ในขณะเดียวกัน
ท่ามกลางเสียงสรรเสริญว่าที่ฮ่องเต้พระองค์ใหม่ที่เพิ่งช่วงชิงบัลลังก์กลับคืนได้เป็นผลสำเร็จ ภายในตำหนักเหวินเต๋อเวลานี้เจ้าชะมดกำลังไต่ลงจากต้นไม้ที่แอบซ่อนเร้นกาย วิ่งตรงเข้าไปหาร่างของนางปีศาจที่นอนคว่ำหน้าอยู่กับพื้น เลือดสีเขียวไหลเนืองนองไปทั่วบริเวณด้วยเพราะมิใช่มนุษย์ “นายหญิงเจ้าขา! นายหญิงของบ่าว!”นางปีศาจชะมดร่ำไห้คร่ำครวญเรียกหาผู้เป็นนายที่นอนแน่นิ่งไม่ไหวติงอยู่ในขณะนั้น นางชะมดเหลือบสายตาไปเห็นแสงสะท้อนวูบวาบของดอกไม้ปีศาจซึ่งกระเด็นตกไปปะปนกับก้อนหินมากมายสะท้อนเข้าตาของมันและพยายามเพ่งมองว่าสิ่งที่กำลังเห็นนั้นคืออะไร “ดอกไม้ปีศาจ! ใช่แล้วดอกไม้ปีศาจหัวใจอีกครึ่งดวงของนายหญิงถูกซุกซ่อนอยู่ในนั้น”นางชะมดจดจำได้ทันที ด้วยเพราะอยู่ในเหตุการณ์วันที่นางปีศาจซูเฉินนำหัวใจอีกครึ่งดวง ออกมาทำเป็นของแทนใจตัวความรักของแม่มอบให้บุตรชาย ปีศาจชะมดไม่รอช้ารีบกระโดดลงไปที่พื้นพร้อมคว้าดอกไม้ปีศาจมากำไว้ในมือ พร้อมหันหลังกลับวิ่งตรงดิ่งมาพระตำหนักเหวินเต๋อ ในยามนี้ร่างขนาดย่อมของตัวชะมดเร้นกายไปตามต้นไม่ใหญ่ซึ่งปลูกติดกับกำแพงพระตำหนัก ก่อนจะไต่ขึ้นไปอย่างรวดเร็วลัดเลาะเข้าไปจนข้ามเข้าไปอยู่ภายในสวนดอกไม้สวยของนางปีศาจซูเฉิน พร้อมวิ่งตรงดิ่งไปยังห้องที่ติดอยู่กับสวนดอกไม้ ซึ่งมีร่างของผู้เป็นนายกำลังจิบชายามบ่ายพร้อมชมความงามของสวนอยู่ในขณะนั้นด้วยความเพลิดเพลิน “นายหญิง! นายหญิงเจ้าค่ะ!”ปีศาจชะมดร้องเรียกผู้เป็นนายจนอีกฝ่ายหันกลับมามองตามเสียงเรียกทันที และทันทีที่เห็นลูกสมุนของตนคืนร่างเดิมกลายมาเป็นตัวชะมด นางปีศาจตกใจโดยพลัน “เจ้าชะมด!เหตุใดจึงคืนร่างเดิมเกิดอะไรขึ้น! นี่เจ้าปะทะกับไป๋หลันฮวาอย่างนั้นหรอกรึ”นางปีศาจถามด้วยความสงสัยอย่างยิ่งยวด “ข้าบังเอิญสัมผัสถูกอำนาจของเจี่ยกู่เหวินเข้าให้บังเอิญเจ้าค่ะนายหญิง จึงคืนร่างเดิมทันที แต่ตอนนี้ข้ามีเรื
ในขณะเดียวกัน ท่ามกลางเสียงสรรเสริญว่าที่ฮ่องเต้พระองค์ใหม่ที่เพิ่งช่วงชิงบัลลังก์กลับคืนได้เป็นผลสำเร็จ ภายในตำหนักเหวินเต๋อเวลานี้เจ้าชะมดกำลังไต่ลงจากต้นไม้ที่แอบซ่อนเร้นกาย วิ่งตรงเข้าไปหาร่างของนางปีศาจที่นอนคว่ำหน้าอยู่กับพื้น เลือดสีเขียวไหลเนืองนองไปทั่วบริเวณด้วยเพราะมิใช่มนุษย์“นายหญิงเจ้าขา! นายหญิงของบ่าว!”นางปีศาจชะมดร่ำไห้คร่ำครวญเรียกหาผู้เป็นนายที่นอนแน่นิ่งไม่ไหวติงอยู่ในขณะนั้นนางชะมดเหลือบสายตาไปเห็นแสงสะท้อนวูบวาบของดอกไม้ปีศาจซึ่งกระเด็นตกไปปะปนกับก้อนหินมากมายสะท้อนเข้าตาของมันและพยายามเพ่งมองว่าสิ่งที่กำลังเห็นนั้นคืออะไร“ดอกไม้ปีศาจ! ใช่แล้วดอกไม้ปีศาจหัวใจอีกครึ่งดวงของนายหญิงถูกซุกซ่อนอยู่ในนั้น”นางชะมดจดจำได้ทันทีด้วยเพราะอยู่ในเหตุการณ์วันที่นางปีศาจซูเฉินนำหัวใจอีกครึ่งดวง ออกมาทำเป็นของแทนใจตัวความรักของแม่มอบให้บุตรชาย ปีศาจชะมดไม่รอช้ารีบกระโดดลงไปที่พื้นพร้อมคว้าดอกไม้ปีศาจมากำไว้ในมือ พร้อมหันหลังกลับวิ่งตรงดิ่งมา
พระตำหนักเทียนหลงภายในศาลาริมสระบัว“ขนมกุ้ยฮวาของโปรดของคุณหนูมาแล้วเจ้าค่ะ วันนี้บ่าวไปห้องเครื่องลงมือทำด้วยตัวเองเลยนะเจ้าค่ะ”ชิงเหลียนบอกพร้อม ทยอยวางขนมหน้าตาน่ากินหลายอย่างลงบนโต๊ะ พร้อมเสียงของซิ่นอ้ายดังตามติดมา“ส่วนบ่าวทำน้ำแกงปลามาบำรุงให้คุณหนูด้วยเจ้าค่ะ แล้ววันนี้ก็มีชาชั้นดีเพิ่งถูกส่งมาจากแคว้นเยว่ มอบถวายเป็นของขวัญในงานพิธีอภิเษกของคุณหนูกับชินอ๋อง ห๊อมหอมเจ้าค่ะ”กล่าวพร้อมวางถาดที่มาถ้วยชาและการ้อนที่ผ่านการต้มจนหอมกรุ่นมาไม่ต่ำสามชั่วยามวางลงบนโต๊ะท่ามกลางความแปลกใจของไป๋หลันฮวา เมื่อดวงตากลมโตมองของว่างมากมายวางอยู่ตรงหน้าในขณะนี้“โอโห่!นี่เจ้าสองคนจะขุนให้ข้าเป็นหมูหรือไง ทำไมมันถึงได้มากมายขนาดนี้ ใครจะไปกินได้หมดที่หลังไม่ต้องจัดหาอะไรมามากแบบนี้อีกนะ ขืนข้ากินมันทั้งหมดได้อ้วนตายกันพอดี เอวเอสหายไปเอวหมูมาแทน”หญิงสาวบ่นพึมพำในขณะที่สองพี่เลี้ยงรุ่นป้าต่างหันกลับมามองหน้ากันครั้นได้ยินเช่นนั้น“คุณหนูพูดอะไรไม่รู้เรื่องอีกแล้ว บ่าวแปลค
พระตำหนักจินผิง“อะไรนะ!เจิ้งฟูเหรินหายตัวไปอย่างนั้นรึ!”ไค๋หยวนฮ่องเต้รับสั่งด้วยความรู้สึกแปลกพระทัยครั้นได้ยินรายงานข่าวด่วนจากหัวหน้าขันที“พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท ตอนนี้กำลังตามหาไปทั่วพระตำหนักเลี่ยงจิน แต่ทว่าค้นหายังไม่พบเลยพ่ะย่ะค่ะ อีกทั้งเมื่อคืนองค์รัชทายาทก็เสด็จไปหาเจิ้งฟูเหรินเมื่อช่วงค่ำแต่ไม่พบเช่นกัน ตอนนี้ได้ยินว่าเสด็จควบม้าเร็วออกจากวังหลวงเพียงลำพังไร้กองทหารองครักษ์ติดตามเสด็จไปตั้งแต่เมื่อคืนวานแล้วพ่ะย่ะค่ะ”พระขนงขมวดเข้าหากันทันทีครั้นไค๋หยวนฮ่องเต้ทรงได้ยินเช่นนั้น“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเจิ้งฟูเหริน เหตุใดนางจึงหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยเช่นนั้น โหย่วเอ๋อร์ก็ออกจากวังหลวงไปโดยมิบอกกล่าวสักเพียงคำว่ามีเหตุสิ่งใดเกิดขึ้น มิหนำซ้ำไปเพียงลำพังไร้ทหารองครักษ์ติดตาม อะไรกันนี่! เกิดอะไรขึ้นกับลูกของข้า!!”รับสั่งเต็มไปด้วยความแปลกพระทัยอย่างยิ่งยวด“นั่นนะสิพ่ะย่ะค่ะแปลกมาก!แปลกมากจริง!”หัวหน้าขันทีกราบทูลเสริมย้ำมากขึ้นไปอีก“นำคำสั่งของข้าให้กอง
พระตำหนักเทียนหลง “โอ๊ย! เบามือหน่อยท่านอ๋องข้าเจ็บนะ!!”หญิงสาวส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บจริงๆเมื่อถูกสามีของเธอจับข้อมือจนแน่นพร้อมลากลงจากรถม้า เดินตรงดิ่งเข้าพระตำหนัก ผ่านบรรดาข้าหลวงและเหล่านางกำนัลจนถึงขันที ที่ยืนเรียงรายคอยถวายการรับใช้ด้วยสีพระพักตร์ถมึงทึงช่างน่ากลัวเสียนี่กระไร “หลีกไป!พวกเจ้าหลีกไปให้หมด! ข้ามีเรื่องที่จะต้องสะสางกับนาง ห้ามมิให้ผู้ใดเข้ามารบกวนเป็นอันขาด!!”สุรเสียงดังก้องไปทั่วทั้งพระตำหนัก ครั้นเสด็จมาถึงตำหนักรับรองที่จัดให้เพื่อไป๋หลันฮวาเข้าพัก ชินอ๋องลากพระชายาคนงามเข้าห้องทันที ต่อหน้าพี่เลี้ยงทั้งสองของเธอที่ยืนมองตาค้างอยู่ภายในห้องดังกล่าว “พวกเจ้าทั้งสองออกไป!!!”สุรเสียงไล่ดังกระหึ่ม “เพคะ”ชิงเหลียนและซิ่นอ้ายรีบขานรับอย่างรวดเร็ว พร้อมก้าวเดินแทบจ
พระตำหนักเลี่ยงจินนางพญางูกำลังนั่งเพลิดเพลินไปกับการชื่นชมความงดงามของตนเองผ่านกระจกสัมฤทธิ์ หลังจากชำระร่างกายจากสระสรงน้ำ มาประโคมเครื่องประทินโฉมจนหอมกรุ่นไปทั้งตัวพลางยกท่อนแขนขึ้นสูดดมกลิ่นรัญจวนที่หอมฟุ้งไปทั่วเรือนกายด้วยความชื่นใจ“กายข้าหอมกรุ่นถึงเพียงนี้ ใยจึงไม่ส่งถึงให้ฝ่าบาททรงล่วงรู้บ้างหนอ เป็นเวลานานเท่าไรแล้วเล่าที่ไม่เสด็จมาประทับค้างคืนที่ตำหนักเลี่ยงจินของข้าแต่อย่างใด ทิ้งให้ข้านอนเหงาเปล่าเปลี่ยวแต่เพียงผู้เดียวมาเป็นเวลานาน”นางพญางูรำพึงรำพันอยู่เพียงผู้เดียว ครั้นนึกถึงเจ้าของแผ่นดินซีโจวอยู่ในขณะนี้ทันใดนั้นเอง เสียงเอ็ดอึงดังขึ้นอยู่ทางด้านนอก จนดังมาถึงห้องนอนของนางพญางูเลยทีเดียว“เสด็จแม่!เสด็จแม่พ่ะย่ะค่ะช่วยข้าด้วย!เสด็จแม่!!!”เสียงรัชทายาทปีศาจดังกระหึ่มอยู่ทางด้านนอกพร้อมประตูห้องนอนของคนเป็นแม่ถูกเปิดออกกว้างทันที ท่ามกลางความตกใจ“โหย่วเอ๋อร์เจ้าเป็นอะไร!เกิดเหตุสิ่งใดขึ้นอย่างนั้นรึ ใยหน้าตาจึงแตกตื่นเช่นนี้”นางพญางูยกมือขึ้นพร้อมใช้ชายแขนเ