อื้ม อ้าร์ส อาร์สสส ต้องดาวครางด้วยความเร้าร้อนและทรมาน เมื่อร่างกายของเธอไม่เป็นของเธอแล้ว เธอเป็นอะไรไปไม่รู้ สิ่งที่เกิดขึ้นเกินกว่าสมองของเธอจะเข้าใจ เมื่อยอดเกสรชูชันแข็งเป็นไตถูกครอบคลุมด้วยความเปียกชื้นของโพรงปากเขา แรงดูดรั้งดังก้องสะท้อนไปทั้งห้อง ต้องดาวไร้ซึ่งความสามารถในการควบคุมร่างกายตัวเองเสียแล้ว แรงดูด แรงเคล้นจากเขาทำให้ร่างกายเธอเหมือนจะระเบิดได้ทุกวินาทีที่ค่อยๆ ผ่านไปอย่างช้าๆ เวลาแห่งความทรมานแปลกๆ มันเดินไปได้ช้ามาก ร่างกายสาวแปดเปื้อนมากขึ้นทีละน้อย เมื่อเขาไม่หยุดอยู่แค่เนินเนื้อเต่งตึงทั้งสอง มือเรียวอุ่นกำลังเคลื่อนสอดแทรกเข้าไปใต้อาภรณ์ชิ้นล่างอย่างช้าๆ เธอไม่อาจต่อต้าน เมื่อแรงกายเธอสู้เขาไม่ได้ แรงใจก็พ่ายแพ้ต่อความรู้สึกแปลกๆ และสุดท้ายเธอก็ศิโรราบเมื่อความอยากรู้อยากเห็นมีมากเกินกว่าจะทัดทานได้
ลมหายใจถี่เร็วจนร่างกายสาวกระเพื่อมเหมือนคลื่นยักษ์ก็ไม่ปาน สายตาพร่าเลือนเมื่ออารมณ์สวาทถูกกระตุ้นรุกโชติ เสียงสัมผัสจากจุมพิตและเสียงสูดดมดังเหนือร่างบาง หน้าท้องแบบราบเนียนขาวแดงเป็นจุดๆ เมื่อริมฝีปากหยักกดและดูดรั้งไปทั่ว เคราหนวดของเขาถูไถไปตามเนื้อผิวละเอียดทิ่มแทงให้ร่างกายเสียวซ่านจนไม่ต้องการให้ทุกอย่างจบลงไปเลย นั่นคือสิ่งที่ต้องดาวคิดอย่างซื่อสัตย์กับตัวเอง ซึ่งเธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
ไบรอัลขยับเรียวขาเล็ก เขาปลดตะข้อกางเกงยีนส์สีเข้มของเธอคนหอมและค่อยๆดึงมันออกไปให้พ้นจากเรียวขาของเธอ เขายังอ่อนโยนกับเธอได้อยู่ แม้แก่นกายกลางลำตัวเขามันกำลังอดทนต่อแรงเร้า แรงกระตุ้น ทั้งที่ประจักษ์ต่อสายตา และที่ถูกกระตุ้นไม่หยุดภายใต้ร่างกายเขา แทบไม่ไหว สมองเขาจินตนาการณ์ภาพในอนาคตอันใกล้ไว้แล้วมันเด่นชัด เธอต้องวิเศษมากๆ อย่างไม่ต้องสงสัย
“คุณคนหอม คุณสวย สวยมาก” ไบรอัลเพ้อออกมาอย่างคนที่ตกอยู่ในภวังค์ห้วงเสน่ห์อย่างถอนตัวไม่ขึ้น เมื่อเนินเนื้อสาวจุดหวงแหนประจักษ์ต่อสายตาเขา กลีบสาวที่ปิดสนิทบ่งบอกให้คนที่ชื่นชมรู้ทันทีว่าเธอไม่เคยผ่านใครมาก่อน ร่างบางเปลือยเปล่าไร้ซึ่งสิ่งปกป้องทุกอย่าง ถูกสายตาแดงก่ำสำรวจมองอย่างคนโดนยาสั่งยาเสน่ห์มาก็ไม่ปาน เมื่อมันแสดงออกอย่างชัดเจนว่าสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าแสนถูกอกถูกใจเหลือเกิน
ต้องดาวบิดกายเพื่อหลบเลี่ยงสายตาที่จับจ้องไม่วางตา ทำให้เธอเขินอายอย่างมาก แต่เธอไม่น่าทำแบบนั้นเลย เพราะทันทีที่เธอขยับกาย ดั่งกับว่าเธอได้ลั่นระฆังส่งสัญญาณบอกเขาว่าได้เวลาแล้ว เพราะไบรอัลโน้มตัวลงมาหาเธอในฉับพลัน
“ผมรักกลิ่นหอมจากตัวคุณจังเลย” ไบรอัลที่เพ้อออกมาพร้อมกับริมฝีปากหยักประกบปิดริมฝีปากแดงที่เจ่อบวมสวยงามนั้นอีกครั้ง ต้องดาวตอบสนองกลับอย่างไร้ประสบการณ์ หมดสิ้นเรี่ยวแรงการต่อต้าน เมื่อเขามอบประสบการณ์ใหม่ที่ร่างกายสาวชื่นชอบเป็นอย่างมากอย่างไม่อาจปฎิเสธได้
อาร์รรรร อ้า อ้า ต้องดาวครางออกมา ยามที่ผิวกายถูกดูดดื่มจากคนที่ไม่รู้จักพออีกครั้ง และครั้งนี้แตกต่างกับครั้งที่ผ่านมาเมื่อไม่นานนี้ เพราะความอ่อนโยนที่เคยมีมันค่อยๆหายไป ทุกการสัมผัสถูกแทนที่ด้วยความหิวกระหายที่เหมือนจะคลุ้มคลั่งเพราะความหื่นในตัวเขายังคงมีอยู่เต็มเปี่ยม
จุ๊บ จุ๊บ เสียงจุมพิตดังสะท้อนก้องไปทั่วห้องนอน ร่างกายเปลือยร้อนดั่งไฟพร้อมจะระเบิดในทุกๆวินาทีที่ผ่านไป เมื่อริมฝีปากเขาได้วางลูกไฟสีแดงฉานไว้บนเรือนกายสาวในทุกๆจุดที่สัมผัส เขาทั้งดูดทั้งดึงยอดเกสรสีชมพูจนมันกลายเป็นสีแดงเข้มทั้งสองข้าง เขาดูดเข้าดูดออกจนอดคิดไม่ได้ว่าถ้าเขาดูดกลืนเธอได้ เธอคงถูกกลืนหายเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งกับเขาไปแล้ว มือเรียวไล่ลงต่ำเปิดเรียวขาเล็กให้กว้างขึ้นเพื่อที่ฝ่ามือของเขาจะได้สัมผัสดอกไม้งามที่งดงามอีกครั้งอย่างเต็มที่ในที่สุด แม้เธอไม่ได้โอนอ่อนตามเสียทีเดียว แต่นั้นก็ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเขาเลยสักนิด
“อื้มมมมม” ต้องดาวร้องครางออกมา เมื่อปลายนิ้วของเขา เคลื่อนเข้าสู่โพรงสาวในทันที
“ผมเป็นของคุณแล้วนะครับ คุณคนหอม” ไบรอัลเอ่ยพร้อมกับสบตากับดวงตากลมโตที่เปิดกว้างมากขึ้น
“ฉันเจ็บ เอาออกไป” ต้องดาวพูดพร้อมขยับถอยหนี แต่ถูกเขาดึงรั้งเอาไว้ และไม่มีทีท่าที่จะเอาเรียวนิ้วเพียงนิ้วเดียวที่หายเข้าไปในตัวเธอออกไปตามคำร้องนั้น
“คุณคนหอมบาดเจ็บมาเหรอครับ งั้นเดี๋ยวผมดูให้นะครับ” ต้องดาวหอบหายใจ ดวงตาเบิกกว้างมากขึ้นอีก เธอกำลังถูกคนบ้าที่เมาข่มขืนเหรอเนี่ย กรรม กรรมของเธอจริงๆ สิ่งเดียวที่เธอคิดว่าเป็นโชคดีของเธอคือหน้าตาและรูปร่างของเขา ระดับขั้นเทพเลยทีเดียว
สิ้นเสียงแหบพร่า ไบรอัลลดสายตากลับมามองที่เนินเนื้อสาวกลางลำตัว เรียวนิ้วที่อยู่ในโพรงสาวเริ่มขยับ แต่ไม่ได้ขยับเพื่อจากมา แต่เขาขยับเข้าออกต่อเนื่องอย่างมีจุดประสงค์ ความเจ็บปวดที่ต้องดาวรู้สึกและได้รับก่อนหน้านี้ค่อยๆหายไปทีละน้อย ความเสียวซ่านถูกแทนที่มากขึ้นเรื่อยๆ ปลายนิ้วเท้าทั้งสิบเริ่มหดเกร็ง เสียงครางหวานๆ ดังออกมาไม่ขาดสายไบรอัลยิ้มอย่างพึงพอใจกับร่างกายหอมกรุ่นของคนที่นอนเปลือยอยู่ตรงหน้าที่ตอบสนองกลับได้อย่างดีเยี่ยม ยิ่งเธอเร้าร้อนมากแค่ไหนก็ยิ่งทำให้เขาแทบทานทนต่อไปไม่ไหว ภาพอนาคตที่เขากำลังกระแทกใส่เธอมันต้องเกิดขึ้นเร็วๆนี้ แต่เธอคับแคบเหลือเกิน ตัวเธอเล็กมาก เธอจะรับเขาไหวมั้ยนะ สมองคนที่คลั่งถึงขั้นดิบเถื่อนคิดอยู่
“ไม่กิน ได้ยินแล้วก็ไปซะ” “จะให้โอกาสอีกครั้ง ตอบใหม่” ต้องดาวกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อเธอเริ่มรู้สึกได้พลังการคุกคามลอยคละคลุ้งออกมาจากตัวเขาปะทะใส่ตัวเธออย่างจัง “ฉันง่วง” น้ำเสียงอ่อนลง เพราะเมื่อคืนกว่าเธอจะนอนหลับได้มันไม่ง่ายเลย แม้เธอจะโตแล้วแต่การย้ายบ้านมันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอที่จะปรับตัวเข้ากับสถานที่แห่งใหม่ เพราะจะว่าไปเมื่อคืนเป็นคืนแรกที่เธอได้นอนในบ้านหลังใหม่ของตัวเองตามปกติในแบบที่ควรจะเป็น ไหนจะสถานที่ ไหนจะเรื่องที่เกิดขึ้นช่วงสองสามวันที่ผ่านมา มันไม่ง่ายที่เธอจะยอมรับมันได้และใช้ชีวิตอย่างเป็นปกติในทันที ปรับตัว เธอกำลังอยู่ในช่วงเวลานี้อยู่ “แต่นี่มันจะเจ็ดโมงแล้ว คุณจะนอนให้เสียสุขภาพทำไม ไปล้างหน้าไป๊ เดี๋ยวผมรออยู่ตรงนี้” ไบรอัลปรับอารมณ์กลับมาดีขึ้นเมื่อต้องดาวไม่ปฎิเสธต่อคำเชิญอย่างมีแผนการณ
“ชิงชิง” ต้องดาวเงยขึ้นจ้องหน้าไบรอัลทันทีด้วยดวงตาที่โตขึ้นกว่าเดิมพร้อมกับใบหน้าที่แสดงถึงความขุ่นเคือง “มีอะไรเหรอ” จนไบรอัลต้องเอ่ยถาม “ชื่อนั้นเขาไว้สำหรับญาติหรือคนสนิทกันเท่านั้น” ไบรอัลยิ้มและพยักหน้า “ชิงชิง ออกเสียงถูกเนอะ” “นี่คุณ! ฉันพูดไปเมื่อกี้ไม่เข้าใจเหรอ ว่าญาติหรือคนสนิท” “ก็เพราะว่าเข้าใจไงถึงเรียกว่าชิงชิง คุณป่วยจนสมองเบลอแล้วเหรอไง ว่าผมเป็นผู้ชายของคุณไปแล้ว ไข่แดง ไข่แดงของใครโดนผมเจาะไปแล้ว” “อร้ายยยยย ไอ้บ้า ไอ้ลามก” ต้องดาวลุกจากเก้าอี้และเดินหนีไปเลย ปล่อยให้ไบรอัลหัวเราะไล่หลังมา&nb
“เจ้านายฉันอยากพบ” ไบรอัลแสยะยิ้ม คนที่วางยาเขาคือเจ้านายเจ้าพวกนี้อย่างงั้นเหรอ “แล้วถ้าฉันปฎิเสธละ” “ปากก็บอกได้ แต่ตัวก็ต้องถูกลากไปอยู่ดี” “แกคิดว่าคนอย่างฉันจะให้คนอย่างพวกแก คนระดับอย่างเจ้านายพวกแกพบได้ง่ายๆเหรอ” ไบรอัลสบตาพวกมันไร้ซึ่งความเกรงกลัว “พวกเราก็จะใช้กำลัง” ฮาฮาฮา ไบรอัลหัวเราะออกมาอย่างขบขัน “พวกแกนี่มันโง่จริงๆเหมาะแล้วที่ดีแต่ใช้กำลัง แกช่วยมองไปทางโน้นสิ แกเห็นกล้องของซุปเปอร์มาร์เก็ตมั้ย ตอนนี้ภาพใบหน้าพวกแกถูกบันทึกไว้แล้ว และนั่นกลุ่มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกำลังวิ่งมาทางนี้ เอาละคราวนี้ถ้าฉันเป็นพวกแก ฉันจะวิ่ง ไม่งั้
ไบรอัลถอดถอนริมฝีปากออกมาอย่างแสนเสียดายแปลกๆ แต่ถ้าเขาไม่ปลดปล่อยโพรงปากนี้เป็นอิสระมีหวังเธอได้ขาดใจบนอกเขาตอนนี้แน่ๆ “ผมขอแนะนำตัว ผมไบรอัล ผมไม่มีชื่อเล่นชื่อสั้นๆ แล้วคุณละต้องดาว คนจีนต้องมีชื่อเล่น ของคุณคืออะไร หรือว่าคือ ชิงชิง ที่แปลว่าดาว เหรอเปล่า หรือถ้าคุณไม่บอกผมก็จะเรียกคุณว่าที่รักในทุกๆที่...” “อืม” ต้องดาวรีบตอบรับเสียงในคอทันที เอ่ยเรียกชื่อเล่นกันธรรมดาดีกว่า เพราะคนอย่างเขาพูดจริงทำจริงแน่ บ้าจริงๆ แล้วทำไมเธอต้องเขินด้วยนะ เธอไม่แปลกใจที่ไบรอัลจะเดาถูก ก็ความสามารถภาษาจีนกลางของเขาอยู่ในระดับที่ดีมาก “ปล่อยฉันได้แล้ว” ต้องดาวร้องบอกเมื่อไบรอัลไม่ยอมคลายอ้อมแขน เธอพยายามเก็บอาการเขินอายไว้ “เฮ่ยยยยย ผมก็หลงคิดว่าคุณอยากจะให้ผมเรียกคุณว่าที่รักเสียอีก”&n
“ถ้าอยากจะเป็นคนไข้ของหมอต้าเซียน คุณก็เอามีดแทงหัวใจตัวเองให้บาดเจ็บก่อน แบบนั้นก็มีสิทธินะ เพราะผมจะพาคุณมาส่งที่นี่แน่นอน” ต้องดาวหันไปมองไบรอัลพร้อมแววตาที่เหมือนจะสาดกระสุนนับร้อยใส่ให้เขาสิ้นชีพไปบัดเดี๋ยวนี้ “สวัสดีครับ” ต้าเซียนเป็นฝ่ายตัดบท ระงับสงครามน้ำลายอีกครั้ง จึงทำให้ไบรอัลและต้องดาวต้องหันมากล่าวลาต้าเซียนด้วยมารยาทก่อนที่ ไบรอัลจะปิดประตูรถให้เรียบร้อยเมื่อต้องดาวเข้าไปนั่งเป็นอย่างดีแล้ว “แล้วเจอกัน” ไบรอัล กล่าวทิ้งท้ายกับต้าเซียนอย่างเข้าใจกันดี “โอ้พระเจ้า!” ต้องดาวร้องเสียงหลงด้วยความเหลือเชื่อเมื่อฝีเท้าของไบรอัลแทรกตัวเข้าไปในห้องของเธอ “คุณตลกดีจัง” ไบรอัลไม่สนใจเสียงโอดครวญ
“ทานได้น้อยจังเลยค่ะ” พยาบาลที่เข้ามาเอายาหลังอาหารมาให้ และเห็นว่าอาหารลดลงไปแค่เพียงนิดเดียว เมื่อวานแทบไม่เหลือเลยด้วยซ้ำ ต้องดาวยิ้มและรับยามาทาน เมื่อวานเธอไม่ได้ทานอาหารที่โรงพยาบาลจัดมาให้หมดหรอก ที่มันไม่เหลือเพราะคนเฝ้าไข้ต่างหาก เขาทานเยอะมาก ทั้งๆ ที่ส่วนของเขาหมดไปแล้ว เขายังมาทานส่วนที่เธอทานไม่หมดด้วย และอีกอย่างอาหารที่โรงพยาบาลไม่ถูกปากเธอเลยจริงๆ เธอเป็นประเภทอยู่ง่ายแต่กินยากมาก “คุณกินน้อยไปมั้ย” เขาเอ่ยออกมาเมื่อเงยหน้าขึ้นมามองถาดอาหารของเธอเมื่อวานนี้ “พอแล้ว ฉันอิ่มแล้ว” สิ้นคำของเธอ เขาจึงเลื่อนถาดอาหารของเธอไปทานหน้าตาเฉยเลย หลังจากที่พยาบาลขอตัวออกไปแล้ว ต้องดาวเหงาจริงๆ อย่างที่เขาว่าไว้ แต่พรุ่งนี้เธอก็ออกจากที่นี่ได้แล้ว แล้วจะย