ไปอยู่คอนโดพี่มั้ย (5)

ฉันโดนพี่เคเดนดึงแขนจนมาถึงที่จอดรถ..เขาถึงได้ปล่อยมือฉันแล้วเดินไปที่รภคันหรู ซึ่งดู ๆ แล้วราคาไม่เบาเลย พี่เคเดนเปิดประตูรถของเขาแล้วผายมือให้ฉันเข้าไป

"เอ่อ..ด้ายกลับเองก็ได้นะ..พี่จะได้.."บอกตรง ๆ ฉันไม่ได้อยากที่จะให้เขามาส่งเลย.จึงได้พูดออกไป

"เธอจะกลับยังไง"พี่เคเดนแทรกพูดขึ้นมา

"ด้ายกลับรถเมล์ได้ค่ะ"ฉันตอบกลับไปแล้วก้มหน้าลง

"หึ.ขึ้นรถเถอะ"เขาเปล่งเสียงหัวเราะออกมา ก่อนที่จะพูดขึ้น

"เอ่อ..ว้ายพี่เคเดน"ฉันยังไม่พูดอะไร พี่เคเดนก็เดินเข้ามาโอบเอวฉันแล้วดันร่างฉันเข้าไปในรถโดยที่ฉันไม่ทันจะได้ตั้งตัว

"พี่..ด้ายกลับเองได้จริง ๆ"ฉันทำท่าจะลงจากรถพี่เคเดนก็ยกนิ้วชี้ขึ้นแล้วจ้องหน้าฉัน

"พี่ไม่ชอบให้ใครขัดใจ.."ว่าจบเขาก็ปิดประตูทันที แล้วเดินอ้อมมานั่งที่ฝั่งคนขับ

พี่เคเดนหันมาจ้องหน้าก่อนที่จะดึงสายเบลล์มาคาดให้ฉัน มันทำให้ใบหน้าของเราสองคนชิดกันมาก จู่ ๆ หัวใจฉันก็เต้นแรงขึ้น ฉันได้สบตากับเขาแล้วได้เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาใกล้ ๆ หัวใจฉันก็ยิ่งเต้นไม่หยุด ตุ่บ ตุ่บ พอพี่เคเดนคาดเบลล์ให้ฉันเรียบร้อย เขาก็ยกมือขึ้นมาปัดผมหน้าฉันที่มันบังตาอยู่ แล้วยกยิ้มมุมปาก ก่อนที่จะขยับกายกลับไปนั่งประจำที่

"บอกทางพี่ด้วยนะ..ถ้าเธอไม่บอกพี่จะพาเธอไปนอนคอนโดพี่แทน"พอเขาพูดจบ ฉันก็หันขวับไปที่เขาทันที ก็เห็นว่าพี่เคเดนก็หันมาที่ฉันพร้อมกับยักคิ้วให้ ก่อนที่จะขับรถออกไป

ฉันนั่งรถมากับเขาเงียบ ๆ สายตาจ้องมองไปที่ถนน พี่เคเดนเอื้อมมือมาเปิดเพลงในรถ..ซึ่งเป็นมันเพลงแนวสากล

"ชอบฟังเพลงแนวไหน"เขาเปิดเสียงเบา ๆ แล้วก็หันมาถามฉัน

"ได้ทุกแนวค่ะ"จริง ๆ แล้วฉันไม่ค่อยได้ฟังเพลงเท่าไหร่หรอก ไม่มีเวลาฟังกลับมาจากทำงานก็นอนอย่างเดียว ทีวีที่ห้องฉันยังไม่มีเลย เพราะซื้อมาก็ไม่ค่อยมีเวลาที่จะได้ดู

"อืม.."พี่เคเดนตอบรับสั้น ๆ แต่สายตาจ้องมองไปที่ถนน

"อย่าลืมบอกทางพี่นะ ไม่งั้นพี่พาไปนอนคอนโดพี่จริง ๆ ด้วย"เขายังจะย้ำคำเดิม ว่าถ้าฉันไม่บอกทาง เขาก็จะพาฉันไปคอยโดเขา มันมีดีอะไร ทำไมฉันจะต้องไปด้วย

"หอด้ายอยู่ใกล้ ๆ กับมหาลัยค่ะ"ฉันรีบพูดขึ้นทันที

"กลัวว่าพี่จะพาไปจริง ๆ เหรอ"เขาหันมาที่ฉันและกระตุกยกยิ้มมุมปาก

"...."ฉันก้มหน้างุดแล้วเม้มปากทั้งสองข้างเข้าหากัน

"พี่ไม่ชอบบังคับใคร..แต่ถ้าเธออยากไปพี่ก็จะพาเธอไป.."

"ไม่ค่ะ ด้ายไม่อยากไป"พี่เคเดนหันมาที่ฉันเสี้ยววินาที แล้วหันกลับไป

"คอนโดพี่มีของให้เธอเล่นเยอะแยะเลยนะ"ฉันเงยหน้ามองเขา เห็นว่าเขาพูดไปพร้อมกับอมยิ้มไปด้วย

"ด้าย.ไม่ใชเด็กนะคะ ที่ยังเล่นของเล่นอยู่"ของเล่นบ้าบออะไร ฉันไม่เล่น ฉันโตแล้ว

"ใครบอกว่าของเล่นของเด็กกันล่ะ"พูดจบเขาก็หันมาที่ฉัน แล้วเอาลิ้มกระพุ้งที่แก้มก่อนจะหันกล้บไป

"มันเป็นของเล่นผู้ใหญ่ต่างหาก...เธอเคย...เล่นไหม"ฉันรู้สึกขนลุกขึ้นมาทันที เมื่อพี่เคเดนพูดจบ ในขณะที่สายตายังมองไปที่หน้ารถ

"พอถึงแยกหน้าก็เลี้ยวซ้ายเลยนะคะ"ฉันรีบบอกเขาก่อนที่จะถึงจุดนั้น

"ทำไมนอนไวจัง เพิ่งจะสี่ทุ่มเอง"พี่เคเดนเอ่ยถาม พร้อมกับมองไปที่นาฬิกาข้อมือเรือนหรูของตัวเอง

"เอ่อ...ปกติด้ายก็นอนเวลานี้น่ะค่ะ"ฉันตอบกลับตามความจริง ก็ฉันนอนเวลานี้จริง ๆ นั้นแหละ เลิกเรียนก็ต้องไปทำงานต่อ ทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย ฉันก็ต้องรีบนอนเอาแรงไว้สิ

"เธอต้องเปลี่ยนเวลานอนแล้วล่ะ"ฉันไม่ตอบกลับอะไร ได้แต่นั่งก้มหน้า

"แล้วเธอมีแฟนหรือยัง"ฉันเงยหน้าหันไปมองที่คนขับ

"มะ ไม่มีค่ะ ไม่คิดจะมีด้วย"

"ทำไมล่ะ"พี่เคเดนหันมามองฉันพร้อมขมวดคิ้วเข้ม

"เอ่อ.."ฉันก็ไม่รู้จะตอบเขายังไงดีเลย ถามมาแบบนี้

"อย่าบอกนะว่าเธอชอบดนตรีไทย หึ"

"ไม่ใช่นะคะ ด้ายไม่ได้ชอบแบบนั้น"ฉันรีบปฏิเสธทันควัน บ้าจริง ถึงฉันจะไม่ได้อยากมีแฟน แต่ฉันก็ยังชอบผู้ชายอยู่

"....."เขาไม่ได้พูดอะไรกลับมา สายตาจ้องไปที่ถนน แล้วหักพวงมาลัยเลี้ยวซ้ายตรงแยกที่ฉันบอก

"ขับไปอีกนิดนึงก็ถึงแล้วค่ะ"

"ทำไมเธออยู่แถวนี้ ดูมันไม่ค่อยปลอดภัยเลย มีแต่ป่า"พี่เคเดนพูดพร้อมกับกวาดสายตาไปรอบ ๆ ทาง ที่ฉันอยู่มันดูเหมือนเป็นพื้นที่รกร้าง แต่พ้นจากนี้ก็จะมีหอพัก ก็จะมีคนพลุกพล่านไม่น่ากลัวแล้ว

"ขับไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็จะมีคน"ฉันพึมพำออกมาเบา ๆ แต่เขาคงจะได้ยินจึงหันมามองฉัน

"ไปอยู่คอนโดเดียวกับพี่ไหม"

"ไม่ค่ะ"ฉันตอบโดยไม่คิดเลย ใครจะไปคอนโดพี่เขาจะต้องแพงแน่ ๆ ฉันไม่มีเงินมากมายไปเช่าหรอก

"ทำไม..กลัวไม่มีตังค์จ่าย?"ฉันผงกหัวรับ

"ถ้ากลัวไม่มีตังค์จ่าย ก็มาอยู่ห้องเดียวกับพี่ พี่ให้อยู่ฟรีเอาไหม"

"...."ฉันก้มหน้าลง..ทำไมชวนไปคอนโดเขาจัง คิดอะไรไม่ดีกับฉันหรือเปล่าเนี่ย รู้สึกเริ่มจะกลัว ๆ เขาขึ้นมาแล้ว

"กลัวพี่งั้นเหรอ"เขาพูดขึ้นราวกับรู้ความคิดฉันเลย

"พี่เคเดนถึงแล้วค่ะ จอด ๆ"ประจวบเหมาะที่เขาขับมาถึงหอพักของฉันพอดี

"ทำไมมันดูเก่าจัง เธออยู่ได้ยังไง"พี่เคเดนเงยหน้าขึ้นมองผ่านกระจกหน้ารถไปที่หอพัก ห้าชั้นที่ฉันอยู่

"...."ฉันไม่ได้ตอบเขา ปลดเบลล์ออกแล้วกำลังจะเปิดประตูรถ

"มีลิฟต์ไหม"ฉันหันหน้าไปที่เขาแล้วส่ายหน้า

"แล้วเธออยู่ชั้นไหน"

"ชั้นสี่ค่ะ"

"ชั้นสี่?"พี่เคเดนพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว

"ขอบคุณนะที่มาส่ง"ฉันผงกหัวให้ก่อนที่จะเปิดประตูรถ

"เส้นด้าย"ฉันหยุดชะงักเมื่อพี่เคเดนเรียก

"คะ"

"พรุ่งนี้พี่จะมารับนะ"เขาพูดจบแล้วคลี่ยิ้มให้

"ไม่รบกวนดีกว่า ด้ายไปเองได้"

"พี่บอกแล้วไง ว่าไม่ชอบคนขัดใจ..พรุ่งนี้สามทุ่มเจอกัน"ฉันจ้องมองหน้าเขานิ่ง ๆ

"เอ่อ.."

"ตามนี้นะ พรุ่งนี้พี่จะมารอเธอตรงนี้"สุดท้ายฉันก็ผงกหัวรับ

"ฝันดีนะ ฝันถึงพี่ด้วย"ฉันเบิกตาโตจ้องหน้าเขา ทำไมต้องให้ฝันถึงเขาด้วย

"ไปได้แล้ว.."พี่เคเดนเอื้อมมือมาลูบที่หัวฉัน

"ค่ะ"ฉันหลุดออกจากความคิดแล้วตอบรับก่อนที่จะเปิดประตูลงจากรถแล้วปิดประตูให้เขา จากนั้นก็เดินเข้ามาในหอ ได้ยินเสียงรถขับออกไป ฉันจึงหยุดเดินแล้วหันกลับไปมองแล้วลอบถอนหายใจเบา ๆ

🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥