Share

บทที่ 396

Author: โม่เสียวชี่
"ยากหรือไม่ยาก ก็ต้องลองก่อนแล้วค่อยว่ากัน!" เฉียวเนี่ยนคิดว่ายังไงตอนนี้ก็มีวิธีรักษาแล้ว งั้นนางก็ยอมแพ้ไม่ได้!

วิชาฝังเข็มในตําราแพทย์นี้จะต้องเป็นของสำนักราชาโอสถเท่านั้น ดังนั้นหมอประจำจวนจึงกําชับเป็นพิเศษว่าห้ามให้คนนอกเห็น

หมอประจำจวนตั้งใจเขียนตําราแพทย์เล่มนี้ให้เซียวเหอ ดังนั้นนางจะไม่ตอบแทนบุญคุณไม่ได้ด้วยการไปเปิดเผยตัวตนของหมอประจำจวนแทน

นางฝังเข็มไม่เป็น แต่นางสามารถเรียนรู้ได้ อย่างน้อยก็สามารถหาหมอคนอื่นมาเรียนรู้วิธีการฝังเข็มเบื้องต้นได้

จากนั้นค่อยลองใช้วิธีในตําราแพทย์ต่อไป

อย่างไรก็ตาม ยังมีเวลาอีกสามปี นางยังมีเวลาอีกมาก!

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ทั้งสองก็เดินออกจากโรงน้ำชาแล้ว

หลังจากแต่งงาน เฉียวเนี่ยนก็ไม่ได้ออกจากจวนอีกเลย วันนี้ได้ออกไปเดินเล่นข้างนอกสักครั้ง นางจึงไม่อยากกลับไปตั้งแต่เช้า จึงจูงมือหนิงซวงเดินเตร็ดเตร่อยู่บนถนน

วันนี้อากาศดี บนถนนก็คึกคักมาก เพียงแต่เดินไปได้ไม่นาน ในสายตาของเฉียวเนี่ยนก็มีเงาร่างที่คุ้นเคยปรากฏขึ้น

เป็นชิวอวี่!

ตอนนั้นเจ้าสารเลวนั่นถูกนางแทงจนตาข้างหนึ่งบอดไป คงเพราะแม้แต่ลูกตาก็ยังใช้การไม่ได้ ตอนนี้เบ้าตาขวาลึกเป็นรอย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (3)
goodnovel comment avatar
teamhirun
คนทรยศท่านหนึ่งครั้งย่อมทรยศอีกนับพันนับหมื่น ท่านทำเนี่ยนเนี่ยนมากี่ครั้งแล้วรึท่านเหิง ? ยังไม่สาแก่ใจ?
goodnovel comment avatar
teamhirun
ถ้าหลินยวนโชคดีก็ให้นางได้มีลูกสมใจ เนี่ยนเนี่ยนไม่ขวางได้หรือไม่ ท่านเหิงย่อมไม่ปริปากเป็นแน่ อีกเรื่องท่านเหิงท่านเคยโดนคนที่ไว้ใจ ศรัทธา ทรยศหักหลังหรือไม่ ท่านลองดูสักครั้ง อาจจะเข้าใจได้ว่าเหตุใดใดท่านกับเนี่ยนเนี่ยนถึงเดินมาถึงจุดนี้
goodnovel comment avatar
RATTINAN TREERATANA
ชอบความพึ่งพา และเชื่อใจกันของคู่นี้
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1054

    มู่หงเสวี่ยไม่เคยคิดเลยว่าเฉียวเนี่ยนจะเป็นฝ่ายพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาก่อนเขาคิดว่านางไม่เต็มใจ จึงจะเมินเฉย ไม่พูดถึง ทำราวกับว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นดังนั้น เมื่อเฉียวเนี่ยนพูดขึ้นมาในเวลานี้ เขากลับชะงักไปเพียงเห็นเฉียวเนี่ยนยิ้มตาพริ้ม “ท่านพี่อุตส่าห์ส่งรถม้ามาให้ ไม่ใช่เพื่อเรื่องสมบัติหรือเจ้าคะ?”มู่หงเสวี่ยมองเฉียวเนี่ยน กะพริบตาอยู่พักหนึ่งจึงหัวเราะเบาๆ อย่างจนใจพัดพับในมือดัง “ฟึ่บ” เปิดออกในทันทีมู่หงเสวี่ยส่ายพัดไปมาอยู่สองครั้งจึงเอ่ยขึ้น “ข้ารู้ เรื่องนี้สำหรับเจ้าแล้ว มันไม่ง่ายเลย...”“ข้าอยากรู้ความจริงเจ้าค่ะ” เฉียวเนี่ยนเอ่ยเสียงขรึม ถึงแม้บนใบหน้ายังแต้มยิ้ม แต่ดวงตากลับเย็นชานักมู่หงเสวี่ยจึงได้ตระหนักว่า ที่แท้เขาก็ไม่ได้เข้าใจเฉียวเนี่ยนเลยจริงอยู่ เรื่องของเฉียวเนี่ยนเขาสืบจนกระจ่างแล้ว แต่เขาเคยคิดว่านางเป็นคนอ่อนโยนไหนเลย แม้ถูกตระกูลจวนโหวปฏิบัติถึงเพียงนั้น นางยังไม่เคยตอบโต้ดูราวกับว่านางเป็นเพียงฝ่ายถูกกระทำตลอดมาถูกกลั่นแกล้งถึงขั้นนั้นแล้ว...แต่บัดนี้ เมื่อสบดวงตาคู่นั้น เขากลับรู้ว่าตนคิดผิดนางเหมือนมีความคิดเป็นของตนเองมาโดย

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1053

    “แต่ว่าคุณชายรองตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยลำบากเช่นนี้มาก่อน วันนี้ยังไม่รู้ว่าจะได้พักเมื่อใด บ่าวกลัวว่าคุณชายรองจะทนไม่ไหว”“พวกเขายังทนได้ ทำไมคุณชายของเจ้าจะอดทนไม่ได้?” มู่หงเสวี่ยคล้ายไม่พอใจนัก เหลือบตามองฉู่จืออี้กับองครักษ์พยัคฆ์ที่อยู่ไม่ไกลเด็กรับใช้เอ่ยด้วยความเป็นห่วง “คุณชายรองจะเหมือนพวกเขาได้อย่างไร? พวกเขาล้วนเป็นพวกหยาบกร้านที่คุ้นชินกับสนามรบ ส่วนท่านคือสุภาพบุรุษผู้สูงศักดิ์ที่เติบโตมาอย่างสุขสบาย หากทนไม่ไหวล้มป่วยลงมาจะทำเช่นไรเล่าขอรับ?”มู่หงเสวี่ยมีท่าทีหงุดหงิดเล็กน้อย “แล้วเจ้าว่าควรทำเช่นไร? จะไปหารถม้าอีกคันมาให้ข้าหรือ?”“เอ่อ...” เด็กรับใช้ลำบากใจขึ้นมาแม้ตระกูลมู่จะมีร้านค้าไม่น้อยในแคว้นจิ้ง แต่ก็หาใช่ว่าทุกเมืองจะมีร้านค้าอยู่ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้มีร้านค้า ก็ใช่ว่าทุกร้านจะมีรถม้าใหญ่หรูหราเช่นนี้หามาได้ยากยิ่งนักขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น ผ้าม่านรถม้าข้างๆ ก็ถูกยกขึ้นเฉียวเนี่ยนยิ้มอ่อนโยนต่อมู่หงเสวี่ย “ท่านพี่หากไม่รังเกียจ ก็เข้ามานั่งเถิด”ได้ยินดังนั้น เด็กรับใช้ดีใจนัก รีบหันมองมู่หงเสวี่ยเห็นมู่หงเสวี่ยเผยสีหน้ายินดีอยู่บ้าง แต่กลับเห

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1052

    ในเวลาเดียวกัน เมืองอู้เซียวเหิงเอนกายนั่งบนเตียง มองดูตำรางานทหารหลายเล่มที่รองแม่ทัพอวี๋วั่นซูส่งมาให้ คิ้วก็ขมวดขึ้นโดยไม่รู้ตัว “ทำไมถึงน้อยนัก?”อวี๋วั่นซูตอบอย่างเคารพ “แม่ทัพบาดเจ็บสาหัสยังไม่หายดี ควรพักผ่อนให้มาก งานทหารที่เหลือ ข้าน้อยได้จัดการกับรองแม่ทัพตู้เรียบร้อยแล้ว”ได้ฟังดังนั้น สีหน้าของเซียวเหิงก็หม่นลง “แม่ทัพผู้นี้ยังไม่ตายเสียหน่อย”ถ้อยคำเต็มไปด้วยความไม่พอใจแต่สีหน้าอวี๋วั่นซูกลับไม่เปลี่ยน “ฮ่องเต้ทรงกำชับข้าน้อยกับใต้เท้าตู้ก่อนติดตามแม่ทัพเซียวออกศึกเมืองอู้ไว้ว่า หากร่างกายท่านแม่ทัพไม่สบาย ก็สามารถทำการแทนได้”เซียวเหิงย่อมเข้าใจความหมายที่แฝงอยู่ในถ้อยคำนั้นสีหน้าของเขายิ่งเย็นเยียบไปกว่าเดิม มองอวี๋วั่นซูพลางหัวเราะเสียงเย็น “ทำไม เจ้าคิดจะช่วงชิงอำนาจของแม่ทัพผู้นี้หรือ?”อวี๋วั่นซูไม่แสดงอาการอ่อนน้อมถ่อมตนจนเกินไป และก็ไม่แข็งกระด้าง เงยหน้าสบตากับดวงตาเย็นเยียบของเซียวเหิง “แม่ทัพรู้หรือไม่ ว่าศึกเมื่อสิบวันก่อน ทหารของเราสูญเสียไปเท่าไร? หากไม่ใช่เพราะแม่ทัพดึงดันจะตามล่าทหารศัตรูที่พ่ายแพ้ไป พวกทหารนับพันนั้นอาจไม่ต้องตาย”“อาจจะ?”เมื

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1051

    ได้ยินดังนั้น มู่หงเสวี่ยก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าวทันที พัดพับในมือก็ถูกเก็บไปในชั่วพริบตา ตั้งท่าระวังขึ้นมา“เห้ยๆๆ พวกเจ้าก็อย่าไม่รู้คุณคนจิตใจดีเลยนะ! การค้าของตระกูลมู่กว้างขวางถึงเพียงนี้ มีที่ไหนบ้างที่ไม่มีสายสืบของเรา แค่เรื่องส่งข่าวมันมีอะไรยากเย็นนักหรือ? แม่ทัพเซียวที่พวกเจ้าพูดถึงคลุ้มคลั่งอยู่ที่ชายแดน ฮ่องเต้ของพวกเจ้าก็ต้องส่งคนออกไปอยู่แล้วไม่ใช่หรือ! คิดไปคิดมา นอกจากอ๋องผิงหยางแล้ว ยังมีใครที่พอจะส่งออกมาได้อีก?”ส่วนเซียวเหอน่ะหรือ?น่าเสียดายที่เซียวเหอเป็นพี่ใหญ่แท้ๆ ของเซียวเหิง ความสัมพันธ์ใกล้ชิดเกินไป เกรงว่าจะข่มเจ้าคลั่งคนนั้นไม่อยู่ดังนั้น จึงทำได้เพียงส่งฉู่จืออี้ไปแต่ก็เป็นเพียงการคาดเดาง่ายๆ เท่านั้นเอง ทว่าพวกนี้กลับคิดกันลึกซึ้งถึงเพียงนี้ ช่างทำให้เขาหวาดหวั่นจริงๆฉู่จืออี้ไม่ใส่ใจ เพียงแค่เหลือบตามองรถม้าหลังมู่หงเสวี่ยแล้วเอ่ยขึ้นว่า “นิ่งหรือไม่?”มู่หงเสวี่ยก็เผยสีหน้าภูมิใจทันที “แน่นอนอยู่แล้ว! รถม้าของตระกูลมู่ล้วนให้ช่างอันดับหนึ่งใต้หล้าสร้างขึ้นมา แม้เดินทางวันละพันลี้ ก็ยังนิ่งดุจเดินบนพื้นราบ มั่นคงนัก!”“ขอบใจ” ฉู่จืออี้เอ่ยขอบคุณ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1050

    ทุกคนหันไปตามเสียง มองเห็นว่าที่ไม่ไกลมีขบวนทัพหนึ่งกำลังเคลื่อนมาอย่างเชื่องช้าท่ามกลางนั้น รถม้าคันหนึ่งใหญ่โต ยิ่งกว่ารถม้าที่เมืองจี๋เสียงเสียอีกโดยเฉพาะธงที่ปักบนรถม้าโบกสะบัดไปตามลม ภายใต้แสงอาทิตย์ยามเย็น ยังพอมองเห็นอักษร "มู่"“รถม้าของตระกูลมู่มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?” พี่สี่กดเสียงต่ำถาม น้ำเสียงเจือด้วยความกังวลเรื่องที่เฉียวเนี่ยนเป็นคนตระกูลมู่ ทุกคนต่างก็รู้แล้ว ตอนนี้พอเห็นรถม้าของตระกูลมู่ จึงอดคิดไม่ได้ว่าต้องมาเพราะเฉียวเนี่ยนแน่พี่รองกลับสุขุมกว่า เอ่ยเสียงขรึมว่า “กิจการของตระกูลมู่กระจายอยู่ทั่วไป ในนครหลวงเองก็มีหลายแห่ง ไม่น่าแปลกนัก”“แต่รถม้าใหญ่ขนาดนี้ กลับเหมือนของเจ้าตระกูลพวกเขา” พี่สามว่าพลางมองไปยังเฉียวเนี่ยน จากนั้นก็พูดต่อ “หรือว่า เราแย่งรถม้าของเขามาให้เนี่ยนเนี่ยนนั่งดี? รถม้านั่นต้องนั่งสบายแน่”“……”นี่เป็นครั้งแรกที่เฉียวเนี่ยนรู้สึกว่าพี่สามมีนิสัยคล้ายโจรอยู่บ้างฉู่จืออี้มองขบวนทัพที่กำลังเคลื่อนมาอย่างเชื่องช้า แววตาแฝงความเข้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยว่า “ไม่ต้องแย่ง พวกเขามาส่งรถม้าให้เอง”ได้ฟังเช่นนั้น เฉียวเนี่ยนถึงกับชะงัก ห

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1049

    แคว้นถังไม่เหมือนกับกลุ่มชนเตอร์กิก เพราะมีตระกูลมู่คอยสนับสนุน แคว้นถังจึงมีกำลังเข้มแข็ง กำลังรบย่อมเหนือกว่าแคว้นจิ้งหากเซียวเหิงพลาดพลั้งขึ้นมา คงไม่อาจจินตนาการผลลัพธ์ได้พาองครักษ์พยัคฆ์ไปเมืองอู้ด้วยจะดีกว่าฉู่จืออี้กลับขมวดคิ้ว “แล้วคนใต้บังคับบัญชาของเจ้า มีใครใช้การได้บ้างหรือไม่?”เซียวเหอยิ้มเล็กน้อย “อาจไม่เทียบได้กับองครักษ์พยัคฆ์ของท่านอ๋อง แต่ก็มีผู้ที่ใช้การได้อยู่บ้าง จะสืบเรื่องของตระกูลเมิ่ง คงไม่ยาก”ฟังดังนั้นฉู่จืออี้จึงวางใจลงได้เขารู้จักนิสัยของเซียวเหอดี ว่าไม่ใช่คนที่พูดอวดอ้างเกินจริงแม้แต่คำว่า ‘มีอยู่บ้าง’ นั้นยังเป็นเพียงคำถ่อมตัวในเมื่อเมื่อครั้งก่อนเคยออกรบเคียงบ่าเคียงไหล่กัน ความสามารถจะด้อยกว่าเขาได้อย่างไร?ฝากเมืองหลวงไว้กับเขา ฉู่จืออี้ย่อมวางใจยิ่งไปกว่านั้น หากไม่ฝากไว้กับเขา แล้วจะฝากไว้กับใครได้อีกเล่า?สถานการณ์ในเมืองหลวงนั้นซับซ้อนยากหยั่งรู้ มีคนแอบซ่อนเจตนาร้ายอยู่มากมาย อีกทั้งยังมีผู้ที่เลือกจะวางตัวเป็นกลาง เขาไม่อาจรู้ได้เลยหลายปีมานี้ เสด็จพี่ก็ทรงประคับประคองสถานการณ์ไว้ได้อย่างยากลำบากคิดถึงตรงนี้ สีหน้าของฉู่จ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status