ตอนที่7 เพียรศึกษา3

แน่นอนว่าต่อให้เป็นปีศาจจากปรโลก ถังไห่เฉิงก็หาได้กลัวเกรงอันใดไม่ นับประสาอะไรกับสตรีผู้หนึ่ง

เมื่อฝ่ายหนึ่งหายตัวไป อีกฝ่ายจึงระวังภัยเป็นพิเศษ

ห้องอาบน้ำเงียบงันไร้สุ้มเสียง รอบด้านยิ่งนานยิ่งวังเวง

ร่างสูงใหญ่ปานหินผายืนตระหง่านอยู่กลางห้องกว้าง กล้ามเนื้อตึงแน่นแผ่ซ่านขุมพลังที่สะสมเอาไว้มากมาย เรือนผมปล่อยสยายเต็มบ่ากว้างถึงกลางหลัง ปลายผมล้อมรอบกรอบหน้าคมคาย มองมาคล้ายจอมมารในร่างเทพเซียน

หยดน้ำที่หยาดรินไม่ขาดสายทำชุดคลุมแนบไปกับลำตัว ถังไห่เฉิงจึงเอื้อมมือกระชับสายรัดเอวให้แน่นขึ้นอย่างระแวง กวาดสายตาคมปลาบมองรอบทิศ แผ่กลิ่นอายสังหารเข้มข้น จนข่มขวัญลี่เซียนได้สำเร็จ

หญิงสาวถึงกับหายใจเฮือก สะกดลมปราณได้ยากเย็น หัวใจเต้นแรงแทบทะลุอก

เทพสงครามอย่างอ๋องทมิฬย่อมมีปฏิกิริยาฉับไวเหนือชั้น ถังไห่เฉิงจับการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายได้ทันที

ร่างแกร่งพุ่งปราดไปยังทิศทางนั้น จับกระชากร่างนุ่มออกมาจากหลังฉากกั้น บีบไหล่กลมมนอย่างไม่มีออมแรง

“อ๊ะ!”

ลี่เซียนทำได้แค่อุทานเสียงหวาน นางหลบไม่ทันอีกแล้ว

ถังไห่เฉิงยังคงแผ่ซ่านปราณอันตราย ร่างใหญ่เคลื่อนประชิดร่างเล็กอย่างดุดัน ผลักนางกระแทกผนังเสี