LOGINShare
ตอนที่ 3 สามพยัคฆ์แดนมังกร 1.3
Last Updated:
2025-06-10 22:15:58“เฮ้ยใครวะ!วิ่งชนซะมึนไปเลย”หญิงสาวนั่งบ่นพึมพำ ก่อนจะหันกลับไปมองร่างของหญิงชราที่กำลังพยายามยันกายของนางให้ลุกจากพื้น
“โอโห่!นี่เราอ่อนแอถึงขนาดหญิงชราชนทีเดียวถึงกับล้มลงไปกองกับพื้นเลยเหรอวะเนี่ย”ไป๋หลันฮวาบ่นพึมพำให้กับตัวเองด้วยความแปลกใจ พลางจ้องหญิงชราตรงหน้าเขม็ง “เป็นอะไรหรือเปล่า”หวังเหล่ยรีบเข้ามาประคองร่างของเพื่อนสาว “ฉันไม่เป็นอะไรหรอก รีบไปดูคุณยายแกก่อนเถอะ คงจะล้มไปกับพื้นอย่างแรงเลยนะ”เธอบอกพร้อมรีบลุกขึ้นยืนพลางตรงเข้าไปประคองร่างหญิงชราที่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสามารถชนร่างของเธอจนกระเด็นและล้มฟุบไปกับพื้นได้ “คุณยายเป็นอะไรไหม!เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”หญิงสาวถามกลับไปตามสไตล์สาวห้าวในแบบฉบับของเธอ ข้างฝ่ายหญิงชราวัยเกือบเจ็ดสิบปี ที่ถูกชายหนุ่มหญิงสาวช่วยกันประคองขึ้นมานั้นนางพยักหน้าขึ้นลงติดๆ กันเมื่อถูกถามกลับมาเช่นนั้น “ยายไม่เป็นไรแม่หนู..พ่อหนุ่ม ขอบใจมากนะที่ช่วยคนแก่”หญิงชรากล่าวขอบอกขอบใจเป็นการใหญ่ “คุณยายจะรีบไปไหนเหรอ ท่าทางรีบร้อนมากเลย..อีกอย่างแรงเยอะมากด้วยชนกันเมื่อครู่ที่ผ่านมา รู้อะไรไหมหนูล้มลงไปนั่งกับพื้นเลยนะคุณยาย”หญิงสาวถามกลับไปด้วยความแคลงใจ “อ่อ...ยายจะรีบกลับบ้าน พอดีจำเวลาผิดนี่เครื่องก็จวนจะออกแล้ว ต้องรีบไปแล้ว!ต้องรีบแล้ว!ขอบใจมากนะแม่หนูจากนี้ไปขอให้โชคดี ได้พบกับคนที่เขากำลังรออยู่นะ”หญิงชรากล่าวขอบอกขอบใจพร้อมอวยพรในคราเดียวกัน ก่อนจะรีบวิ่งจากไปอย่างรีบร้อนท่ามกลางความแปลกใจของชายหนุ่มหญิงสาว “คุณยายคนนี้ทำไมท่าทางแปลกจังเลยวะหรือนายว่าไง”ไป๋หลันฮวาหันไปถามเพื่อนสนิท ก่อนจะหยุดชะงักครั้นหันกลับมามองหญิงชราคนดังกล่าวอีกครั้งแต่จู่ๆ ก็หายไปจากสายตาเพียงชั่วพริบตา “เฮ้ย!อะไรจะเดินเร็วขนาดนั้น นั่นมันเส้นทางตรงไปอย่างเดียวไม่มีห้องน้ำหรือร้านค้าหรือช็อปอะไรที่พอจะให้แวะเข้ากลางทางได้เลยนี่หว่า แล้วหายไปได้อย่างไงกัน นายเห็นคุณยายคนนั้นเดินหายไปตรงไหนไหม”เธอถามเพื่อนร่วมแก๊ง สายตายังคงจับจ้องอยู่แต่ทางเดินตรงหน้าไม่วางตา “ฉันก็ไม่ได้มองอยู่ตลอดเวลา เมื่อกี้พอถามกลับมาก็มัวแต่ยืนฟังแก ไม่รู้ว่าเดินหายไปตั้งแต่เมื่อไรเหมือนกัน”กล่าวพร้อมกวาดสายตาไปทั่วบริเวณก่อนจะเดินตรงไปทางขวาพร้อมก้มลงเก็บกระเป๋าเป้ให้เพื่อนสาว และกระเป๋าขนาดย่อมอีกใบที่ตกอยู่ใกล้ๆ ขึ้นมาพร้อมกันพลางเดินถือกลับมา “เอ้า!...กระเป๋าเป้ของแกกระเด็นไปซะไกลไลย”กล่าวพร้อมยื่นส่งให้เพื่อนสาวพร้อมกระเป๋าขนาดย่อมอีกใบ ในขณะที่อีกฝ่ายยื่นมือไปรับไว้แบบงงๆ เพราะจำได้ว่า กระเป๋าเป้ที่เธอสะพายหลังมาด้วยนั้นไม่ได้กระเด็นตกไปไกลถึงเพียงนั้นเสียเมื่อไรกันเล่า “แต่ฉันจำได้ว่ากระเป๋าเป้มันตกอยู่ใกล้ตัวฉันนะเว้ย ไม่ได้กระเด็นไปไกลถึงขนาดนั้น อีกอย่างกระเป๋าใบนี้ก็ไม่ใช่ของฉันด้วย”หญิงสาวตอบกลับไป “อ้าวเหรอ! แต่เมื่อกี้ฉันก็เห็นคุณยายสะพายกระเป๋าที่เหมือนกับใบนี้เปี๊ยบเลย ถ้ากระเป๋าใบนี้ไม่ใช่ของแกแล้วจะเป็นของใครกันในเมื่อคุณยายคนนั้นเขาก็มีแบบเดียวกัน”หวังเหล่ยบอกกลับไป “จริงเหรอ! ทำไมเป็นแบบนั้นว้า”หญิงสาวกล่าวด้วยความงุนงงระคนสงสัย พลางเอื้อมมือไปรับกระเป๋าอีกใบที่อยู่มือของหวังเหล่ยก่อนจะเปิดออกอย่างรวดเร็วเพื่อตรวจสอบทรัพย์สินภายใน “อะไรกันนี่!อร้ายยยย!!!”ไป๋หลันฮวากล่าวออกมาทันใดพร้อมส่งเสียงกรีดร้องออกมา ครั้นเห็นข้าวของภายในกระเป๋าดังกล่าว “เฮ้ย!ร้องทำไม.เกิดอะไรขึ้น!”หวังเหล่ยถามกลับไปด้วยความอยากรู้ “ของในกระเป๋านี้ไม่ใช่ของฉันก็จริง!แต่มันดันมีของที่ฉันอยากได้คือเจ้าสิ่งนี้!”หญิงสาวกล่าวพร้อมยกหนังสือนิยายที่ยังไม่ทันแกะซีลและหนังสือเล่มหนาแลดูเก่าแก่เสียนี่กระไรออกมาจากระเป๋าดังกล่าวโดยพลัน “อะไรของแกวะเสี่ยวหลัน เมื่อกี้ยังบอกอยู่เลยว่ากระเป๋าใบนี้ไม่ใช่ของแกแต่เป็นของคุณยายคนนั้น เมื่อกี้ยังเห็นยืนมึนๆอึนๆอยู่เลย แต่ตอนนี้ดันมาบอกว่ามีของที่อยากได้อยู่ในกระเป๋าใบนี้ แล้วนี่อะไรยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ส่งเสียงวี้ดว้ายอยู่ได้ เสียชื่อหัวหน้าแก๊งสามพยัคฆ์หมด ถ้าจะประสาทแน่ๆ”หวังเหล่ยบ่นพึมพำให้เพื่อนสาว “ความสุขของฉันเว้ย! นายไม่ต้องมายุ่ง มันก็ต้องมีโมเม้นท์ของชอบส่วนตัวกันบ้างแหละ จะให้ควงปืน ควงมีดตีหน้ายักษ์อยู่ตลอดเวลาหรือไง ว่าแต่หนังสือเล่มนี่ทำไมเก่าจัง”กล่าวพร้อมจับหนังสือนิยายเล่มโปรดยัดเข้าไปในกระเป๋าตามเดิม แต่หันกลับมาให้ความสนใจหนังสือโบราณเล่มที่อยู่ในมือดังกล่าว ท่ามกลางสายตาของหวังเหล่ยที่ยืนมองเพื่อนสนิทกำลังให้ความสนใจหนังสือโบราณตรงหน้า “นี่ใจคอจะไม่ไปวิ่งตามคุณยายคนนั้นเพื่อเอากระเป๋าไปคืนแกอย่างนั้นหรือไง ถึงยืนใจเย็นอ่านหนังสืออยู่ได้ ถามจริงมีอะไรน่าสนใจถึงขนาดนั้นเลยเหรอ”ชายหนุ่มถามกลับไปด้วยความอยากรู้ “แล้วนายรู้อย่างนั้นเหรอว่าคุณยายเดินทางไปไหน ฉันไม่ใช่เทพเซียนนะเว้ย! จะได้มีญาณทิพย์หรือตาทิพย์ที่ล่วงรู้ว่าใครจะไปที่ไหนอะไรอย่างไงหรืออย่างไร แต่ที่แน่ๆ กระเป๋าใบนี้มีนิยายเล่มจบที่ฉันจะได้เอาไปไว้อ่านเล่นบนเครื่องบินค่าเวลาตั้ง 2 ชั่วโมงครึ่งได้แล้วกว่าจะถึงเซี่ยงไฮ้ กระเป๋าใบนี้น่าสนใจเป็นบ้าเลยวะ”หญิงสาวตอบกลับไป “ถึงขนาดนั้นเชียวรึ!”หวังเหล่ยกล่าวพร้อมยืนมองเพื่อนสาวแก๊งเดียวกันพลางส่ายหน้าไปมาติดๆ กัน “ดูไปก่อนแล้วกันจะไปหากาแฟกิน ท่าทางคงอยากรู้อยากเห็นและอยากอ่านละสิท่า แกมันพวกหนอนหนังสือบ้าอ่านนิยายมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว..จะเอาด้วยไหม”ชายหนุ่มเอ่ยถามกลับไป “เอาคาปูชิโนและก็เอสเพรสโซ่เข้มๆ มาให้ด้วยอย่างละหนึ่งแก้ว แค่นั้นแหละ”หญิงสาวตอบกลับไป “อือ...ตามนั้น..โธแม่คุณตาค้างกันพอดีเล่นกินสองแก้วพร้อมกันแบบนี้”หวังเหล่ยกล่าวพร้อมหันกลับไปสำรวจบริเวณโดยรอบเพื่อมองหาร้านกาแฟที่คอยให้บริการอยู่ภายในท่าอากาศยานดังกล่าว ในขณะที่ไป๋หลันฮวา กำลังพลิกหน้าหนังสือที่อยู่ในมือของเธอขณะนี้ด้วยเพราะมีบางอย่างทำให้เธอสนใจ “ตำนานแม่ทัพไร้พ่าย! ว้าว...หนังสือเล่มนี้เป็นตำนานโบราณที่ฉันอยากอ่านอยู่พอดีเลย ไม่น่าเชื่อเลยว่าไม่ต้องดิ้นรนไปถึงหอสมุดแห่งชาติก็ดันมาเจอหนังสือที่ต้องการจะอ่านด้วยความบังเอิญ ไหนๆ ดูสิ ในนี้เขียน..เขียนว่า บริเวณทะเลทรายพระจันทร์เสี้ยว ตะ...”หญิงสาวกล่าวออกมาได้เพียงเท่านั้นพลันต้องหยุดชะงักลง เมื่อมีบางอย่างร่วงหล่นลงมาจากหนังสือตกมาอยู่ในมือของหญิงสาวในขณะนี้ “นี่มันอะไรกัน คล้ายกระดูกสัตว์เลย..ไม่ใช่สิเหมือนกระดองเต่าต่างหาก มีคำจารึกเอาไว้ด้วยอักษรจีนเก่าสมัยโบราณหรืออักษรจีนใหม่นะ” หญิงสาวพูดพร้อมใช้นิ้วหัวแม่มือคลึงไปมาจนสามารถเห็นจารึกที่อยู่ในกระดองเต่าได้อย่างชัดเจน พร้อมค่อยๆ อ่านจารึกที่เขียนด้วยอักษรโบราณราว 3000 ปีก่อนได้อย่างน่าอัศจรรย์ กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนผัน นำชีวิตอันไกลโพ้นห้วนคืนสู่ดินแดนหลังกาล ทันทีที่ไป๋หลันฮวาอ่านจารึกโบราณจากกระดองเต่านั้นออกมา กลุ่มควันขาวมิรู้มาจากแห่งหนใดปรากฏขึ้นมาโดยพลัน ล่องลอยมาจากที่ใดก็มิอาจรู้ได้เริ่มแผ่เข้ามาปกคลุมไปทั่วบริเวณ โดยที่สาวเจ้ามิได้เงยหน้าขึ้นมามองบริเวณรอบกายของเธอแม้แต่น้อย ทันใดนั้นเอง พรึ่บ!!! ร่างระหงของหัวหน้าแก๊งสามพยัคฆ์หายวับไปกับตาพร้อมเป้ที่เธอกอดเอาไว้แนบอกและกระเป๋าใบน้อยที่ถืออยู่ในมือ หญิงสาวไม่รู้เลยว่ากำลังพานพบกับสิ่งที่วิทยาศาสตร์มิอาจพิสูจน์ได้อยู่ในขณะนี้ ทันทีที่เธอได้สัมผัสกับหนังสือโบราณที่มีกระดองเต่าจารึกคาถาศักดิ์สิทธิ์เมื่อ 3000 ปีก่อน นำเธอหวนคืนสู่แผ่นดินต้าโจวในอดีตกาลโดยมิรู้ตัว
Latest chapter
พระชายามาเฟีย สะท้านวัง ตอนที่ 6 แม่ทัพไร้พ่าย 1.3
บริเวณพื้นที่โล่งตรงข้ามกับโต๊ะทรงงาน จู่ๆ ก็เกิดกลุ่มควันขาวล่องลอยปกคลุมไปทั่วคล้ายสายหมอกจางๆ อยู่ทางเบื้องหลังของพระสหายสนิทในขณะที่พระองค์ทรงยืนอยู่ไม่ไกลจากบริเวณดังกล่าวพรึ่บ!!! ร่างระหงของมาเฟียสาวไป๋หลันฮวาจากยุคอนาคตปรากฏกายขึ้นมาโดยพลันต่อหน้าแม่ทัพไร้พ่ายในอดีตกาล ซึ่งเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างเต็มสองตา ในขณะที่อีกฝ่ายมัวแต่ก้มหน้าก้มตาอ่านอักษรจากกระดองเต่าที่อยู่ในมือของเธอโดยมิเงยหน้าขึ้นมามองเหตุการณ์ตรงหน้าแม้แต่น้อย“เฮ้ย!ยังมีจารึกด้านหลังอีกด้วยวุ้ย”หญิงสาวกล่าวพร้อมพลิกกระดองเต่าดังกล่าวกลับด้านที่มีรูปร่างคล้ายพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวทันทีพร้อมอ่านอักษรโบราณที่จารึกออกมาทันใดหากแม้นดวงชีพในอดีตมีภัยจงกลับคืนสู่แผ่นดินที่จากมา และชีวิตอันไกลโพ้นให้ห้วนคืนสู่ดินแดนก่อนกาลเมื่อร่ายคาถาบดบัง สิ้นเสียงของหญิงสาว กระดองเต่าซีกที่ประกบอยู่ด้านหลังจู่ๆ ก็กระเด็นออกจากมือของเธอทันทีฟิ้ววววว!!!! กระดองเต่าซีกด้านหลังกระเด็นออกจากมือของหญิงสาวลอยเคว้งคว้างไปมาอยู่กลางอากาศ พร้อมเสียงของไป๋หลันฮวาดังทิ้งท้ายเอาไว้ก่อน
พระชายามาเฟีย สะท้านวัง ตอนที่ 7 แม่ทัพไร้พ่าย 1.4
ในขณะเดียวกันยุคปัจจุบันพรึ่บ!!! ร่างระหงของไป๋หลันฮวาปรากฏกายขึ้นมาโดยพลันท่ามกลางสายหมอกขาวค่อยๆ เลือนหายไปอย่างช้าๆ ในขณะที่เธอกำลังก้มลงมองพื้นเพื่อควานหากระดองเต่าซีกที่ประกบอยู่ทางด้านหลังไปทั่วบริเวณจุดที่กำลังยืนอยู่ในขณะนี้“เอ้า!..ตกหล่นหายไปไหนเนี่ย จู่ๆ ก็กระเด็นออกจากมือไปเสียเฉยๆ มันเป็นไปได้อย่างไงว้าแปลกจริงเชียว”หญิงสาวบ่นรำพึงรำพันไม่ขาดสาย“อ้าวก้มๆ เงยๆ กำลังหาอะไรอยู่อย่างนั้นเหรอ”เสียงของหวังเหล่ยเอ่ยดังขึ้นอยู่ทางด้านหลังและนั้นทำให้ใบหน้าสวยเฉี่ยวคมคายของแม่มาเฟียสุดเฮี้ยวเงยขึ้นก่อนจะหันกลับไปมองตามเสียงดังกล่าวทันที“ฉันทำกระดองเต่าซีกด้านหลังหล่นพื้นวะ เห็นชัดๆ ว่ากระเด็นออกจากมือแต่ทำไมไม่เห็นว่าตกอยู่ที่พื้นเลยว้า ไม่รู้ตาฝาดหรือตาถั่วกันแน่ก็ไม่รู้”หญิงสาวบ่นให้กับตัวเอง“เอาสักอย่างสิว่าจะตาฝาดหรือตาถั่วกันแน่แม่คุณ สงสัยเป็นเพราะแกเหนื่อยกับการเดินทางมาตลอดกระมังก็เลยเห็นอะไรเพี้ยนๆ ไปก็ได้ เอานี่กาแฟตามที่สั่งไ
พระชายามาเฟีย สะท้านวัง ตอนที่ 3 สามพยัคฆ์แดนมังกร 1.3
“เฮ้ยใครวะ!วิ่งชนซะมึนไปเลย”หญิงสาวนั่งบ่นพึมพำ ก่อนจะหันกลับไปมองร่างของหญิงชราที่กำลังพยายามยันกายของนางให้ลุกจากพื้น “โอโห่!นี่เราอ่อนแอถึงขนาดหญิงชราชนทีเดียวถึงกับล้มลงไปกองกับพื้นเลยเหรอวะเนี่ย”ไป๋หลันฮวาบ่นพึมพำให้กับตัวเองด้วยความแปลกใจ พลางจ้องหญิงชราตรงหน้าเขม็ง “เป็นอะไรหรือเปล่า”หวังเหล่ยรีบเข้ามาประคองร่างของเพื่อนสาว “ฉันไม่เป็นอะไรหรอก รีบไปดูคุณยายแกก่อนเถอะ คงจะล้มไปกับพื้นอย่างแรงเลยนะ”เธอบอกพร้อมรีบลุกขึ้นยืนพลางตรงเข้าไปประคองร่างหญิงชราที่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสามารถชนร่างของเธอจนกระเด็นและล้มฟุบไปกับพื้นได้ “คุณยายเป็นอะไรไหม!เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”หญิงสาวถามกลับไปตามสไตล์สาวห้าวในแบบฉบับของเธอ ข้างฝ่ายหญิงชราวัยเกือบเจ็ดสิบปี ที่ถูกชายหนุ่มหญิงสาวช่วยกันประคองขึ้นมานั้นนางพยักหน้า
พระชายามาเฟีย สะท้านวัง ตอนที่ 4 แม่ทัพไร้พ่าย 1.1
ยุคอดีตทะเลทรายพระจันทร์เสี้ยว ผืนทรายกว้างใหญ่ไพศาลกินพื้นที่มิอาจคาดคะเนได้ว่าจะสุดแผ่นดินเม็ดทรายสีทองนี้สิ้นสุดลงอยู่ ณ ที่ใด กองทัพขนาดใหญ่ซึ่งมีชีวิตของทหารล้วนแล้วแต่เป็นชายฉกรรจ์กว่าห้าหมื่นนาย ตั้งค่ายอยู่บนเนินทรายที่มีแอ่งน้ำขนาดใหญ่หรือคนทั่วไปในเขตรอยต่อสามแคว้นต่างพากันเรียกว่า ทะเลสาบพระจันทร์เสี้ยวทะเลสาบดังกล่าวตั้งอยู่ในเขตแดนของพื้นที่ซีโจว ซึ่งมีเชื้อสายจากราชวงศ์โจวปกครองดินแดนอยู่ในขณะนั้นสืบต่อมาภายหลังจากที่ราชวงศ์ซางล่มสลายเมื่อถูกราชวงศ์โจวขึ้นปกครองแทนบริเวณดังกล่าวเป็นโอเอซิสที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติกลางทะเลทราย ที่คนทั่วไปใช้เป็นที่พักแรมก่อนจะเดินทางซึ่งนับต่อจากนี้ไปเบื้องหน้า มองไปแห่งหนใดจะมีเพียงผืนทรายปกคลุมไปทั่วปฐพี เสียงฝีเท้าม้าวิ่งมาตามเนินทรายที่ทอดยาวไกลสุดลูกหูลูกตา เบื้องหน้าท่ามกลางเนินทรายอันเวิ้งว้างปรากฏค่ายทหารขนาดใหญ่ มีชีวิตทหารผู้กล้าประมาณห้าหมื่นนายจากแคว้นซางตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยว ทั
พระชายามาเฟีย สะท้านวัง ตอนที่ 5 แม่ทัพไร้พ่าย 1.2
ในขณะเดียวกันภายในกระโจมที่พัก พระวรกายงามสง่านั่งอยู่บนตั่งที่ประทับทอดพระเนตรรายงานข่าวสารจากทั่วทุกเขตชายแดนให้พระองค์ล่วงรู้ความเคลื่อนไหวของแคว้นเพื่อนบ้านใกล้เคียงที่อยู่ติดกับแคว้นซางของพระองค์ซึ่งทางทิศเหนือติดกับแคว้นเฉิน ทิศตะวันออกติดกับแคว้นหยาง ทิศตะวันตกติดกับแคว้นเกา ทิศใต้ติดกับแคว้นไค่ ก่อนจะเงยพระพักตร์ขึ้นทอดพระเนตรเมื่อร่างสันทัดก้าวเข้ามาภายในกระโจมดังกล่าว ใบหน้าคมคายของผู้มาเยือนหันกลับไปสำรวจรอบกระโจมก่อนจะได้ยินแม่ทัพผู้กล้าเอ่ยขึ้น “ข้าอยู่เพียงลำพัง เจ้ามิต้องกังวลมีเหตุสิ่งใดเกิดขึ้นกระนั้นรึ จึงมาหาข้าถึงเขตชายแดนแห่งนี้”แม่ทัพไร้พ่ายถามอีกฝ่ายกลับไป “ข้ามีข่าวด่วนส่งตรงมาจากทางวังหลวง!”เนี่ยนเจินรายงานทันทีที่มาถึง “ข่าวด่วนจากวังหลวงคงไม่พ้นงานพระราชทานพิธีอภิเษกสมรสบรรดาองค์หญิงของเจ้าผู้ครองแคว้นอีกแล้วละสิ แล้วนี่องค์หญิง
พระชายามาเฟีย สะท้านวัง ตอนที่ 2 สามพยัคฆ์แดนมังกร 1.2
สนามบินนานาชาติต้าชิงบริเวณผู้โดยสารขาออก สนามบินปักกิ่ง ต้าซิง (Beijing Daxing International Airport) ตั้งอยู่บนพื้นที่ 700,000 ตารางเมตร หรือเทียบเท่าสนามฟุตบอลมาตรฐานโอลิมปิก เกือบ 100 สนาม มีรันเวย์ทั้งหมด 7 รันเวย์ ช่วยรองรับปริมาณเครื่องบินได้ 620,000 เที่ยว ต่อปี สนามบินแห่งใหม่นี้ ถูกออกแบบตามท่าทางสยายปีกของนกฟีนิกซ์ จากฝีมือสถาปนิกหญิงผู้ล่วงลับอย่าง Zaha Hadid แต่ด้วยรูปทรงอาคาร 5 แฉก คล้ายปลาดาว สื่อจีนจึงเรียกขานกันว่า “สนามบินปลาดาว” ส่วนภายในอาคารผู้โดยสารนั้น มีการนำเทคโนโลยีล้ำสมัยมาใช้ ไม่ว่าจะเป็น การเช็คอินด้วยตนเอง การเช็คอินสัมภาระด้วยตนเอง การใช้ระบบสแกนใบหน้า เพื่อตรวจสอบความปลอดภัย รวมถึงอุปกรณ์ระบุตัวตนด้วยคลื่นวิทยุ เพื่อติดตามสัมภาระของผู้โดยสารได้อย่างเรียลไทม์ผ่านแอพพลิเคชั่นบนโทรศัพท์มือถือ นั่นหมายความว่า ผู้โดยสารไม่ต้องใช้เอกสารใด ๆ ตลอดกระบวนการ ตั้งแต่เช็คอินไปจนถึงขึ้นเครื่อง และผู้โดยสารสามารถเดินทางจากใจกลางนครหลวงปักกิ่ง สู่ท่าอากาศยานนานาชาติปักกิ่ง ต้าซิง ด้วยรถไฟความเร็วสูง (Daxing Airport Express) ในเวลาไม
You may also like
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด78.4K viewsหลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
เชี่ยเก้อจวี๋จื่อ222.5K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง8.8K viewsปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว161.9K viewsทะลุมิติมาเลี้ยงดูบิดาตาบอด
จินอวี้ม่านถัง3.5K viewsทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70
ฝ้ายสีคราม1.1K viewsซูเจิน นายหญิงแห่งพฤกษา
l3oonm@4.6K viewsจอมยุทธ์สวรรค์: เล่ม 1 บทแรกแห่งวิญญาณ
ก้องภูผา วรารินทร์313 views
