญ่ใช่ไหมคะ มีออกรอบกับแขก2กลุ่ม ทาครีมกันแดดเยอะๆนะคะ เดี๋ยวจะแสบผิว “ เลขาสาวเจ้านายทันที ภัทรกรยิ้มแล้วย้อนกลับไป

“ไปด้วยไหม พี่ไปออกรอบ ปัดไปนอนเล่น เย็นก็กินข้าวด้วยกัน “ เลขาสาวส่ายหน้าทันที

“ไม่ไปค่ะ ปัดจะไปช้อปปิ้ง ไปทำเล็บใหม่ด้วย “ คนขับรถพยักหน้ารับรู้ เค้าอยากพาเธอไปจังเลย แต่ก็ไม่ว่าง เพราะงานหนักจริง

รถสปอร์ตจอดหน้าคอนโดที่เดิม ภัทรกรส่งของให้เธอ แล้วโบกมือลา

“พรุ่งนี้พี่มารับนะครับ “

“ค่ะ ขับรถดีดีนะคะ “

หญิงสาวเดินเข้ามาในคอนโดของตัวเอง งานวันนี้ปิดจ้อบไปอีก1วัน เธอทำได้ดี เก่งมาก หญิงสาวบอกกับตัวเอง เธอควบคุมทุกอย่างได้ดี ทั้งสมองและหัวใจ

จอมทัพเปิดอินสตราแกรมของคนที่ตัวเองกำลังสนใจดูระหว่างที่ดื่มเพื่อการผ่อนคลาย รูปล่าสุดที่ลงเมื่อสักครู่ เป็นรูปขนมที่เธอเพิ่งทาน

คอมเม้นท์จากเพื่อนที่ถามถึงร้าน และบรรยากาศ ทำให้รู้ว่า เธอมีเพื่อนสนิทอยู่หลายคน เพราะเธอตอบแทบทุกคนที่มาคอมเม้นท์ และคนที่ไปด้วยกันก็ไม่พลาดที่จะมาแสดงความเห็น

@patkorn@ถ้าชอบ พรุ่งนี้พี่พาไปอีกดีไหม

จอมทัพถอนหายใจออกมา ไอ้บ้านี่มันหยอดตลอดแต่ทำไมคนถูกหยอดถึงดูปกติธรรมดาเหลือเกิน ไม่มีทีท่าว่าจะก้าวล้ำเส้นไปสักนิด ถ้าผู้หญิงมีใจให้ รับรองว่า ภัทรกรคงเดินเกมส์รุกมากกว่านี้แล้ว

“ถึงบ้านหรือยังครับ “ เค้าจัดการโทรหาเธอทันที

“ค่ะ ถึงบ้านแล้ว คุณจอมทัพมีอะไรคะ “

“ถ้าไม่มีโทรไม่ได้หรอ” เค้าบอกแล้วอมยิ้มออกมา คนฟังคงทำหน้าเหวอไปแล้วสินะ

“เปล่าค่ะ คือว่า “

“ผมอยากรู้จักคุณให้มากกว่านี้ ลูกปัด ให้โอกาสผมได้เดินเข้าไปได้ไหมครับ “

ลูกปัดหน้าปากค้างอีกรอบ เค้าตรงไปตรงมามาก และชัดเจนเหลือเกิน

“ดิฉันว่า”

“อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะ ผมไม่รับคำปฏิเสธจากคุณ เราคุยกันไปก่อน ช่วงหลังเลิกงานก็ได้ วันหยุดคุณอาจจะหาเวลาให้ผมได้บ้าง เดทกัน คุยกันไปก่อน ก็ไม่คลิกก็กลับมาที่เดิม โอเคไหมครับ “

“คุณจอมทัพคงเข้าใจผิดแล้วค่ะ ดิฉันไม่เดทกับใคร ไม่คบกับใคร และไม่พร้อมจะสร้างความสัมพันธ์กับใครค่ะ “ เธอบอกเสียงหนักแน่น คนฟังหัวเราะออกมา

“คุณกลัวจะตกหลุมรักผมหรอ ลูกปัด กลัวหัวใจตัวเองใช่ไหม ถึงได้ห้ามผม ถึงได้หนีตั้งแต่ยังไม่เริ่ม “

เลขาสาวยิ้มออกมา

“ถ้าการท้าทาย เคยได้ผลกับคุณ แต่มันไม่ได้ผลกับฉัน เราจะรู้จักกันในฐานะ คุณจอมทัพเป็นคู่ค้า และดิฉันเป็นเลขาที่ติดต่องานให้คุณภัทรกรค่ะ “

“ได้ครับ เอาแบบนั้นก็ได้ ตามใจคุณแล้วกัน แต่ผมขอบอกคุณเอาไว้เลยว่า เตรียมหัวใจตัวเองเอาไว้ให้ดี เพราะผมจะจีบคุณ แน่นอน “

โทรศัพท์มือถือถูกกดวางทันที ในเมื่อเค้าไม่มีมารยาท เธอก็ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทเช่นกัน

ข้อความในไลน์เด้งขึ้นมารัวๆ ก่อนที่เธอจะเปิดอ่าน

@จอมทัพ เพิ่มคุณเป็นเพื่อน @

@คุณจอมทัพเอาแต่ใจ@ อย่าหน้าบึ้งนะครับ

@คุณจอมทัพเอาแต่ใจ@ แต่หน้าบึ้งก็คิดว่าสวย

@คุณจอมทัพเอาแต่ใจ@ อย่าคิดมากเลยครับ

@คุณจอมทัพเอาแต่ใจ@ พี่ไม่กวนแล้ว เรียกพี่จอมนะครับ น้องลูกปัดคนดี

@ลูกปัดค่ะ@ ไม่เรียกค่ะ สวัสดีค่ะ คุณจอมทัพ

ชายหนุ่มที่ไม่ค่อยชอบดูโทรศัพท์ยิ้มออกมากับข้อความที่เธอตอบ เค้าคาดหวังอะไรจากเธอ แค่เธอหน้างอน มีอารมณ์โมโหใส่ ก็มากพอแล้ว เดี๋ยวพี่จอมจะทำให้น้องปัด อารมณ์ดีเองนะครับ

เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีฟ้าเข้มกับกางเกงผ้าสีดำสนิท รองเท้าคัทชูส้นต่ำหนังแกะที่เลือกมาใส่ นุ่มเบาสบายเหลือเกิน เหมาะสำหรับวันที่ต้องเดินแบบนี้ หลังจากที่เจอกันเมื่อวันก่อน ลูกค้าคู่ค้า ก็พยายามส่งไลน์มาตลอดสามเวลา เช้า กลางวัน และก่อนนอน และด้วยจุดประสงค์ของเค้าที่บอกกับเธอ ทำให้เธอต้องเสียมารยาท ไม่ตอบกลับไปสักครั้ง

รถตู้ของบริษัทจอดรออยู่หน้าตึกแล้ว บอสหนุ่มมองเลขาที่อยู่ในชุดรัดกุมทะมัดทะแมงก็แอบยิ้มออกมา

“จัดซื้อเค้าไปด้วย ทีมวิศวกร ออกแบบ ก็ไปด้วย ตัวเราอย่าไปเกะกะเค้านะ แค่สังเกตุการ์ณถ่ายรูปมาก็พอเข้าใจไหม แล้วอย่าไปซนหลงทางด้วย “ บอสบอกกับเลขาด้วยความเป็นห่วง

“ค่ะ เย็นนี้เจอกันนะคะบอส ประชุมดีดีนะคะ ทานข้าวให้อร่อยนะคะ ปัดเลือกร้านอร่อยมาเสริฟด้วยนะคะ “

“ครับ จะกินเผื่อสองจานเลย ดีไหม “ เค้าบอกออกมาด้วยปากกับใจไม่ตรงกัน ร้านอร่อยก็คือร้านที่เธอชอบ แล้วเค้าจะกินคนเดียวได้ยังไง

รถตู้ขับออกไปแล้ว บอสหนุ่มเดินกลับมาที่ชั้นทำงานของตัวเอง เค้าจะต้องแคร์ใครทำไม ใครจะพูดว่าเค้าหวงเลขา เค้าก็จะทำให้รู้อย่างชัดเจนเลยว่า เค้าหวงจริง และถ้าในตึกนี้มีใครจะกล้ามาจีบมาแซวเลขาของเค้า ก็คงต้องเจอดีแน่นอน

จอมทัพมองของว่างที่เตรียมเอาไว้ แล้วก็ตรวจสอบเอกสารทั้งหมดตรงหน้า ก่อนจะมองนาฬิกาที่แขวนอยู่ด้วยความตื่นเต้น วันนี้ทั้งวัน เค้าจะได้ใช้เวลาร่วมกับเธอ ที่นี่ ที่อาณาจักของเค้า โดยที่ไม่มีสายตาของผู้ชายที่ชื่อภัทรกร คอยดูอยู่