ภาพมายาลวงตา2

หลังจากพินิจอย่างพึงพอใจ จึงหยุดความคิดตนเองลง

ซิ่วซูไหนเลยทันตั้งตัวว่าถูกรู้เท่าทัน นางกล่าวเสียงหวาน

“ท่านอ๋องมาเถิด”

เอ่ยพลางเอื้อมมือขึ้นมาดึงแขนของถังไห่เฉิงเพื่อพาไปนอนด้วยกันที่เตียงตามแผนการที่ได้ตระเตรียม คืนนี้นางต้องได้เริงสวาทกับรุ่ยอ๋องอย่างเร่าร้อนจวบจนรุ่งสาง

หญิงสาวลอบเหยียดยิ้มมุมปาก คิดในใจอย่างลำพอง ทว่าพริบตาต่อมายังไม่ทันได้ตั้งตัว ฝ่าเท้ามรณะพลันถีบกระเด็น

“กรี๊ด!”

เสียงกรีดร้องเกิดขึ้นขณะประตูห้องถูกร่างบางกระแทกดังโครม

“อั่ก”

สตรีชุดฟ้าคล้ายอ่อนกำลังลงเรื่อยๆ ประหนึ่งคาถาเสื่อม

ซิ่วซูแปรผันคืนสภาพที่แท้จริงในที่สุด

เรียวคิ้วบุรุษขมวดวูบ

“ที่แท้เป็นเจ้า”

ซิ่วซูจุกจนพูดไม่ออก ทำได้เพียงหอบหายใจ ไอไม่หยุด ไม่อาจปฏิเสธหรือแก้ตัวใดๆ มีเพียงต้องยอมรับเท่านั้น

ถังไห่เฉิงไม่คาดคิดว่าจะเป็นบุตรสาวของนายอำเภอหลี่ ถึงแม้มิได้ไว้ใจอย่างเต็มที่แต่ก็ไม่คิดว่าสตรีผู้นี้จะมีความสามารถถึงขั้นใช้วิชามาร

ชั่วขณะตกตะลึงเสียงผู้คนจากด้านนอกพลันดังขึ้น

“ท่านอ๋อง เกิดอะไรขึ้นพ่ะย่ะค่ะ”

เจ้าของเสียงคือนายอำเภอหลี่ ยังมีอีกหลายคนส่งเสียงเซ็งแซ่ดังเล็ดลอดเข้ามา

“ข้าได้ยินเสียงผู้หญิง