Share

ภาพมายาลวงตา 1

Author: LiHong
last update Last Updated: 2025-09-14 20:33:54

ค่ายหน้าด่านเทียนเหมิน

ราตรีมืดมน อีกคนห่างไกล จิตใจฟุ้งซ่าน ลี่เซียนจึงนั่งหมอบตัวอยู่ที่ตั่งข้างหน้าต่าง วางแขนทั้งสองข้างไว้ตรงขอบหน้าต่าง สองมือเท้าคาง สองตาเหม่อมอง ปล่อยให้ลมราตรีพัดพวงแก้มจนดวงหน้ารู้สึกชา ทว่าไม่ยอมไปไหนทั้งสิ้น

อันที่จริง ด้วยพลังของนาง ย่อมตามถังไห่เฉิงได้ไม่ยาก เพียงหายตัววูบเดียว แค่เสี้ยวเวลาก็ไปยืนอยู่ตรงหน้าเขาได้แล้ว

หากมิใช่เขาสั่งเอาไว้ว่าให้อยู่ที่นี่ห้ามไปซุกซนที่ใด

“เฮ้อ...”

หญิงสาวถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย สีหน้าเศร้าสลด เพราะทำได้เพียงเชื่อฟังคำสั่ง กินอิ่มนอนอุ่นไม่ไปซุกซนที่อื่น

เย่เสียที่ยืนมองอยู่ได้แต่อมยิ้มพลางเอ่ย “โธ่เอ๋ย! ลี่เซียน ท่านอ๋องเดินทางจากไปแค่สิบกว่าวันเท่านั้น เจ้าทำหน้าเหมือนจากกันสิบกว่าปีเสียแล้ว อาการหนักมากนะ” นางโน้มตัวลงจับประคองแม่นางน้อยให้ลุกขึ้นยืน “เอาล่ะๆ เจ้ารีบนอนหลับพักผ่อนเสีย ใบหน้าดวงตาจะได้สดชื่นแจ่มใสไม่หมองคล้ำ ดีไม่ดี ท่านอ๋องอาจจะเดินทางกลับมาในวันรุ่งก็เป็นได้ หากพระองค์เห็นหน้าเจ้ามืดหม่นเช่นนี้คงไม่พอพระทัยแน่ มาๆ นอนลงเถอะ อย่ามัวทำตัวคล้ายเด็กน้อยขาดความอบอุ่นเลย”

เย่เสียไม่รู้ว่าลี่เซียนเป็นเด็ก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   สมบัติล้ำค่า2

    ชั่วครู่ต่อมา...ศิษย์พี่ใหญ่ของกลุ่มจึงถูกศิษย์น้องรองและศิษย์น้องเล็กส่งสายตากดดันประหนึ่งเอามีดมาจ่อลำคอว่าเชิญท่านพูดก่อน...ศิษย์พี่ใหญ่จึงกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อกแล้วเริ่มเอ่ยคำ“ทูลท่านอ๋อง สถานที่แห่งนี้นับว่าศักดิ์สิทธิ์อย่างที่สุด เหมาะแก่การฝึกฌานเร่งพลังวัตรเสริมการโคจรลมปราณเพื่อบำเพ็ญตบะ เพียงแต่ยังต้องใช้ระยะเวลาเนิ่นนาน เป็นไปได้ว่าอาจารย์ซุนยวี่ หวังฝึกทางลัดโดยใช้วิชาต้องห้าม”อ๋องหนุ่มแค่นถามเสียงเย็น “วิชาอะไร?”เห็นศิษย์พี่ใหญ่ตัวสั่นปานนั้น ศิษย์น้องเล็กจึงลอบหยิกแขนศิษย์พี่รองพร้อมส่งสายตาสื่อความนัยว่าเชิญท่านพูดต่อศิษย์คนรองผู้นี้ย่อมไม่ทำให้ศิษย์พี่ศิษย์น้องต้องผิดหวัง เขานึกถึงภาพบัดสีก่อนหน้านี้ จึงรีบตอบความจริงโดยพลัน“หนึ่งในวิชาต้องห้ามคือวิชาในคัมภีร์เสพสังวาสพ่ะย่ะค่ะ เพราะต้องใช้หญิงสาวบริสุทธิ์เท่านั้น พรหมจรรย์ช่วยทำให้นักพรตมีอายุยืนนาน ทั้งรูปโฉมหล่อเหลางดงามตลอดกาล หากว่าเป็นหญิงสาวทั่วไปจักเสพสมที่ใดก็ได้ ทว่าอาจารย์กลับเลือกที่นี่กับหญิงงามผู้นี้...”เขากวาดสายตามองไปทางเปลวเพลิงแล้วรีบกล่าวต่อ “ทั้งยังใช้ศาสตราวุธเหนือชั้น มนตราม่านพลัง ค

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   สมบัติล้ำค่า1

    ปราณบริสุทธิ์ที่แผ่ซ่านทั่วกายแกร่งของถังไห่เฉิงเพราะลี่เซียนถ่ายทอดให้เพื่อใช้ปกป้องภยันตรายจากบรรดาภูตผีปีศาจนั้นไม่ผิด ทว่าท้ายที่สุดกลับเป็นการช่วยลี่เซียนให้พ้นภัยในเสี้ยวเวลาเพราะไอเซียนกับปราณบริสุทธิ์ย่อมสื่อถึงกัน ถังไห่เฉิงที่อยู่นอกถ้ำจึงรับรู้ได้ทันทีว่าลี่เซียนกำลังปรากฏกายอยู่ใกล้ๆเสียงกรีดร้องของนางเพียงชั่ววูบเดียวทำเขาเหลียวหลังวิ่งกลับเข้าถ้ำอย่างไม่ต้องคิดอะไร กลไกใดๆ ล้วนมิอาจสกัดกั้นความห่วงหาที่กำลังปะทุเดือดพล่านสัญชาตญาณเป็นสิ่งที่ถังไห่เฉิงเชื่อมั่นเสมอ แม้ไม่เข้าใจว่าเกิดสิ่งใด แต่ทันทีที่เห็นนางผลักเจ้าซุนยวี่จนกระเด็นเช่นนั้น เขาย่อมต้องฆ่ามันก่อนค่อยสอบถามทีหลังเปลวเพลิงยังคงลุกโหม มองเห็นเศษชิ้นส่วนร่างกายของซุนยวี่กำลังถูกไฟเผาผลาญจนมอดไหม้ไม่เหลือซากกลิ่นสาบสางคาวคลุ้ง บรรยากาศรอบกายรู้สึกถึงความวังเวงอย่างประหลาด เมื่อหลับตานิ่งฟังยังได้ยินเสียงร่ำร้องโหยหวนดังเล็ดลอดออกมาจากมีดสั้นสีดำอักขระโบราณมีดสั้นเล่มนี้ผ่านการร่ายคาถาอาคมเหนือชั้นมาอย่างดีโดยปรมาจารย์สูงส่งเหนือเมฆผู้หนึ่ง ซึ่งมารดาของอ๋องหนุ่มเป็นผู้มอบให้อีกที อาวุธร้ายทำลายล้างที่ติดกา

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ตอนที่37 ชั่วช้าสามานย์3

    ทุกคนเบิกตาถลน ถามดังลั่น “อาจารย์ ท่านทำอะไร?”ซุนยวี่ชะงักงันทันใด เสกม่านพลิ้วไหวปกปิดทันที“ออกไป!”คำสั่งนั้นคล้ายสายลมโชยวูบไม่เข้าหูแม้แต่น้อยแม้นม่านคลี่คลุมปิดกั้นจนมิด ทว่าภาพบัดสีที่เห็นเมื่อครู่ทำให้บัดนี้นักพรตน้อยทุกคนขาแข็งไปแล้วก้าวออกไปมิได้สักคน“อาจารย์! ท่าน...”สุ้มเสียงวุ่นวายทำมือที่กำลังปลดกางเกงชะงักงันอีกคราและนั่นคือเสี้ยวเวลาแห่งเหรินเซียนโดยแท้ สตรีผู้มีสติเหลือเพียงน้อยนิดได้มีโอกาสฮึดสู้สุดชีวิตทันทีลี่เซียนปล่อยพลังปราณสายหนึ่งกระแทกซุนยวี่อย่างแรง จนร่างแกร่งของเขาลอยไปกระแทกกับผนังถ้ำดังอั่กนางรู้สึกรังเกียจชายผู้นี้ วงแขนของเขาน่าขยะแขยงสิ้นดีหญิงสาวยกมือสะบัดอีกครา ก่อเกิดม่านพลังพุ่งใส่ซุนยวี่ จนร่างของเขาลอยตัวขึ้นแล้วตกกระแทกพื้นดังอึกหากแต่แค่นี้ไหนเลยจะคณามือนักพรตวิชาแก่กล้าปลายเท้าซุนยวี่ยังคงยืนหยัดมั่นคง สองตาหลุบลงมองพื้นหินที่ถูกพลังปราณครูดเป็นทางยาว เขาเหยียดยิ้มมุมปากอย่างไม่อนาทรร้อนใจ ค่อยๆ เดินกลับไปหาคนงามที่ปล่อยพลังเฮือกสุดท้ายก่อนนอนทอดกายระหงอ่อนนุ่มรอเขาอยู่บนแท่นหินยามนี้ลี่เซียนหมดแรงแล้วจริงๆ เนื่องจากแสงเรืองรองของ

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ตอนที่37 ชั่วช้าสามานย์2

    ซุนยวี่พยักหน้าเบาๆ พลางกล่าวพึมพำหยอกเอิน“อา...ท่านเป็นเซียนสูงส่งหากแต่เยาว์วัยบริสุทธิ์ยิ่งนัก ไฉนจึงฉลาดนักเล่า” เสียงหัวเราะทุ้มแผ่วดังขึ้นเล็กน้อยก่อนกล่าวต่ออย่างมีหลักการ “ข้าย่อมทำตามสัจจะไม่มีผิดศีลทั้งสิ้น และยามนี้ ท่านเป็นของข้า! มาเถิด อย่ามัวหยอกล้อให้เสียเวลา”ลี่เซียนไหนเลยปรารถนาตอบโต้หยอกเย้าตัวนางโง่เขลาไม่ค่อยทันใครเป็นเพียงเด็กหญิงไม่ประสา หากแต่อารมณ์แปรปรวนยิ่ง“ปล่อยข้า”หญิงสาวแม้บริสุทธิ์ดุจกระจกใสไร้ราคีปราศจากซึ่งมลทินหากแต่ความจริงไม่เคยไร้คลื่นอารมณ์ เมื่อโกรธาขึ้นมาพลังทำลายล้างที่ซ่อนเร้นเพราะใช้ไม่เป็นจึงเผยได้เอง ยังผลให้ม่านมนตราค่ายกลเริ่มปริแตกแยกตัวออกทีละน้อยดวงตาซุนยวี่เบิกกว้างชะงักนิ้วที่ปลายคาง หุบยิ้มทันทีค่ายกลกักแดนไร้สีไร้แสงแต่ทรงพลานุภาพต่อเทพเซียนกำลังมีคลื่นสั่นไหวมิอาจตรึงกายาได้อีกต่อไปทว่าซุนยวี่ได้เตรียมการไว้แล้วอย่างดีเยี่ยมยันต์กำราบเซียนซึ่งเขียนและร่ายเวทเอาไว้ถูกนำมาใช้ทันท่วงที ลี่เซียนถูกตรึงพลังอีกครั้ง ทั้งที่ยังไม่ทันได้ขยับไปทางใด นางรู้สึกแสบร้อนจากอิทธิฤทธิ์ของยันต์กำราบเซียน จนขอบตาร้อนผ่าว น้ำตาปริ่มๆ คลอเบ้

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ตอนที่37 ชั่วช้าสามานย์1

    วิชาพรตแม้ไม่ว่องไวปราดเปรียวยามประจันหน้ากับข้าศึกผู้มีฝีมือยุทธสูงส่งอย่างมนุษย์เฉกเช่นรุ่ยอ๋องทว่ากลับเป็นสิ่งที่ไม่อาจดูเบาได้เลยสำหรับภูตผีปีศาจและวิญญาณร้ายรวมถึงเซียนที่มีพลังตบะแต่ชั้นเชิงฝีมือเท่าเด็กแปดขวบลี่เซียนจึงถูกการร่ายคาถาหลอกล่อดึงตัวให้หายวับมาจากค่ายหน้าด่านเทียนเหมินได้อย่างง่ายดายกลางอากาศ เรือนร่างอรชรในอาภรณ์สีชมพูอ่อนค่อยๆ ปรากฏกายบนแท่นหินศักดิ์สิทธิ์เบื้องหน้าของนักพรตชุดขาวแววตาซุนยวี่ทอประกายวาบทันที นางผู้มีรูปโฉมพิลาสล้ำ ผิวขาวเนียนละเอียดดุจหิมะแรกเหมันต์ ดวงตากลมโตสุกสกาวแวววาวราวตุ๊กตาแก้วตกผลึก ทั้งน่ารักน่าชังปานนั้น นางงดงามที่สุดเท่าที่บุรุษอายุเกือบร้อยปีผู้หนึ่งจักเคยพบเจอแววตาของซุนยวี่ทอประกายเข้มขึ้นทุกขณะ ประหนึ่งกำลังได้รับพรจากสรวงสวรรค์ เมื่อได้เห็นลี่เซียนชัดเจนถนัดตาคืนนั้นที่ค่ายทหาร เขาเห็นนางยืนอยู่กับถังไห่เฉิงที่หน้าประตู ย่อมไกลจนไม่ทันได้เพ่งพิศอันใด สัมผัสได้เพียงกลิ่นอายแห่งเหรินเซียนและความเป็นอมตะอันน่าหลงใหลอา...ในที่สุด...เมื่อปลายเท้าเปลือยเปล่าแตะลงบนพื้นหินเย็นเยียบ ทำเอาลี่เซียนต้องสะดุ้งตัวเบาๆหญิงสาวกะพริบ

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ตอนที่36 แท่นหินศักดิ์สิทธิ์2

    ด้านนอกอีกฝั่งรุ่ยอ๋องและกลุ่มทหารทุกคนกระจายตัวรออยู่อย่างอดทน ไม่มีใครสักคนเข้าไปรบกวนการทำพิธีของซุนยวี่หนึ่งชั่วยามผ่านไป เริ่มปรากฏกลุ่มคนเนื้อตัวมอมแมม เดินโซซัดโซเซออกมาตามโตรกหินพวกเขามีสภาพคล้ายซากศพไม่ต่างจากภูตผีที่ผุดมาจากนรกเพื่อสูบกินเลือดกินเนื้อมนุษย์ทว่ายังไม่ทันที่จะเกิดการปะทะเฉกเช่นช่วงก่อนหน้า ทั้งหมดกลับพากันลากสังขารอันไร้เรี่ยวแรงมานอนสลบเหมือดอยู่ทิศตะวันตกห่างออกไปหลายจั้ง หากแต่ชั่วครู่พลันฟื้นคืนสติครบครัน จดจำพวกพ้องได้ทุกคนแน่นอนว่าย่อมเกิดจากการทำพิธีกรรมของซุนยวี่แม้มืดสลัวและทุกคนยังมีสภาพขมุกขมัวสกปรกปานนั้น แต่ยังคงมองออกว่าแต่งกายด้วยชุดทหารประจำค่ายของต้าถัง โดยมีชายตัวโตสูงใหญ่กว่าใครเป็นผู้นำกลุ่มพลทหารและแม่ทัพอู๋วิ่งเข้าไปดูก่อนเบิกตาอุทานลั่น “ท่านอ๋อง พวกเขาคือแม่ทัพหวังกับสหายที่หายตัวไปพ่ะย่ะค่ะ”ถังไห่เฉิงจึงหันไปใส่ใจเพียงเหล่านักรบใต้อาณัติ ละความสนใจจากกลุ่มนักพรตโดยสิ้นเชิง“พาพวกเขาออกนอกถ้ำโดยเร็ว”“พ่ะย่ะค่ะ”กลุ่มคนทั้งหมดจึงออกไปอย่างไม่เหลียวหลัง ไม่นานก็พากันออกจากถ้ำจนหมด เหลือเพียงกลุ่มนักพรตน้อยที่เฝ้าอยู่อีกฝั่งห่างจา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status