Se connecterShare
ตอนที่ 46 ต้องจากกันแล้ว
Dernière mise à jour:
2025-02-18 14:58:39
Latest chapter
พันธะหน้าที่ Special
วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถคันที่ขี้งกของคุณโดสพาเหนือไปฝากไว้ที่บ้านพ่อแม่เขา พอมาถึงก็เจอกับพ่อแม่ และดิวน้องสาวคุณโดส "สวัสดีค่ะคุณเคเดน คุณด้าย"ฉันยกมือไหว้ท่านทั้งสอง "ทำไมเรียกห่างเหินแบบนั้นล่ะ..เรียกฉันว่าแม่และพี่เคเดนว่าพ่อได้แล้ว"แม่คุณโดสพูดด้วยน้ำเสียงหวานประโยคสุดท้ายก็หันไปที่สามีตัวเอง "พ่อ แม่"ฉันเอ่ยออกมาด้วยเก้อเขิน นานมากแล้วที่ไม่ได้เอ่ยคำนี้ พ่อแม่ฉันเสียชีวิตไปนานมากจึงรู้สึกแปลก ๆ มองไปที่แม่คุณโดสที่ส่งยิ้มหวานให้ "เหนือมาหาปู่"พ่อคุณโดสยื่นแขนมารับเหนือจากคุณโดส เหนือฉีกยิ้มกว้างโน้มตัวไปหาปู่ของเขา "เหอะ ดิวต้องขับรถไปเรียนคนเดียวใช่ไหม"ดิวกลั้วหัวเราะแล้วพูดขึ้นพร้อมกับมองขวางไปที่พี่ชาย "อพาร์ทเม้นท์ไปถึงไหนแล้ว"พ่อคุณโดสเอ่ยถาม เขาจึงหันมาที่พ่อตัวเองจากที่หันไปกระตุกยกยิ้มให้น้องสาว."ตอนนี้ทำไป เก้าสิบเปอร์เซ็นต์แล้วครับ""อืม..ใกล้จะเสร็จแล้วนะสิ..จะอยู่ที่นั้นเลย?"พ่อคุณโดสถามต่อ "ครับ ผมกับเทียนจะอยู่ที่นั้น"ฉันเพิ่งมารู้ว่าอพาร์ทเม้นท์ที่ฉันอยู่ไม่ได้มีคนเช่า ที่เห็น ๆ จะเป็นพวกคนงานทั้งนั้น คุณโดสจ่ายเงินชดเชยผู้เช่า
พันธะหน้าที่ END ขอฝากชีวิต (nc)
คุณโดสวางร่างเล็กนอนราบบนเตียงนุ่ม แล้วยืนเต็มความสูงเขามองฉันด้วยสายตาหวานเยิ้มมือหนายกขึ้นปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด ทีละเม็ด "พี่จะนุ่มนวลกับเธอ"คำพูดน้ำเสียงกระเส่าของเขาทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย นี้ฉันกำลังตกหลุมพรางของเขาแล้วเหรอ เพราะฉันยังคงนอนนิ่งไม่ได้ขัดขืนหรือปฏิเสธอะไรเลย รู้สึกว่าร่างกายมันรุ่มร้อนไปหมด พรึ่บ! ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างหล่นลงมาที่พื้นจึงหันไปมอง ก็พบว่าคุณโดสถอดเสื้อของเขาออกแล้วโยนลงไปที่พื้นนั้นเอง และฉันจะต้องกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ลงคอเมื่อได้เห็นกล้ามท้องที่เป็นลอนของเขาอีกแล้ว มันทำให้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ฉันแพ้ซิกแพคของเขาจริงเหรอ คุณโดสคลี่ยิ้มมุมปากแล้วขึ้นมาคร่อมที่ร่างของฉัน แล้วดึงร่างเล็กลุกนั่งก่อนที่จะถกเสื้อยืดของฉันยกขึ้นถอดอย่างง่ายดาย ตอนนี้ช่วงบนของฉันก็เหลือแต่บราเซียร์สีดำปกปิดเต้าอกอวบอูม"เธอจำครั้งแรกของเราได้ไหม"ไม่พูดเปล่าคนถามก็เอื้อมไปที่ด้านหลังของฉันแล้วปลดตะขอบราเซียร์ฉันออกอย่างชำนาญ ส่วนฉันที่เป็นคนถูกถามรู้สึกใบหน้าเห่อร้อนก้มหน้างุดในหัวก็มีภาพครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับเขาลอยเข้ามา และตอนนี้ช่วงบนของฉ
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 49 สานฝัน
ฉันเดินตามชายร่างสูงที่อุ้มเด็กน้อย ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ พอมาถึงหน้าร้านอาหารเขาหยุดชะงักแล้วหันมาที่ฉัน "เหนือหิวแล้ว กินข้าวกันก่อนนะ""อืม"พอสิ้นเสียงคุณโดสก็เดินเข้าร้านไป ฉันก็ก้าวขาเดินตามไปติด ๆ "มากี่ท่านคะ"พนักงานต้อนรับเอ่ยถาม "สามครับ ผม ลูก และภรรยา"คุณโดสตอบพนักงานสาวและประโยคสุดท้ายเขาก็หันมาที่ฉัน สีหน้าจริงจังมากค่ะ ฉันไม่อยากจะทักท้วงอะไร ได้แต่ยืนอมยิ้ม เอ๊ะแล้วฉันจะยิ้มทำไมเนี่ย จากนั้นพนักงานก็พาพวกเราไปที่โต๊ะว่าง แล้วก็มีพนักงานชายเดินเข้ามายืนเมนูให้ ระหว่างที่คุณโดสวางเหนือลงนั่งที่เก้าอี้สำหรับเด็กเขาหันมาเห็นพนักงานเสิร์ฟชายยิ้มหวานให้กับฉันพร้อมกับยื่นเมนู."สั่งอาหารที่ลูกชอบด้วยนะ..ที่รัก"ฉันขณะที่กำลังรับเมนูจากพนักงานชาย ก็ต้องชะงักหันไปที่ชายร่างสูงที่กำลังกระตุกยกยิ้มแล้วยักคิ้วให้ฉัน พร้อมพนักงานที่หันมองเขาเช่นกัน "ภรรยาผมครับ"แล้วคุณโดสก็หันไปบอกกับพนักงานชาย "ครับ"เขาตอบรับแล้วยื่นเมนูอีกเล่มให้คุณโดส "เดี๋ยวผมมารับออร์เดอร์นะครับ"พอคุณโดสพยักหน้ารับพนักงานชายก็หันหลังเดินไป คุณโดสมองแผ่นหลังพนักงานชายพร้อมกับยิ้มกรุ่มกริ่มอย่า
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 48 ขอเบอร์ลูกสาว
"ให้โอกาสพ่อหม้ายลูกติดสักครั้งนะครับ"ฉันเผลอคลี่ยิ้มออกมาหลังจากที่คุณโดสพูดจบ แล้วก็ต้องรีบหุบยิ้ม ไม่นะเทียนแกจะใจอ่อนไม่ได้ ฉันแกะแขนแกร่งที่โอบเอวฉันแล้วหันหน้าไปที่เขา "คนอย่างเทียนไม่มีสิทธิ์ให้โอกาสใครได้หรอก"ฉันจ้องหน้าเขาตาแข็งแต่ภายในใจมันรู้สึกเริ่มจะหวั่นไหวกับเขาอีกครั้งแล้ว แต่ฉันจะต้องเก็บอารมณ์นั้นไว้ "เทียน"คุณโดสพยายามจะเอื้อมมาจับมือฉันแต่ก็ปัดมือเขาออก "ไม่ต้องมาจับเทียน...เทียนจะกลับห้องแล้ว"ประโยคสุดท้ายฉันก็หันหลังเดินมาที่ประตูโดยที่เขาไม่ได้ตาม พอออกมาจากห้องแล้วประตูปิดลง.ฉันยกมือทาบไปที่หน้าอกเพราะหัวใจมันเต้นแรงมาก แล้วอมยิ้มออกมา "คนบ้า"ฉันหันไปที่ประตูห้องคุณโดสแล้วพึมพำออกมา พ่อหม้ายลูกติดงั้นเหรอ คิกคิก แล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป .เช้าวันใหม่ฉันที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มที่แสนจะสบายยกแขนขึ้นบิดตัวไปมาแต่ดวงตายังไม่ลืมขึ้น 'อื้อ' หลังจากบิดขึ้เกียจเรียบร้อยก็ลืมตาขึ้น แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มทั้งสองอยู่ข้างกายฉันคนล่ะฝั่ง"แม่ตื่นแล้ว"ฉันหันไปที่ชายหนุ่มที่ยังเป็นเด็กน้อยนอนคว่ำเอามือท้าวที่คางจ้องฉันแล้วฉีกยิ้มกว้าง "พี่ท
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 47 พ่อหม้ายลูกติด
พอขึ้นบันไดมาถึงชั้นที่4 ฉันก็เบิกตาโต เพราะมันเปลี่ยนแปลงไปมาก มันดูหรูหราสุด ๆ มันไม่ใช่หอพักเก่า ๆแล้ว แต่มันราวกับคอนโด พี่พลอยดึงแขนฉันไปที่หน้าห้อง 403 ซึ่งเป็นห้องเก่าที่ฉันเคยอยู่ เธอใช้คีย์การ์ดทาบไปที่แม่เหล็กตรงข้างประตู แล้วก็ผลักมันออก "พี่พลอยนี้มัน..."ฉันรู้สึกอึ้งตาค้างอ้าปากหวอ เมื่อได้เห็นภายในห้องที่มันกว้างกว่าเดิม ราวกับว่าเขาได้เอาสองห้องมาทำเป็นห้องเดียว "เข้ามาสิ"พี่พลอยกับคุณเป้เดินเข้าไปก่อนในขณะที่ฉันยังยืนนิ่ง พอก้าวขาเข้าไป ฉันก็กวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องที่มันดูดีมาก มีเฟอร์นิเจอร์พร้อม และเตียงนอนยังเป็นเตียงขนาดคิงไซส์ ว้าว นี้มันสวรรค์ชัด ๆ "พี่พลอย แน่ใจนะว่า..ราคาเท่าเดิม"ฉันเดินไปสะกิดถามพี่พลอยเบา ๆ "อืม ราคาเท่าเดิม"ฉันฉีกยิ้มกว้าง..อยากให้เหนือมาอยู่ด้วยจัง ไม่คิดเลยว่าที่อยู่เก่าที่เป็นห้องเล็กราวกับรังหนู จะกลายเป็นห้องขนาดใหญ่แถมยังมีเฟอร์นิเจอร์ให้ครบครัน ฉันเดินสำรวจรอบ ๆ ห้อง เดินไปที่ห้องครัวที่มีอุปกรณ์ทำอาหารครบ และเดินไปยังห้องน้ำ ว้าว มีอ่างอาบน้ำด้วย และเดินมาที่ระเบียงห้อง ฉันจับตรงราวแล้วเงยหน้าขึ้นสูดอากาศที่สดชื่นเข้าปอด แล้
พันธะหน้าที่ ตอนที่ 46 ต้องจากกันแล้ว
พ่อคุณโดสขอให้ฉันอยู่ที่บ้านของเขาจนกว่าร่างกายฉันจะสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นซะก่อน ก็ดีฉันจะได้มีเวลาอยู่กับเหนือต่ออีก หลังจากที่ฉันจะต้องปล่อยให้เขาได้อยู่กับครอบครัวที่นี้ ที่มีพ่อ ปู่ย่า แล้วอาของเขา เหนือจะต้องมีความสุขมากแน่ ๆ ฉันคิดแบบนั้นแม้ว่าฉันจะรู้สึกหวิว ๆ ก็ตามแต่เพื่ออนาคตของเหนือฉันต้องยอมตัดใจ.ฉันได้พาเหนือมานอนที่ห้องกับฉันเกือบทุกคืน เห็นเขานอนหลับสบายน้ำตาฉันก็ไหลออกมาทุกที ฉันคงจะคิดถึงเขามากแน่ ๆ ที่ฉันได้พาเหนือมานอนด้วยโดยที่คุณโดสไม่คัดค้าน และไม่บังคับให้ฉันและเหนือไปนอนห้องเขาก็เพราะว่าช่วงนี้เขาดูยุ่ง ๆ กลับมาก็ดึก ๆ แทบทุกคืน ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ไปที่ผับเลยสักคืน ที่ฉันรู้เพราะดิวมักจะบ่น ๆ พี่ชายตัวเองที่ไม่ไปดูผับบ้าง เขาก็ตอบกลับน้องสาวว่า "เดี๋ยวพี่ทำธุระเรียบร้อยแล้วจะเข้าไปครับ"ฉันไม่รู้หรอกว่าธุระที่เขาบอกนั้นคืออะไร เพราะไม่อยากรู้ ฉันเริ่มเก็บข้าวของตัวเองใส่กล่อง รวมถึงเสื้อผ้าใส่กระเป๋า "แม่ ไปไหน"เหนือเอ่ยถามเมื่อเขาเห็นว่าฉันกำลังเก็บของ ฉันหันไปยิ้มให้เขา"แม่...เอ่อแม่จะต้องไปทำงานน่ะ"ฉันรู้สึกหัวใจมันสั่น ๆ ที่จะต้องโกหกเหนือ "ที่ไหน"ฉันวา
Vous vous intéresseriez aussi à
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
เหวินเหยียนหน่วนหยู่188.8K Vuesเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน65.7K Vuesท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา138.7K Vuesหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย32.4K Vuesเมียรัก ยอดเสน่หา
สิรี&EVAVY757 VuesNC20+ (3P) สัมพันธ์ร้าย กับ ฝาแฝดวิศวะจอมคลั่ง!
Peach Poyy350 VuesValentine - เจ้าสาววาเลนไทน์
ภูผาสีน้ำเงิน20 Vuesอิหนูของป๋า
สาวน้อย.ช่างฝัน596 Vues
