Share

ตอนที่12.

ตอนที่12.

ในขณะเดียวกันเทเรซ่าก็กระทืบเท้าอยู่หน้าลอบบี้ด้วยความไม่พอใจเมื่อพนักงานสาวไม่อนุญาตให้เธอขึ้นไปยังชั้นผู้บริหารทั้งที่เธอเป็นแขกที่ใครๆ รู้ว่าพิเศษแค่ไหน แต่สิ่งที่ทุกคนในโรงแรมแห่งนี้รู้อีกอย่างก็คือ เทเรซ่านิสัยแตกต่างจากหน้าตางดงามของเธอโดยสิ้นเชิงและหากไม่จำเป็นพนักงานทุกคนจะไม่อยากพบเจอหรือบริการเธอ ต่างจะแยกย้ายกันไปทำงานเหมือนว่างานยุ่งเสียนักหนา เหมือนตอนนี้ที่พนักงานต้อนรับทั้งสองทำทีเหมือนติดสายคุยอยู่กับลูกค้าที่จะจองห้องพักโดยไม่สนใจท่าทางฉุนเฉียวของเทเรซ่า

“นังพวกขี้ข้า แกกล้าดียังไงถึงไม่สนใจฉัน...” เทเรซ่าหงุดหงิดที่ไม่มีใครสนใจจะให้ความสำคัญตน แต่หญิงสาวก็ตาโตอย่างนึกขึ้นได้เมื่อมองไปยังลิฟต์ส่วนตัวของอัคนี ที่เธอยังไม่มีโอกาสได้เข้าไปสัมผัสหรือใช้ร่วมกับเขา หญิงสาวปรายตามองพนักงานสาวทั้งสองที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่แล้วค่อยๆ เดินย่องไปยังลิฟต์ผู้บริหารจนเกือบจะถึงแล้วเธอก็เกือบจะผวาล้มเมื่อจู่ๆ ก็มีบอดีการ์ดหน้าเข้มผิวดำของอัคนีเดินมาขวางไว้ ซ้ำหน้าตาท่าทางขึงขังจนเธอต้องกลืนน้ำลายลงคืออย่างหวั่นๆ

“เชิญคุณเทเรซ่ากลับไปได้แล้วครับ วันนี้เจ้านายผมไม่รับแขก”

“ทำไมไม่รับแขกยะ ฉันเป็นใครพวกแกก็รู้ไม่ใช่เหรอ”

“วันนี้ เมีย เจ้านายมา เจ้านายไม่ว่าง” บอดีการ์ดผิวขาวเผือกอีกคนตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่คำว่า เมียเจ้านาย นั้นทำให้เทเรซ่าแทบจะถลันขึ้นไปดูให้เห็นกับตาว่าอัคนีมีเมียจริงๆ อย่างที่บอดีการ์ดของเขาพูดหรือไม่ แต่สิ่งที่ทำได้คือยอมถอยกลับเท่านั้น...

อัคนีนั่งทอดสายตามองทิวทัศน์ของมิวนิคที่เต็มไปด้วยดวงไฟหลากสีที่ประดับตามอาคารและสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ตามท้องถนนสว่างไสวหนุ่มสาวหลายคู่จูงมือกันเดินเล่นอิ่มเอมกับบรรยากาศยามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยร้านรวงที่ประดับไฟแสงสีงดงามและร้านอาหารภัตตาคารต่างๆ แล้วหันกลับมายังร่างบางที่หลับสนิทมาหลายชั่วโมงเมื่อได้ยินเสียงขยับตัวเบาๆ ของบารนี

“อืม อุ้ย นี่มันกี่โมงแล้วนี่..” เสียงหวานตื่นตระหนกรีบลุกขึ้นนั่ง บารนีลูบใบหน้าของตัวเองเบาๆ แล้วใช้นิ้วเรียวสางเส้นผมนุ่มสลวยของตนให้เข้าที่กวาดสายตามองรอบห้องทำงานโอ่อ่าและสะดุดที่ร่างสูงของคนที่เธอมาหาซึ่งกำลังยืนมองเธอด้วยแววตาที่เธออ่านไม่ออก...

“คุ คุณ อัคนี... เอ่อ...”

“เธอหลับไปนานมาก และฉันก็ไม่อยากปลุก”

“ฉัน...” บารนีรู้สึกลำคอแห้งผากสมองมึนงงคิดอะไรไม่ออก พูดอะไรไม่ได้ชั่วขณะริมฝีปากแห้งผากเหมือนคนที่ไม่ได้ดื่มน้ำมานานปี หญิงสาวหลับตาลงแล้วตวัดลิ้นเล็กเลียริมฝีปากของตนเพื่อให้ความชุ่มชุ่มชื้นแก่มัน แต่การกระทำของเธอกลับทำให้คนมองใจเต้นแรงรู้สึกปวดหนึบที่ใจกลางร่างหนุ่มจนแทบแตกปริด้วยความต้องการ บางอย่าง...

“ฉันจะกลับแล้วมีอะไรก็ค่อยคุยกันวันหลัง” อัคนีก็รีบพูดขึ้นเมื่อเขารู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเอง เพราะหากเขาอยู่ตรงนี้นานไปคงไม่ดีต่อตัวเขาเป็นแน่

“ค่ะ เอาอย่างนั้นก็ได้นี่ก็สี่ทุ่มแล้วฉันขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะคะ แล้วพรุ่งนี้เช้าฉันจะมาหาคุณแต่เช้า”

บารนีลุกขึ้นเผชิญหน้ากับเขาด้วยแววตาที่มั่นใจมากขึ้นไม่เหมือนสาวน้อยในวันวานที่เอาแต่หลบตาเขาอย่างขลาดกลัว และคำพูดของเธอทำให้อัคนีขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ

“เธอหมายความว่าอย่างไร ที่ว่าพรุ่งนี้จะมาหาฉันแต่เช้า”

“คือ ฉันเปิดห้องพักไว้ที่นี่ค่ะ และฉันก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ฉันจะกลับไปพักผ่อนที่ห้องของฉัน และพรุ่งนี้ฉันก็จะมาหาคุณเพื่อคุยธุระของเราให้เรียบร้อยเพราะเมื่อทุกอย่างจบแล้วฉันก็จะกลับเมืองไทยเลยค่ะ...”

อัคนีกัดกรามกรอดด้วยความไม่พอใจ นี่เธอคิดอะไรอยู่ มาหาเขาเพื่อจะหย่าและยังทำเหมือนกับว่าเขาเป็นคนอื่นที่เธอไม่อยากแม้แต่จะกลับไปพักร่วมชายคาด้วย แววตาถือดีและมั่นใจในตัวเองของบารนียิ่งทำให้เขาแทบอยากจะหักคอสวยๆ นั่นนัก

มันจะมากไปแล้ว บารนี...

“อุ้ย นี่คุณปล่อยฉันนะ เจ็บนะ ปล่อย...” บารนีร้องด้วยความเจ็บแปลบเหมือนข้อมือเล็กจะแตกร้าวอยู่ในอุ้งมือใหญ่ร้อนระอุเมื่ออัคนีลากเธอกลับบ้านพร้อมกับเขาโดยไม่สนใจสายตาของพนักงานที่ประจำอยู่ที่ลาดจอดรถของโรงแรมซึ่งมองตามเจ้านายหนุ่มลากร่างเล็กๆ ของหญิงสาวที่มาขอพบเขาเมื่อบ่ายไปยังรถคันหรูแล้วจับร่างบางอรชรเข้าไปในรถอย่างไม่เบานักแล้วก็ปิดประตูดังโครมใหญ่ก่อนจะขับออกไปอย่างรวดเร็ว

“นี่คุณอัคนี ฉันไม่ไปกับคุณนะ จอดรถเดี๋ยวนี้ฉันจะกลับโรงแรมและจะไม่พักที่โรงแรมของคุณก็ได้หากคุณไม่พอใจ” บารนีพูดกับเขาอย่างไม่พอใจที่อัคนีไม่พูดไม่จาแต่ลากเธอมากับเขาแล้วนี่เขาจะพาเธอไปไหน..

“คุณ ฉันพูดไม่ได้ยินรึไง...”

“หุบปากซะบารนีหากยังอยากจะหย่ากับฉัน”

อัคนีเอ่ยขัดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ดวงตาคมตวัดมองเธอด้วยแววตากร้าวกราด ใบหน้าหล่อเหลาอย่างที่เธอไม่เคยลืมบึ้งจัดจนบารนีเริ่มใจเสีย สงบปากสงบคำแล้วเมินหน้าหนีเขาในใจก็คิดว่าเขาคงไม่ทำอันตรายเธอหรอกกระมัง..

หนุ่มสาวนิ่งเงียบมาตลอดทางจะรถคันงามแล่นเข้าสู่อาณาบริเวณบ้านหลังงามใหญ่โตโอ่อ่าที่ตั้งอยู่บนพื้นที่กว้างขวางแวดล้อมด้วยต้นไม้ร่มรื่น จนเมื่อเขาจอดรถแล้วก้าวลงไปเธอก็ลงตามเขาไป มองใบหน้าหล่อเหลาด้วยคำถามว่าพาเธอมาที่นี่ทำไม...

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พิศวาสร้ายเมียในนาม   ตอนที่62. อวสาน

    ตอนที่62. อวสาน“คุณบีคะคุณอาร์ตมาขอพบค่ะ”เกดมารายงานคุณผู้หญิงของบ้านในสายของวันที่ทุกคนต่างมารวมตัวกันดื่มชากาแฟและของว่างกันที่ริมสระว่ายน้ำอย่างชื่นมื่นพร้อมหน้า“เกดไปบอกพี่อาร์ตมาที่นี่เลยจ้ะ จะได้ดื่มชาด้วยกันเลย”บารนีบอกเกดแล้วปรายตามองอัคนีว่าเขามีท่าทีอย่างไรเมื่ออธิชาติมาพบเธอแต่เขาก็ไม่แสดงอาการหึงหวงอะไรซ้ำยังยิ้มแย้มเล่นกับลูกๆ ทั้งสองอย่างสนุกสนานกับพี่ชายและน้องชายของเขา จนเมื่ออธิชาติเดินมาแต่เหมือนว่าเขาไม่ได้มาคนเดียวเพราะใครบางคนทำท่าหลบๆ ซ่อนๆ ซุกหน้าอยู่กับแผ่นหลังของเขามาด้วย“สวัสดีครับคุณท่าน และทุกๆ คน”อธิชาติพูดด้วยน้ำเสียงปรกติแต่ท่าทางดูขัดๆ เขินๆ จนน่าสงสัย และคนที่ซุกอยู่ข้างหลังเขาก็ค่อยๆ เยี่ยมหน้าออกมาและเมื่อทุกคนเห็นว่าเป็นใครต่างก็อึ้งและงงงันไปตามๆ กันเทเรซ่าไหว้ทักทายทุกคนด้วยท่าทางเก้ๆ กังๆ ท่าทางเหมือนคนที่ขาดความมั่นใจทั้งดูขัดเขินและเอียงอายในที และท่าทางอย่างนั้นของเธอทำให้ทุกคนร้องอ๋ออยู่ในใจ...

  • พิศวาสร้ายเมียในนาม   ตอนที่61.

    ตอนที่61.มือร้อนลูบไล้วนเวียนหยอกเย้าและทักทายบุตรสาวที่กำลังจะถือกำเนิดในอีกไม่ช้าอย่างอ่อนโยน มือและเท้าน้อยๆ ดุนดันหน้าท้องมารดามาทักทายให้เป็นเป็นรูปคลื่นนูนบนหน้าท้องของบารนี หญิงสาวสบตากับสามีอย่างอ่อนหวานระคนขัดเขินกับความเปลี่ยนแปลงทางร่างกายของตนเองและกังวลว่าเขาจะไม่ชอบแม้อัคนีจะบอกว่ารักในทุกสิ่งที่เป็นเธอ ไม่ว่าเธอจะอ้วนหรือผอมจะขาวหรือดำเขาก็ยังรักแบบที่เธอเป็น และตอนนี้เขายิ่งรักเธอมากขึ้นกว่าเดิมหลายร้อยเท่า“เมียพี่เดียวสวยที่สุด สวยกว่าใครในโลก” อัคนีเอ่ยชมอย่างจริงใจยิ้มให้ภรรยาอย่างอ่อนหวานแล้วจุมพิตหน้าท้องนูนเบาๆ แล้วเคลื่อนกายแกร่งขึ้นมาบดจูบเธออีกครั้งทั้งเร่าร้อนอ่อนหวานจนบารนีผวาเยือกด้วยความซ่านกระสันบิดกายเสียดส่ายกับร่างแกร่งเร่งเร้าให้เขาจบเกมแห่งความทรมานนี้เสียที“พี่เดียวขา บะ บี อู้ยยย อ่า... บีต้องการพี่เดียว...” หญิงสาวครางเสียงแผ่วพร่ามองเขาอย่างเว้าวอน และเมื่อภรรยาสุดที่รักเขาถึงขนาดนี้มีหรือที่อัคนีจะขัดใจ ชายหนุ่มค่อยๆ รั้งร่างบางให้ลุกขึ้นนั่งหันหน้าเข้าหากัน

  • พิศวาสร้ายเมียในนาม   ตอนที่60.

    ตอนที่60.ส่วนอธิชาติผละออกจากร่างบางของเธอเล็กน้อยแต่ยังไม่ยอมลุกขึ้นจากร่างนุ่มนิ่มที่ก่อให้เกิดความรู้สึกหวามไหวในกายหนุ่มแปลกๆ ซึ่งเขาไม่นึกไม่ฝันว่าเทเรซ่าจะทำให้เขาเกิดความรู้สึกเช่นนี้ได้ เขาจึงแกล้งทับร่างแกร่งลงไปอีกครั้งแล้วก้มหน้าลงไปเกือบชิดใบหน้าสวยของเธอ ดวงตาสีเขียวกลมโตของเทเรซ่าสบกับดวงตาคมสีน้ำตาลเข้มของคนที่เธอปรามาสว่าหน้าจืดของอธิชาติอย่างมึนๆ งงๆ หัวใจสาวเต้นกระหน่ำอย่างที่ไม่เคยรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงมากขนาดนี้มาก่อน แม้แต่กับอัคนีที่เธอหลงใหลคลั่งไคล้ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกเฉกเช่นนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ...“อืมมม... ดูๆ ไป เธอก็หน้าตาดีกว่าชะนีบ้านฉันนิดหนึ่งนะเนี่ย”“อ๊าย ไอ้บ้า ลุกไปนะ ฉัน หนะ อื้อออ...” เสียงแหลมๆ ที่กรีดใส่ชายหนุ่มหายไปในลำคอเมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวของเขาประทับลงมาปิดเสียงแสบแก้วหูของเธอไว้ ลิ้นหนาสอดไล้เข้าไปในโพรงปากสาวฉ่ำหวานอย่างเร่าร้อนเมื่อความหวานละมุนที่เขาคิดว่ามันหวานกว่าหญิงสาวที่เขาเคยผ่านมา แม้ไม่ใช่หนุ่มเจ้าชู้เจ้าสำราญแต่เขาก็มีหญิงสาวเข้ามาในชี

  • พิศวาสร้ายเมียในนาม   ตอนที่59.

    ตอนที่59.“เออๆ ปล่อยก็ได้ คนอะไรรักเมียเวอร์ หมั่นไส้...”“บีจ๋า มานี่จ้ะ กลับห้องเราเถอะนะออกมานานแล้วนะ พี่เดียวคิดถึง” อัคนีออดอ้อนภรรยาไม่ต่างจากน้องบูมเลยสักนิดบริบูรณ์หันไปสบตากับภรรยาด้วยความคิดที่ตรงกันว่า อัคนีคนนี้กับอัคนีคนนั้นที่พร่าผลาญพรหมจรรย์ของบารนีอย่างใจร้ายเมื่อสี่ปีก่อนนั้นช่างแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่อัคนีก็ทำให้น้องสาวของเขามีความสุข...“กรี๊ดดดดด ฉันเบื่อออ ฉันไม่อยากจะทนแล้ว หิว อ๊ายยยย” เทเรซ่ากรีดร้องอย่างหงุดหงิด ทั้งเหนื่อยทั้งร้อนทั้งหิว เธอทำความสะอาดห้องพักไปแล้วหลายห้องตั้งแต่เช้า นี่จนจะบ่ายสองแล้วเธอยังไม่ได้พักรับประทานข้าวเพราะผู้จัดการไม่อนุญาต ผู้จัดการของเธอก็อธิชาติอย่างไรล่ะ อีตาผู้จัดการหน้าจืดที่คอยจิกใช้เธอราวกับทาส ให้ทำงานหนักกว่าทุกคนซึ่งหญิงสาวรู้ดีว่าชายหนุ่มต้องการกลั่นแกล้งเธอทำให้เธอรู้สึกต่ำต้อย เทเรซ่ากรีดร้องเกือบจะทนไม่ไหวกับความยากลำบากที่ได้เจอ...หลังจากที่บิดารู้เรื่องราวของมาร

  • พิศวาสร้ายเมียในนาม   ตอนที่58.

    ตอนที่58.“พี่เดียวบ้า...”“หึหึ ทำไมว่าสามีอย่างนี้ล่ะครับที่รัก” อัคนีหัวเราะภรรยาที่ลืมตามาค้อนเขาหน้าแดงปลั่ง“ก็พี่เดียวทำแบบนี้ หากน้องบูมมาเห็นจะทำอย่างไรล่ะคะ” บารนีค้อนสามีของตนอย่างหมั่นไส้“ถ้าอย่างนั้นต่อไปนี้น้องบีก็ต้องมานอนห้องใหญ่กับพี่”“ได้อย่างไรล่ะคะ น้องบูมก็ต้องนอนคนเดียวสิคะ”“ก็ใช่ไงครับ น้องบูมโตแล้ว โตจนมีน้องแล้วนะครับที่รัก”อัคนีพลิกายลงนอนแล้วโอบอุ้มให้เธอมานอนทาบทับบนร่างแกร่งของตน บารนียันแผงยอกแกร่งไว้และไม่ยอมให้เขาโน้มใบหน้าของเธอไปใกล้เพราะเห็นแววตาเจ้าเล่ห์ของคนตัวโตที่ทำท่าว่าจะหื่นหิวขึ้นมาอีกครั้ง...“ไม่คุยแล้วค่ะ บีง่วง ปล่อยสิคะ บีจะไปอาบน้ำ” หญิงสาวบอกอย่างเอียงอายรู้ทันแววตาของเขา อัคนีหัวเราะเบาๆ แต่ก็ทำให้ร่างของคนที่อยู่บนกายของเขาไหวกระเพื่อมทำให้ร่างกายของเขากับเธอเสียดสีกันจนก่อให้เกิดอารมณ์หวามไหวอีกครั้ง“ก็ไปสิครับ มาเถอะพี่เดียวจะอาบน้ำให้น้องบีเอง...” พูดจบอัคนีก็อุ้มภรรยาเข้าห้องน้ำแล้วเริ่มต

  • พิศวาสร้ายเมียในนาม   ตอนที่57.

    ตอนที่57.อัคนีมองภรรยากับลูกชายที่นอนหลับพริ้มอยู่บนเตียงกว้างอย่างเป็นสุขด้วยหัวใจพองโตคับอก ตอนนี้เขามีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง มีภรรยาและลูกที่น่ารักถึงสองคนแม้อีกคนจะยังคงอยู่ในครรภ์ก็ตาม แต่เขาก็สัมผัสและรู้สึกได้ว่าคนที่อยู่ในท้องจะต้องน่ารักเหมือนกันกับน้องบูมแน่ๆ ชายหนุ่มดึงผ้าห่มคลุมกายให้บารนีกับลูกชายแล้วก้มลงหอมแก้มสองแม่กับลูกอย่างไม่ลำเอียงก่อนจะขึ้นไปนอนซ้อนแผ่นหลงบางโอบกอดเธอไว้พร้อมกับลูกน้อยทั้งสองอย่างเป็นสุขบารนีลืมตาขึ้นช้าๆ ในความมืดเมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ยุ่มย่ามคลอเคลียอยู่กับกายนวลของตน แล้วก็ต้องหน้าแดงจัดเพราะมือร้อนๆ ของสามีลูบไล้วนเวียนอยู่กับหน้าท้องนูนน้อยๆ ของตนบ่งบอกเปิดเปลือยความรู้สึกของเขาว่าต้องการอะไรในตอนนี้“บีจ๋า... พี่เดียวคิดถึงบีจัง” เสียงนุ่มแผ่วพร่าดังอยู่ข้างแก้มนุ่มพร้อมกับริมฝีปากหยักของเขาขบเม้มไปตามแก้มนวลและลำคอระหง“อื้อ เดี๋ยวลูกตื่น... อา พี่เดียว อย่า...” บารนีห้ามปรามไม่จริงจังนักทั้งน้ำเสียงก็แผ่วหวานสะท้านหวิว แต่คนฟังไม่คิดจะใส่ใจเพราะเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status