“ข้อเสนออะไร” ต้องดาวเอ่ยถามไปในที่สุด หลังจากที่นินทาเขาในใจแล้ว “ผมจะจ่ายให้คุณ” “ฉันไม่ได้มีอาชีพขายตัว เก็บเงินของคุณไปเถอะ ข้อเสนอนั้นตกไป ฉันว่าคุณอยู่เฉยๆ อย่างที่ฉันบอกไปตอนแรกก็พอ ต่างคนต่างอยู่ แค่คนร่วมโลกเท่านั้นก็พอ” “ผมไม่เคยกินใครฟรีๆ ผมจะจ่ายให้” ไบรอัลโน้มตัวเข้าไปใกล้ต้องดาว กดเสียงต่ำลอดไรฟันอย่างอดทน “อ่อ! คุณไม่กินใครฟรีๆ เลยอยากจะลบล้างความเลวของตัวเองโดยยัดเยียดอาชีพขายตัวให้กับฉันอย่างงั้นสินะ!” ต้องดาวยื่นหน้าเข้าไปใกล้ไบรอัลยิ่งกว่า และกดเสียงต่ำตอบกลับไปเช่นกัน ไร้ซึ่งความเกรงกลัว ไบรอัลเงียบลงทันที เพราะสิ่งที่เธอพูดก็ถูกครึ่งเดียว คือครึ่งหลัง แต่ครึ่งแรกที่ว่าเขาเลว อันนั้นเขาไม่ยอมรับเด็ดขาด “ถ้างั้นคุณก็มาเป็นผู้หญิงของผม”
View Moreเสียงดนตรีและผู้คนมากหน้าหลายตากึกก้องกังวาลไปทั่วพื้นที่ แม้เสียงและผู้คนจะทำให้ใครบางคนเบื่อหน่ายและเอือมระอาแต่เขาก็ยังนั่งตรงนั้นมานานหลายชั่วโมงแล้ว
ไบรอัล อีรีน กอนคาโล วัยยี่สิบเก้าปี ลูกครึ่งอเมริกัน-สเปน เขาเป็นคนต่างชาติที่อาศัยอยู่ในเซี่ยงไฮ้มานานสิบปีแล้ว น้อยคนนักจะรู้ว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นใครฉากหน้าของเขาคือทนายความ ซึ่งเรื่องนั้นไม่ได้ยากเลยเพราะเขาจบกฎหมายและมีใบอนุญาตในการประกอบอาชีพนี้อย่างถูกกฎหมาย โดยปกติแล้วเขาไม่ชอบสถานที่ที่เสียงดังแบบนี้ แม้เขาจะยังไม่ถึงวัยที่จะเอือมระอาแหล่งสถานที่แบบนี้ก็ตาม แต่วันนี้เขาแหกกฎของตัวเองในทุกๆเรื่อง เขาดื่มเกินลิมิตกว่าที่ร่างกายจะรับได้แล้ว และเขาก็ยังจะดึงดันที่จะอยู่ดื่มมันต่อไปเรื่อยๆ รูปร่างหน้าตาของเขาเป็นจุดเด่นและเป็นที่น่าสนใจของเพศตรงข้ามไม่น้อย และตอนนี้เขาก็อยู่ในสายตาหญิงสาวคนหนึ่งที่จับตามองเขาอยู่นานแล้ว ความมึนเมาที่เอ่อล้นทำให้ไบรอัลไม่รู้ตัวเลยว่าภัยร้ายกำลังจะเยื้องย่างเข้ามา เซี่ยงไฮ้เป็นเมืองสำคัญอีกเมืองหนึ่งของจีนที่เต็มไปด้วยความเจริญ แต่ก็นั่นแหละไม่ว่าบ้านเมืองจะพัฒนาและเจริญมากแค่ไหนก็ต้องมีสิ่งอบายมุขที่มาพร้อมกับคนแย่ๆ ในทุกๆเพศอยู่ในที่นั้นๆ สัจธรรมของโลก
“เอามาอีก” เสียงอ้อแอ้ ที่ออกคำสั่งกับบาร์เทนเดอร์อีกครั้งเมื่อเขายกแก้วในมือแล้วมันว่างเปล่า ไบรอัลไม่รู้ตัวเลยว่าออเดอร์แก้วนี้มันจะเป็นออเดอร์พลิกชีวิตของเขา บาร์เทนเดอร์หันไปสบตากับผู้หญิงคนหนึ่งที่พยักหน้าให้ สื่อความหมายว่าให้ลงมือได้เลย
กรึบ! ไบรอัลกรอกเครื่องดื่มแก้วล่าสุดลงคอไปอย่างไม่ลังเลในคราวเดียว ทันทีที่มันถูกเอามาวางตรงหน้า
ทั้งๆที่รู้ดีว่าตอนนี้ร่างกายไม่อาจต่อสู้กับแอลกอฮอล์ที่ไหลเวียนแทนน้ำได้อีกต่อไป แต่เขาก็ยังดื้อดึงที่จะทำร้ายร่างกาย สาเหตุที่เขาต้องมาเป็นแบบนี้มันก็เหตุผลโง่ๆ ‘อกหัก’ สาเหตุโลกแตกที่สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคนไม่เว้นแม้กระทั่งเขาที่ทั้งหล่อและรวย เขาจัดอยู่ในประเภทเลือกได้ แต่ผู้หญิงที่เขาเลือกกลับเป็นผู้หญิงที่มีรักเดียวใจเดียวอย่างหนักแน่น สามปีแล้วที่เขาพยายามที่จะเอาชนะใจเธอแต่มันก็ล้มเหลว
ตอนนี้เหลืออีกไม่ถึงชั่วโมงสถานที่แห่งนี้ก็กำลังจะปิด ไบรอัลจึงตัดสินใจว่าเขาควรกลับในตอนนี้ แต่ เอ๊ะ! ทำไมเขาถึงรู้สึกแปลกๆ ความรู้สึกนี้มันมากกว่าแค่เมา ความต้องการบางอย่างมันกำลังตื่นตัว ‘เขาเจอดีเข้าแล้ว’ แม้สติจะแทบไม่เหลือแต่เรื่องเล่าที่เคยได้ยิน ‘ข่มขืน’ มันไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะกับผู้หญิง สายตาพยายามเพ่งมองจากที่มันคลุมเครืออยู่ไม่น้อย ซึ่งตอนนี้มันพร่าเลือนทุกอย่างรอบตัวหมุนเคว้งไปหมด เขาต้องทำอะไรสักอย่างเพราะเขาไม่ได้ถูกวางยานอนหลับ โอกาสยังมี... สมองที่เบลอที่พยายามกู่ร้องบอกเขา
ไบรอัลพยายามจะควบคุมตัวเองแม้มันทำได้ยากเหลือเกิน แต่คนอย่างเขาไม่มีทางเป็นเหยื่อให้พวกสาวๆมาสร้างตราบาปน่ารังเกียจให้เด็ดขาด เสียเชิงชายอย่างเขาหมด แทนที่จะวางยาเขาทำไมถึงไม่มาทอดสะพานให้เสียดีกว่า แบบนั้่นยังมีโอกาสมากกว่าจะทำแบบนี้
“ชี้ทางไปห้องน้ำหน่อย” ไบรอัลพูดเสียงอ้อแอ้กับบาร์เทนเดอร์ ก่อนหน้านี้ที่เขาเดินไปเข้าห้องน้ำมาครั้งหนึ่งเขาเห็นปุ่มสัญญาณแจ้งเตือนภัยของระบบการรักษาความปลอดภัยของอาคารอยู่ไม่ไกลจากบริเวณนั้น แม้เขาจะรู้ดีว่าตอนนี้เขากำลังถูกจับตามอง แต่โอกาสรอดของเขามีทางเดียว
ไบรอัลเดินโซซัดโซเซไปตามทิศทางที่ได้รับการชี้แนะ เขาถูกติดตามการซวนเซที่เกิดขึ้นจริงไม่ทำให้คนที่จับตามองสงสัย คนพวกนี้ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครพวกมันคงคิดว่าเขาเป็นเพียงนักท่องเที่ยว เดี๋ยวพวกมันก็จะรู้ว่าคนอย่างเขากล้าบ้าบิ่นขนาดไหน ดวงตาที่ยังพร่าเลือนค่อยๆหลี่ลงเพื่อโฟกัสกล่องแดงตรงหน้า
กรี้งงงงงงงงงงง!!!!!! ความวุ่นวายก่อตัวขึ้นแบบที่ไม่มีใครได้ตั้งตัวเสียงร้องเพราะความตื่นตระหนกดังไม่หยุด ไบรอัลอาศัยช่วงชุลมุนเอาตัวเองออกมาจากการถูกจับตาได้อย่างรวดเร็ว เส้นทางด้านหลังยังปลอดคนไบรอัลออกมาเป็นคนแรกเขาเดินลัดเลาะตามทางแคบเพื่อไปยังถนน เขาก็ได้แต่หวังว่าการเอาตัวรอดของเขาในคืนนี้จะไม่ทำให้ใครต้องเสียชีวิตเพราะความวุ่นวายที่เกิดขึ้นนะ แต่จะบาดเจ็บกันบ้างเล็กน้อยเขาก็ขออภัยในใจเสียตอนนี้แล้วกัน
เสียงดังอึกกะทึกค่อยๆเบาบางลง เมื่อเขาเอาตัวเองออกห่างจากที่วุ่นวายนั่น เพราะอีกไม่กี่นาทีเดี๋ยวรถหน่วยกู้ภัยคงไปถึง อากาศด้านนอกค่อนข้างเย็นสบาย เขาไม่เสียเวลาในการหารถกลับแมนชั่นเลย แม้จะเป็นยามวิกาลเมื่อละแวกนี้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำหรับนักเที่ยวกลางคืน แท็กซี่มากมายต่างก็มาจอดรอรับนักเที่ยวที่กำลังจะย้ายที่ออกจากที่นี่มากมาย เพียงยี่สิบนาทีรถแท็กซี่ก็มาจอดที่อาคารแมนชั่นย่านคนมีฐานะไม่ธรรมดาเท่านั้นที่จะมาอยู่ได้
ไบรอัลเร่งฝีเท้าเท่าที่จะไหว เพราะเขารู้สึกไม่ดีเอามากๆ บางอย่างของร่างกายมันฟ้องความเป็นตัวตนมากขึ้นเรื่อยๆ เขาพุ่งตัวไปยังลิฟท์ที่ลงมาจอดส่งผู้โดยสารจากชั้นบนพอดี เขากดย้ำเพื่อให้ประตูลิฟท์เปิดกว้างขึ้นและแทรกตัวเข้าไป เขากดปุ่มชั้นของตัวเองอย่างทุลักทุเล เมื่อดวงตาเขาพร่ามัวไปหมดพร้อมกับความทรมานที่แทบจะทนต่อไปไม่ไหว ร่างกายเขาชื้นไปด้วยเหงื่อกาฬจากแรงกระตุ้นภายในร่างกาย
“ชิงชิง” ต้องดาวเงยขึ้นจ้องหน้าไบรอัลทันทีด้วยดวงตาที่โตขึ้นกว่าเดิมพร้อมกับใบหน้าที่แสดงถึงความขุ่นเคือง “มีอะไรเหรอ” จนไบรอัลต้องเอ่ยถาม “ชื่อนั้นเขาไว้สำหรับญาติหรือคนสนิทกันเท่านั้น” ไบรอัลยิ้มและพยักหน้า “ชิงชิง ออกเสียงถูกเนอะ” “นี่คุณ! ฉันพูดไปเมื่อกี้ไม่เข้าใจเหรอ ว่าญาติหรือคนสนิท” “ก็เพราะว่าเข้าใจไงถึงเรียกว่าชิงชิง คุณป่วยจนสมองเบลอแล้วเหรอไง ว่าผมเป็นผู้ชายของคุณไปแล้ว ไข่แดง ไข่แดงของใครโดนผมเจาะไปแล้ว” “อร้ายยยยย ไอ้บ้า ไอ้ลามก” ต้องดาวลุกจากเก้าอี้และเดินหนีไปเลย ปล่อยให้ไบรอัลหัวเราะไล่หลังมา&nb
“เจ้านายฉันอยากพบ” ไบรอัลแสยะยิ้ม คนที่วางยาเขาคือเจ้านายเจ้าพวกนี้อย่างงั้นเหรอ “แล้วถ้าฉันปฎิเสธละ” “ปากก็บอกได้ แต่ตัวก็ต้องถูกลากไปอยู่ดี” “แกคิดว่าคนอย่างฉันจะให้คนอย่างพวกแก คนระดับอย่างเจ้านายพวกแกพบได้ง่ายๆเหรอ” ไบรอัลสบตาพวกมันไร้ซึ่งความเกรงกลัว “พวกเราก็จะใช้กำลัง” ฮาฮาฮา ไบรอัลหัวเราะออกมาอย่างขบขัน “พวกแกนี่มันโง่จริงๆเหมาะแล้วที่ดีแต่ใช้กำลัง แกช่วยมองไปทางโน้นสิ แกเห็นกล้องของซุปเปอร์มาร์เก็ตมั้ย ตอนนี้ภาพใบหน้าพวกแกถูกบันทึกไว้แล้ว และนั่นกลุ่มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกำลังวิ่งมาทางนี้ เอาละคราวนี้ถ้าฉันเป็นพวกแก ฉันจะวิ่ง ไม่งั้
ไบรอัลถอดถอนริมฝีปากออกมาอย่างแสนเสียดายแปลกๆ แต่ถ้าเขาไม่ปลดปล่อยโพรงปากนี้เป็นอิสระมีหวังเธอได้ขาดใจบนอกเขาตอนนี้แน่ๆ “ผมขอแนะนำตัว ผมไบรอัล ผมไม่มีชื่อเล่นชื่อสั้นๆ แล้วคุณละต้องดาว คนจีนต้องมีชื่อเล่น ของคุณคืออะไร หรือว่าคือ ชิงชิง ที่แปลว่าดาว เหรอเปล่า หรือถ้าคุณไม่บอกผมก็จะเรียกคุณว่าที่รักในทุกๆที่...” “อืม” ต้องดาวรีบตอบรับเสียงในคอทันที เอ่ยเรียกชื่อเล่นกันธรรมดาดีกว่า เพราะคนอย่างเขาพูดจริงทำจริงแน่ บ้าจริงๆ แล้วทำไมเธอต้องเขินด้วยนะ เธอไม่แปลกใจที่ไบรอัลจะเดาถูก ก็ความสามารถภาษาจีนกลางของเขาอยู่ในระดับที่ดีมาก “ปล่อยฉันได้แล้ว” ต้องดาวร้องบอกเมื่อไบรอัลไม่ยอมคลายอ้อมแขน เธอพยายามเก็บอาการเขินอายไว้ “เฮ่ยยยยย ผมก็หลงคิดว่าคุณอยากจะให้ผมเรียกคุณว่าที่รักเสียอีก”&n
“ถ้าอยากจะเป็นคนไข้ของหมอต้าเซียน คุณก็เอามีดแทงหัวใจตัวเองให้บาดเจ็บก่อน แบบนั้นก็มีสิทธินะ เพราะผมจะพาคุณมาส่งที่นี่แน่นอน” ต้องดาวหันไปมองไบรอัลพร้อมแววตาที่เหมือนจะสาดกระสุนนับร้อยใส่ให้เขาสิ้นชีพไปบัดเดี๋ยวนี้ “สวัสดีครับ” ต้าเซียนเป็นฝ่ายตัดบท ระงับสงครามน้ำลายอีกครั้ง จึงทำให้ไบรอัลและต้องดาวต้องหันมากล่าวลาต้าเซียนด้วยมารยาทก่อนที่ ไบรอัลจะปิดประตูรถให้เรียบร้อยเมื่อต้องดาวเข้าไปนั่งเป็นอย่างดีแล้ว “แล้วเจอกัน” ไบรอัล กล่าวทิ้งท้ายกับต้าเซียนอย่างเข้าใจกันดี “โอ้พระเจ้า!” ต้องดาวร้องเสียงหลงด้วยความเหลือเชื่อเมื่อฝีเท้าของไบรอัลแทรกตัวเข้าไปในห้องของเธอ “คุณตลกดีจัง” ไบรอัลไม่สนใจเสียงโอดครวญ
“ทานได้น้อยจังเลยค่ะ” พยาบาลที่เข้ามาเอายาหลังอาหารมาให้ และเห็นว่าอาหารลดลงไปแค่เพียงนิดเดียว เมื่อวานแทบไม่เหลือเลยด้วยซ้ำ ต้องดาวยิ้มและรับยามาทาน เมื่อวานเธอไม่ได้ทานอาหารที่โรงพยาบาลจัดมาให้หมดหรอก ที่มันไม่เหลือเพราะคนเฝ้าไข้ต่างหาก เขาทานเยอะมาก ทั้งๆ ที่ส่วนของเขาหมดไปแล้ว เขายังมาทานส่วนที่เธอทานไม่หมดด้วย และอีกอย่างอาหารที่โรงพยาบาลไม่ถูกปากเธอเลยจริงๆ เธอเป็นประเภทอยู่ง่ายแต่กินยากมาก “คุณกินน้อยไปมั้ย” เขาเอ่ยออกมาเมื่อเงยหน้าขึ้นมามองถาดอาหารของเธอเมื่อวานนี้ “พอแล้ว ฉันอิ่มแล้ว” สิ้นคำของเธอ เขาจึงเลื่อนถาดอาหารของเธอไปทานหน้าตาเฉยเลย หลังจากที่พยาบาลขอตัวออกไปแล้ว ต้องดาวเหงาจริงๆ อย่างที่เขาว่าไว้ แต่พรุ่งนี้เธอก็ออกจากที่นี่ได้แล้ว แล้วจะย
“รู้สึกตัวแล้วเหรอ” ไบรอัลขยับเข้าไปใกล้ทันที เมื่อต้องดาวเริ่มรู้สึกตัวในตอนบ่าย “ฉัน เป็นอะไรไป” “ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก คุณก็แค่อวดดี อยากจะไปเยี่ยมยมบาลไงละ”ต้องดาวที่รู้สึกเพลียเป็นอย่างมาก แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะต้องทำหน้าอยากจะกัดคอไบรอัลเสียตอนนี้กลับไปในทันที “คุณช่วยฉันไว้อย่างงั้นเหรอ” “ก็ใช่” “งั้นเราสองคนหายกัน ตอนนี้คุณช่วยเอาหน้าของคุณไปไกลๆหน่อยได้มั้ย ไปแล้วไปลับเลยยิ่งดี” ต้องดาวตอกกลับอย่างไม่ยอมแพ้ แม้จะเหนื่อยอยู่มากก็ตามที แต่เธออ่อนแอที่ไหนก็ได้แต่ต้องไม่ใช่ต่อหน้าเขาเด็ดขาด
Comments