Chapter 3
ขอพี่สาวแต่งงาน
วันนั้นเป็นวันแข่งกีฬาของโรงเรียน ทางโรงเรียนอนุญาตให้ผู้ปกครองเข้ามาร่วมกิจกรรมด้วยได้ บ้านผมเลยมาให้กำลังใจผมทั้งบ้านเลยครับ แม่ก็มา แด๊ดก็มา ผมล่ะดีใจมากเลยครับ
“ขอเชิญนักกีฬาคนเก่งของเราที่จะลงแข่งวิ่งเข้าประจำที่ค่ะ”
เสียงคุณครูพละคนสวยประกาศเรียกแล้วเจ้านักกีฬาขาสั้นตัวน้อยแต่ละคนวิ่งดุ๊กดิ๊กมาเข้าประจำที่ เสียงคุณครูคนเดิมก็ประกาศขึ้นอีกครั้ง
“นักกีฬาทุกคนเข้าประจำที่ เตรียมพร้อม ระวัง”
พอเสียงว่าระวังดังขึ้น นักกีฬาตัวน้อยแต่ละคนก็เอาสองมือแตะพื้น ถอยขาข้างหนึ่งไปข้างหลังแล้วยกก้นขึ้นดูเป็นเจ้าก้อนกลมปุ๊กปิ๊กน่ารักไปหมด เหล่าบรรดาคุณพ่อคุณแม่ก็ส่งเสียงเชียร์ลูกของตนเองอยู่ข้างสนามดังลั่น
“ปี๊ดดดดดดดดดดด”
ทันทีที่เสียงนกหวีดดังขึ้นเจ้านักกีฬาตัวน้อยทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตาซอยเท้าวิ่งกัน ยิก ยิก กองเชียร์ก็แผดเสียงเชียร์ดังลั่น บรรดาเหล่าผู้ปกครองก็จะไปรอรับที่เส้นชัย คอยปรบมือ โบกมือและส่งเสียงเรียกลูกหลานของตัวเอง ส่วนตัวผมไม่ได้สนใจใครทั้งนั้นตั้งหน้าตั้งตาซอยเท้าเต็มกำลัง ตามองไปที่เส้นชัยที่มีทั้งแด๊ด แม่และพี่แป้งยืนปรบมือเชียร์รอรับอยู่ ผมซอยแบบไม่คิดชีวิต ถึงขาจะสั้นแต่ก็ขยันซอยนะครับ และแล้วผมก็วิ่งเข้าไปถึงเส้นชัยเป็นคนแรก ผมโผกระโดดเข้าไปกอดพี่แป้งอย่างเต็มแรง จนพี่แป้งที่ไม่ทันได้ตั้งตัวล้มลงไปนอนลงบนพื้นโดยมีร่างกลมปุ๊กลุกของผมล้มทับลงไปกอดอีกที ผมกอดพี่แป้งแน่นแล้วจุ๊บไปที่ปากพี่แป้งหนึ่งที ทำเหมือนไม่ได้ตั้งใจแต่ความจริงแล้วผมตั้งใจ อิอิ
“อ้าวน้องแป้งเจ็บไหมคะ ดูสิเจ้าอ้วนวิ่งไปทับพี่เขาเฉยเลย”
“เอ้าลุกขึ้นได้แล้ว ลุกขึ้นมานี่สิเจ้าตัวเล็กคนเก่งของแด๊ด”
แด๊ดดึงตัวผมขึ้นจากพี่แป้งมาอุ้มไว้ ส่วนคุณแม่ก็มาประคองพี่แป้งให้ลุกขึ้นแล้วช่วยปัดเศษฝุ่นดินออกจากตัวพี่แป้ง
“น้องเจย์เดนเก่งไหมครับ”
ผมหันไปถามคุณพ่อ
“เก่งมากครับ เจ้าตัวเล็กของแด๊ดเก่งที่สุดเลยครับ”พูดจบแด๊ดก็ฟัดไปที่แก้มย้วยของผมทั้งสองแก้ม จนแก้มผมนี่ยู่บุ๋มลงไปตามรูปหน้าของแด๊ดเลย
“ใช่น้องเจย์เดนของแม่เก่งที่สุดในโลกเลยค่ะ”
แม่ก็เข้ามารับผมไปอุ้มต่อแล้วฟัดที่สองแก้มของผม ผมปล่อยให้แม่ฟัดจนพอใจ ผมก็ขืนตัวออกเพื่อที่จะขอลงมายืนเอง แม่ปล่อยผมลงให้ยืนกับพื้น ผมรีบเดินจ้ำเข้าไปหาพี่แป้ง พี่แป้งย่อตัวนั่งลงแล้วยิ้มหวานให้ผม เอามือมาลูบหัวผม ส่วนผมนั้นก็เอามือไปลูบที่แก้มของพี่แป้ง
“พี่แป้งเจ็บหรือเปล่าครับ น้องเจย์เดนขอโทษที่เมื่อกี้น้องเจย์เดนโดดทับพี่แป้ง ก็น้องดีใจน้องเลยลืมตัวครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ พี่แป้งไม่เจ็บเลย”
พี่แป้งเอามือจับแก้มยุ้ยของผม ผมเอาสองมือไปประคองแก้มพี่แป้งแล้วยื่นปากเล็กๆของผมไปจุ๊บที่ปากพี่แป้ง
“เจย์เดนเอาอีกแล้ว ทำตัวแก่แดดอีกแล้วนะเราเนี่ย”
คุณแม่ตกใจร้องเสียงดัง
“ไม่เป็นไรค่ะ น้าเดือนน้องยังเด็กอยู่เลยค่ะ”
พี่แป้งยิ้มให้ผมอีกแล้ว ใจของเจย์เดนน้อยละลายหมดแล้วพี่แป้งรู้ไหมครับนี่
“พี่แป้งไม่เห็นชมน้องเจย์เดนเลย”
“อ้าวพี่แป้งยังไม่ได้ชมคนเก่งของพี่แป้งหรือครับ น้องเจย์เดนของพี่แป้งเก่งที่สุดในโลกเลยค่ะ”
“เย้...”ผมกระโดดโลดเต้นดีใจทำเอาแด๊ดกับแม่มองผมด้วยแววตาและสีหน้าที่หมั่นไส้เต็มที แด๊ดดี๊กับแม่ต้องเข้าใจสิ ว่าแด๊ดกับแม่ผมก็รัก แต่ตอนนี้ผมรักพี่แป้งมากกว่า
แล้วผมก็ถูกเรียกให้ไปรับรางวัลเหรียญทอง เพราะผมวิ่งเข้าเส้นช้ยคนแรก ผมรับเหรียญแล้ว ผมก็เอาเหรียญมายื่นให้พี่แป้ง
“น้องเจย์เดนเอามาให้พี่แป้งทำไมคะ”
“พี่แป้งแต่งงานกับน้องเจย์เดนนะครับ ผมเอาเหรียญทองมาให้ครับ”
พ่อกับแม่ผมมองหน้ากับเลิกลั่ก ส่วนพี่แป้งได้แต่ยิ้มแล้วก็หัวเราะใส่ผม
“นี่คุณ ไม่ทันไรเจ้าเจย์เดนลูกชายเราก็มาขอสาวแต่งงานแล้วดูสิ”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
พี่แป้งเอามือมาขยี้หัวผม แล้วจับที่ไหล่ทั้งสองข้างของผม“ยังแต่งไม่ได้หรอกครับน้องเจย์เดนยังเป็นเด็กอยู่เลย”
“แล้วเมื่อไหร่น้องเจย์เดนจะแต่งงานกับพี่แป้งได้ละครับ”
“ก็ต้องรอให้น้องเจย์เดนโตก่อนค่ะ”
“ต้องให้น้องเจย์เดนตัวสูงๆ แบบแด๊ดก่อนใช่ไหมครับถึงจะแต่งงานกับพี่แป้งได้”“ใช่แล้ว น้องเจย์เดนต้องกินผัก กินนมเยอะๆ และเล่นกีฬาด้วยนะคะ จะได้โตเร็วๆ”
“น้องเจย์เดนจะกินนมทุกวัน แล้วน้องเจย์เดนก็จะกินผักด้วย เอ่อ.. น้องเจย์เดนขอกินแต่แครอทได้ไหมครับ น้องเจย์เดนไม่ชอบกินผักเขียวมันไม่อาหย่อย”
“ไม่ได้ค่ะ น้องเจย์เดนต้องกินผักสีเขียวด้วยนะคะ ไม่อย่างนั้นน้องเจย์เดนจะตัวไม่โตนะ”
“ก็ได้ครับ น้องเจย์เดนจะพยายามกินผักสีเขียวๆ จะได้โตเร็วๆ จะได้แต่งงานกับพี่แป้ง”
“....”
“พี่แป้งสัญญากับน้องเจย์เดนก่อนสิครับว่าจะแต่งงานกับน้องเจย์เดน”“ให้น้องเจย์เดนโตก่อนแล้วเราค่อยมาคุยเรื่องนี้กันนะคะ ตอนนี้ต้องขยันเรียนหนังสือให้เก่งๆ ก่อนค่ะ”
“ครับน้องเจย์เดนจะตัวโตๆ แล้วเราแต่งงานกันนะครับ”
พูดจบผมก็ไปจุ๊บที่แก้มของพี่แป้งมัดจำไว้ก่อนแต่งงาน เป็นไงหล่ะ ผมเจ๋งปะ ขอสาวแต่งงานตั้งแต่เด็กเลย อิอิ
Chapter 4ปาร์ตี้กับพี่สาวข้างบ้าน ความทรงจำในวัยเด็กของผมอีกอย่างคือครอบครัวของผมกับพี่แป้งเราจะสนิทกันมาก อย่างที่เคยเล่าให้ฟังว่า ผมไปโรงเรียนพร้อมกับพี่แป้งและน้าปิ่นทุกวัน แถมผมยังฝากท้องมื้อเย็นไว้กับครอบครัวนี้บ่อยๆ แด๊ดกับแม่ผมก็จะพยายามตอบแทนน้าปิ่นบ้าง ด้วยการจัดปาร์ตี้เล็กๆ ในวันหยุด ซึ่งครอบครัวผมจะทำพวกสเต๊ก สปาเก็ตตี้ ของปิ้งย่าง ของทอดบ้าง ส่วนน้าปิ่นก็จะทำขนมไทยเอามาแจมกันอย่างวันนี้แม่ผมเตรียมสปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศของโปรดของผม ส่วนแด๊ดผมก็เตรียมสเต๊ก เรื่องการกริล เรื่องย่างต่างๆ ต้องยกให้แด๊ดผม ไม่ใช่แด๊ดทำเก่งหรอกนะ แต่เป็นเพราะแม่ผมไม่ชอบทำ แม่ชอบบอกว่าหัวเหม็นบ้างหล่ะ หรือไม่ก็เดี๋ยวฝ้าขึ้นหน้าบ้างหล่ะ แต่ผมกำลังคิดว่ามันเป็นข้ออ้างของแม่แน่แน่ แท้จริงแล้วแม่ผมขี้เกียจหรือเปล่า ฮ่า ฮ่าตอนนี้แม่กำลังจัดของที่โต๊ะหน้าบ้าน ส่วนแด๊ดก็ยืนกริลเนื้อหมูอยู่ที่หน้าเตาหน้ามันเยิ้มเลย นั่นไงน้าปิ่นกับพี่แป้งคนสวยของผมมาแล้ว เดินถือถาดขนมมาด้วย ผมตื่นเต้นจังเลย เอ.. วันนี้ผมจะได้กินขนมอะไรนะ ก็น้าปิ่นทำขนมอร่อยมากไง แล้วในแต่ละครั้งก็จะทำมาไม่เคยซ้ำกันเลย ครั้งก่อนทำขนมวุ
Chapter 5อาบน้ำให้น้องชายข้างบ้าน “ดี ดื้อดีนักก็ต้องโดนแบบนี้ จะแกล้งพี่แป้งอีกไหม” “น้องเจย์เดนไม่แกล้งพี่แป้งแล้ว” ผมทำตาปริบๆ ยังเจ็บจู๋น้อยอยู่เลย ผู้หญิงอะไรโหดชะมัด “ทีหลังถ้าแกล้งพี่อีก จะดึงให้ขาดเลย แล้วพี่จะไม่มาเล่นกับเจย์เดนด้วยแล้ว” พี่แป้งลุกหนีผม ผมวิ่งเข้าไปกอดพี่แป้งทั้งที่เนื้อตัวยังล่อนจ้อนเปียกปอนแบบนั้น “นี่เจย์เดนปล่อยพี่ก่อน” “พี่แป้งอย่าทิ้งน้อง น้องเจย์เดนไม่แกล้งพี่แป้งแย้วครับ” “งั้นก็ไปแต่งตัว” “พี่แป้งแต่งตัวให้หน่อย “ไม่เจย์เดนทำตัวไม่น่ารัก ต้องโดนลงโทษไปแต่งตัวเอง พี่จะนั่งรอตรงนี้” พี่แป้งเอาผ้าขนหนูมาห่อตัวผมแล้วดันตัวผมให้ไปแต่งตัวเอง ผมก็พยายามใส่เสื้อผ้าเอง ตอนแรกผมใส่เสื้อไม่ได้ พี่แป้งก็ไม่ใจอ่อนมาใส่ให้ผมจนพยายามใช้เวลาอยู่นานสองนานกว่าจะใส่ได้ พอแต่งตัวเสร็จผมก็เดินทำตาปริบๆ มาหาพี่แป้ง พี่แป้งจับผมหมุนซ้ายที ขวาที เพื่อตรวจสอบความเรียบร้อย แล้วก็มาหวีผมและทาแป้งให้ผม พี่แป้งจับแก้มยุ้ยของผมดึงยืดออกด้านข้างอย่าง
Chapter 6ตีเนียนพี่แป้งร้องเสียงหลงแล้วหันมาตีที่แขนผม พยายามแกะมือผมออก ผมก็ทำเป็นเอามือป่ายไปมาทำเป็นแบบไม่รู้ทิศไม่รู้ทางแต่ก็ให้เฉียดไปโดนหน้าอกนุ่มนุ่มของพี่แป้งบ้าง“ผมคิดถึงพี่แป้งจังเลยครับ พี่แป้งคิดถึงผมบ้างไหมครับ”พูดจบผมก็ยื่นหน้าไปหอมแก้มอีกข้างหนึ่งเพื่อให้สมดุลกัน“พอเลยเจย์เดน ไม่เอาอย่ามาทำแบบนี้สิ พวกเราโตกันแล้วนะ”“ไม่เห็นจะโตตรงไหนเลยผมก็ยังเป็นเด็กชายเจย์เดนของพี่แป้งที่พึ่งเรียนอยู่ ป.6 เอง ยังไม่ได้ขึ้นเป็นเด็กมัธยมเลย”“เด็กแก่แดดแก่ลมละสิ นี่เอามือออกไปห่างๆ เลย”ผมแกล้งทำหน้าเศร้าเบะปากบีบน้ำตา“หึ พี่แป้งไม่รักน้องเจย์เดนแล้วหรือครับ หรือพี่แป้งมีน้องชายคนใหม่ ฮือน้องเจย์เดนจะไปฟ้องน้าปิ่น”ผมเล่นใหญ่เล่นโตบีบน้ำตาไหลออกมาหยดนองอาบหน้า รางวัลออสก้า ตุ๊กตาทองต้องเข้าผมแล้วล่ะ และก็ดูเหมือนจะได้ผลพี่แป้งตกหลุมพรางที่ผมขุดไว้แล้ว พี่แป้งหันหน้ามาเ
Chapter 7น้ำแรกของผม “ทำไมของนายมันถึงได้ขนาดใหญ่ขึ้นมาแบบนี้ล่ะเจย์เดน มันนุ่มมือด้วย” พี่แป้งบีบนวดเค้นคลึงอย่างลืมตัวขยับมือลูบไล้ไปมาจนผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ มันบอกไม่ถูกเหมือนจะจั๊กกะจี้ แต่ก็ไม่ใช่ ผมจะหายใจไม่ทั่วท้องเสียแล้วสิ มันพูดไม่ถูกจริงๆในตอนนั้น และแล้ว “อุ๊ย.. เจย์เดนนายมันแข็งอ่ะและก็ใหญ่ขึ้นด้วย” พี่แป้งทำน้ำเสียงตื่นเต้นแต่ก็ยังกำไว้ไม่ปล่อย ผมเองก็ตกใจและอายนิดๆ ที่น้องชายผมมาแข็งตัวในมือพี่แป้ง และผมก็อยากให้พี่แป้งเล่นกับน้องชายผมต่อ ทำไงดีนะ ดราม่าเป็นเด็กน้อยอีกสักรอบอีกกว่า&
Chapter 8หน้าประถม นมมหาลัย วันนี้เป็นวันกีฬาสีของโรงเรียน พี่แป้งที่ตอนนี้เป็นเรียนอยู่ชั้นม.6 ได้เป็นนักกีฬาของสีลงแข่งวอลเล่ย์บอลด้วย ส่วนผมเจย์เดนคนหล่อ พ่อเกือบรวย แถมกรวยยังใหญ่มาก เรียนอยู่ม.4 ก็ไปนั่งเฝ้าเชียร์ข้างขอบสนามให้กำลังใจพี่สาวคนสนิท และการมาเชียร์ของผมก็เรียกเสียงกรี๊ดจากสาวๆ ที่ขอบสนามได้เป็นอย่างดี เพราะตอนนี้ผมเป็นหนุ่มฮ็อตประจำโรงเรียนที่เป็นเป้าสายตาทั้งสาวมอ.ต้นและมอ.ปลาย ผมก็โปรยยิ้มหว่านเสน่ห์ให้ทุกคน สลับการกับดูวอลเล่ย์บอล แต่ใครจะรู้ว่าผมดูวอลเล่ย์บอลไม่รู้เรื่องเลย เพราะผมนั่งมองแต่นมกับตูดพี่แป้งที่มันเด้งดึ๋งดั๋งตลอดเวลา และตอนที่พี่แป้งกระโดดตบบอล เซ็ตบอล บางทีผมก็ตาลายนะ ว่าเอ๊ะ.. ทำไมผมมองเห็นลูกบอลตั้งสามลูกนะ เด้งไปเด้งมา ฮ่า ฮ่า ฮ่าพวกคุณเคยได้ยินคำพูดเปรียบเปรยคำนี้ไหม ผมว่ามันเหมาะกับ
Chapter 9เร่าร้อนในจินตนาการผมใช้ริมฝีปากผมแตะไปที่ติ่งหูของพี่แป้งแล้วพ่นลมหายใจอุ่นเข้าพี่แป้งย่นคอเขินแก้มแดงหูแดงไปหมดแล้ว ผมฉวยโอกาสจุ๊บไปที่ลำคอขาวที่ตอนนี้ถูกเส้นเลือดนับร้อยฉีดพ่นมาทำให้ออกสีแดงระเรื่อ“หอมจัง ผมขอ..”พี่แป้งรีบดันตัวออกแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่รถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบท์ของผม ผมอมยิ้มใช้ลิ้นกระทุ้งไปที่แก้มเลียริมฝีปากของตนเองเดินตามคนสวยของผมไปพลางคิดในใจว่า ‘ยังไงพี่ก็หนีผมไม่พ้นหรอก’ ผมหยิบหมวกกันน็อคที่รถขึ้นมาสวมให้พี่แป้งพร้อมสบตา แต่พี่แป้งก็ไม่ยอมสบตาผมได้แต่ก้มหน้างุด“เดี๋ยวกลับไปอาบน้ำกันก่อน แล้วค่อยไปที่ร้านใช่ไหมครับ”พี่แป้งพยักหน้า ผมขึ้นคร่อมบิ๊กไบท์คนโปรดแล้วพี่แป้งก็กระโดดขึ้นตาม แล้วก็มากอดเอวของผม ซึ่งก็เป็นปกติที่คนซ้อนท้ายจะต้องกอดคนขับเป็นธรรมดาเพราะรถมันแรงไม่กอดคงได้ล่วงตุบเป็นแน่ แต่ที่ผิดปกติคือ ผมว่าวันนี้พี่แป้งกอดผมแน่นไปนะ ไม่แน่นอย่างเดียวแต่แนบแน่นด้วย ทำให้ผมรู้สึกถึงความนุ่มนิ่มที่กดถูอยู่ที่แผ่นหลังผม นี่พี่แป้งกำลังยั่วผม อ่อยผมหรือเปล่านี่ คิดแล้วผมก็ยิ้ม ดีเลยวันนี้หลุมเล็ก หลุมใหญ่ ผมจะไม่หลบแล้วนะ จะเก็บให้ครบทุกหลุมเลยพ
Chapter 10แอบดูบางจังหวะที่พี่แป้งเอียงตัวหรือเอี้ยวตัวมาทางประตูนะ ผมนี้ใจหายแว็บเพราะกลัวพี่แป้งจะรู้ว่าผมมาแอบดู แต่พี่แป้งก็ไม่ได้สนใจประตูฝั่งนี้ พอพี่แป้งเอียงข้างมาทางที่ผมยืนอยู่ทำให้ผมเห็นหน้าอกที่ขาวอวบอัด โอ้โหของจริงมันใหญ่มาก พี่แป้งนี่ซ่อนรูปจริงๆ นั่นนั่นเอาแล้วไงพี่แป้งลูบไล้เล่นกับหน้าอกตัวเอง ผมเองก็มองตามตาไม่กระพริบ ไม่เพียงแค่ลูบไล้เล่นนะ พี่แป้งยังเอามือดึงจุกตัวเองเล่นอีก ถึงแม้จะอยู่ไกล ผมก็เห็นได้ชัดเจนว่าจุกนั้นมันเป็นสีขาวอมชมพู ยิ่งพี่แป้งลูบเล่นดึงเล่นเจ้าจุกคู่นั้นก็แข็งขึ้นชูชันเด้งสู้มือมาก ตายตายจังหวะนี้ทำเอาผมแทบอยากจะพุ่งเข้าไปเอาปากครอบอม ดูดดึง กัดเล่นเจ้าปทุมถันนั้นเสียเองเลย มันเขี้ยวจริงๆ ไม่ไหวไม่ไหวแล้ว ยิ่งผมจ้องมองจุกที่แข็งตัวของพี่แป้ง เจ้าลูกชายผมก็ไม่น้อยหน้าแข็งตัวตามกันมาติดติดเลย ผมมองตามมือเรียวเล็กของพี่แป้งที่ลูบไล้เล่นกับหน้าอกของตนแล้วจินตนาการว่ามือนั้นเป็นมือของผมที่กำลังบีบนวดเค้น แล้วตอนที่พี่ดึงยอดปทุมถันของตนผมก็จินตนาการว่าเป็นปากของผมที่กำลังครอบลงไปใช้เรียวลิ้นเลียและดูดดึงหน้าอกนั้น เพียงคิดแค่ก็ทำให้ผมเสียวสั่นไปทั้
Chapter 11ที่ห้องน้ำสาธารณะเราสองคนเดินมาที่หน้าบ้าน ผมขึ้นไปคร่อมบิ๊กไบท์คันโปรดของผมแล้วพี่แป้งก็จับไหล่ผมแล้วปีนขึ้นคร่อมตาม ผมหันมาสวมหมวกกันน็อคให้เราสบตาก่อนที่ผมจะขับออกไป ผมก็ดึงมือพี่แป้งให้มากอดเอวผมแน่นๆ ซึ่งพี่แป้งก็ทำตาม พี่แป้งกอดผมแน่นกว่าที่ผมคิดไว้อีก ภาพเรือนร่างพี่แป้งที่กำลังอาบน้ำอยู่เมื่อครู่นี้เข้ามาในหัวผมอีกครั้ง นี่พี่แป้งจะไม่ให้ผมหยุดหื่นเลยหรือไง ไม่อยากไปแล้วร้านหมูกระทะ อยากพาเข้าโรงแรมมากกว่า อดทนไว้เจย์เดนพอไปถึงร้านหมูกระทะ วันนี้คนแน่นร้านมาก โน่นโต๊ะของทีมวอลเล่ย์บอลอยู่ด้านในสุดเลย มีพี่ๆมากันเกือบเต็มโต๊ะแล้ว ส่วนโซนอื่นๆ ก็คนหนาแน่นมาก อาจจะเพราะวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ที่มีดนตรีสดมาเล่นด้วยมั้ง คนเลยมาแน่นเต็มร้าน นั่นไงคนที่โต๊ะเห็นผมกับพี่แป้งแล้วต่างโบกมือทักทายกันใหญ่ พี่แป้งเดินนำหน้าไปโดยมีผมเดินตามหลังต้อยๆ วันนี้ผมขอเป็นช้างเท้าหลังสักวันนะ“สวัสดีครับพี่พี่”“โอ๊ย.. น้องเจย์เดนคนหล่อจะต้องมายกมือไหว้อะไรกันนักหนาเราก็พึ่งเจอกันเอง มาไหว้พวกพี่เดี๋ยวพี่ก็แก่เร็วหรอก”พี่สาวคนหนึ่งในชมรมพูดขึ้นแล้วต้อนให้ผมกับพี่แป้งเข้าไปนั่งตอนแรก
Chapter 27ลืมให้หมดเพื่อเตรียมเริ่มชีวิตใหม่ [END]สักพักพี่แป้งก็ใช้สองมือทำการปลุกลูกชายผมที่กึ่งหลับกึ่งตื่นให้ตื่นมามองโลก ซึ่งเจ้าลูกชายผมก็ใจง่ายโดยเล้าโลมด้วยมือนุ่มๆ ไม่นานก็ลืมตาแข็งตัวตื่นขึ้นชมโลกทันที พี่แป้งนั่งบนเตียงอยู่ตรงหว่างขาของผม สองมือน้อยสาวแท่งเอ็นที่ตั้งขึ้น สายตาหวานเชื่อมก็ส่งมาหาผม ผมมองภาพสีหน้าที่เซ็กซี่ขยี้ใจ กับมือน้อยสาวแท่งเอ็นของผม ทำให้ผมอดใจไม่ไหวเอื้อมมือไปจับขยำนมที่เด้งไปมาตรงหน้า ปลายนิ้วก็จงใจเขี่ยเล่นที่หัวนม ซึ่งตอนนี้ก็แข็งขันสู้กับนิ้วมือผมขึ้นมาทันทีแล้วพี่แป้งก็ทำในสิ่งที่ผมไม่คิดว่าพี่ปากจะทำ ผมเคยเห็นแต่ในหนังเอวีที่ผมแอบดูอยู่บ่อย พี่แป้งก้มตัวลงแล้วใช้มือจับสองเต้าของตัวเองประกบท่อนของผมไว้แล้วขยับตัวขึ้น แม่เจ้า.. ผมโคตรเสียวเลย“ดีไหมเจย์เดน”เสียงหวานทักถามผม“ดีครับพี่แป้ง ดีมากเลย”ผมเองก็ขยับเอวเด้งขึ้นลงให้ท่อนเอ็นของผมถูและเสียดสีกับหน้าอกอันนุ่มนิ่มของพี่แป้ง แล้วก็ครางออกมาในลำคอ พอพี่แป้งได้ยินเสียงครางผมเท่านั้นแหละ พี่แป้งก็เปลี่ยนท่ามาใช้ลิ้นเลียส่วนปลายของผมที่ตอนนี้มีน้ำเยิ้มปริ่ม พอปลายลิ้นอุ่นแตะที่ส่วนปลายของผม ผม
Chapter 26สั่งลาตอนนี้เวลาของผมก็ถูกนับถอยหลังลงเรื่อยๆ ผมเหลือเวลาเพียงสัปดาห์กว่าที่ได้อยู่ จะได้เห็นหน้าพี่แป้ง ผมแทบไม่ไปไหนเลย นี่ถ้าไม่เกรงใจน้าปิ่นแม่พี่แป้ง ผมคงขอนอนค้างกับพี่แป้งไปแล้ว วันนี้ผมไปเข้าไปหาพี่แป้งช้ากว่าปกติ เพราะผมมีนัดไปรับของที่สั่งทำไว้ ใช่แล้วครับผมไปสั่งทำของแทนใจสำหรับเราสองคน แล้วจะเอาไปให้พี่แป้ง ผมเดินเข้ามาในบ้านพี่แป้งก็เห็นพี่แป้งนั่งเล่นชมสวนดอกไม้เล็กๆ ข้างบ้าน ผมย่องเข้าไปสวมกอดจากทางด้านหลัง แล้วหอมแก้มพี่แป้งไปหนึ่งฟอด “อุ๊ย..เจย์เดน อย่ามาทำประเจิดประเจ้อแบบนี้สิ เดี๋ยวแม่กับน้าเดือนหรือแด๊ดเจย์เดนมาเห็นเข้านะ” “ทำไมต้องกลัวใครมาเห็นด้วยละ เขาก็รู้หมดแล้วว่าผมรักพี่แป้งแค่ไหน” ผมยังคงกอดพี่แป้งแล้วเอาคางเกยไว้ที่ไหล่พี่แป้ง ดวงตาเหม่อลอยไปข้าง ไม่อยากคิดถึงวันที่จะไม่ได้กอดร่างนุ่มนิ่มนี้เลย “พี่แป้ง พี่แป้งเรียนที่อเมริกากับผมไหม เดี๋ยวผมไปขอคุณย่าให้ เราไปอยู่ด้วยกันที่โน่นเลย ... เนอะเป็นความคิดที่ดี ทำไมผมถึงคิดไม่ได้นะ นะ นะ ไปเรียนกับผมนะ” “ไม่ได้หรอกเจย์เดน แล้วแ
Chapter 25แจ้งข่าวคนรัก“สวัสดีครับน้าปิ่น สวัสดีครับพี่แป้ง” ผมยกมือไหว้น้าปิ่นแล้ว แล้วส่งยิ้มหวานไปให้แฟนผม “มาได้เวลาพอดีเลย มาช่วยพี่หยอดหน้าตะโก้หน่อย” “ยายแป้งน้องมาถึงก็ใช้เลยนะ” “แหมแม่ก็ เจย์เดนกินเก่งจะตาย ก็ต้องมาช่วยกันทำสิคะ มาเร็วเจย์เดน” ผมเดินเข้าไปหาพี่แป้ง ช่วยพี่แป้งตักหน้ากะทิที่กวนไว้หยอดลงกระทงที่หยอดเผือกกวนไว้แล้ว ผมทำของผมไปเรื่อยๆ ไม่พูดไม่จา ผิดวิสัยของผมจนพี่แป้งเริ่มสงสัยว่าผมเป็นอะไร พี่แป้งเอามือมาแตะที่หน้าผากผม “เจย์เดนเป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า” “ผมรักพี่แป้งนะ” ผมพูดเสียงแผ่วเบาให้ได้ยินกันแค่สองคน พี่แป้งเอียงคอยิ้มหวาน พยักหน้าเล็กน้อย “ยังไงเนี่ย ไปแอบทำความผิดอะไรไว้หรือเปล่า ถึงมาอ้อนแบบนี้” “พี่แป้งสัญญากับผมได้ไหม ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พี่แป้งห้ามทิ้งผมนะ ห้ามมีคนอื่นด้วย” พี่แป้งมองหน้าผมด้วยความสงสัย แล้วก็วางมือกับขนมที่ตอนนี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว จูงมือผมมานั่งโซฟากลางบ้าน “ไหน เกิดอะไรขึ้น มีอะไรจะเล
Chapter 24เรื่องเศร้าของผม“อะไรนะ ลูกกับหนูแป้งเป็นแฟนกัน ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย” “ก็สักพักแล้วครับ แต่ผมก็รักพี่แป้งแบบที่ไม่ใช่พี่สาวกับน้องชายมาโดยตลอดนะครับ” พ่อกับแม่ผมมองหน้ากันเชิงหารือ แล้วก็เป็นพ่อที่พูดขึ้นมาว่า “พอลูกไปที่โน่น แด๊ดเชื่อว่าลูกจะคนใหม่ๆ ที่ทำให้ใจลูกสั่นได้ไม่แพ้น้องแป้งเลย” “ทำไมแด๊ดกับแม่ไม่เข้าใจผมล่ะครับ คือ ผมรักพี่แป้ง ผมอยากแต่งงานกับพี่แป้ง แล้วทำไมผมจะต้องไปเจอคนใหม่ที่อเมริกาด้วยล่ะ” ผมตะโกนออกมาด้วยความหงุดหงิด นี่ทุกคนมองเห็นความรักของผมเป็นอะไร นี่แค่จะไปอยู่ที่ใหม่แล้วผมจะมีใหม่ได้ง่ายขนาดนั้นหรือ มันไม่ง่ายขนาดนั้นนะ ผมรักของผมมาตั้งกี่ปี่ จะให้ผมมาลืมได้อย่างไร “เจย์เดนใจเย็นก่อนลูก พ่อกับแม่ไม่ได้มีเจตนาจะดูถูกความสัมพันธ์ของลูกกับหนูแป้งนะ ถ้าลูกสองคนรักกัน แม่เชื่อว่าหนูแป้งก็ต้องเข้าใจและเขาต้องยินดีที่จะเห็นลูกมีอนาคตที่ดี ลูกไม่อยากสร้างอนาคตที่ดีกับคนรักหรือ” แม่ผมเริ่มเอาน้ำเย็นเข้าลูบ แล้วมันก็ได้ผล เพราะผมคิดตาม ถึงผมจะเอาแต่ใจบ้างแต่สุดท้ายผมก็ต้องท
Chapter 23จุดเปลี่ยน“ผมจะขยับแล้วนะ” พี่แป้งพยักหน้า ผมขยับเร็วขึ้นและแรงขึ้นเสียงกระทบกันของร่างเราสองคนดังลั่นผมไม่สามารถจะทำเบาได้ ถึงแม้จะกลัวว่าน้าปิ่นจะตื่นมาได้ยินก็ตาม “น้องเจย์เดนขา...ขอแรงอีกนิดพี่แป้งเสร็จแล้ว” “ตอนนี้ไม่เป็นน้องแล้ว ตอนนี้เป็นผัว เมียจ๋าอยากได้อะไรบอกผัวอีกทีสิคะ” “ผัวขา เมียจะเสร็จ ขอแรงๆ หน่อย อ่าห์...” “เมียผมนี่น่ารักจริงๆ” แค่ได้ยินแค่นี้ผมก็หึกเหิม แทงไม่ยั้ง กลีบเนื้อที่ปลิ้นเข้าออกตามแรงส่งของผมมันโคตรสวยเลย ร่างบางสั่นสะท้าน เสียงครวญครางแห่งความสุขของเราสองคนสอดรับกับเสียงร่างกายที่กระทบกัน เป็นเสียงที่ไพเราะเพราะพริ้งมาก ไม่นานพี่แป้งก็แตกเสร็จนำไปก่อน แล้วผมก็รัวกดเน้นย้ำไปอีกพักก็เสร็จตามพี่แป้งไป แต่ในเมื่อถุงยางที่ผมเตรียมมันยังเหลืออีกตั้งสองชิ้น ผมก็ไม่ยอมให้เสียโอกาสนานๆ จะได้มีเอาพี่แป้งสักที ผมเลยจัดเสริมแบบไม่ต้องพักไปให้อีกสองยก จนพี่แป้งสั่นเทิ้มหมดแรง แล้วเราก็หลับไปด้วยกันยันเช้าเลยดีนะที่ตอนเช้าน้าปิ่นไปเดินออกกำลังกายตอนเช้า ผมเลยอาศัยช่วงเวลาน
Chapter 22แมวขโมยผมดีใจเป็นลิงโลดรีบจัดการทำความสะอาดเจ้าลูกชายของผมแล้วจัดให้เข้าที่เข้าทาง ผมย่องออกจากบ้านเบาๆ ผ่านห้องนอนพ่อกับแม่มีเสียงกำลังกิจกรรมเข้าจังหวะกัน ดีเลย พวกเขาจะได้ไม่สนใจผม ผมเดินลัดเลาะเข้ามาในเขตบ้านพี่แป้ง แล้วก็มายืนอยู่หน้าประตูบ้าน เอื้อมมือไปหยิบกุญแจในกระถางต้นไม้แล้วไขอย่างเบามือ นี่ผมกำลังจะเข้าไปทำเรื่องอย่างว่ากับลูกสาวเจ้าของบ้านในขณะที่คุณแม่ก็ยังอยู่ในบ้านนี่อะนะ จะกล้าเกินไปไหมเจย์เดน ผมจะโดนน้าปิ่นเข้าไม้หน้าสามมาตีหัวผมไหมนะ คงไม่โดนหรอก เพราะที่บ้านพี่แป้งไม่มีไม้หน้าสามผมสำรวจมาแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า แต่อาจจะโดนสากกระเบือหรือไม้ตีพริกมาแพ่นกบาลอันนี้มีความเป็นไปได้สูงหน่อย ผมค่อยๆ หมุนลูกบิดแล้วดันเข้าไปอย่างเบามือแล้วค่อยปิดประตู จากนั้นก็ค่อยๆ ย่องผ่านหน้าห้องนอนน้าปิ่นแล้วเดินขึ้นบันไดอย่างแผ่วเบาไปหยุดยืนที่หน้าห้องพี่แป้ง ก่อนที่จะบิดลูกบิดแล้วเบี่ยงตัวเข้าไป พอเข้าไปถึงผมก็แทบจะกระโจนเข้าใส่พี่แป้งราวกับหมาป่าที่เจอเหยื่อที่ถูกใจ ผมเข้าไปจูบพี่แป้งเราสองคนแลกจูบกันอย่างหวานฉ่ำเสียงน้ำลายดังเฉอะแฉะ สายตาเราทั้งคู่ประสานกัน ด้วยความ
Chapter 21ขอโทษผมมันอึด ทำพี่จนสลบ ผมเริ่มขยับอย่างเชื่องช้าแต่กดเน้นทุกเม็ด ทำให้พี่แป้งร้องเสียวไม่หยุด ผมส่งแรงกดเข้าดึงออกเร็วขึ้นจนเสียงเนื้อกระทบกันดังเหมือนคนรัวจังหวะกลอง บอกแล้วไงว่าผมซอยเก่ง และขยันซอยมาตั้งแต่เด็ก สายตาผมจับจ้องไปทั่วเรือนร่างของพี่แป้ง ภาพที่เห็นในแต่ละลีลาการขยับตัว สีหน้า แววตาพี่แป้ง มันสวยงามไปทุกอิริยาบถ ทำให้ผมหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว และสายตาผมก็มาหยุดมองกลีบเนื้อกุหลาบแสนสวยที่ตอนนี้เริ่มบวมช้ำปลิ้นเข้าออกตามการขยับของท่อนเนื้อของผม ดูสิผมกำลังหลอมรวมร่างเป็นหนึ่งเดียวกับพี่แป้งแล้ว ความฝันของผมที่รอมาทั้งชีวิตในวัยเด็กจนเข้าสู่วัยรุ่น โอ้ว..พี่แป้งของผม “เจย์เดน.. อะ อะ พี่จะไม่ไหวแล้ว” “ครับพี่แป้ง น้องรักพี่แป้งนะครับ” เหมือนคำว่า “รัก” ของผมจะไปกระตุ้นกำหนัดของพี่แป้ง พี่แป้งกำผ้าปูที่นอนแน่น แอ่นสะโพกรับแรงกระแทกจากผม เชิดหน้าขึ้นส่งเสียงหวานแล้วเสร็จนำหน้าผมไป “เสร็จแล้วหรือคะที่รัก น้องเจย์เดนยังไม่เสร็จเลย” ผมเปลี่ยนท่าจับพี่แป้งนอนตะแคงแล้วผมไปนอนซ้อนข้างหลัง
Chapter 20ไปต่อในห้องนอนนะผมอุ้มพี่แป้งในท่าเจ้าสาว พี่แป้งเอามือคล้องคอผม แล้วโน้มตัวขึ้นมาจูบผม“พี่แป้งอย่ายั่วน้องเจย์เดนสิครับ ยั่วแบบนี้ผมจะจับพี่ทำกลางบ้านได้นะครับ”“เจย์เดนนายเคยไปแอบทำกับใครมาหรือเปล่า ทำไมนายทำเป็นล่ะ”พี่แป้งส่งตาหวานถามผม ผมเปิดประตูห้องของพี่แป้งแล้ววางพี่แป้งลงบนเตียงที่ก่อนหน้านี้ผมเคยแอบชิมนม แอบล้วงพี่แป้งมาแล้ว“เคยสิครับ” พี่แป้งทำตาเขียวใส่ผม ทำหน้าเหมือนจะงอนผม“นายไปทำกับใครมา”“นี่พี่แป้งกำลังหึงผมอยู่หรือเปล่าครับ”“ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลย ตอบมาเดี๋ยวนี้” “ผมจะทำกับใครได้ละครับ ผมก็ทำกับพี่แป้งไง ทำทุกวัน ครางชื่อพี่แป้งทุกวันเลยครับ”“หมายความว่าไง” “ก็หมายความว่าผมเอาพี่ในจินตนาการผมทุกวันนะสิ ชักไปนึกถึงพี่ไปแค่นี่ผมก็แทบแตกแล้ว”“ทุกวันเลยหรือ”“ครับทุกวัน ผมเอาพี่ทุกวัน เอาพี่มานานแล้วด้วยครับ”พี่แป้งหน้าแดงขึ้นทันทีที่รู้ว่าผมใช้ร่างกายพี่แป้งมาจินตนาการในการช่วยตัวเองทุกวัน“ไอ้เด็กขี้หื่น”“ก็พี่ทำให้ผมหื่น พี่มาทำตัวน่ารักกับผมก่อนทำไมกัน ผมเห็นหน้าพี่ผมก็แทบอดใจไม่ไหวทุกครั้ง มันทรมานมากเลยนะ”“
Chapter 19น้องเจย์เดนเป็นของพี่แป้งแล้วนะครับ พี่แป้งเชิดหน้าเงยขึ้นพร้อมแอ่นอกรับสัมผัสจากผมอย่างเสียวซ่าน ผมฟัดส่วนบนของพี่แป้งจนหนำใจ ผมก็มาสนใจส่วนล่างต่อ ผมจับกางเกงพร้อมกับแพนตี้ตัวเล็กรูดลงพร้อมกันทีเดียว“ว้าย..”พี่แป้งร้องด้วยความตกใจ ผมจับเอวพี่แป้งยกขึ้นวางบนเคาน์เตอร์ทำครัวที่เป็นพื้นหินอ่อน ทันที่สะโพกขาวสัมผัสกับพื้นหินอ่อนที่เย็นยะเยือก พี่แป้งก็สะดุ้ง“อุ๊ย มันเย็น”“เดี๋ยวพี่ก็ร้อนเชื่อผมนะ”ผมจับขาทั้งข้างของพี่แป้งตั้งขึ้นเป็นรูปตัว M แล้วแบะขาทั้งสองข้างให้แยกออกกว้างขึ้น ทำให้กลีบกุหลาบสีชมพูที่เคยถูกซ่อนไว้ ตอนนี้มาอยู่ตรงหน้าผมแล้ว ผมเลียริมฝีปากของตัวเอง ก่อนที่จะก้มหน้าเข้าไปชิดไปดอมดมเจ้ากุหลาบใกล้ ลิ้นของผมเริ่มสำรวจดอกกุหลาบที่ละกลีบอย่างเชื่องช้าสลับกับรุกเร็ว ผมจงใจใช้ลิ้นเลียไปตรงปุ่มเสียวของพี่แป้ง เพียงแค่ความอุ่นชื้นจากผมแตะที่ปุ่มนั้นพี่แป้งก็ครางซี้ดเสียงหวานพร้อมแอ่นสะโพกขึ้นมา“อร๊ายยยย เจย์เดน พี่เสียว”ยิ่งได้ยินเสียงหวานครางชื่อผมและคำว่า “เสียว” ออกมาผมยิ่งได้ใจ บรรจงรัวลิ้นปาดไปมาที่จุดนั้น แล้วผมก็ห่อลิ้นส่งเข้าไปสัมผัสภายในพี่