Share

บทที่ 731

Author: โม่เสียวชี่
หว่างคิ้วกลับมิอาจซ่อนความกังวลอันบางเบานั้นไว้ได้

ตอนนี้แม้เซียวเหิงจะเข้าใจว่าตนไม่ควรบีบบังคับเนี่ยนเนี่ยนอีกต่อไปแล้ว แต่การกระทำกลับยังคงสุดโต่ง

ถึงกับดึงสะเก็ดแผลที่ใกล้จะหายดีออกมาอีกครั้ง ทำร้ายร่างกายตัวเองเช่นนี้ จะมีประโยชน์อันใดกัน?

แต่เซียวเหอก็รู้ดีว่า ตนเตือนไปก็ไร้ผล เซียวเหิงไม่คิดจะฟังอยู่แล้ว

เพียงแต่ไม่รู้ว่าคำพูดของเฉียวเนี่ยนเมื่อครู่ จะพอมีประโยชน์บ้างหรือไม่

……

เวลาเคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว อีกครึ่งเดือนก็ผ่านไป

วันหนึ่ง เฉียวเนี่ยนนำยามาถวายฮองเฮาตามหน้าที่ แต่กลับบังเอิญพบว่าฮ่องเต้เสด็จมาเยี่ยมฮองเฮาพอดี

ฮ่องเต้นั่งอยู่ด้านข้าง มองนางกำนัลปรนนิบัติฮองเฮาดื่มยาเสร็จ ถึงหันมามองเฉียวเนี่ยน “ร่างกายของฮองเฮาเป็นอย่างไร? อีกนานแค่ไหนถึงจะหายดี?”

เฉียวเนี่ยนตอบตามความจริง “ทูลฮ่องเต้ พระอาการของฮองเฮาดีขึ้นมากเมื่อเทียบกับครึ่งเดือนก่อน แต่เพราะถูกวางยามานาน การปรับสมดุลร่างกายยังต้องใช้เวลาเพคะ”

ฮ่องเต้เองก็เข้าใจ

อย่างไรเสียก็ถูกลอบวางยามากว่าสิบปี จะหวังให้ฟื้นตัวในไม่กี่วันได้อย่างไร?

โชคดีที่ทางเซียวเหอเริ่มมีเบาะแสบ้างแล้ว มีความเป็นไปได้สูงว่าผู้ที่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 936

    เฉียวเนี่ยนในยามนี้ ไหนเลยจะมีใจตอบคำถามของมู่ซ่างเสวี่ย?นางสาวเท้าไปยังข้างเตียง เริ่มจับชีพจร พลางกล่าวกับมู่ซ่างเสวี่ยว่า “เรื่องที่ท่านพี่ถาม ข้าจะอธิบายให้ภายหลัง ตอนนี้ต้องรีบรักษาพี่ห้าให้ได้ก่อน”ขณะพูด นิ้วมือก็สัมผัสได้ถึงการเต้นของชีพจรจังหวะเต้นเบาๆ ความแรง ความเร็ว ความลึก ล้วนบ่งบอกให้เฉียวเนี่ยนรู้ว่าร่างกายของพี่ห้าขณะนี้เป็นเช่นไรนางจึงเอ่ยว่า “ไม่ทราบว่าท่านพี่พอจะช่วยหากำมะถันมาให้ข้าได้หรือไม่?”เห็นว่าสถานการณ์เร่งด่วน มู่ซ่างเสวี่ยก็พยักหน้ารับทันที “ข้าจะสั่งคนไปเตรียมเดี๋ยวนี้!”พูดจบ มู่ซ่างเสวี่ยก็ออกจากห้องไปขณะเดียวกัน หลินเย่ว์ก็วิ่งพรวดเข้ามาเมื่อเห็นสภาพของพี่ห้า หลินเย่ว์ก็สะดุ้งตกใจเฉียวเนี่ยนเหลือบมองเขาเล็กน้อย ไม่ได้พูดอะไร นางเพียงหยิบเข็มเงินออกมาเพื่อฝังเข็มให้พี่ห้าหลินเย่ว์อยากจะถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ พี่ห้าถึงได้ถูกวางยา เกี่ยวข้องกับชายชราที่ขายยานั่นหรือไม่?แต่ก็รู้ดีว่าเวลานี้ไม่เหมาะจะซักถาม จึงยืนอยู่ข้างๆ เอ่ยเสียงเข้มว่า “หากมีสิ่งใดให้ข้าช่วย ก็สั่งมาได้เลย”เฉียวเนี่ยนไม่ตอบมู่ซ่างเสวี่ยจัดการเร็วมาก ไม่ถึ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 935

    ความหวังที่เคยร่วงหล่นสู่หุบเหวกลับลุกโชนขึ้นอีกครั้ง เฉียวเนี่ยนสูดลมหายใจเข้าลึก มุมปากก็ยกยิ้มขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวเช่นนั้น รออีกสองวัน กลับไปแล้วก็ค่อยไปถามฉู่จืออี้ดูเถอะ!ขณะกำลังคิดอยู่นั้น เสียงของพี่ห้าก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน“เอ๊ะ?”เสียงฉงนดังขึ้นมาเฉียวเนี่ยนหันไปมองพี่ห้า ก็เห็นว่าพี่ห้ากำลังจ้องมองฝ่ามือตนเอง สีหน้าเคร่งเครียด“พี่ห้า เป็นอะไรหรือ?” เฉียวเนี่ยนเดินไปหา สายตาก็มองไปยังมือของพี่ห้า แล้วก็พบว่า กลางฝ่ามือขวาของพี่ห้ากลับมีคราบดำสนิทอยู่ก้อนหนึ่ง“นี่ไปเปื้อนมาตอนไหนกัน?”พี่ห้าพึมพำกับตัวเอง แล้วใช้นิ้วโป้งมือซ้ายเริ่มถูตรงกลางฝ่ามือแต่กลับไม่เป็นอย่างที่คิด ไม่เพียงแต่ถูไม่ออก ตรงคราบดำนั้นกลับยิ่งขยายวงกว้างมากขึ้นเฉียวเนี่ยนตกใจทันที รีบคว้ามือขวาของพี่ห้าไว้ แล้วยกขึ้นดมที่ปลายจมูกอย่างระมัดระวัง แล้วก็เหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ จึงหันไปมองพี่ห้า “เมื่อครู่ ตำลึงเงินนั่นอยู่ไหน?”“อยู่นี่น่ะ!” อยู่ในฝ่ามือซ้ายที่กำไว้แน่นเลย!แต่ก็เพิ่งจะเปลี่ยนมาอยู่ในมือซ้ายเมื่อครู่นี้เอง ก่อนหน้านี้ถือตำลึงเงินไว้ในมือขวาตลอด!เฉียวเนี่ยนรีบดึงมือซ้ายของพี

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 934

    เฉียวเนี่ยนรู้สึกแปลกกับคำพูดนี้อย่างบอกไม่ถูก จึงเผลอมองไปทางชายชราอีกครั้งก็เห็นชายชรากำลังค่อยๆ เก็บขวดยาทีละขวด ร่างกายงองุ้มเล็กน้อย ดูไม่ต่างจากชายชราทั่วไปหรือนางคิดมากไปเอง?เฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ก้าวออกจากโรงน้ำชาไปอย่างรวดเร็วเบื้องหลังนั้น พี่ห้ากำลังเล่นเงินตำลึงในมือด้วยท่าทางสงสัย “เจ้าตามหายาถอนพิษของพิษเยือกมรณะทำไม? มีใครโดนพิษรึ?”เฉียวเนี่ยนเห็นว่าไม่ใช่เรื่องต้องปิดบัง จึงถอนหายใจแล้วเอ่ยว่า “ท่านพี่เซียวน่ะเจ้าค่ะ”พอได้ยิน พี่ห้าก็ตกใจ รีบเดินอ้อมมาขวางหน้าเฉียวเนี่ยน ขณะเดินถอยหลังก็เอ่ยว่า “เซียวเหอรึ? ตอนนี้เขาเป็นอย่างไรบ้าง?”เฉียวเนี่ยนเดินคุยกับพี่ห้า “ที่ท่านพี่เซียวกลายเป็นอัมพาตนอนอยู่บนเตียงเมื่อก่อนนั้น เป็นเพราะพิษสลายกระดูก ต่อมาข้ารู้สึกว่าอุณหภูมิร่างกายเขาผิดปกติ พอถามอาจารย์ ข้าจึงรู้ว่าเขายังถูกพิษเยือกมรณะอีกด้วย อย่างที่ชายชราผู้นั้นว่าไว้ พิษเยือกมรณะกับพิษสลายกระดูกส่งผลต่อกันและกัน จึงฝังรากลึกอยู่ในร่างท่านพี่เซียว หากไม่หาวิธีถอนพิษนี้ได้ ท่านพี่เซียวอาจถึงตาย”“ร้ายแรงขนาดนั้นเชียว?” พี่ห้าอุทานเสียงดัง ก่อนจ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 933

    “เจ้าจะไปรู้อะไร!” ชายชราสบถด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “นั่นมันเพราะพวกคนชั่วแห่งสำนักราชาโอสถเล่นสกปรก วางยาพิษใส่ข้า หากมิใช่เช่นนั้น ข้าต้องสามารถถล่มสำนักราชาโอสถลงได้แน่นอน!”เมื่อเห็นชายชราทำหน้าขุ่นเคืองอย่างแรงกล้า เฉียวเนี่ยนกลับไม่ได้พูดอะไรอีกคำพูดของชายชรานี้ จะเชื่อได้สักเท่าไรยังยากจะตัดสิน แม้ว่าเขาจะโอ้อวดวรยุทธของตนเอง ทว่าก็ถือเป็นหลักฐานว่าตนออกมาจากสำนักราชาโอสถจริง เรื่องของพิษเยือกมรณะ ก็มีความเป็นไปได้สูงว่าน่าจะเป็นเรื่องจริงพี่ห้าอ้อมมาข้างหน้าชายชรา เอ่ยถามด้วยรอยยิ้มว่า “เช่นนั้น ไอ้พิษเยือกมรณะอะไรนั่น ไม่มียาถอนพิษจริงๆ ใช่หรือไม่?”“โธ่เอ๋ย ข้าก็บอกแล้ว พิษนี้อยู่ในร่างกายเดี๋ยวเดียวก็สลาย จะเสียเวลาไปทำยาถอนพิษทำไม? จะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่!”ชายชราเหมือนเริ่มรำคาญที่ถูกถามมาก จึงขึ้นเสียงด้วยความหงุดหงิดพี่ห้าก็ยังยิ้มอยู่ดี “ถ้าเช่นนั้น พิษเยือกมรณะนี้ ปรุงขึ้นได้อย่างไร เจ้ารู้หรือไม่?”ได้ยินดังนั้น ชายชราก็ชะงักเล็กน้อย มองพี่ห้าด้วยสายตาฉงน “เจ้าถามเช่นนี้ทำไม?”พี่ห้าเผยรอยยิ้มมั่นใจออกมาทันที “ข้าจะบอกให้ ว่าน้องสาวของข้าคนนี้น่ะเก่งมาก ไม่ว่า

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 932

    ชายชรามิได้ตอบ กลับเป็นฝ่ายย้อนถามว่า “ข้าว่าเจ้าคงมิได้ต้องการพิษเยือกมรณะ แต่ต้องการยาถอนพิษของพิษเยือกมรณะใช่หรือไม่?”เฉียวเนี่ยนสะท้านในใจ คาดไม่ถึงเลยว่าชายชราผู้นี้จะเดาออกอย่างง่ายดายถึงเพียงนี้ ใบหน้าจึงพลันหม่นลงโดยไม่รู้ตัวเมื่อเห็นท่าทางของเฉียวเนี่ยนเช่นนี้ ชายชราก็รู้ว่าตนเดาถูกแล้ว แต่กลับมีท่าทีสงสัย “แต่นั่นก็แปลก พิษเยือกมรณะนี้มิอาจอยู่ในร่างกายได้นานนัก บางทีแค่นอนหลับไปสักตื่น พิษในร่างกายก็อาจเลือนหายหมดแล้ว แล้วเหตุใดจึงต้องใช้ยาถอนพิษ?”เมื่อพูดถึงตรงนี้ ชายชราก็อดครุ่นคิดมิได้ “ฮึ่ม หรือว่าเป็นเพราะเกิดปฏิกิริยากับพิษสลายกระดูก ถึงทำให้มันสามารถคงอยู่ในร่างกายได้ยาวนาน?”เมื่อพูดถึงตรงนี้ สีหน้าชายชรากลับกลายเป็นท่าทีคล้ายดั่งได้ตาสว่างเห็นเขาเป็นเช่นนั้น เฉียวเนี่ยนก็อดรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาโดยไร้เหตุผลแต่นางก็ยังข่มกลั้นโทสะไว้ เอ่ยถามด้วยเสียงอ่อนโยนว่า “เช่นนั้น ยาถอนพิษของพิษเยือกมรณะ ยังมีอยู่หรือไม่?”“ไม่มี” ชายชราส่ายศีรษะ “พิษชนิดนี้ก็ไม่ใช่ของดีอันใด เป็นเพียงสิ่งที่อดีตเจ้าสำนักราชาโอสถปรุงขึ้นโดยบังเอิญระหว่างทดลองปรุงพิษ เมื่อมันไม่อาจคงอย

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 931

    “ไม่ซื้อก็ไปให้พ้น” ชายชราเอ่ยอย่างไร้เยื่อใยเฉียวเนี่ยนรู้ตัวทันทีว่าชายชรานี้อารมณ์ร้าย ไม่ใช่คนที่รับมือได้ง่ายๆนางจึงเข้าประเด็นตรงๆ ถามว่า “เมื่อครู่นี้ที่เจ้าพูดว่ามีพิษที่ทำให้คนพิการเป็นอัมพาตอยู่ไหนล่ะ?”ชายชรามองเฉียวเนี่ยนอีกรอบ “ตกลงเจ้าจะซื้อพิษหรือจะซื้อยา?”เฉียวเนี่ยนก็ไม่พูดดีด้วย “เจ้ามาตั้งแผงอยู่ตรงนี้ จะมาสนใจอะไรว่าข้าจะซื้อพิษหรือซื้อยา? ข้าจะซื้อทั้งสองอย่างไม่ได้รึ?”ชายชราดูเหมือนไม่คาดคิดว่าเฉียวเนี่ยนจะ 'ปากกล้า' ถึงเพียงนี้ จึงพยักหน้ารับ “ได้ๆๆ พิษที่ทำให้พิการเป็นอัมพาตใช่ไหม? นี่ไง พิษสลายกระดูก ดื่มเพียงคำเดียวก็ทำให้คนนอนเป็นผักทั้งชีวิต และยังเจ็บแสบจนกระดูกแทบละลายทุกคืน รับรองว่าโหดสุดๆ! เจ้าจะซื้อไปใช้กับใครล่ะ? สามีเจ้าหรือ?”เฉียวเนี่ยนไม่ตอบ เพียงถามเสียงเย็น “แล้วพิษเยือกมรณะล่ะ? มีไหม?”พอได้ยินคำถามของเฉียวเนี่ยน สีหน้าชายชราก็เปลี่ยนเป็นเย็นยะเยือกในทันทีเขาจ้องมองเฉียวเนี่ยนอย่างพิจารณา ดวงตาเต็มไปด้วยความระแวง “เจ้าเป็นใครกันแน่?”“เจ้าไม่ต้องรู้หรอกว่าข้าเป็นใคร แค่ตอบมาก็พอ เจ้าใช่คนของสำนักราชาโอสถหรือไม่?” เฉียวเนี่ยนถามเสี

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status