โรงพยาบาลบำรุงราษฎร์ นายศักดิ์ลืมตาขึ้นมา มองรอบห้องทำไมรู้สึกเหมือนตาฟาง มองไม่ชัด “คุณครับ ผมอยู่ที่ไหนครับ” “ โรงพยาบาลค่ะ” “ คุณฟื้นแล้วคุณสลบไปหลายวันทราบไหมคะ ดิฉันจะเรียนคุณหมอเพราะเราต้องแจ้งกับทางตำรวจว่าคุณฟื้นแล้วมันเป็นคดีค่ะ คุณได้รับบาดเจ็บมากตอนที่พนักงานโรงแรมเอาคุณมาดิฉันนึกว่าค
‘สองแสนแปดจะไปหาที่ไหน เงินห้าแสนก็ให้เป็นสินบนพวกที่อยู่ในคุก จนได้ออกมาก่อนกำหนดแล้วใครล่ะที่จะช่วยเราได้ ไหนตาก็ยังมามองไม่ชัดอีก’ นายศักดิ์คิดใคร่ครวญก่อนจะยิ้มเยาะเมื่อนึกออกว่าใครที่จะช่วยตนได้ “คุณพยาบาลช่วยติดต่อไปที่ คุณพีทษรุท อาณาวรรตบอกให้มาหาผมที่นี่ด่วน ผมมีเรื่องสำคัญจะบอกช่วยกำชับด้
ห้องประธานบริษัท พีทษรุทกำลังวุ่นวายกับเอกสารข้างหน้าแล้วก็เพิ่งหงุดหงิดที่ต้องเดินทางด่วนไปอังกฤษ ตอนแรกคิดว่าไม่ต้องไปด้วยตนเองคิดว่าอาร์มกับอุดมจะช่วยจัดการไปได้ แต่เนื่องจากเหตุขัดข้องทำให้สองคนนั้นไม่สามารถ แก้ปัญหาได้ พีทษรุทคิดในใจว้าวุ่นว่า ‘คงคิดถึงลูกกับภรรยาน่าดูแต่มันเป็นหน้าที่ ที่ต
“ กูไม่คิดว่าจะได้ใช้กับมึงนังดาวิกา นังคนสวยใจร้ายมึงทำกับกูสาหัสนัก” นายศักดิ์รีบเก็บของที่ต้องการลงกระเป๋า “พ่อพีทจ๊ะรอสักแป๊บนะจ๊ะ น้องกำลังแต่งตัวลงมา” ด้านดาวิกาเมื่อแต่งตัวก็แกล้งแต่งช้าๆแล้วก็นึกอะไรออก พร้อมกับยิ้มในแผนร้ายอันแยบยลของตัวเอง อีกด้านหนึ่ง ณพิชชากำลังช่วยกันกับนวลและแจ๋วเ
บ้านอาณาวรรต หลังจากนอนร้องไห้ที่ห้องลูกสาวนานนับชั่วโมงณพิชชาก็ลุกขึ้นอาบน้ำแล้วออกมานั่งที่ระเบียงหน้าบ้านได้ยินเสียงรถเลี้ยวเข้าบริเวณบ้านมา ตามปกติณพิชชาต้องเดินออกไปรับสามีที่หน้าบ้าน แต่วันนี้หญิงสาวรู้สึกโกรธ “ หมั่นไส้คงไปอิ่มมาจากบ้านแฟนแล้วสิหึคอยดูจะไม่พูดด้วยเลย” ณพิชชานั่งเงียบอยู่ที่
รุ่งเช้าที่โต๊ะรับประทานอาหารบรรยากาศเงียบจนน่าอึดอัดตามความคิดของณพิชชา ณพิชชาตื่นขึ้นมาเพื่อเตรียมตัวไปส่งพีทษรุทก่อนที่จะไปทำงานที่บริษัทระหว่างที่นั่งรถมาด้วยกันครึ่งทางแทบจะไม่มองหน้ากันไม่พูดไม่จากันเลย จนกระทั่งอีกไม่กี่นาทีจะถึงสนามบินณพิชชาตัดสินใจว่ายังไงก็ต้องพูดเพราะนอนคิดอยู่ทั้งคืนว่า
ณพิชชากำลังจะเดินผ่านห้องโถงเพื่อขึ้นไปชั้นบน เผอิญสวนทางกับป้าชม้าย ป้าชม้ายขมวดคิ้วเมื่อเห็นสีหน้าท่าทางของนายหญิงที่หน้าตายังมีคราบน้ำตาใบหน้าซีดเซียว “ คุณแพมเป็นอะไรคะทูนหัวหน้าซีด ซีด” ณพิชชาลูบหน้าพร้อมกับพูดว่า “ยังงั้นเหรอคะ” “คุณพีทไปแล้วหรือคะ” ณพิชชาตอบว่า "ค่ะ" “คุณแพมตามป้ามานี่สิ
“ กลับไม่ได้ ไปไหนก็ไม่ได้” เสียงพีทษรุทแผดเสียงราวกับฟ้าแลบทั้งแขนทั้งขาปัดและเตะเสื้อผ้า กระเป๋าที่ณพิชชาจัดไว้บนเตียงกระจุยกระจาย “ ถ้าคุณคิดว่าผมจะยอมให้คุณเดินออกไปจากชีวิตผมง่ายๆ เหมือนเมื่อห้าปีก่อน คุณคิดผิดณพิชชา” ณพิชชาวิ่งไปหลบที่บานประตู เมื่อเห็นสภาพที่ควบคุมอารมณ์ของพีทษรุทไม่ได้ณพิช
พีทษรุทนอนมองพระจันทร์ที่ระยิบระยับเต็มฟากฟ้า หลังจากรับประทานอาหารพีทษรุทมานอนดูพระจันทร์ขณะที่ภรรยาสาวขอตัวเข้าห้องน้ำ ชายหนุ่มมองพระจันทร์ก่อนถอนหายใจยาวอย่างมีความสุข พีทษรุทตกใจที่อยู่ๆ ก็มีมือน้อยๆ มาปิดที่ดวงตาพร้อมกับกลิ่นสบู่อ่อนๆ “ ทายสิ ว่าใคร” “ ไม่เห็นต้องทายเลย” “ แหม เล่นด้วยกันหน่อ
“ สุขสันต์วันครบรอบแต่งงานจ๊ะ” เสียงพีทษรุทกล่าวอย่างอ่อนหวาน “ คุณพีท” ณพิชชากล่าวน้ำเสียงตื่นเต้น “ อะไรกันคะเนี่ย คุณพีทช่วยแพมแกะหน่อยสิคะแพมอยากเห็นหน้าคุณ” “ เดี๋ยวจ๊ะ แพมเดินตามผมมานี่ก่อน” พีทษรุทกล่าวน้ำเสียงตื่นเต้นเช่นกัน “ อะไรกันค่ะเนี่ย” “ เดี๋ยวจ๊ะ ใจเย็นๆ ที่รัก” เมื่อณพิชชาเดิ
หลายปีต่อมา บริษัทเอสทีจีเติบโตขยายกิจการเป็นบริษัทย่อยอีกมากมาย บริษัทเข้าสู่ตลาดหลักทรัพย์ พีทษรุทในวัยกลางคนดูหล่อเข้มยังคงเนื้อหอมในหมู่สาวๆ ในวงสังคม แม้ว่าจะแต่งงานมาแล้วหลายปีและมีลูกน่ารักอีกสองคน ชีวิตคู่ระหว่างพีทษรุทและแพมผ่านมาอย่างราบรื่นและมีความสุข ณพิชชายืนนิ่งที่หน้าต่างครุ่นคิดชีว
“ ยังงี้ก็ต้องทำแบบฝึกหัดบ่อยจะได้สอบติดใช่ไหม” เสียงหัวเราะของคนสองคนประสานกันเสียงใสอย่างมีความสุข สามเดือนหลังจากกลับจากประเทศอังกฤษชีวิตครอบครัวของพีทษรุทและณพิชชามีความสุขมาก พีทษรุทลืมตาตื่นเมื่อได้ยินเสียงเหมือนคนอาเจียนในห้องน้ำ “ อั๊วะ” ณพิชชาอาเจียนออกมาจนน้ำตาไหล “ แพม คุณเป็นอะไรมาก
ณพิชชาหัวเราะกิ๊กหน้าแดงขึ้น “แพมใส่บิกินี่ แล้วสวยจังไม่อยากเชื่อว่ามีลูกมาแล้วสองคน” “ว้าว นานๆทีคุณพีทษรุทจะชม” “ จริงๆนะผมเห็นผู้หญิงใส่บิกินี่มามาก ไม่สวยเท่าเมียของผมเลยนะเนี่ย” “ ขอบคุณค่ะแต่ถ้ามีคนอื่นอยู่ด้วยคงไม่กล้านุ่งหรอกค่ะอาย” “ ความจริง อยู่กับผมแค่สองคนไม่ต้องนุ่งอะไรเลยยังได้”
“ คราวหลังอย่าไปจ้องมองชายหนุ่มด้วยสายตาเมื่อกี้อีกเด็ดขาดผมไม่ชอบ นี่ถ้าไม่ใช่เพื่อนกับเจ้าอาร์มผมชกมันไปแล้วจ้องกันไปจ้องกันมาผมหวงรู้ไหม” พีทษรุทกระซิบเบาๆ ณพิชชาขำจนหลุดหัวเราะพร้อมกับตีที่แขนพีทษรุทเบาๆ “บ้าจังคุณพีทเนี่ย” อาร์มก้าวเข้ามาชิดเลขาหนุ่มคู่ใจพร้อมกับจับมือ “อ้าวๆ จะสวีทกันก็เกรง
ณพิชชาลงมานั่งทานผลไม้ในห้องนั่งเล่นพีทษรุทตามเข้ามาหลังจากคุยโทรศัพท์ข้ามประเทศกับอาร์ม “ ค่อยยังชั่วเจ้าอาร์มช่วยเคลียร์ต่อเรายังมีเวลา ค่อยไปตอนลูกลูกปิดเทอม อีกอาทิตย์เดียวผมมีงานสำคัญอีกชิ้นเดียวเคลียร์เสร็จแล้ว ผมจะพาคุณกับลูกๆทัวร์ยุโรปตั้งแต่แต่งงานกันผมยังไม่เคยพาคุณไปไหนไกลๆเลย” “ ลูกๆคิ
“ อย่า อย่าเข้ามาแพม” เสียงเปิดประตูก่อนณพิชชาจะเดินย่างกรายเข้ามาในห้องน้ำ พีทษรุทมองเห็นภรรยาสาวด้วยใจสั่นความต้องการของร่างกายกำลังต่อสู้กับความต้องการของจิตใจ “ ที่รักขาให้แพมช่วยนะคะ โถคุณโดนวางยาเพราะแพมกับลูกแท้” น้ำตาณพิชชาไหลเพราะซาบซึ้งที่ชายหนุ่มยอมโดนวางยาเพื่อเธอกับลูก “ ไม่ออกไปแพมผ
นายศักดิ์ตาลุกวาว ‘เกือบไปแล้วเกือบจะโง่อีกแล้วควายจริงๆเรายอมให้เค้าสนตะพายใช้แล้วซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่เข็ดสักทีพอกันที’ “จะไปไหนคุณดาว” ดาวิกาสะดุ้งหยุดมือที่สวมใส่เสื้อผ้า “จะกลับบ้านนะสิ” “ใครอนุญาตให้คุณกลับ” “ เอ๊ะฉันก็ให้สิ่งที่แกอยากได้แล้วไง ปล่อยฉันกลับเถอะ” ดาวิกาวิงวอน “คุณกำลังจะไปประก