ตอนที่ 3 คืนนี้น้องยีสต์ต้องแลกกับอะไรครับ

ตอนที่ 3 คืนนี้น้องยีสต์ต้องแลกกับอะไรครับ 🔞

ยีสต์นัดกับเพื่อนไว้ที่คอนโดตัวเอง เพราะปกติแล้วห้องยีสต์เหมือนเป็นที่รวมตัวกันของเพื่อน ๆ ไม่ว่าจะมีงานหรือไม่มีงานก็ตาม แต่ละคนต่างขะมักเขม้นช่วยกันทำรายงานเพื่อเตรียมพรีเซนต์อาทิตย์หน้า ตั้งใจกันเสียจนลืมเวลาเงยหน้าดูนาฬิกากันอีกทีก็ปาเข้าไปเกือบจะหนึ่งทุ่มแล้ว

“วันนี้กูนอนห้องมึงนะ ขี้เกียจกลับว่ะ” เอิ๊กเพื่อนสนิทของยีสต์ที่ชอบค้างคืนห้องเขาบ่อยที่สุด ยีสต์ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันหอมันก็อยู่แถวมหาลัยใกล้กว่าคอนโดเขาอีก แต่มันก็ไม่ชอบกลับห้อง มันบอกมันเหงา

“วันนี้ไม่ได้ว่ะ กูต้องไปติวหนังสือต่อ” ยีสต์บอกเพื่อนไปตามตรง เขาไม่จำเป็นต้องปิดอะไรมัน พวกมันเองก็เชียร์ให้เขาหาคนสอนฟิสิกส์ให้ได้เพื่ออนาคตที่ดีของพวกมันเองนั่นแหละ

“มึงได้พี่ติวแล้วเหรอ ได้ตอนไหนวะคืนก่อนยังเมาบ่นอยู่เลย” เอิ๊กเริ่มเปิดประเด็น

“พี่ฟาร์ น่าจะได้วันที่กูเมานั่นแหละ” พอพูดถึงพี่ฟาร์เลยนึกขึ้นได้ว่าจะถามพวกมันอยู่พอดี

“แล้วคืนนั้นใครพากูกลับห้องวะ”

“ก็พี่ฟาร์ไง มึงแม่งนอนฟุบหลับคาผับเลย เสียชื่อฉิบหาย” วาทำเป็นเบะปากส่ายหน้า

“แล้วทำไมให้พี่เค้ามาส่ง ทำไมพวกมึงไม่หิ้วกูกลับด้วยวะ”

“พวกกูก็ถูกพี่เค้าหิ้วกลับเหมือนกันว่ะ แต่เอาไปกองไว้ที่ห้องไอ้วาที่เดียว แต่ไม่ยอมกองมึงไว้บอกจะไปส่งเอง”

“ถึงว่าพี่เค้าทักมานัดวันติวกับกู กูก็งงอยู่ แล้วพี่แม่งก็ไม่บอกอะไรกูเลย”

“พวกมึงก็กลับได้แล้ว เดี๋ยวกูต้องออกไปติวต่อเพื่ออนาคตของพวกมึงทุกคน” ประโยคสุดท้ายอดแดกดันไอ้เพื่อนเวรไม่ได้

“ไปติวที่ไหนวะ”

“ที่ห้องพี่เค้า อยู่ใกล้ ๆ นี่เอง”

“ติวฟิสิกส์อย่างเดียวปะ” ไอ้เพื่อนสู่รู้ทั้งหลายอดสาระแนต่อไม่ได้

“เออดิ มึงจะให้ติววิชาอะไรอีกวะ” ด้วยความใสซื่อของยีสต์เลยไม่ค่อยจะทันเพื่อนสักเท่าไหร่

“บนเตียง” หน้าตาใสซื่อก่อนหน้าถึงกับสะดุ้ง แต่พยายามทำตัวไม่ให้มีพิรุธ

“แต่พี่เค้าเนิร์ดแบบนั้นทำเป็นเหรอวะ กูไม่เคยเห็นสนใจใคร” ได้ยินไอ้พวกเพื่อนตัวดีนั่งวิเคราะห์พี่เนิร์ดของมันแล้ว ยีสต์ที่กำลังนั่งดูดชาเย็นอยู่แทบสำลัก

“พวกมึงนี่แม่งคิดกันแต่เรื่องดี ๆ ทั้งนั้นนะ” ยีสต์แกล้งทำเป็นบ่นกลบเกลื่อนเหมือนคนร้อนตัว ทั้งที่ยังไม่มีเพื่อนคนไหนสนใจเลยด้วยซ้ำ

กว่าจะไล่พวกมันกลับไปได้ ไอ้พวกเวรก็ดึงเกมอยู่นั่น เสียเวลากับเรื่องให้มันมานั่งวิเคราะห์พี่เขานี่แหละ พี่เนิร์ดไม่มีน้ำยา เอาใครไม่เป็นวิเคราะห์กันเป็นเรื่องเป็นราว จนยีสต์อยากจะตะโกนใส่หน้าพวกมันเหลือเกินว่ากูนี่แหละเกือบโดนเอา แล้ววันนี้กูจะรอดหรือเปล่าวะ คิดแล้วก็กลุ้มรู้สึกอับอายกับสิ่งที่ตัวเองทำไปเมื่อคืน ‘กูก็ร่านฉิบหาย โคตรหน้าด้าน’

ขณะที่กำลังนั่งด่าตัวเอง เสียงไลน์ก็ดังขึ้นทำให้ยีสต์หลุดจากความคิด เห็นชื่อคนที่ทักมาต้องรีบกดเข้าไปอ่าน

พี่ฟาร์ : พี่รออยู่ข้างล่างนะ

ยีสต์ : ยีสต์ยังไม่ได้ออกจากห้องเลยครับ พี่ฟาร์ขึ้นไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวถึงแล้วยีสต์ทักหานะครับ

พี่ฟาร์ : พี่รออยู่ข้างล่างคอนโดน้องยีสต์ครับ

“ฮะ! แล้วเค้าจะมาทำไมวะ” ยีสต์ได้แต่นั่งสบถกับตัวเอง

ยีสต์ : อ่อครับ งั้นรอแป๊บนะครับเดี๋ยวยีสต์รีบลงไป

ข้อความที่ยีสต์ส่งไปล่าสุดขึ้นว่าพี่ฟาร์อ่านแล้ว แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา จากที่นั่งบ้านั่งประสาทอยู่กับตัวเองเป็นนานสองนาน ยีสต์จึงต้องตาลีตาเหลือกรีบเก็บของ หลัก ๆ ก็ไม่มีอะไรนอกจากชุดนักศึกษาที่ต้องใส่พรุ่งนี้ กับไอแพดที่ใช้เรียน และก็สมุดเลกเชอร์

ยีสต์ในสภาพกระหืดกระหอบยืนหน้าพี่ฟาร์ที่นั่งรอด้วยท่าทีสบายใจไม่มีท่าว่าจะหงุดหงิดอย่างที่เขาคิดไว้ กลัวพี่ต้องรอนานแล้วจะโมโห แต่กลายเป็นว่าพอเห็นน้องมายืนตรงหน้าก็ส่งรอยยิ้มละมุนให้ แบบที่น้องยีสต์ต้องขยี้ตาซ้ำ

“ทำไมดูเหนื่อยขนาดนั้น เพิ่งทำงานเสร็จเหรอ”

“ยีสต์กลัวพี่ฟาร์รอนาน แล้วทำไมพี่ฟาร์ต้องมารับยีสต์ด้วย ยีสต์ไปเองก็ได้ครับ”

“กลัวโดนเบี้ยว” คนพี่ตอบออกมาหน้าตาเฉย

“กลัวโดนเบี้ยวเนี่ยนะ ยีสต์หรือเปล่าที่ต้องกลัวโดนพี่เบี้ยวไม่สอน มีอย่างที่ไหนคนสอนกลัวคนเรียนเบี้ยวพี่ฟาร์นี่ก็แปลกคน”

“ไปกันได้แล้ว บ่นอะไรก็ไม่รู้” แล้วพี่ฟาร์ก็ลุกขึ้นตีเนียนจับมือน้องไปที่รถ ส่วนตัวแสบได้แต่เดินตามแบบงง ๆ

“คืนก่อนพี่ฟาร์เป็นคนมาส่งยีสต์เหรอ ไม่เห็นเล่าให้ยีสต์ฟังเลย แต่จริง ๆ พี่ส่งยีสต์กองรวมไว้กับพวกเพื่อน ๆ ก็ได้ไม่เห็นต้องลำบาก”

“พี่ก็ไม่ได้รู้สึกลำบากอะไรนะ”

“นั่นแหละยีสต์เกรงใจ เสียเงินเลี้ยงแล้วยังต้องมาเหนื่อยไล่ส่งพวกขี้เมาอีก” ตัวแสบยิ้มแหยรู้สึกผิดตรงคำว่าขี้เมานี่แหละ

คนพี่ไม่พูดอะไรทำเพียงปรายตามองคนนั่งข้าง ๆ และอมยิ้มให้กับความน่ารักน่าเอ็นดูของน้อง วันนี้ดูน้องจะกล้าพูดกล้าคุยกับเขามากขึ้น ชวนคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้มาตลอดทาง เป็นเด็กเจื้อยแจ้วที่น่าจับปากมาจูบมาก คิดอย่างนั้นแล้วก็เผลอเลียริมฝีปากตัวเองจินตนาการต่อถึงคืนนี้

“อาบน้ำให้สบายตัวก่อนมั้ย แล้วเราค่อยมาเรียนกัน”

“ก็ดีเหมือนกันครับ ยีสต์เริ่มง่วงแล้วไปอาบน้ำให้ตาสว่างก่อนดีกว่า” 

พอน้องบอกจะอาบน้ำก่อน พี่ฟาร์จึงเข้าห้องไปจัดการเตรียมผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าให้

“ยีสต์เตรียมของตัวเองมาแล้วครับ” ตัวแสบเปิดกระเป๋าเป้คู่กายเพื่อที่จะหยิบเสื้อผ้าและผ้าเช็ดตัวที่เตรียมมา อุตส่าห์กลับห้องแล้วจะให้มาใช้ของพี่ได้ไง แต่พอเปิดกระเป๋าตัวแสบได้แต่เงยหน้ามองพี่ก่อนจะส่งยิ้มแหยให้

“ยีสต์เอามาแต่ชุดนักศึกษา อย่างอื่นลืมหมดเลย” ตัวแสบได้หัวเราะแหะแหะ ก็เพราะพี่นั่นแหละดันโผล่ไปรับไม่บอกไม่กล่าว เสื้อผ้าที่เตรียมพับไว้เลยลืมหยิบใส่กระเป๋ามาด้วย

พี่ฟาร์ได้แต่ยิ้มให้ด้วยความเอ็นดูก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวกับชุดนอนที่เขาเลือกแบบบางเป็นพิเศษไว้ให้ ตัวแสบรับมาก่อนจะก้มมองได้แต่คิดในใจ

‘ชุดที่มันหนากว่านี้ไม่คิดจะหาให้น้องใส่บ้างหรือไงวะ’

ยีสต์ใช้เวลาอาบน้ำไม่นานกลัวว่าพี่ต้องรอนาน และอีกอย่างคือกลัวว่ามันจะดึกเกินไป ชุดวันนี้ยังดีหน่อยที่พี่หาเสื้อแขนยาวให้เขาใส่ แต่บอกเซอร์บางแนบเนื้อสั้นจุ๊ดเหมือนเดิม แค่ออกมายืนหน้าห้องน้ำก็โดนสายตาหยาดเยิ้มของพี่จ้องตาไม่กะพริบ

“พี่ฟาร์จะไปอาบน้ำก่อนมั้ย สอนเสร็จจะได้นอนเลย”

“แน่ใจเหรอว่าจะได้นอน” สายตาพี่ฟาร์ตอนนี้โคตรอันตราย “เดี๋ยวพี่ค่อยอาบก่อนนอนก็ได้ รีบมาเรียนกันดีกว่า”

เนื้อหาที่พี่สอนวันนี้เข้าบทเรียนฟิสิกส์สองของเทอมนี้ พี่ให้เหตุผลว่า พื้นฐานเมื่อวานที่ทวนให้น้องเริ่มโอเคแล้ว สามารถขึ้นเนื้อหาใหม่ได้เลย แต่ถ้าติดตรงไหนค่อยสอนกันเป็นเรื่อง ๆ ไป เพราะถ้าช้ากว่านี้พี่กลัวว่าน้องจะเรียนไม่ทันในคลาส

ดูจากเอกสารหรือโจทย์ที่พี่ให้ทำ ยีสต์รู้เลยว่าวันนี้ทั้งวันพี่ต้องเตรียมทำไว้ให้เขาโดยเฉพาะ โคตรใส่ใจ โคตรน่ารัก ตัวแสบอดที่จะแอบมองคนตรงหน้าไม่ได้ ความเนิร์ดผ่านแว่นสายตาดูน่าค้นหามาก

“โอ๊ย! ยีสต์เจ็บนะ” ตัวแสบลูบหน้าผากป้อย ๆ เพราะโดนพี่ดีดเข้าให้ซะตรงกลางเลย

“มัวแต่มองพี่อยู่นั่นแหละ ได้ฟังที่พี่สอนหรือเปล่า”

ตัวแสบส่ายหน้าตอบตาละห้อย มือยังคลำอยู่ตรงหน้าผากที่เพิ่งโดนดีดไป เวลาสอนพี่จริงจังมาก ยิ่งเวลาพี่จริงจังมันยิ่งน่ามองมากเช่นกัน น้องยีสต์เลยอดมองไม่ได้ แต่ก็ไม่คิดว่าจะหลงเสน่ห์ความเนิร์ดจนลืมตัวขนาดให้คนพี่จับได้

“อธิบายอีกรอบนะครับ ครั้งนี้สัญญาว่าจะตั้งใจฟัง” แล้วอ้อนกันขนาดนี้คนพี่แทบจะละลายรีบอธิบายให้น้องฟังใหม่ทันที

นั่งเรียนกันต่ออีกเป็นชั่วโมงถึงค่อยให้น้องลองทำโจทย์ที่ตัวเองเตรียมไว้ให้ ระหว่างน้องทำเขาก็นั่งซ้อนหลัง แต่นั่งอยู่บนโซฟาคอยดูคอยตรวจไปด้วยเลย ถ้าติดตรงไหนก็จับสอนจับอธิบายตรงนั้น ส่วนน้องเวลาคิดไม่ออกก็อ้อนเอาคำตอบทั้งพิงซบหว่างขา ทั้งปีนขึ้นไปนั่งข้าง ๆ ไม่ยอมห่าง น้องทำไปไม่ได้คิดอะไร เพราะเป็นเด็กขี้อ้อนเวลาอยู่กับพ่อแม่ พออยู่กับพี่เลยติดนิสัยนี้มา แต่เวลาอยู่กับเพื่อนก็ไม่เคยเป็น ทุกครั้งที่น้องอ้อนทำใจคนพี่ระทวยทุกครั้งกว่าจะผ่านโจทย์แต่ละข้อไปได้ ทั้งปวดทั้งหน่วงตรงจุดสำคัญ

“โอเคแล้วล่ะ พรุ่งนี้เรียนตามทันแน่นอน”

“แล้วพี่ไม่สอนนำไปสักหน่อยเหรอ น้องจะได้มั่นใจขึ้นมาอีกนิดนึง”

“ไม่ครับ...น้องยีสต์ต้องไปเรียนเองก่อน แต่ถ้าไม่เข้าใจก็ค่อยมาเรียนกับพี่อีกที” ตัวแสบยังคงมีสีหน้าไม่มั่นใจ

“หรือจะเอาอย่างนี้ก็ได้ เรียนกับพี่ทุกอาทิตย์” ข้อเสนอนี้มาพร้อมสายตากรุ้มกริ่มของพี่ที่เริ่มไม่น่าไว้ใจอีกแล้ว

“เอาอย่างนั้นก็ได้” น้องยังดูไม่ค่อยมั่นใจ แต่ไม่แน่ใจว่าไม่มั่นใจเรื่องเรียนหรือไม่มั่นใจพฤติกรรมของพี่กันแน่ ฟิสิกส์กับพี่ฟาร์ตอนนี้อะไรน่ากลัวกว่ากันก็ไม่รู้น้องยีสต์เริ่มสับสน

“ถ้างั้นก็ไปรอพี่ในห้องเลย พี่อาบน้ำแป๊บนึง” 

“แล้ว...วันนี้ยีสต์ต้องทำอะไรแลกกับที่เรียนครับ” กลั้นใจถามคนพี่ไปก่อน อย่างน้อยก็ได้ทำใจระหว่างที่พี่อาบน้ำ

“แลกด้วยอะไรดีล่ะ เดี๋ยวพี่คิดก่อนนะ ไปรอพี่ในห้องไป” ในใจน้องตอนนี้ทั้งตื่นเต้นทั้งกลัว ยิ่งภาพเมื่อคืนคอยแต่จะซ้อนขึ้นมาในความคิดตลอดเวลาตัวแสบได้แต่กระสับกระส่ายรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

คนยิ่งกำลังตื่นเต้นอยู่ จู่ ๆ พี่ฟาร์ก็ล่อนจ้อนออกมาจากห้องนอน ไม่ใช่นุ่งน้อยห่มน้อยแต่นี่เล่นไม่ห่มอะไรออกมาเลย

‘ชีวิตอิสระไม่แคร์สายตากูอีกแล้ว’ น้องได้แต่คิดและก่นด่าในใจ ส่วนความคิดคนพี่น่ะเหรอ ‘อิสระของพี่มีให้น้องยีสต์คนเดียว’

แล้วหุ่นพี่ก็โคตรจะน่ามอง เหมือนจงใจยั่วกันชัด ๆ แทนที่จะเดินตรงเข้าห้องน้ำเลย มีการหยุดและหันหน้าหาน้องเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่มันเกิดไงไอ้เจ้าแท่งยักษ์นั่นมันแข็งตั้งลำโชว์ความอลังการต่อหน้าต่อตาน้องยีสต์

หันหน้ามาหาน้องทำเป็นเหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ก็ทำเพียงยกยิ้มมุมปาก พร้อมสายตาคมกริบก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปด้วยความอ้อยอิ่ง

น้องยีสต์ได้แต่นั่งกลืนน้ำลาย มันก็น่ากินอยู่นะ แต่มันก็น่ากลัว แล้วคืนนี้พี่จะให้แลกกับอะไรน้องยีสต์ได้แต่นั่งใจตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ ตัวแสบได้แต่กลิ้งไปมาบนเตียงนุ่ม ยิ่งรู้สึกว่าคนพี่ใกล้จะอาบน้ำเสร็จแล้วใจยิ่งเต้นรัวแทบไม่เป็นจังหวะ ไม่รู้จะทำอย่างไรคว้าหมอนมาปิดหน้าตัวเองเพื่อสงบสติอารมณ์

“ทำไมไม่นอนดี ๆ” พี่ฟาร์ยืนข้างเตียงเอื้อมมือหยิบหมอนออกจากหน้าคนน้อง เจ้าแท่งยักษ์ชูชันอยู่ตรงหน้าแบบระยะประชิดแบบประชิดมากประชิดเกิน เมื่อคืนยังมองผ่านแสงไฟสลัว แต่ตอนนี้หัวเห็ดสีชมพูกับแท่งยักษ์ที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดจ่ออยู่ตรงหน้า

“พี่ฟาร์” เหมือนตกอยู่ในภวังค์ ปลายนิ้วเรียวของน้องยื่นมาจิ้มเขี่ยเล่นตรงรูที่เริ่มปริ่มน้ำ ตาจ้องมองเขม็ง ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันลิ้นนุ่มแลบออกมาเลียรอบริมฝีปากตัวเอง ก่อนจะพานิ้วที่เพิ่งเล่นของพี่มาดูดอม

“คืนนี้พี่ฟาร์ให้น้องยีสต์แลกกับอะไร” มือบางเริ่มถูไถเล่นตรงส่วนหัว คนพี่ถึงกับซูดปากด้วยความเสียว อยากจะจับยัดใส่ปากน้องซะเดี๋ยวนี้

“อยากเสียบ” คนพี่ขึ้นคร่อมบนตัวน้อง ข้อมือเล็กโดนล็อกขึ้นด้านบนด้วยมือหนา

“ของพี่ฟาร์ใหญ่ ยีสต์ยังไม่พร้อม” เข่าตั้งชันขึ้นแกล้งถูเฉียดไปเฉียดมากลางลำตัวของพี่ เจ้าของท่อนลำอดที่จะก้มลงมองความซนของน้องไม่ได้ ปากบอกไม่พร้อมแต่ดูทำแต่ละอย่างยั่วกันจนสติแทบแตก

“ถ้าอย่างนั้น...” ใบหน้าเนิร์ดผ่านกรอบแว่นก้มหน้าลงชิดแก้มเนียนนุ่ม กดจูบด้วยริมฝีปากอุ่น “วันนี้พี่ขอชิมน้องยีสต์ทั้งตัวนะครับ” มือหนากำลังจะเกี่ยวแว่นออกจากใบหน้าแต่ยังไม่ทันได้ถอด ปลายนิ้วเรียวของคนใต้ร่าง ดันเจ้ากรอบแว่นให้ย้อนกลับไปอยู่บนหน้าพี่เหมือนเดิม

“ไม่เอาไม่ถอดน้องยีสต์ชอบ” ตัวแสบพูดเอาแต่ใจ หน้าดื้อจมูกเชิดรั้นขึ้นมาทันที

“ชอบฮอตเนิร์ดเหรอครับ” ลิ้นอุ่นเลียลงกรอบหน้าของคนนอนยั่ว

“ชอบ” ปากรั้นของน้องยีสต์ตอนนี้ยั่วลิ้นพี่เนิร์ดมาก ยั่วกันขนาดนี้พี่เนิร์ดก็ขอไม่ยั้งเหมือนกัน ริมฝีปากนุ่มของพี่ประกบเข้ากับริมฝีปากอวบอิ่มของน้อง ปลายลิ้นไล่เลียทักทาย สลับกับดูดดุนด้านในเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อไล่กวาดความหวานทั่วทุกอณู ลิ้นเล็กของน้องก็ซุกซนขี้แกล้งเหมือนเจ้าของไม่มีผิด คอยหลบคอยล่อให้พี่ไล่กวาดต้อน สุดท้ายจนมุมโดนดูดโดนเลียจนแทบไม่เหลือน้ำในปาก

จังหวะพี่ผละจูบเพื่อให้ตัวเองได้หายใจ ก็รีบฉกฉวยแหย่ลิ้นเข้าไปแกล้งซนในโพรงปากอุ่นของพี่แทน โดนน้องดูดน้องเลียบ้างได้แต่ส่งเสียงครางในลำคอ สำรวจโพรงปากเรียบร้อย มือเริ่มอยู่ไม่สุขบีบขยี้หัวนม จนพี่ต้องหลุดเสียงคราง

“อื้ม...ชอบจังเลยนะหัวนมพี่”

“ของพี่ฟาร์แข็งยีสต์ชอบ ของยีสต์ไม่แข็ง” มือบางที่ขยี้หัวนมพี่เล่นคว้ามือพี่มาวางบนหัวนมของตัวเอง หัวนมใต้ผ้าบางเริ่มตั้งชันยั่วมือให้ลูบเขี่ยเล่น เสื้อตัวโคร่งถูกเปิดโชว์ผิวขาว และถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว หัวนมสีชมพูชูตั้งรอมือหนาลงมาบดขยี้อีกครั้ง

“ขอกินนม” คำขอแต่ไม่รอพี่อนุญาตคว้าคอพี่ให้ตัวต่ำลงมา ชันคอขึ้นดูดนมแข็งที่โปรดปราน โดนน้องจับดูดนม มือตัวเองก็ยังไม่หยุดบี้หัวนมของน้องยิ่งเสียวยิ่งบี้ ส่วนอีกคนยิ่งโดนบี้ยิ่งออกแรงดูด

“อ๊า...น้องยีสต์ อื๊อ...พี่เสียว ดูดแรงอีกครับ แรงอีก” ทั้งเสียงครางเสียงเรียก ตัวแสบยิ่งสนุกทั้งดูดทั้งเลียสลับกันสองข้าง

“อร่อยจัง”

“มีอร่อยกว่านี้อีกนะ”

“ไม่เอายังไม่อยากกิน ให้พี่ฟาร์กินนมน้องก่อน” อกขาวแอ่นขึ้นยั่วคนข้างบน แทนที่พี่จะทำอย่างที่น้องอยากให้ทำ กลับจับมือน้องวางบนนมของน้องเอง

“เล่นให้พี่ดูก่อน” คนน้องก็ไม่ขัดแอ่นอกใช้ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยเล่นนมตัวเอง เผยอปากครางเสียงกระเส่า

“พี่ฟาร์...อยากโดนดูด...อื้อ...พี่ฟาร์เลีย อ๊า...พี่ฟาร์ยีสต์เสียว ดูดให้ยีสต์เร็ว ๆ” เห็นคนพี่เอาแต่มองเริ่มหงุดหงิด “พี่ฟาร์ดูดให้ยีสต์ เลียให้ยีสต์...นะ...นะครับ...อ๊า...อ๊า” 

พี่ฟาร์ก้มลงดูดให้น้องตามคำขอ แต่ไม่ได้ดูดนม ร่างหนาเลื่อนตัวลงต่ำจับท่อนลำตรงหน้าอมเข้าปากจนสุดลำ ก่อนจะดูดและขยับขึ้นจนสุดปลาย เลียรอบหัวเห็ดสีชมพูสวยก่อนจะดูดและใช้ลิ้นดุนเล่นตรงรูเล็ก น้องยีสต์แอ่นตัวสูงขึ้นด้วยความเสียว

“อ๊า...พี่ฟาร์...ลิ้นพี่ฟาร์ อึ๊ม...ดูดแรง ๆ ยีสต์เอาอีก แรงอีก” มือทั้งสองจิกลงกลุ่มผมของพี่กดหัวคนพี่ไว้นิ่ง พร้อมกับเด้งสะโพกเข้าหาช่องทางอุ่นนั้นเอง พี่ก็แสนดีปล่อยให้น้องทำตามใจ

“อยากแตกแล้ว ยีสต์จะแตก” ตัวแสบรีบดึงพี่ออก “ยีสต์จะแตก ยีสต์เสียว” หน้าท้องน้องหดเกร็งรุนแรงก่อนที่น้ำกามจะพุ่งเลอะเต็มหน้าท้อง น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด จากเสียงครางกลายเป็นเสียงสะอื้น

พี่ฟาร์รีบลูบหัวกอดปลอบประโลม ก้มจูบคราบน้ำตาที่เลอะแก้มทั้งสอง “น้องยีสต์เจ็บตรงไหน” 

คนน้องเอาแต่ส่ายหน้า ยังไม่หยุดสะอื้น “ยีสต์ไม่เจ็บ”

“แล้วยีสต์ร้องไห้ทำไมครับ” ใบหน้าชิดใกล้และน้ำเสียงละมุนของพี่ยิ่งทำให้น้องสะอื้นหนักกว่าเดิม

“ยีสต์เสียว พี่ฟาร์ทำยีสต์เสียว” ได้ยินอย่างนั้นพี่ถึงกับหลุดขำออกมา

“ทำไมถึงร่านได้น่ารักขนาดนี้ฮึ”