ตอนที่57 นัดพบสหาย5

นอกเมืองหมิงเวยคือภูเขาสูง ซานซานกับจ้าวเหว่ยพากันท่องราตรีมาถึงถ้ำแห่งหนึ่ง

ทันทีที่อาหู่เห็นคนคุ้นเคยจึงกระโดดใส่ประหนึ่งลืมตัวว่าตนเป็นเสือดาวหิมะตัวใหญ่

จ้าวเหว่ยมองซานซานด้วยแววตาซับซ้อน “เจ้ามีสหายเป็นสัตว์ป่าด้วยหรือ?”

ซานซานสยบเสือด้วยหนึ่งมือ ลูบหัวมันแล้วเอ่ย

“อันที่จริงอาหู่เป็นสหายของหลิ่งเอ๋อร์ ทั้งสองร่วมมือกันช่วยชีวิตมารดาท่านในครั้งนั้น”

“หืม...”

อาหู่เติบโตขึ้นมาก ฉลาดขึ้นด้วย มันรับรู้ได้ว่าผู้มาใหม่ไร้พิษภัยจึงเดินมาทางจ้าวเหว่ย แล้วเอาหัวถูไถกับต้นขาเขา

รัชทายาทหนุ่มคลี่ยิ้มกว้าง เล่นกับเสือดาวหิมะครู่ใหญ่ จนชุดสีขาวที่สวมใส่เปื้อนไปหมด

ยามดึกลมเย็น ท้องฟ้าเต็มไปด้วยหมู่ดาวพร่างพราว ชายหนุ่มหญิงสาวนั่งเคียงกันข้างกองไฟลุกโชน โดยมีอาหู่คอยเฝ้านอกถ้ำดูแลความปลอดภัยจากสัตว์ป่าน้อยใหญ่ตัวอื่นให้

ซานซานเขี่ยมันเผาออกจากกองไฟ พลางเล่าเรื่องราวด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย

“ย้อนกลับไปครานั้น ข้ากำลังคิดจะหาบ้านสักหลังเพื่อพำนักถาวร เก็บเงินสักก้อนให้ลูกเข้าเรียน ไม่คิดว่าเมื่อกลับถ้ำมาหลิ่งเอ๋อร์จะหายไป ข้าตามเจออาหู่ถูกฟันบาดเจ็บก่อนพากันตามกลิ่นจนเจอ ยามนั้นหลิ่งเอ๋อร์ถูกค