Chapter 5

ฉันเหลือบมองซาร่าที่กำลังหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนานและอาการตื่นเต้นของเธอ เธอหมกมุ่นอยู่กับความตื่นเต้นที่จะได้พบกับสมิธ ลูกพี่ลูกน้องของเบลล์ พวกเขาทำข้อตกลงกัน ซาร่านำเฮเดนมาแลกกับเบลล์ที่จะพาสมิธลูกพี่ลูกน้องของเธอมา เบลล์เดินไปหาเฮเดนเพื่อคุยกับเขา แต่เฮเดนเดินเข้ามาหาฉันแล้วนั่งลงข้างๆ ฉันดวงตาที่ปกคลุมไปด้วยสีดำของเขาจ้องมาที่ใบหน้าของฉัน และดูเหมือนว่าเขากำลังตรวจสอบ เขากวาดไปตามร่างกายของฉัน ราวกับว่าเขาเห็นสิ่งที่อยู่ข้างใต้และยังคงค้างอยู่ครู่หนึ่ง ฉันจับทรงผมให้เรียบโดยใช้มือขวา และโชคดีที่แสงสลัวปกคลุมบลัชออน ฉันรู้สึกว่าเขากำลังมองลงไปข้างในตัวฉันและมันทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ เขาหันมามองและเห็นคู่รักนั่งอยู่ตรงมุมห้อง กระซิบเสียงหวานในขณะที่สัมผัสกันและกัน พวกเขาไม่สนใจคนอื่นที่กำลังมองพวกเขาอยู่ ไม่อายที่จะแสดงความรักต่อกันในที่สาธารณชน

ในขณะที่ผู้ชายคนอื่นๆนั่งอยู่อีกฟากหนึ่งของห้องกำลังพูดคุยและหัวเราะกันอย่างสบายๆ กับมุกตลกของกันและกัน ที่ย้อนรำลึกถึงอดีตของพวกเขาและพูดเรื่องไร้สาระ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะสนุกกับเวลา หากแววตาที่น่าอึดอัดและน่ารังเกียจปรากฏขึ้นจากดวงตาของเขา หลังจากจ้องมองพวกเขาทั้งหมดแล้ว เฮเดนก็นั่งสบายต่อหน้าฉัน

เขานั่งฝั่งตรงข้ามกับที่นั่งของฉัน ซาร่าก็นั่งอยู่ข้างๆฉัน ตรงข้ามกับสมิธด้วย จากนั้นเฮเดนก็จ้องมาที่ฉันด้วยนิ้วของเขาจิกกราม ฉันมองเขาอย่างตั้งใจและจ้องที่เขาในทุกรายละเอียดของสิ่งที่เขาเป็นตอนนี้ จากผมที่เล็มอย่างเรียบร้อยของเขาซึ่งถูกแปรงพาดผ่านด้านขวาของศีรษะของเขา จมูกแหลมของเขา ริมฝีปากอันน่าจูบลงไปถึงไหล่กว้างของเขา ฉันพูดได้แลยแม้มีชุดสูทสามชิ้นก็ไม่สามารถซ่อนความเป็นชายของชายคนนี้ได้

"วันนี้ฉันมีความสุขมากที่มีสมิธและพี่ชาย และอนาคตของฉัน ... " ซาร่าสำลักก่อนที่เธอจะแสดงท่าทางที่น่ารักและมีเสน่ห์พร้อมกับหัวเราะคิกคักดังมองไปยังใครบางคนที่มาจากทางเข้า

ทุกคนต่างตกตะลึง แม้แต่ตัวฉันเองก็ยังอดไม่ได้ที่จะหน้าแดงเมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอกำลังชี้ให้เห็นอย่างชัดเจน ฉันมองดู และเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเหวี่ยงร่างหยิกของเธอขณะที่เธอกำลังเดินเข้ามาหาเรา ทุกคนที่ได้เห็นเธอจะต้องพูดเป็นเสียงเดียวอย่างแน่นอนว่าหญิงสาวในชุดของเธอนั้นงดงามอย่างเห็นได้ชัด บวกกับรอยยิ้มที่ฉาบบนใบหน้าของเธอ เธอน่ารัก

"ดูสิ เธอคือดาราภาพยนตร์ชื่อดังอย่าง เอลิซเบธ" ซาร่ากล่าวด้วยความรักขณะมองไปยังหญิงสาวที่เดินเซ็กซี่อย่างภาคภูมิใจ เธอนั่งบนแขนเก้าอี้ของเฮเดน ยิ้มหวานและทักทายทุกคนในโต๊ะ จากนั้นเธอก็เอามือไปโอบแขนของเฮเดนและสบตาเขาเพื่อพูดคุยด้วยตาเปล่า

“เฮเดน หายไปนานเลย ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?” เอลีซเบธพูดในขณะที่ยังจับตาเฮเดนที่พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะของเธอ

เฮเดนเอียงศีรษะไปทางด้านข้างที่ผู้หญิงคนนั้นนั่ง มองขึ้นไปสบตาเอลีซเบธ

“คุณมาทำไม” ฮาเดนดึงแขนของเขากลับแล้วถามแทนที่จะตอบคำถามของเธอ มองเธออย่างเย็นชา และละสายตาไปจากที่มองมาที่เธอ

ใบหน้าของเอลิซเบธแข็งค้าง รู้สึกเขินเล็กน้อยแต่ก็ฟื้นขึ้นมาตอบทันทีว่า "วันนี้เป็นวันเกิดของเบลล์ จริงๆแล้วฉันเป็นเพื่อนร่วมโรงเรียนของเธอด้วย และรู้ว่าคุณจะอยู่ที่นี่ด้วย ฉันเลยมาขอบคุณคุณด้วย" เห็นได้ชัดว่าเอลีซเบธกำลังเตรียมการ พยายามซ่อนความอับอายที่เธอรู้สึก

“เพื่อขอบคุณ?” เฮเดนเลิกคิ้วขึ้นด้วยสายตาเย็นชา เขามองดูเธออย่างสับสนอีกครั้ง

"เพื่ออะไร?" เขาถามอีกครั้ง เห็นในแววตาเธอไม่สนใจจะคุยกับเธอ

“ภาพยนตร์เรื่องใหม่ของฉัน ฉันได้ยินมาว่าคุณเป็นหนึ่งในนักลงทุนนั้น” เอลีซเบธตอบอย่างภาคภูมิใจ โดยจงใจทำให้เสียงของเธอดังขึ้นราวกับจะให้ทุกคนได้ยินเธอ เธอภูมิใจที่จะบอกว่าเฮเดนเป็นหนึ่งในนักลงทุนของเธอและพยายามจะอวดเรื่องนี้กับทุกคน

“ให้ฉันทำขนมปังกับคุณ ฉันซาบซึ้งใจจริงๆ ที่คุณสนใจในการผลิตภาพยนต์เรื่องนั้น” เอลีซเบธเสริมอีกครั้งโดยไม่สนใจความลำบากใจที่เธอเคยมีเมื่อไม่กี่นาทีก่อน อย่างไรก็ตาม เฮเดนก็หันศีรษะมาทางฉัน

“ไม่เอา ไม่ต้องขอบคุณผม การตัดสินใจมาจากผู้จัดการของบริษัทภาพยนตร์ภายใต้การดูแลของผม ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย” เขาตอบด้วยน้ำเสียงที่ไร้อารมณ์

มือของเอลีซเบธที่ถือแก้วไวน์หดกลับ รู้สึกอายกับสิ่งที่เฮเดนพูด ทุกคนแปลกใจที่เฮเดนแสดงความไม่สนใจดาราหนังดังต่อหน้าทุกคน ใช่ เฮเดนไม่สนใจเลยว่าเธอจะมีชื่อเสียงแค่ไหน เอลีซเบธสะดุ้งและพูดไม่ออกครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็บังคับตัวเองให้ยิ้ม เธอซ่อนความเขินอายที่เธอรู้สึกและสงบสติอารมณ์อีกครั้งเพื่อพูดอย่างมีสติ

“ไม่เป็นไรเพราะเราจะหมั้นหมายกันเร็วๆนี้ เราอาจจะหาโอกาสทำความรู้จักกัน คุณคิดอย่างนั้นไหมคุณฮาเดน” เธอตอบอีกครั้งโดยไม่สนใจใบหน้าที่รังเกียจของผู้คนทั่วทั้งสถานที่เมื่อได้ยินการสนทนาของพวกเขา

“เธอไม่คิดว่าตัวเองก้าวหน้าไปมากหรือไง เอลีซเบธ?” เสียงของเฮเดนเย็นชาราวกับน้ำแข็ง บ่งบอกว่าเขาไม่ได้สนใจปัญหาของเอลิเซเบธและเขาต้องการให้เธอไปจากเขา ใบหน้าของเอลิซเบธบิดเบี้ยว คราวนี้เธอหน้าแดงไปหมด การแสดงออกของเธอแสดงให้เห็นว่าเธอไม่สามารถทนต่อความจริงที่ว่าเธอต้องเผชิญกับความอับอายเช่นนี้ต่อหน้าทุกคน

“ก็ได้ ฉันมีงานต้องทำ ฉันออกไปก่อน” อลิซเบธเดินออกไปอย่างงุ่มง่าม เธอเดินด้วยท่าทางเย่อหยิ่งซึ่งยังคงซ่อนความเขินอายที่เธอเผชิญอยู่ แล้วเดินจากไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ขณะที่เธอเดินจากไป สายตาของเธอมองกลับมาที่ฉัน ทำให้ฉันตัวสั่นไปทั้งตัว ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าหน้าตาของเธอกำลังตำหนิฉันราวกับว่าเป็นความผิดของฉันเองที่เธอต้องเผชิญความอับอายแบบนี้ มันทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ เธอจะมีอะไรกับฉันไหม? เฮเดนมองมาทางฉันและทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สีหน้าของเฮเดนดูจริงจังในขณะที่เขาตบแก้วไวน์ต่อหน้าฉัน “คุณดื่มอีกแล้วเหรอ?” เขาถามอย่างเคร่งขรึม

"ไม่ ไม่" ฉันตอบตะกุกตะกัก ประหลาดใจที่พบว่าจริงๆ แล้วฉันประหม่ามาก

“คุณจะอยู่ที่นี่นานแค่ไหน” ฮาเดนถามอีกครั้ง ราวกับว่าอยากให้ฉันกลับบ้านแล้ว

“เราเพิ่งมาถึงที่นี่พี่ชาย มาเถอะ” ซาร่าพูดพร้อมกับอ้อนวอน เข้าใจความหมายของพี่ชาย ด้วยน้ำเสียงแบบพี่น้องของเธอ เธอรู้ดีว่าเขาจะไม่ปล่อยให้ฉันอยู่ในงานเลี้ยงแบบนี้

“เมื่อกี้พี่เห็นเธอนั่งคุยกับผู้ชายบางคน พวกเขาเป็นเพื่อนเธอหรือเปล่า” ฮาเดนถามต่อ

“พวกเขาเป็นเพื่อนของน้อง น้องวางแผนที่จะแนะนำเพื่อนให้รู้จักกับเอเลน่า” ซาร่าตอบคำถามของเฮเดนอย่างจริงจัง

“แนะนำเพื่อน ใครบอกให้เธอหาแฟนให้เอเลน่า” จู่ๆใบหน้าของเฮเดนก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เลิกคิ้วขึ้นและเห็นเส้นเลือดที่หน้าผากชัดเจน

“อะไรนะ...ใคร? เอเลน่าก็อายุมากแล้วที่จะมีแฟน มันไม่ถูกที่พี่ยังปกป้องเธอมากเกินไป พี่จะไม่ทำแบบนั้น เธอมีสิทธิที่จะมีแฟนเมื่อไหร่ก็ได้ตามต้องการ” ซาร่าตอบโต้เฮเดน เฮเดนหยิบแก้วไวน์ที่สมิธยื่นให้เขาและจิบ เงยหน้าขึ้นมองและมองมาที่ฉัน ไม่สนใจว่าซาร่าจะพูดอะไร ในเวลานี้แสงไม่สว่างนัก แต่ฉันยังคงเห็นใบหน้าที่มืดมิดของเขา สายตาที่เย็นชาของเขาไม่แสดงอารมณ์ใดๆ บรรยากาศเริ่มอึดอัดสำหรับทุกคน

“สิ่งแรกที่คุณต้องทำคือต้องคิดให้ได้ก่อนว่าคุณกำลังมองหาผู้ชายแบบไหน แล้วบอกพี่ชายของคุณให้ช่วย” สมิธทำลายความเงียบ เขากับเฮเดนเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน สมิธรู้จักเพื่อนของเขามาก ฉันพยายามยิ้มให้เป็นธรรมชาติ

“ฉันจะให้คนขับรถพาคุณกลับบ้าน” คำพูดนี้มาจากเฮเดน เขาจริงจังและฉันรู้ว่าคำพูดของเขายากจะต้านทาน

“เราไม่ได้มาที่นี่นาน และวันนี้เป็นวันเกิดของเบลล์ เราเพิ่งมาที่นี่เพื่อเฉลิมฉลอง” ซาร่าท้วงเสียงต่ำ เธอยังไม่ต้องการให้ฉันกลับบ้าน

“ก็ได้ เราจะอยู่กันสักพัก แต่พวกเราจะตามไปกันทีหลัง” เฮเดนถอนหายใจด้วยความพ่ายแพ้

“ไม่ดื่ม” เฮเดนสั่ง ผมพยักหน้า แต่ฉันรู้สึกประหลาดใจกับการเปลี่ยนใจกะทันหันของเขา

“เอเลน่า คุณควรกลับบ้านก่อน เดี๋ยวนี้” เฮเดนพูดอย่างจริงจัง ไม่นานคนขับรถของเขาก็มาถึง เขามั่นใจมากในการต้องการส่งฉันกลับบ้าน โดยไม่สนใจคำวิงวอนของซาร่าน้องสาวของเขา

ฉันตกใจมากที่เขาพยายามพาฉันกลับบ้านเพราะว่าฉันเพิ่งมาที่นี่ได้ไม่นาน ซาร่าดึงฉันออกไปอย่างไม่เต็มใจ และยังไม่ยอมแพ้ไม่อยากปล่อยฉันกลับบ้าน ซาร่าหันกลับมามองสมิธที่ชูแก้วขึ้นและขยิบตาให้ซาร่าจากนั้นจึงเดินไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว ฉันบังเอิญเหลือบมองไปที่เฮเดนซึ่งมีสายตาโกรธจัดในดวงตาของเขา ฉันเบือนหน้าหนีเพราะทนสบตาเขาไม่ได้ มันทำให้ฉันรู้สึกอึดอัด

“อย่าไปสนใจกับพี่” ซาร่าปลอบฉัน โดยไม่สนใจใบหน้าที่โกรธของพี่ชายของเขา เธอสนับสนุนให้ฉันไม่เชื่อฟังพี่ชายของเขา เพราะเธอรู้ว่าฉันเชื่อฟังพี่ชายของเขามากกว่าใครๆ

“ปกติเขาชอบแกล้งคนหน้าบึ้งอยู่แล้ว” เธอพูดอีกครั้งด้วยคำพูดที่แน่วแน่ ทำให้ฉันสงสัยอยู่ครู่หนึ่งและไม่แน่ใจว่าควรติดตามใครดี ซาร่ากำลังสับสน และความคิดของเธอยังคงประหลาดใจ เธอสงสัยว่าพี่ชายของเขากำลังทำอะไรอยู่และสั่งให้ฉันกลับบ้านอย่างไม่หยุดหย่อน แล้วกล่าวว่า

“บางทีเขาอาจจะแค่กลัวว่าคุณอาจจะถูกโดนล้อหากอยู่ที่นี่”