本棚
検索
ホーム / รักโบราณ / พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี / บทที่ 995

共有

บทที่ 995

作者: โม่เสียวชี่
ก่อนเซียวเหิงออกจากเมืองหลวง เป็นเคยมีความคิดอยากไปสู่ความตายอยู่จริงๆ

ดังนั้นในใจของเซียวเหอถึงได้กังวลมากนัก จึงได้มาหานางในวันแรกที่นางกลับเมืองหลวง อยากให้นางเขียนจดหมายฉบับหนึ่ง

แต่สำหรับเฉียวเนี่ยนแล้ว จดหมายฉบับนั้นจะกลายเป็นชนวนที่ทำให้นางกับเซียวเหิงพันผูกไม่สิ้นสุดในอนาคต นางจึงไม่เขียน เขาเองก็เข้าใจได้

ขอเพียงให้เซียวเหิงทำได้ดังที่เฉียวเนี่ยนพูด คือหาสติกลับคืนมาในสนามรบ รับมือกับทุกสิ่งทุกอย่างด้วยสติที่แจ่มชัดเถิด!

เมื่อเฉียวเนี่ยนกลับมาถึงจวนอ๋อง ก็เป็นเรื่องหลังจากนั้นหนึ่งชั่วยามแล้ว

แม้แต่ฉู่จืออี้ก็กลับมาแล้ว

แน่นอน รวมถึงเกอซูอวิ๋นด้วย

พอเห็นเฉียวเนี่ยน เกอซูอวิ๋นก็วิ่งกระโดดเข้ามาหานางทันที “เนี่ยนเนี่ยน จักรพรรดิของพวกเจ้าดีจริงๆ นะ! พระองค์บอกว่าข้าอยู่ที่นี่อยู่กับเจ้าได้!”

“จริงหรือ?”

บนใบหน้าเฉียวเนี่ยนอดยินดีขึ้นมาไม่ได้ พูดตามตรงแล้ว เกอซูอวิ๋นงามถึงเพียงนี้ หากอยู่ในวัง เฉียวเนี่ยนก็ไม่สบายใจนัก!

ก็ได้ยินฉู่จืออี้เอ่ยขึ้น “องค์หญิงพูดว่าในแคว้นจิ้งมีเพียงเจ้าเป็นสหาย ก่อนออกเรือน อยากอยู่กับเจ้าสักหน่อย”

เฉียวเนี่ยนพยักหน้า “หากเป็นเช่นนั้น ฮ่อง
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター
前のチャプター 次のチャプター

最新チャプター

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 996

    เฉียวเนี่ยนกลับมาที่จวนโหว จุดประสงค์ก็เพื่อไปพบท่านอาจารย์ของนางดังนั้นนางจึงไม่ได้แจ้งใครทั้งสิ้นคนในจวนโหวเมื่อเห็นนาง ก็เป็นธรรมดาที่จะไม่ห้ามปราม แต่รีบไปกราบเรียนท่านโหวหลินแทนเฉียวเนี่ยนไม่สนใจเรื่องพวกนั้น และรีบเดินตรงไปหาหมอประจำจวนพอเพิ่งก้าวเข้าไปในเรือน ก็ได้กลิ่นยาเข้มข้นโชยมาทันที เฉียวเนี่ยนอดไม่ได้ที่จะร้องถามเข้าไปในโรงต้มยา “ท่านอาจารย์กำลังต้มยาอะไรอยู่หรือเจ้าคะ หอมนัก!”เมื่อได้ยินเสียงเฉียวเนี่ยน หมอประจำจวนก็รีบวิ่งออกมา พอเห็นเฉียวเนี่ยนก็เต็มไปด้วยความยินดี “เมื่อวานข้าเห็นคุณชายใหญ่กลับมา ก็คิดเลยว่าวันนี้เจ้าจะต้องมาแน่! เป็นอย่างไรเล่า ชายแดนสนุกไหม?”“ไม่สนุกเลย! เกือบตายอยู่ที่นั่นแล้ว!” เฉียวเนี่ยนแกล้งหมอประจำจวนแต่ก็เห็นหมอประจำจวนยิ้มอย่างอบอุ่น “อ๋องผิงหยางไม่มีทางปล่อยให้เจ้าตายหรอก”เฉียวเนี่ยนชะงักไป ไม่คิดเลยว่ากระทั่งหมอประจำจวนก็รู้เรื่องนี้แล้ว จึงเกิดความเขินอายขึ้นมา “ท่านอาจารย์รู้แล้วหรือ?”“จะไม่รู้ได้อย่างไร? วันนั้นจดหมายจากท่านอ๋องถูกส่งกลับถึงนครหลวง ท่านโหวหลินก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ โวยวายอยู่ในจวน พูดว่าอะไรนะ อ๋องผิงหยาง

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 995

    ก่อนเซียวเหิงออกจากเมืองหลวง เป็นเคยมีความคิดอยากไปสู่ความตายอยู่จริงๆดังนั้นในใจของเซียวเหอถึงได้กังวลมากนัก จึงได้มาหานางในวันแรกที่นางกลับเมืองหลวง อยากให้นางเขียนจดหมายฉบับหนึ่งแต่สำหรับเฉียวเนี่ยนแล้ว จดหมายฉบับนั้นจะกลายเป็นชนวนที่ทำให้นางกับเซียวเหิงพันผูกไม่สิ้นสุดในอนาคต นางจึงไม่เขียน เขาเองก็เข้าใจได้ขอเพียงให้เซียวเหิงทำได้ดังที่เฉียวเนี่ยนพูด คือหาสติกลับคืนมาในสนามรบ รับมือกับทุกสิ่งทุกอย่างด้วยสติที่แจ่มชัดเถิด!เมื่อเฉียวเนี่ยนกลับมาถึงจวนอ๋อง ก็เป็นเรื่องหลังจากนั้นหนึ่งชั่วยามแล้วแม้แต่ฉู่จืออี้ก็กลับมาแล้วแน่นอน รวมถึงเกอซูอวิ๋นด้วยพอเห็นเฉียวเนี่ยน เกอซูอวิ๋นก็วิ่งกระโดดเข้ามาหานางทันที “เนี่ยนเนี่ยน จักรพรรดิของพวกเจ้าดีจริงๆ นะ! พระองค์บอกว่าข้าอยู่ที่นี่อยู่กับเจ้าได้!”“จริงหรือ?”บนใบหน้าเฉียวเนี่ยนอดยินดีขึ้นมาไม่ได้ พูดตามตรงแล้ว เกอซูอวิ๋นงามถึงเพียงนี้ หากอยู่ในวัง เฉียวเนี่ยนก็ไม่สบายใจนัก!ก็ได้ยินฉู่จืออี้เอ่ยขึ้น “องค์หญิงพูดว่าในแคว้นจิ้งมีเพียงเจ้าเป็นสหาย ก่อนออกเรือน อยากอยู่กับเจ้าสักหน่อย”เฉียวเนี่ยนพยักหน้า “หากเป็นเช่นนั้น ฮ่อง

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 994

    จริงๆแล้ว ก็คือหนึ่งในจุดประสงค์ที่เซียวเหอมาหาเฉียวเนี่ยนแน่นอนว่าเขาก็คิดถึงใจนาง แต่ในฐานะพี่ใหญ่ของเซียวเหิง เขาจะไม่เป็นกังวลได้อย่างไร?การนำทัพออกรบ ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ยิ่งบวกกับสภาพที่เซียวเหิงเป็นก่อนจากไป เขาก็ยิ่งเป็นห่วงจริงๆ ว่าเซียวเหิงจะพลาดพลั้งในสนามรบคนทั้งคนออกไป แต่กลับมามีเพียงร่างไร้ลมหายใจเฉียวเนี่ยนรู้ถึงความกังวลของเซียวเหอ และก็เข้าใจดีดังนั้นนางจึงถามว่า “ท่านพี่เซียวอยากให้ข้าทำอย่างไรหรือ?”เซียวเหอสูดลมหายใจลึก “หากเป็นไปได้ ข้าอยากให้เจ้าช่วยเขียนจดหมายถึงเขา เพื่อให้เขาได้ตั้งสติไว้ก่อน ไว้รบเสร็จแล้วค่อยมาคิดเรื่องอื่น”จริงๆแล้ว คำขอนี้ไม่ถือว่าเกินไปนักเนื้อหาในจดหมายจะเขียนอะไรก็ได้ ขอเพียงทำให้เซียวเหิงสงบลงชั่วคราวก็พอไม่จำเป็นต้องเอาใจ และไม่จำเป็นต้องโกหกด้วยแต่เฉียวเนี่ยนไม่อยากทำแบบนั้น“ท่านพี่เซียวคงเข้าใจดีว่าด้วยนิสัยของเซียวเหิง เพียงแค่จดหมายหนึ่งฉบับ ก็อาจทำให้เขาคิดไปไกล”แม้เพียงแค่จดหมายธรรมดาๆ หรือแม้แต่ไม่เขียนสักตัวอักษร ขอเพียงเป็นนางที่ส่งไป บางทีเซียวเหิงก็อาจคิดฟุ้งซ่านไปมากมายกระทั่งอาจจะคิดว่านั่นคือรหัสลั

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 993

    คนนั้นที่เซียวเหอหมายถึงก็คือเซียวเหิงเฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วแล้วหันไปมองเซียวเหออีกครั้ง “ข้าไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดเช่นไร ข้าเลือกใครแล้ว ข้าก็จะไม่เปลี่ยนง่ายๆ”ก็เหมือนตอนที่เลือกจิ่งเหยียน ต่อให้ต้องอดอาหาร ต่อให้ถูกบังคับให้กินน้ำล้างจาน นางก็จะไม่ยอมอ่อนข้อดังนั้น ตอนนี้อย่าว่าแต่เซียวเหิงเลย ต่อให้เป็นฮ่องเต้ นางก็ไม่ยอม“เหิงเอ๋อร์ไม่อยู่ในเมืองหลวง”คำพูดกะทันหันของเซียวเหอทำเอาเฉียวเนี่ยนงงงันแต่นางก็ไม่ได้ถามว่าเหตุใดเซียวเหิงถึงไม่อยู่ในเมืองหลวง หรือไปที่ใด มันไม่เกี่ยวข้องกับนางแต่แววตาของเซียวเหอกลับค่อยๆ หม่นลง “เขานำทัพ ไปยังเมืองอู้แล้ว”“เมืองอู้? ที่เป็นชายแดนติดกับแคว้นถังน่ะหรือ?”หัวใจของเฉียวเนี่ยนก็อดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนก “เกิดศึกกับแคว้นถังตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ข้าจำได้ว่าท่านพี่เซียวเคยบอกข้าว่า แคว้นถังมีความตั้งใจจะเจริญสัมพันธไมตรีกับแคว้นจิ้งมิใช่หรือ? ทำไมอยู่ๆ ถึงได้รบกันขึ้นมา?”ได้ยินว่าจะมีการแลกเปลี่ยนองค์หญิงไปอภิเษกระหว่างแคว้นเพื่อเจริญสัมพันธไมตรี เพราะเรื่องนี้เององค์หญิงซูหยวนถึงได้รีบร้อนอยากหาทางออกเรือน จึงบังคับให้นางคิดค้นยาปลุก

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 992

    “ท่านพี่เซียว!”เฉียวเนี่ยนเอ่ยเรียกเสียงแผ่ว พลางก้าวตรงไปหาเซียวเหอส่วนเซียวเหอก็ยังคงยืนอยู่ที่เดิม แววตาแฝงรอยยิ้มอยู่เต็มใบหน้า“ได้ยินมาว่าวันนี้เจ้ากลับเมืองหลวงพร้อมกองทัพของท่านอ๋อง ข้าบังเอิญไม่ได้เข้าเวร ก็เลยมาเยี่ยมเจ้า”เซียวเหอพูดพลางปรายตามองไปยังต้นเหมยแดงนั้น “บานได้งดงามจริงๆ”เฉียวเนี่ยนเดินมาถึงตรงหน้าเซียวเหอ พอได้ยินเขาพูดเช่นนั้น ก็หันไปมองต้นเหมยแดงเช่นกัน แววตาอ่อนโยนและสงบ “ใช่ บานได้งดงามจริงๆ”“เรื่องของเจ้ากับท่านอ๋องผิงหยาง ข้าได้ยินมาแล้ว”เสียงของเซียวเหอดังขึ้นอีกครั้ง เฉียวเนี่ยนชะงัก หันกลับไปมองเขา แววตาแฝงความประหลาดใจอยู่เล็กน้อยเห็นเพียงเซียวเหอยกยิ้มบางๆ ก่อนจะเอ่ยว่า “ก็ดีนะ หากเป็นท่านอ๋อง อย่างน้อยข้าก็วางใจได้”อย่างน้อย เขารู้ถึงนิสัยของฉู่จืออี้ และก็รู้ถึงความสามารถของฉู่จืออี้มอบเนี่ยนเนี่ยนไว้ในมือของฉู่จืออี้ เขาก็ย่อมวางใจจริงๆเพียงแต่...แม้จะยินดีกับนาง แต่ในอกกลับยังเจ็บปวดแผ่วเบาอย่างห้ามไม่ได้เป็นความรู้สึกสิ้นหวังปนเสียดายทั้งที่เมื่อครั้งนั้น เขาเกือบจะได้ครอบครองนางอยู่แล้วแท้ๆเฉียวเนี่ยนจะไม่รู้ความคิดขอ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 991

    เมื่อได้ยินดังนั้น หนิงซวงก็ชะงักไปครู่หนึ่งได้ พลันเงียบสงัดลงอย่างไร้สาเหตุลุงเกิ่งรับคำว่าขอรับ จากนั้นจึงขับรถม้า มุ่งหน้าไปทางเรือนเล็กเหมือนกับว่านางได้ห่างหายจากการกลับมาที่นี่ไปเนิ่นนานเหลือเกินแล้วเมื่อยืนอยู่หน้าประตูเรือนเล็กที่คุ้นตาแต่กลับดูแปลกแยก เฉียวเนี่ยนพลันรู้สึกบางสิ่งปั่นป่วนขึ้นในอกไม่นาน หวังเอ้อก็เปิดประตูออกมาเห็นเป็นเฉียวเนี่ยน หวังเอ้อก็พลันยินดีขึ้นมา “คุณหนู?! ในที่สุดคุณหนูก็กลับมาแล้ว!”หวังเอ้อเอ่ยพลางเชื้อเชิญเฉียวเนี่ยนเข้ามาในเรือนสายตาของเฉียวเนี่ยนก็ค่อยๆ กวาดมองไปทั่วหวังเอ้อเอ่ยว่า “บ่าวทำความสะอาดเรือนทุกวันจนสะอาดหมดจด แม้แต่ห้องของคุณหนูกับพี่หญิงหนิงซวงก็ทำความสะอาดทุกวัน แม้กระทั่งเครื่องนอนก็ยังเอาออกไปตากทุกสองสามวัน ก็คิดว่าไม่แน่ว่าสักวันคุณหนูอาจกลับมาอยู่ที่นี่อีก!”ครั้งนั้นเขาได้รับความไว้วางใจจากเฉียวเนี่ยน ได้รับคําฝากฝังให้เฝ้าดูแลเรือนนี้ เขาจึงทำทุกอย่างอย่างละเอียดรอบคอบเฉียวเนี่ยนเห็นเข้าก็พลันพึงใจ พยักหน้า “มอบเรือนนี้ให้เจ้าดูแล ข้าย่อมวางใจ”พูดพลางก็ก้าวเดินเข้าไปหวังเอ้ออยากจะตามไป แต่กลับถูกหนิงซวงข

続きを読む

あなたも気に入るかもしれません

無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で！お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう！
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status