Mag-log inShare
คำรายงาน 3
Huling Na-update:
2025-03-15 21:19:28
Kaugnay na kabanata
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ คำรายงาน 4
หน้าประตูเรือนรับรองภายในตำหนักฮุ่ยเยี่ยน“วันหน้าข้าจะมอบปิ่นหยกให้เจ้านะ”“ขอบคุณเจ้าค่ะ”ทั้งสองคนพูดคุยกันอย่างสนิทสนมโดยไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ามุมหนึ่งไม่ไกลกำลังมีมหันตภัยคืบคลานซานซานกำหมัดแน่นจนกระดูกลั่นดังกร๊อบ โกรธจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน แววตาเต็มไปด้วยไอสังหาร ไฟโทสะลุกโหมท่วมตัวภาพหนึ่งผุดขึ้นจนเต็มสมอง ครานั้นเหย่หนิวก็ปักปิ่นไม้ให้นางเช่นนี้ บอกว่าคราวหน้าจะมอบปิ่นหยกให้เช่นกัน ที่แท้เหย่หนิวก็มิได้มีนางคนเดียว แต่เขากลับมีคนรักรออยู่ที่วังหลวงแห่งนี้ทั้งคนทั้งคำสัญญานั่น บัดซบสิ้นดี!ซานซานตัดสินใจปรากฏกาย คำรามลั่น“เหย่หนิว!”ผลที่ได้คืออู๋เจี๋ยหันตามเสียงนั้น เมื่อเขาเห็นเป็นซานซาน ก็แตกตื่นเบิกตาโพลง ถอยหลังไปหนึ่งก้าวใหญ่ ตกใจอย่างที่สุด อุทานเสียงหนึ่ง“ชิงหลิน!”ท่าทางตื่นตระหนก สีหน้าซีดเผือด ยังเรียกนามถูกต้อง ยิ่งตอกย้ำกับซานซานอย่างยิ่งนางเข้าใจไม่ผิดจริงๆ...ตำหนักหยางซินหลังจากมอบหมายให้อู๋เจี๋ยไปส่งข่าวต่อพระมารดา จ้าวเหว่ยก็พาร่างสูงในชุดเกราะปีกเหล็กสีดำเดินเข้ามาในห้องส่วนตัว ขันทีคนสนิทนามอู๋เจิ้งพลันถลันตามเข้ามาอย่างรู้หน้าที่อู๋เจิ้งคือน้องช
Huling Na-update : 2025-03-16พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ คำรายงาน 5
หลังจากอ่านรายนามพร้อมสรรพคุณของสาวงามเสร็จ ก็เข้ามาถึงห้องด้านในพอดี อู๋เจิ้งนำภาพวาดของมวลบุปผาไปวางไว้ที่โต๊ะด้านหนึ่งอย่างไม่ใส่ใจ แล้วหันมาถอดชุดเกราะให้นายเหนือหัวเพื่อเปลี่ยนฉลองพระองค์ พร้อมรายงานข่าวคราวการเคลื่อนไหวต่างๆ ของพระราชวังไปด้วยอย่างละเอียดทุกซอกทุกมุม ท่าทางตั้งอกตั้งใจสีหน้าจริงจังไม่เหมือนงิ้วเช่นคราแรก ในบรรดาข่าวทั้งหลาย เรื่องของมารดาสำคัญที่สุด และเพื่อมิให้ข่าวสำคัญของหลี่กุ้ยเฟยกลบข่าวอื่นๆ จนหมด อู๋เจิ้งจึงเรียงลำดับรายงานเรื่องของพระนางเอาไว้หลังสุดเสมอ“ครั้งนี้ฝ่าบาทมิได้เสด็จไปด้วย เนื่องจากสนมที่กำลังมอบความโปรดปราน บังเอิญไม่สบาย เกรงว่าครรภ์จะมีปัญหา พระสนมหลี่กุ้ยเฟยจึงเดินทางไปไหว้พระขอพรให้รัชทายาทเพียงผู้เดียว เหตุการณ์ลอบสังหารถูกสืบสาวจนจับผู้เกี่ยวข้องได้แล้ว พบว่าเป็นคนของพระสนมฟู่ที่กำลังตั้งครรภ์ นางต้องการครอบครองความโปรดปรานเพียงผู้เดียว ทว่ายามถูกลงทัณฑ์นางกลับปฏิเสธจนวาระสุดท้ายพ่ะย่ะค่ะ”ร่างสูงยืนฟังด้วยท่าทางนิ่งขรึมพลางวิเคราะห์เสียงเรียบ “เป็นไปได้ว่าคนร้ายตัวจริงมิใช่นาง”“หลักฐานล้วนชี้ชัดว่าเป็นนางพ่ะย่ะค่ะ”จ้าวเหว่ยรับฟั
Huling Na-update : 2025-03-16พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สามีภรรยาพบหน้า 1
บุรุษหนุ่มสูงศักดิ์ ท่าทางสงบเยือกเย็น นิสัยสุขุมนุ่มลึกตลอดเวลายามนี้กำลังตื่นเต้นอย่างที่สุด ใบหน้าหล่อเหลาที่มักจะเย็นชาอยู่เสมอ พลันมีดวงตาที่สั่นไหวไม่หยุดนางมีนามว่าซานซาน มาจากผิงเหยียน มีบุตรแล้วหนึ่งคน มิใช่ชิงหลิน สกุลหาน ที่ยังไม่มีบุตรหรือธิดาจ้าวเหว่ยปรารถนาให้จอมยุทธ์หญิงเป็นซานซานของเขา ถึงแม้ข้อเท็จจริงจะมีเพียงแค่ว่า นางมีนามเดียวกัน! เรื่องบุตรล้วนห่างไกลจากสิ่งที่เขาได้รับรู้แต่หากนางคือซานซานจริง สิ่งที่เขากำลังหวาดกลัวในลำดับต่อมา คือเสด็จพ่อจะทรงรู้ตัวตนที่แท้จริงของนางหรือไม่ ว่านางคือชิงหลิน สตรีของเขาคนที่เสด็จพ่อต้องการกำจัดทิ้งที่ผิงเหยียนขณะครุ่นคิด จ้าวเหว่ยยิ่งเร่งฝีเท้าเดินไปทางตำหนักของหลี่กุ้ยเฟย ในใจของเขาร้อนรุ่มดังมีไฟสุม ท่าทีเร่งร้อนอย่างที่ไม่เคยมีใครได้พบเห็นอู๋เจิ้งเดินตามแทบไม่ทัน ยังมีนางกำนัลที่ประคองอาภรณ์สำหรับใส่ร่วมงานเลี้ยงคืนนี้ซอยเท้าตามอีกเป็นขบวนจ้าวเหว่ยถามเสียงต่ำให้ได้ฟังเพียงอู๋เจิ้งที่เดินตามทางด้านหลัง “นางบอกว่ามาจากผิงเหยียน แล้วบอกอะไรอีก” “ทูลองค์ชาย กระหม่อมย่อมทราบข้อเท็จจริงทั้งหมด นางมีนามว่าซานซาน ถูกสา
Huling Na-update : 2025-03-17พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สามีภรรยาพบหน้า 2
คนเก่งบางครั้งยังพลั้งพลาด คนฉลาดบางครายังแสนโง่ ซานซานในยามนี้คือสตรีที่โง่เขลายิ่ง กลางสวนดอกไม้ของตำหนักฮุ่ยเยี่ยนจึงปรากฏภาพความวุ่นวายเกินคาดการณ์องครักษ์และทหารประมาณห้าหกคนกำลังยืนเป็นกำแพงมนุษย์ปกป้องอู๋เจี๋ยที่หลบอยู่ทางเบื้องหลัง โดยมีซานซานยืนตระหง่านคำรามลั่น“เจ้าลูกเต่าเหย่หนิว ออกมาให้ข้าถลกหนังเสียดีๆ”น้ำเสียงน่ากลัวที่สุด แววตายิ่งโหดเหี้ยมอำมหิต บุรุษห้าวหาญอย่างอู๋เจี๋ยไม่มีทางออกจากแผ่นหลังสหายแน่นอนองครักษ์นายหนึ่งเอ่ยขึ้นกับซานซานที่ยามนี้กลายร่างเป็นพยัคฆ์สาวพร้อมขย้ำแมวหนุ่มให้เลือดสาด “แม่นางซาน โปรดใจเย็นก่อนเถิด เก็บอาวุธเสีย มันผิดกฎระเบียบนะขอรับ”หญิงสาวหรี่ตาเอ่ยเสียงเยียบเย็นกระชับดาบในมือแน่น“กฎพระราชวังห้ามพกพาอาวุธ ข้าย่อมปฏิบัติเคร่งครัด และนี่ก็มิใช่อาวุธของข้า แต่เป็นของเจ้าลูกเต่าบัดซบนั่น อยากได้คืนก็โผล่หัวออกมา”ทุกคนพลันแตกตื่น โดยเฉพาะอู๋เจี๋ยที่ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าอาวุธประจำกายถูกปลดไปเมื่อใด ว่องไวเกินไปแล้ว...“ออกมา!” ซานซานตวาดก้อง ทำทุกชีวิตสะดุ้งเฮือกอู๋เจี๋ยส่ายหัวแทบหลุด ปฏิเสธแทบคลั่ง ซูเหยาที่ยืนอีกฝั่งทำอันใดไม่ถูกทั้งนั้
Huling Na-update : 2025-03-18พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สามีภรรยาพบหน้า 3
ชั่วขณะครุ่นคิดลึกซึ้ง ชายผ้าสีน้ำเงินพลันถูกกระตุกจากเบื้องล่าง จ้าวเหว่ยก้มลงมอง เห็นเด็กน้อยน่ารัก ดวงหน้าจิ้มลิ้มดวงตากลมโต พวงแก้มอมชมพูระเรื่อ กำลังแหงนมองพร้อมรอยยิ้มบริสุทธิ์สดใสลู่หลิ่งเป็นเด็กฉลาด ยี่ซินเคยชี้แนะบุคคลสำคัญจนหมด ใครเป็นใครในวังแห่งนี้นางล้วนจำได้ดี และเพื่อความสงบสุขของมารดาจึงรู้ว่าควรประจบเอาใจใคร ควรหนีห่างใคร ใช้ความน่ารักสดใสให้เป็นประโยชน์สูงสุดอย่างไรเด็กหญิงกางแขนออก สีหน้าออดอ้อน ทำท่าให้อุ้ม เพราะนางตัวเล็กเกินไป มองท่านแม่ไล่ฆ่าท่านพ่อไม่ถนัดรัชทายาทหนุ่มยิ่งอึ้งเมื่อเข้าใจท่าทางของเจ้าก้อนแป้งอู๋เจิ้งที่ยืนอยู่เบื้องหลังกระซิบบอก “แม่นางน้อยคือลู่หลิ่ง บุตรสาวของแม่นางซานพ่ะย่ะค่ะ”ประหนึ่งถูกฟ้าผ่ากลางใจอีกคำรบใหญ่ เกิดกระแสอุ่นวาบที่กลางอกแกร่ง ส่งผ่านม่านตาจนเดือดระอุ ดวงตาบุรุษพลันร้อนผ่าวจ้าวเหว่ยค่อยๆ ยอบกายสูงสง่านั่งลงตรงหน้าเด็กน้อย เอื้อมมือสั่นเทารั้งร่างเล็กเข้ามาใกล้ ได้ยินเสียงเด็กหญิงกล่าวว่า“ท่านแม่โกรธท่านพ่อมากมายเหลือเกิน องค์รัชทายาททรงเปี่ยมเมตตา พระองค์ทรงห้ามท่านแม่ได้หรือไม่เพคะ หม่อมฉันไม่อยากให้ท่านแม่ฆ่าท่านพ่อเลย”
Huling Na-update : 2025-03-18พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สามีภรรยาพบหน้า 4
ริมดอกไม้ของตำหนักหรูหรา มีผู้คนวุ่นวาย ทั้งทหาร ขันที นางกำนัล ยืนเกาะกลุ่มอยู่เบื้องหลังองค์รัชทายาทหนุ่มผู้อุ้มเด็กหญิงน่ารักแนบอก คล้ายเป็นอาวุธหนึ่งเดียวที่จักต่อสู้กับมัจจุราชจากปรภพเบื้องหน้าของกลุ่มผู้คนทั้งหมด คือสตรีผู้หนึ่ง เป็นนางกำนัลร่างระหงอ้อนแอ้น ในมือถือดาบที่ช่วงชิงมา นางยืนจ้องมองทุกชีวิตอย่างชั่วช้าโหดร้ายจ้าวเหว่ยพยายามมองซานซานด้วยสายตาเรียบนิ่ง คงไว้ซึ่งท่าทางสุขุมนุ่มลึก แผ่ซ่านกลิ่นอายทรงอำนาจของบุรุษมากบารมีโดยธรรมชาติเดิมทีซานซานไม่คิดจะไว้หน้าผู้ใด ทหารทั้งหลายที่คอยเกลี้ยกล่อมหวังไกล่เกลี่ยยิ่งไม่อยู่ในสายตา ทว่ากับบุรุษสูงศักดิ์ตัวโตมากกว่าเจ็ดเซียะ[1]ตรงหน้า นางไม่อาจไม่ใส่ใจหญิงสาวรีบปรับอารมณ์โกรธา แหงนใบหน้าที่อยู่แค่ระดับแผงอกหนาแล้วส่งสายตาทอดมองบุรุษตัวสูง กิริยาที่แสดงออกเฉกเช่นผู้น้อยมองผู้นำ มิบังอาจแสดงอาการกราดเกรี้ยวหรือทำตัวไม่บังควร“ถวายบังคมองค์รัชทายาทเพคะ”ซานซานทำความเคารพจ้าวเหว่ยตามพิธีการ ท่าทางเดือดดาลร้อนรุ่มเมื่อครู่สงบลงมาก รังสีน่าสะพรึงเจือจางหายไป ภัยคุกคามใดๆ ล้วนอันตรธานจ้าวเหว่ยเห็นเช่นนั้นอาการแข็งทื่อทั่วร่างก็เริ่
Huling Na-update : 2025-03-19พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สามีภรรยาพบหน้า 5
บางอย่างในร่างกายของเขาถูกกระตุ้นเร้าให้ต้องการนางเดี๋ยวนี้ ทว่าจักครอบครองภรรยาในธารกำนัลได้อย่างไร...ซานซานย่อมมิอาจล่วงรู้ความรู้สึกนึกคิดของชายสูงศักดิ์ตรงหน้า ทว่าสายตาลุ่มลึกที่จ้องมองมาทำเอานางรู้สึกร้อนวาบอย่างประหลาด หัวใจเต้นระรัวผิดปกติมิคาดว่ากลิ่นอายชายชาตินักรบของเขาจะเปี่ยมเสน่ห์ปานนี้ ทรงพลังดึงดูดปานนั้น คล้ายมีไฟราคะร้อนเร่าพร้อมแผดเผาหลอมละลายสองเราไปด้วยกันบุรุษหนุ่มรูปงาม แม้ยืนตรงหน้าทว่ากลับสูงศักดิ์ต่างระดับ ทั้งสูงส่งเทียมฟ้าจนมิกล้าอาจเอื้อม สตรีธรรมดาผู้หนึ่งจึงไม่บังควรคิดการณ์อันใดให้เกินเลยได้ทั้งนั้นซานซานรีบกะพริบตา ดึงสติตนเองกลับมาโดยพลันขณะเดียวกัน เด็กน้อยลู่หลิ่งที่ถูกอ้อมกอดแข็งแกร่งของจ้าวเหว่ยโอบอุ้มอยู่ก็อ้าแขนออกแล้วโผหามารดาตามสัญชาตญาณ“ท่านแม่”ลู่หลิ่งเคยถูกองค์หญิงองค์ชายอุ้มอยู่บ้าง ซานซานจึงมิได้แปลกใจเมื่อเห็นบุตรสาวอยู่ในอ้อมแขนของรัชทายาท“ท่านแม่ๆ”เมื่อได้ยินเสียงเรียกอีกครั้ง ซานซานจึงส่งสายตาขออภัยไปยังบุรุษสูงศักดิ์ผู้ยืนตระหง่านปานภูผา พลางเอื้อมมือรอรับลูกด้วยกิริยาอ่อนโยน คลี่ยิ้มละมุนตา“หม่อมฉันขอตัวบุตรสาวคืนเพคะ”จ
Huling Na-update : 2025-03-19พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สามีภรรยาพบหน้า 6
หนึ่งบุรุษสูงส่งเป็นถึงองค์ราชันย์เหนือน่านฟ้า หนึ่งสตรีต่ำศักดิ์ไร้ค่ามิอาจล่วงเกินแม้แววตาซานซานจึงมองแค่อู๋เจี๋ย สายตาทั้งเย็นเยียบและเย็นชา สีหน้าบึ้งตึงโกรธามีโทสะ จ้าวเหว่ยยังคงมองนิ่งแค่เพียงซานซาน สายตาลุ่มลึกของเขาไม่อาจละไปทางใด ได้ยินนางกล่าวกับอู๋เจี๋ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น“นี่คือหลิ่งเอ๋อร์ เจ้ามองให้เต็มตา ว่านางน่ารักน่าเอ็นดูปานใด ข้าอยากรู้นัก ว่าใจของเจ้าทำด้วยอะไร ถึงได้ทิ้งข้าเอาไว้ ไม่ไยดีแม้แต่ลูกตัวเอง ข้าเกลียดเจ้า”ถึงแม้น้ำเสียงจะเรียบเรื่อย ไม่แสดงอารมณ์เกรี้ยวกราด ทว่ากลับนำพาความเย็นเยือกทะลุอกทะลวงใจกล่าวจบก็ทำความเคารพองค์รัชทายาทแล้วหมุนกายเดินจากไปอย่างเด็ดเดี่ยว ไร้ซึ่งเยื่อใยไมตรี ไม่มีแม้หยาดน้ำตาจ้าวเหว่ยพลันตัวชาวาบ ลอบขบกรามแน่น สองมือกำหมัดจนเส้นเลือดนูนเด่น สองตาลุ่มลึกวูบไหวรุนแรงนั่นคือคำพูดตัดรอนของคนที่พร้อมตัดใจไม่คิดหวนคืนหากนางรู้ว่าแท้จริงแล้ว เหย่หนิวคือเขา สายตาชื่นชม รอยยิ้มจริงใจ ท่าทางเลื่อมใส วาจาเป็นมิตรเช่นนั้น เขายังจะได้รับอีกหรือไม่?แน่นอนว่าวีรบุรุษผู้กล้า มิอาจเสี่ยงกับโทสะภรรยา!เมื่อซานซานอุ้มลู่หลิ่งเดินจากไปทางเร
Huling Na-update : 2025-03-20
Pinakabagong kabanata
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สืบความจริง2
ซานซานยืดตัวหลังตรงยกมือกอดอก ม่านตาดำยิ่งนานยิ่งหรี่แคบ นางกล่าวต่อด้วยสุ้มเสียงเย็นเยียบไปทางอู๋เจี๋ย“วันนี้ที่มา ข้ามิได้มาเยี่ยมเจ้าเฉยๆ หรอกนะ แต่ข้ามาเพื่อบอกกล่าวข่าวดีแก่เจ้า”บุรุษทั้งสองตั้งใจฟังยิ่ง คนหนึ่งยืนอีกมุม คนหนึ่งยืนกลางห้องขัง ตัวเกร็งไปหมดซานซานกวาดตามองเยือกเย็น จับสังเกตทุกกิริยาร่างระหงสืบเท้าเนิบนาบดุจวิญญาณร้ายเข้ามาเดินเล่นวนเวียนรอบกายเหม็นสาบเพราะมิได้อาบน้ำของอู๋เจี๋ย“ข้ามีสามีใหม่แล้ว”“หา!”น้ำเสียงแว่วหวานดังเรียบเรื่อยเท่านั้น ทว่ากลับคล้ายมีฟ้าถล่มผาทลายลงตรงหน้า อู๋เจี๋ยอุทานดังลั่น ดวงตายิ่งเบิกโตจนแทบถลนออกมานอกเบ้า“เจ้าว่าอะไรนะ?”ซานซานขยับยิ้มกว้าง “สามีใหม่ของข้า เขาทั้งหล่อเหลาและมีเสน่ห์ยิ่งนัก บทรักของเขาก็ร้อนแรงเหลือเกิน แล้วยัง...”“หยุด!”อู๋เจี๋ยคำรามก้องจนสะท้อนห้องขัง แต่ทหารยามไม่มีใครได้ยินสักคน องครักษ์หนุ่มสืบเท้าเข้าหาซานซานทันที“เจ้า...”หญิงสาวเลิกคิ้วสูง แววตาท้าทาย ได้ยินชายหนุ่มตะคอกใส่หน้าอย่างขาดสติว่า“เจ้ากล้ามีสามีใหม่รึ ได้อย่างไร บังอาจยิ่ง ผิดมหันต์นัก ข้า...ข้าจะทูลรัชทายาทให้จัดการเจ้า”ซานซานแค่นเสียงเฮอะ
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สืบความจริง1
ฉับพลันในห้วงภวังค์ของซานซานก็มีอู๋เจี๋ยแทรกเข้ามา องครักษ์หนุ่มผู้เป็นสามีของนางขณะเดียวกันก็มีใบหน้าของซูเหยา สตรีอ่อนแอที่คุกเข่าทั้งน้ำตาต่อหน้า ไหล่บอบบางสั่นไหวเพราะร่ำไห้เสียใจสุดแสน ปากยังขอร้องแทนบุรุษไม่หยุด เล่ห์เหลี่ยมยิ่งไม่มีให้เห็นวันที่ประจันหน้ากับอู๋เจี๋ย สายตาของเขายามมองนางกับมองซูเหยาต่างกันในแววตาที่มองนางมีเพียงความหวาดกลัวและรู้สึกผิด แต่แววตาที่มองซูเหยากลับมีความรู้สึกผิดและความรักท่วมท้นพวกเขารักกันมาก่อน ทั้งยังรักกันปานนั้นหากนางไม่ตัดใจ ย่อมมิใช่คนแล้ว...หญิงสาวยิ่งครุ่นคิดหนักหน่วง นางพยายามนึกถึงอู๋เจี๋ยทว่ายิ่งเพ่งพินิจนึกถึงภาพอู๋เจี๋ย ซานซานยิ่งสัมผัสได้ถึงความเหินห่าง ลักษณะท่าทางยังคล้ายคนแปลกหน้า ไม่คุ้นเคยเลยสักนิด หากแต่เหตุการณ์เมื่อคืนกับรัชทายาทจ้าวเหว่ยกลับคุ้นเคยอย่างประหลาด ทั้งยังมีประโยคเด่นชัดในห้วงฝันนั่นอีก!คิดไปคิดมาก็พลันนึกถึงฉากรักกับจ้าวเหว่ยคิดถึงลีลากอดเกี่ยวโอบกระหวัด ท่วงท่าต่างๆ ยามรึงรัด รสสัมผัสเคล้นคลึงจากฝ่ามือหนา วงแขนแข็งแรงที่กกกอด ยามประทับจุมพิต ทิศทางการไล้แผ่วปลายนิ้วไปตามส่วนโค้งเว้าใบหน้าหล่อเหลาป
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ แม่สามี3
หลี่กุ้ยเฟยถอนหายใจหนักอก แล้วเอ่ยตามตรง“อาซาน ฐานะทางสังคมของเจ้าต่ำต้อยด้อยศักดิ์เกินไป ทั้งนิสัยใจคอของเจ้ายังร้ายกาจเกินไป ข้าไม่อาจให้เจ้าพลาดพลั้งถลำใจไปกับเสน่หาอันลึกล้ำของรัชทายาทได้ หากเจ้าชอบเขามากๆ แล้วพระชายาในภายภาคหน้าของเขาจะเป็นเช่นไร มิเหลือแต่ซากรึ?”“...!?”ประโยคที่ได้ยินทำผู้ฟังแปลกใจจนเลิกคิ้วสูง นึกฉงนไม่น้อย ได้ยินพระนางกล่าวอีกว่า“ข้ามั่นใจว่า สตรีที่จะได้เป็นพระชายาของเขา ย่อมต้องเป็นสตรีหนึ่งเดียวในดวงใจแน่ เจ้าไม่ควรเป็นศัตรูหัวใจกับนาง”“...!?”“เอาล่ะๆ เมื่อคืนเจ้าทำดีแล้วแต่อารมณ์กำหนัดของบุรุษข้าเองก็ไม่ควรเพิกเฉย หากปล่อยปละละเลยอาจป่วยไข้เอาได้ จำไว้ว่าต่อให้เจ้าได้ปรนนิบัติบุตรชายข้า ก็อย่าได้คิดเกินเลยกว่าฐานะสาวใช้อุ่นเตียง และอย่าเข้าใกล้หากไม่จำเป็น เขารูปงามปานนั้น สูงส่งน่าหลงใหล เจ้าทนทานมิให้บังเกิดรักปักใจต่อเขามิได้หรอก หากเป็นเช่นนั้น ว่าที่ลูกสะใภ้ของข้าต้องลำบากแน่ๆ”“...!?”ซานซานรับฟังด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง หมดคำใดจะเอื้อนเอ่ย ได้ยินหลี่กุ้ยเฟยเอ่ยย้ำอีกครั้ง“ไปคัดกฎระเบียบราชวังหนึ่งร้อยจบ อย่าให้ใครครหาเอาได้ว่าเจ้าใช้ความโปรดปรานข
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ แม่สามี2
ชาติก่อนซานซานคือนางมารจอมชั่วร้ายผู้หนึ่ง ชาตินี้นับว่าเป็นคนดีมากนัก เหลือไม่ดีอีกเล็กน้อยเท่านั้นยกตัวอย่างเช่นเรื่องนี้แอบมีสัมพันธ์สวาทกับบุตรชายสุดที่รักของเจ้านาย ทำตัวคล้ายบ่าวหญิงแพศยาในเรือนขุนนางนอกวังไม่ผิดเพี้ยน เรื่องแบบนี้มิใช่ว่าไม่เคยเกิดขึ้นในวังหลวง หญิงรับใช้ใกล้ชิดของพระสนมยังแอบปีนเตียงฮ่องเต้เพื่อยกฐานะตน เพียงแต่ซานซานมิได้ต้องการฐานะอันใดให้ยุ่งยากซับซ้อน ขอแค่เงินทองเยอะๆยี่ซินตีหน้าขรึมเอ่ยเสียงเข้ม “อย่ามาโกหกเลย อาซาน เจ้ากล้าปฏิเสธรัชทายาทเชียวรึ?”“โอว...” ซานซานมีสีหน้ายุ่งยากใจ “ไม่ปฏิเสธได้รึ?”ยี่ซินถึงกับกลั้นหัวเราะไม่ไหวอีกต่อไป “เจ้านี่นะ”หลี่กุ้ยเฟยนั่งจิบชานิ่งฟังบทสนทนาด้วยสีหน้าเยือกเย็น รู้สึกพึงพอใจกับการกระทำของซานซานไม่เบา ได้ยินเสียงสนทนากระซิบกระซาบของคนสนิททั้งสองเกิดขึ้นต่อเนื่องว่า“พี่ซินๆ”“หืม?”“รัชทายาทมีนางกำนัลอุ่นเตียงเยอะหรือไม่?”“เจ้าถามทำไม?”“พระองค์ยังมิได้แต่งงาน แสดงว่ามีคนอุ่นเตียงเยอะแล้ว เช่นนั้นข้าจึงเห็นสมควรว่าไม่ควรเข้าไปเพิ่มจำนวนให้วุ่นวาย”“เหลวไหล!” ยี่ซินเริ่มเสียงดัง “รัชทายาทของพวกเราเป็นบุรุษที่หวงเ
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ แม่สามี1
แสงตะวันยามเช้าแผดกล้าร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆบ่งบอกได้ว่าถึงเวลาที่ควรไปดูแลบุตรสาวตัวน้อย อันสำคัญเหนืออื่นใดซานซานจึงส่ายศีรษะไล่ความง่วงงุนให้สิ้นไปแล้วลุกขึ้น ยังไม่ลืมทำลายหลักฐานบนเตียงนอน ที่บัดนี้โชยคลุ้งไปด้วยกลิ่นอายวสันต์อันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะหลังร่วมรักส่วนยาห้ามครรภ์ แน่นอนว่าซานซานปรุงขึ้นได้ไม่ยาก และไม่มีใครรู้ด้วยนางจะทำเป็นยาลูกกลอนเม็ดกลมเล็กๆ จะได้พกพาสะดวกหลังจากล้างเนื้อตัวจนสะอาดหอมกรุ่น ยังไม่ลืมลบเลือนริ้วรอยฝากรักก่อนสวมใส่ชุดนางกำนัลเช่นเดิม ออกจากห้องมาหาบุตรสาว กินข้าวเช้าด้วยกัน คุยเล่นหยอกเย้า ชี้แนะทุกเรื่องราว พาไปส่งสำนักศึกษาประจำราชวัง ได้ร่ำเรียนร่วมกับบุตรหลานเชื้อพระวงศ์เด็กๆ ในชั้นเดียวกันยังอายุน้อย ปัญหาปากเสียงกระทบกระเทียบระหว่างชนชั้นจึงไม่มี ลู่หลิ่งเข้ากับทุกคนได้ดียิ่งโดยเฉพาะองค์ชายห้า นามว่า ถังจ้าวสุนถังจ้าวสุนคือโอรสหนึ่งเดียวของฮองเฮาแห่งต้าถัง หลายครั้งที่ซานซานได้เห็น เด็กชายอ้วนท้วนอายุเพียงเจ็ดปีผู้นี้จูงมือหลิงเอ๋อร์ในวัยสี่ปีวิ่งเล่นไปทั่วอุทยาน หากรอดพ้นสายตานางกำนัลได้ ก็มักจะสลับกันผัดหน้าทาชาดสนุกสนาน บางวันยังมีน้ำมันหอ
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ความจริงหรือความฝัน 3
ผู้ฝึกยุทธ์มักเปี่ยมกำลังวังชา การศึกครานี้จึงใช้เวลายาวนานนัก การทรมานอันสุขสมคล้ายนิรันดร์การเริ่มต้นความสัมพันธ์ระหว่างซานซานและจ้าวเหว่ย ยังคงเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเสมอ นับตั้งแต่ห้าปีก่อนที่เรือนริมธาร กระทั่งยามนี้ที่ตำหนักใน ความสัมพันธ์ทางกายสนิทสนมเยี่ยงนี้คล้ายโซ่ตรวนชนิดหนึ่ง ซึ่งผูกพันทั้งสองเอาไว้จนยากจะคลายตัวลมราตรียังคงเย็นเยียบโชยผ่านเรือนพัก แต่ใครจะรู้ว่าเตียงในห้องๆ หนึ่งจักอุ่นร้อนเพียงใด จ้าวเหว่ยไม่เคยมีความคิดที่จะปล่อยซานซานเอาไว้ให้นอนคนเดียว กำลังวังชามากมายของเขาล้วนใช้ไปกับกิจกรรมระหว่างสามีภรรยาทำเอาซานซานถึงกับอ่อนระโหยโรยแรงหน้ามืดตาลายไปหมด หญิงสาวไม่คาดคิดเลยว่า องค์รัชทายาทผู้สูงส่งเลิศล้ำจักเป็นบุรุษเช่นนี้ ทำนางมึนงงสิ้นดี พอเสียทีได้ไหม?“หยุด...หยุดก่อน...” เส้นเสียงแหบแห้งเพราะผ่านการครวญครางนับครั้งไม่ถ้วนเอ่ยขึ้นแผ่วเบา “ไม่ไหวแล้ว...”ขณะที่หยาดเหงื่อกำลังผุดพราย รอยยิ้มเปี่ยมเสน่ห์พลันปรากฏบนใบหน้าบุรุษ จ้าวเหว่ยก้มหน้าลงใช้ปลายจมูกโด่งสันหอมแก้มนางไปอีกหนึ่งครั้ง ก่อนมอบอิสระให้แก่ร่างอุ่นนุ่มโดยการปล่อยนางออกจากวงแขนร้อนผ่าวชื้นเหงื่อ แล
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ความจริงหรือความฝัน 2
รัชทายาทหนุ่มไม่รู้ว่าควรร้องไห้หรือหัวเราะดีซานซานยังคงคิดถึงชายอัปลักษณ์แม้ว่ากำลังร่วมรักกับชายงามสูงศักดิ์จ้าวเหว่ยรู้ดี ว่านางใต้ร่างมิได้รักเขาที่เป็นเชื้อพระวงศ์ ทว่าสายตาที่อีกฝ่ายมองอู๋เจี๋ยที่คิดว่าเป็นเหย่หนิวก็ไม่มีความรักหลงเหลืออยู่เช่นกันก่อนหน้านี้ยามที่ประจันหน้า ทั้งแววตาทั้งท่าทาง เผยชัดแจ้งถึงความแค้นเคืองชิงชัง ไม่มีความหลังให้จดจำหวนคืนนางชัดเจนปานนั้น แต่กลับ…ชั่วขณะหนึ่งที่เห็นเสี้ยวใบหน้าหล่อเหลายามก้มลงต่ำพร้อมลมหายใจหนักหน่วงรินรดข้างแก้ม ซานซานก็เริ่มจับกระแสความคิดของจ้าวเหว่ยได้เพราะใบหน้าใกล้กันถึงเพียงนี้ สายตาดำจัดของเขาร้อนแรงปานนั้น ราวกับมีเปลวเพลิงเต้นระริกไม่หยุด ทั้งตื่นเต้นทั้งสับสนระคนแปลกใจเรียวคิ้วงามขมวดวูบ “ท่านได้ยินนี่”เสียงหัวเราะทุ้มนุ่มพลันบังเกิด “ข้ามิได้หูหนวก”ซานซานยิ่งรู้สึกผิด “หม่อมฉันมิได้ตั้งใจ”จ้าวเหว่ยหยุดขยับกาย แต่ยังรักษาความรู้สึกรัญจวนใจเอาไว้ด้วยการฝังนิ่งตรึงนาง ก้มหน้าหอมแก้มนวลแรงๆ หนึ่งที เอ่ยเสียงสั่นพร่าอย่างใจดีว่า “เจ้าแก้ตัวด้วยการเรียกนามข้าได้”หญิงสาวเบือนหน้าหนี “หม่อมฉันมิบังอาจเพคะ”ชายหนุ่มไม
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ความจริงหรือความฝัน 1
บนเตียงนุ่มที่เริ่มอุ่นร้อนขึ้นเรื่อยๆ ร่างสองร่างเปล่าเปลือยกอดกระหวัดรัดรึงด้วยความทุลักทุเลเพราะฝ่ายสตรีไม่เคยทำเรื่องเช่นนี้มานานมาก ทั้งยังรู้สึกแปลกหน้ายิ่ง จึงตอบสนองเงอะงะพอควรจ้าวเหว่ยถอนใบหน้าออกจากซอกคอขาว ในใจนึกเอ็นดูระคนสงสาร แต่ท่าทางตื่นเต้นของซานซานทำเขานึกอยากแกล้งอย่างที่สุด ไม่มีแม้เศษเสี้ยวความคิดที่จะคลายวงแขนปลายจมูกโด่งสันไล่หอมแก้มนวลไม่หยุดยั้ง ริมฝีปากยังไล่จุมพิตไปทั่วใบหน้า ลำคอ เนินอก ทิ้งร่องรอยลึกซึ้งไม่มีเกรงใจ จนซานซานต้องถอยร่นจนชิดผนังห้องข้างเตียงอย่างหมดท่าบุรุษยิ่งนานยิ่งรุกล้ำ จนใบหน้าขาวผ่องเนียนนุ่มยิ่งนานยิ่งเห่อแดงร้อนแรงกว่าถ่านไฟ กิริยาท่าทางดุจดรุณีวัยแรกแย้ม มิใช่จอมยุทธ์หญิงอีกต่อไป ซึ่งซานซานเองก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดตนถึงได้กลายร่างเป็นขี้ผึ้งลนไฟไปเช่นนี้จ้าวเหว่ยยังคงรุกไล่จุมพิตซานซานไปทั่ว ฝังใบหน้ากับหน้าอกอวบอิ่ม ดูดกลืนยอดถันชูชัน กระทั่งนางเขินอายจนพลิกตัวหันหลังให้เพื่อทำใจ เขาก็ยังไล่จูบนางทางด้านหลังประทับตราตั้งแต่เรือนผม ท้ายทอย หัวไหล่ แผ่นหลังนวลเนียนฝ่ามือร้อนลวกยังจับกระชับเอวคอดกิ่ว ลูบไล้วกวนตรงหน้าท้องแบนราบ จนซ
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สาวใช้อุ่นเตียง 4
บรรยากาศตึงเครียดเริ่มผ่อนคลายทันที จ้าวเหว่ยยิ้มอ่อน วงแขนยิ่งกระชับ “หากบอกว่าใช่”ซานซานให้รู้สึกขนลุกชูชัน “เราตกลงกันแล้วว่าไม่มีเรื่องงมงายไร้สาระ หากยังเอ่ยเช่นนี้ เห็นทีหม่อมฉันคงไม่สะดวกแล้ว”จ้าวเหว่ยหัวเราะในลำคอเอ่ยเสียงนุ่ม “เจ้ากล้า”ซานซานแค่นยิ้ม “จ้องนาน สี่หีบ!”“...”สมเป็นนาง...ไม่ว่าเรื่องใดยิ่งไม่เคยนึกหวั่น นอกจากไม่กลัวหรือเขินอายยังกล้าท้าทาย...แน่นอนว่าจ้าวเหว่ยไม่มีทางปล่อยซานซานไปสามีที่ห่างเหินการร่วมรักกับภรรยาเนิ่นนานปี เมื่อเจอกันอีกทีไม่พุ่งกายเข้าใส่ก็คงมิใช่คนปกติเขายังไม่ลืมย้ำเสียงหนัก“เจ้าปรนนิบัติข้าได้แค่คนเดียว เข้าใจหรือไม่?”“ย่อมเป็นเช่นนั้นเพคะ รีบๆ ทำเถิด”แม้เอ่ยเช่นนั้น แต่ร่างระหงอ้อนแอ้นกลับนอนนิ่งแข็งทื่อบุรุษยกยิ้มเอ็นดูแวบหนึ่งก่อนก้มหน้าลงจรดริมฝีปากตนกับนางแผ่วเบาคล้ายภมรหยอกเย้ากลีบบุปผาซานซานพลันเบิกตากว้าง รู้สึกได้ว่ากลีบปากอีกฝ่ายร้อนมากๆ จนอาจจะลวกปากนางได้อึดใจก็เปลี่ยนเป็นกะพริบตาถี่ๆ เพราะรู้สึกได้ถึงจุมพิตที่แนบแน่นยิ่งขึ้น ต่อมาก็กลายเป็นรุกล้ำแต่ลึกซึ้งอย่างยิ่ง เรียวลิ้นร้อนชื้นตวัดออกมาจากปากชายเหนือร่างเข้า
