Share

บทที่ 54 บุคคลปริศนา

last update Last Updated: 2025-10-24 00:13:51

“เมีย?”

“เออ”

ตอบเพื่อนก่อนจะเทเหล้าใส่แก้วอีกครั้งแล้วยกดื่ม ทิศเหนือเรียกของขวัญว่าเมียเต็มปากเต็มคำอย่างไม่กระดากปากเพราะมั่นใจในความรู้สึกตัวเองมาสักพัก แต่เพราะทิฐิและข้อตกลงบ้าบอ ที่ตัวเองเป็นคนตั้งขึ้นมาทำให้ไม่กล้ายอมรับความจริง

“เฮ่อ!”

เสียงอรัณย์พ่นลมหายใจ รู้สึกใจวูบไหวอย่างบอกไม่ถูกเมื่อรู้ว่าหญิงสาวที่ตัวเองหมายปองคือเมียของเพื่อนสนิท คิดเสียดาย เสียใจ ที่เจอเธอช้าไป

ทิศเหนือถึงกับจ้องเขม็งมองหน้าอรัณย์ด้วยความไม่พอใจ สายตาและสีหน้าบวกกับเสียงพ่นลมหายใจทำให้เขาอดคิดไม่ได้ว่าเพื่อนตัวเองแอบคิดอะไรกับหญิงสาว เขาวางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะกระจกเสียงดัง ปึก! ก่อนจะเอ่ยปากถามอย่างหาเรื่อง

“มึงถอนหายใจทำไม”

“กูเสียดายไง เสียดายที่เจอของขวัญช้ากว่ามึง”

“ไอ้รัณย์”

เรียกชื่อเพื่อนเสียงดัง ก่อนจะตั้งท่าง้างหมัดใส่เพื่อน อรัณย์ถอยหน้าห่างออก รีบพูดขึ้นก่อนที่จะถูกคนหวงเมียชกหน้าเสียก่อน

“กูก็แค่เสียดาย ไม่ได้คิดจะแย่งเมียมึงสักหน่อย แม่ง!ไอ้เชี่ย”

“มึงอย่าพูดอย่างนี้ให้กูได้ยินอีกนะ ไม่งั้นไม่ใช
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 73 ฝันบอกเหตุ (ทิวเขา) ตอนจบ

    หนึ่งปีผ่านไปท่ามกลางค่ำคืนที่เงียบสงัด ทิศเหนือเดินอยู่ท่ามกลางความมืดมิดเพียงลำพัง ทั้งสองข้างทางเต็มไปด้วยป่ารกร้างเต็มไปหมดไม่มีแม้แต่บ้านคนสักหลัง เขาหันรีหันขวางอย่างสับสนไม่รู้ว่าต้องเดินไปในทิศทางไหนดีจู่ ๆ ก็มีแสงไฟสว่างขึ้นตรงปลายทางด้านหน้า เขาเดินย่างก้าวเข้าไปช้า ๆ เมื่อเห็นว่ามีใครบางคนยืนอยู่ตรงจุดนั้น“องศา”ทิศเหนือหยุดชะงักนิ่งงัน ก่อนจะอุทานเรียกชื่อคนที่ยืนยิ้มให้เขา องศามองมาที่เขาด้วยใบหน้าอิ่มเอมก่อนจะเอ่ยกับทิศเหนือว่า“ขออยู่ด้วยคนสิ”ชายหนุ่มสะดุ้งตื่นตกใจ เนื้อตัวท่วมท้นไปเหงื่อจนเปียกชุ่ม มีคำอุทานเบา ๆ เล็ดลอดออกมาจากลำคอแข็งแกร่ง“องศา”ของขวัญลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงีย มือเล็กเอื้อมไปเปิดโคมไฟหัวเตียง ก่อนจะหันมาทางผู้เป็นสามี“ฝันร้ายเหรอคะ”“ไม่รู้สิ ไม่รู้ว่าเป็นฝันร้ายหรือฝันดี”“ฝันว่าอะไรบอกขวัญได้ไหมคะ”ทิศเหนือนิ่งชะงักไปชั่วครู่ เหมือนว่าเขาจะคิดอะไรขึ้นมาได้บางอย่าง เขารีบหันมาถามผู้เป็นภรรยาของตัวเองทันที“ประจำเดือนของเดือนนี้มารึยัง”“ยังนะคะ แต่เอ้..ความจริงน่าจะมาได้แล้วนะ นี่ก็เลยมาหลายสัปดาห์แล้วก็ยังไม่เห็นมาสักที พี่เหนือถามทำไมเหรอคะ”

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 72 เสพติด NC

    รถซูเปอร์คาร์คันหรูขับมาจอดที่โรงจอดรถ คนขับลงจากรถได้ก็โยนกุญแจรถให้ลูกน้องสนิทพร้อมทั้งเอ่ยปากสั่งทันที“เอารถไปล้างให้หมดทุกคันเลยนะ”“ฮะ”หมดทุกคันหมายความว่ายังไง กล้าถึงกับต้องมายืนไล่เลียงนับรถที่มีทั้งหมด ทั้งรถหรู รถซูเปอร์คาร์และรถจักรยานยนต์บิ๊กไบค์รวม ๆ กันแล้วก็เกือบสิบคันได้ ล้างทั้งหมดนี้จะเสร็จวันไหน ได้แต่คิดในใจแต่ไม่กล้าพูดออกไป กล้าจำต้องเกณฑ์ลูกน้องที่มีทั้งหมดมาช่วยกันขับรถออกไปล้างตามคำสั่งของเจ้านายทิศเหนือแอบสอดส่องมองลูกน้องของตัวเองแล้วยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะหันมาสนใจคนที่นั่งเล่นมือถืออยู่ที่โซฟาห้องรับแขกเขานั่งลงข้างหญิงสาวแล้วสอดแขนสวมกอดเอวคอดกิ่วเอาไว้ ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าหาเธอแล้วจูบซับที่เปลือกตาคู่สวยเบา ๆ“พวกนั้นออกจากบ้านไปหมดแล้ว”“คนเจ้าเล่ห์”“เจ้าเล่ห์แล้วรักไหม”“ทั้งรักทั้งหลงหัวปักหัวปำเลยค่ะ”พูดจบริมฝีปากทั้งสองก็ประกบเข้าหากันแล้วจูบอย่างดูดดื่มเร่าร้อน สองมือต่างก็เร่งถอดอาภรณ์ที่ขวางกั้นให้กันและกันอย่างไม่มีใครยอมใครจนร่างทั้งสองเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ก่อนที่ทิศเหนืออุ้มร่างเล็กขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน พาเธอเดินไปยังห้องนอนที่ตอนนี้เป็นขอ

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 71 ขอได้ไหม

    สองสัปดาห์ผ่านไป ความชื่นมื่นสุขสมเกิดขึ้นจนล้นปรี่หลังจากที่มรสุมของชีวิตผ่านพ้นไป บทบาทใหม่กำลังจะเริ่มต้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าหลังจากที่งานแต่งงานถูกกำหนดวันเวลาเอาไว้แน่ชัด หลังจากเขียนใบลาออกจากมหาวิทยาลัยเสร็จเรียบร้อย ของขวัญก็มานั่งที่โต๊ะหินอ่อนหน้าตึกคณะศิลปกรรมศาสตร์ เธอกวาดสายตาไปรอบ ๆ บริเวณนั้นเพื่อจดจำเรื่องราวดี ๆ ที่เคยเกิดขึ้นที่นี่ นัยน์ตาสวยสั่นระริกพร้อมกับน้ำใส ๆ ที่ไหลรื้นออกมาคลออยู่ทั้งสองเบ้าจนขอบตาแดงก่ำ“เฮ่อ!”เธอพ่นลมหายใจออกมาเล็กน้อย เมื่อความรู้สึกเสียดายผสมปนเปเข้ามาในห้วงความคิด หลังจากที่ตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อไปใช้ชีวิตเป็นภรรยาให้กับทิศเหนือไม่รู้วันข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่เธอก็คิดว่าชีวิตคนเรามันคงไม่ได้มีโอกาสให้เลือกมากนัก การที่เธอเลือกใช้ชีวิตอยู่กับคนที่เธอรักมันก็คงไม่ผิดครืด! ครืด! ครืด!นั่งคิดอะไรเพลิน ๆ จู่ ๆ มือถือในมือก็ดังขึ้น ของขวัญยิ้มหวานเมื่อเห็นว่าเป็นทิศเหนือ “ค่ะ” กดรับแล้วพูดเสียงหวาน “เรียบร้อยรึยังครับ” “เรียบร้อยแล้วค่ะ” “ถ้าอย่างนั้นนั่งรอพี่อยู่แถว ๆ นั้นก่อนน

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 70 ขอแต่งงาน

    เวลาผ่านไปนานนับเดือน แม้ความโศกเศร้าจะเริ่มคลายลงแต่ทว่าเหตุการณ์วันนั้นยังคงติดตรึงอยู่ในส่วนลึกของความทรงจำไม่อาจเลือนหาย ทิศเหนือขอบคุณองศาทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้ หากไม่มีองศาวันนั้นอาจจะเป็นเขาก็ได้ที่ต้องจากโลกนี้ไป ทั้งสองคนหมั่นทำบุญกรวดน้ำและอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับองศาอยู่เสมอสองเดือนผ่านไปร่างเล็กเดินลงจากรถซูเปอร์คาร์ของแฟนหนุ่มด้วยใจที่เต้นตึกตัก หลังจากที่ทิศเหนือบอกกับเธอว่าจะพาไปพบกับคุณพ่อของเขาชายหนุ่มจูงมือหญิงสาวเข้าไปยังห้องอาหารของโรงแรมห้าดาว เมื่อประตูห้องอาหารเปิดออก ของขวัญประหลาดใจเป็นอย่างมาก นอกจากในห้องอาหารจะมีคุณพ่อของทิศเหนือ ยังมีตาและยายของเธอนั่งรออยู่ด้วยขอบตาคู่สวยแดงก่ำขึ้นทั้งสองข้าง ก่อนที่จะน้ำตาจะไหลรื้นออกมาเป็นสาย หญิงสาวรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดผู้เป็นตายายแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้นเสียงดัง“ร้องไห้ทำไมล่ะหืม เดี๋ยวชุดสวย ๆ ก็เปื้อนหมดหรอก”ผู้เป็นยายเอ่ยพร้อมกับลูบลงบนแผ่นหลังของหลานสาว ของขวัญกลับยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม“ขวัญดีใจนี่จ้ะ”“ดีใจก็หยุดร้องไห้ได้แล้ว เกรงใจคุณพ่อของทิศเหนือเขา”ผู้เป็นยายเอ่ยในขณะที่มีรอยยิ้มจาง ๆ ให้หลานสาว ส

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 69 ลาก่อนองศา

    เช้าวันต่อมา แสงตะวันโผล่พ้นขอบฟ้าเล็กน้อยยังไม่ทันสว่างมาก ทิศเหนือรีบเดินตามรอยเท้าของคนสองคนที่เขาพยายามแกะรอยมาทั้งคืน จนมาพบเข้ากับของขวัญที่กำลังนอนพิงซบไหล่ขององศาอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ปลายกระบอกปืนของลูกน้องที่ตามมาด้วยชี้ไปที่ใบหน้าขององศาสองกระบอกพร้อมกับขึ้นลำปืนเอาไว้ ในขณะที่ทิศเหนืออ้อมมานั่งลงข้าง ๆ หญิงสาวแล้วสะกิดตัวเธอให้ตื่น ดวงตาคู่สวยค่อย ๆ ปรือขึ้นทีละนิดจากการสะกิด ก่อนจะลุกวาวขึ้นเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าคือทิศเหนือ “พี่ทิศเหนือ” ร้องอุทานเรียกชื่อชายคนรักแล้วโผเข้ากอด ชายหนุ่มเองก็สวมกอดร่างเล็กเอาไว้แนบแน่นด้วยความดีใจที่เห็นเธอปลอดภัย ระหว่างนั้นองศาก็ตื่นลืมตาขึ้นมา เขายังไม่ทันได้กระดุกกระดิกก็ต้องนิ่งชะงักเมื่อเห็นปลายกระบอกปืนชี้มาตรงหน้าถึงสองกระบอก “พี่ทิศเหนืออย่าทำอะไรองศานะคะ องศาเป็นคนช่วยขวัญไว้” หญิงสาวรีบออกตัวปกป้องชายหนุ่มด้านข้าง เมื่อเห็นว่าลูกน้องของทิศเหนือตั้งท่าจะจัดการกับองศา “มันเนี่ยนะช่วยขวัญ” “ใช่ค่ะ องศาเป็นคนพาขวัญหนีออกมา” ใช้สายตาคมกริบจ้องมององศาอยู

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 68 ความจริงที่ไม่เคยบอก

    ทางด้านขององศา หลังจากที่อุ้มของขวัญเข้ามาหลบซ่อนตัวในป่าจนมั่นใจว่าปลอดภัย เขาก็วางหญิงสาวลงใต้ต้นไม้ใหญ่ จ้องมองใบหน้าที่เมื่อก่อนเขาชอบมองแล้วคลี่ยิ้ม ก่อนจะค่อย ๆ ปลุกเธอให้ตื่น “ของขวัญ ของขวัญ” หญิงสาวค่อย ๆ ปรือตาขึ้นทีละน้อย ก่อนจะรีบดีดตัวลุกนั่งเมื่อคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น “ฉันต้องกลับเข้าไปในโกดังตอนนี้” “ใจเย็น ๆ ก่อนสิของขวัญ เธอตั้งสติหน่อยตอนนี้มันมืดแล้วเธอจะกลับเข้าไปยังไง ในนี้มีแต่ป่าขืนเดินไปตอนนี้เธอได้หลงป่าแน่” “แล้วนายจะให้ฉันอยู่เฉย ๆ รึไง ฉันเป็นห่วงพี่ทิศเหนืออะองศา” พูดพลางจะร้องไห้ออกมา มองซ้ายทีขวาทีเพื่อหาทางกลับเข้าไปในโกดังอีกครั้ง “นี่เธอรักมันมากขนาดนั้นเลยเหรอของขวัญ รักจนไม่ห่วงชีวิตของตัวเองเลยรึไง” แววตาเศร้าสร้อยลงเมื่อเห็นว่าหญิงสาวเอาแต่ห่วงผู้ชายคนอื่นจนลืมสนใจเขาซึ่งเป็นคนช่วยเธอออกมา ความน้อยใจทำให้เขาเอ่ยถามออกไปอย่างไม่อาย “ใช่ ฉันรักเขา รักมาก มากกว่าชีวิตของตัวเองอย่างที่นายบอกนั่นแหละ” องศาพ่นลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่ จ้องมองใบหน้าของหญิงสาวที่เขามอบหัว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status