พี่สาวข้างบ้านของเจย์เดน

พี่สาวข้างบ้านของเจย์เดน

last update최신 업데이트 : 2025-05-07
언어: Thai
goodnovel18goodnovel
평가가 충분하지 않습니다.
27챕터
115조회수
읽기
서재에 추가

공유:  

보고서
개요
목록
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.

ผมชื่อเจย์เดน รูปหล่อ พ่อรวย แถมกรวยผมใหญ่มาก ผมตกหลุมรักพี่แป้งพี่สาวข้างบ้านมาตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่กรวยผมอันแค่นี้เอง.. แอร์ในห้องเปิดเย็นฉ่ำก็เป็นตามที่คิดไว้ เจ้าของห้องจอมขี้เซายังคงนอนหลับสนิทสบายอารมณ์อยู่บนเตียง ผมเดินเข้าไปไปยืนที่ข้างเตียง เอื้อมมือจะไปเขย่าปลุกแต่ต้องชะงักมือไว้ก่อน เพราะตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้า พี่แป้งเล่นใส่กางเกงขาสั้นแบบสั้นเสมอจิมิกับเสื้อกล้ามตัวบางที่พอสังเกตดูก็จะเห็นสิ่งที่อยู่ภายในเสื้อผ้านั้น ใช่แล้วครับ พี่แป้งไม่ได้ใส่ชั้นในนอน เอาแล้วใจผมเต้นแรงขึ้นอีกแล้ว ภาพเรือนร่างที่ผมเคยเห็นครั้งที่ไปทำตัวเป็นโรคจิตแอบมองพี่แป้งอาบน้ำก็ผุดมาในหัว ผมเห็นมาหมดแล้วส่วนเว้าส่วนโค้งส่วนที่โหนกนูนแล้วถ้าผมได้สัมผัสมันล่ะจะเป็นอย่างไรนะ ตอนนี้ในหัวสมองผมมันกำลังตีกันตุบตับระหว่างนางฟ้าตัวขาวกับมารตัวดำ และก็ดูเหมือนว่าโชคจะเข้าข้างมารตัวดำเมื่อพี่แป้งขยับตัวเล็กน้อย เสื้อตัวบางเลิกขึ้นเผยให้เห็นเนินอกที่ขาวอวบ ผมไม่คิดอะไรแล้วตายเป็นตาย โกรธเป็นโกรธวันนี้

더 보기

1화

Chapter 1 เจย์เดนคนหล่อ พ่อเกือบรวย และกรวยใหญ่มาก

「お母さん、私、家が決めた縁談を受けるわ」

薄暗いリビングで、私の声はどこか乾いた響きを持っていた。

母は驚きのあまり目を見開いた。「あんた、前は嫌だって言ってたじゃない。どうして急にそんなこと決めたの?奈月、結婚は人生の大事な節目よ。縁談かどうかなんて関係ない、母さんはあんたの幸せだけを願ってるの。よく考えたほうがいいわ、感情で決めちゃだめよ」

母の言葉に、胸が締め付けられた。

「お母さん、考えたの。準備を進めて」

母は私の苦しみを察して黙り込んだが、すぐに優しい声で慰めてくれた。

「蓮君と長いこと付き合ってたのに、彼、結局は公にしようともしなかったし、家にも挨拶に来なかったじゃない。父さんと母さん、ずっと長続きしないだろうなって思ってたのよ」

母の言葉は私の心に鋭い棘を刺す。

傍から見ればこんなにも明白だったのに、私だけが分かっていなかった。

「相沢家の誠司君、あんたの父さんと私がしっかり選んだ相手だから、人柄も家柄も申し分ないわ。奈月には最高の人が必要よ」

深く息を吸い込んで答えた。「ありがとう、お母さん。お父さんとお母さんの目を信じるわ」

母はさらに続けた。「それじゃあ、二人で会う日を早めに決めようか?」

「いいえ、会わなくていいわ。直接、結婚式の準備をして」

電話を切ったそのとき、如月蓮(きさらぎれん)がいつの間にか背後に立っていた。手には小さなケーキを持っている。疑わしそうに尋ねてきた。

「結婚式って?誰が結婚する?」

それは私の結婚式。そう、私が結婚するの。

そう胸の中で呟いたものの、言葉には出さなかった。

私は冷静を装い、首を振る。「何でもない、友達の話よ」

その一言に、彼の表情が明らかに和らぐ。

胸がきゅっと締め付けられる。

さっき彼があんなに緊張していたのは、私に責められると思ったからだろうか。それとも、自分と椎名佳乃(しいなよしの)が結婚することを私が知ったと勘違いしたからだろうか。

「お前の好きなケーキ買ってきたんだ、今食べるか?」

昔、蓮は仕事帰りにいつも何か美味しいものを買ってきてくれていた。

好みでないものでも、彼が自分のために選んでくれたことが嬉しくて、幸せに感じていた。

でも今、このケーキを目の前にすると、胸の奥に冷たいものが広がるだけだ。

さっき、佳乃が今まで非公開だった投稿を一気に公開したのを見た。その中のいくつかを見ただけで、もう耐えられなかった。

このケーキは佳乃の好物だと知ったとき、どれだけ自分が滑稽だったかを思い知る。

ケーキだけじゃない。ナッツやスナックだって彼女の好物だ。

さらに悲しいのは、蓮が仕事帰りに買ってくる習慣自体が、彼女が会社に入った後から始まったものだということだ。

だから蓮、君が私に差し出していたそれ、本当に誰のためだった?私、それとも佳乃?

胸に苦味を感じながら口を開く。

「私、甘いもの嫌いなの。重たくて無理。もう買ってこなくていいわ」

彼は驚いたように目を丸くした。「どうしてだ?今までそんなこと言ったことなかったじゃないか」

長い付き合いの中で、私の好みすら分からないなんて、彼はどれだけ私を見ていなかったのだろう。

何度も同じことを繰り返して言うのも疲れる。最後には妥協してしまうものだ。

私はそれ以上何も言わず、「最近、好みが変わったの」とだけ返した。
펼치기
다음 화 보기
다운로드

최신 챕터

더보기

댓글

댓글 없음
27 챕터
Chapter 1 เจย์เดนคนหล่อ พ่อเกือบรวย และกรวยใหญ่มาก
Chapter 1เจย์เดนคนหล่อ พ่อเกือบรวย และกรวยใหญ่มากสวัสดีครับผมชื่อ “เจย์เดน” อายุสิบแปดปี รูปหล่อ พ่อเกือบจะรวย และกรวยผมก็ใหญ่มาก อันนี้ไม่ได้อวด ไม่ได้อวยนะครับ มีคนคอนเฟิร์มแล้วจริงๆ อ้อ..ลืมบอกไปอีกเรื่องคือผมเป็นคนที่ชอบและหมกมุ่นในเรื่องอย่างว่ามาก พวกคุณพร้อมที่จะไปติดตามรับฟังเรื่องของผมหรือยังครับ ใครรับไม่ได้กับการอวดอวยกรวยใหญ่ของผมกดออกได้นะครับ ไม่รักผมไม่ว่าแต่อย่าด่าผมนะครับ เพราะผมเป็นคนอ่อนไหวง่าย แตะปุ๊บติดปั๊บเอ๊ะ.. ยังไงนะ ฮ่า ฮ่า ก็อย่างที่คุณคิดนั่นแหละผมขออนุญาตย้อนเวลากลับไปเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ย้อนนานไปไหมนะ ไม่หรอกมั้ง เพราะผมอยากให้ทุกคนรู้จักผมทุกซอกทุกมุมจริงๆครอบครัวของผมเรามีกันอยู่สามคน พ่อแม่และผมซึ่งในตอนนั้นผมมีอายุน่าจะประมาณเพียงห้า-หกขวบ พ่อผมเป็นชาวอเมริกันที่มาทำงานและมาพบรักกับแม่ผมที่เมืองไทย ความกรวยใหญ่ของผมก็น่าจะมาจากพ่อผมนี่แหละครับ ตอนเด็กๆ ผมกับพ่อจะอาบน้ำด้วยกันประจำ เราสองคนล่อนจ้อนกันทั้งคู่ ครั้งแรกที่ผมเห็นกรวยของพ่อผม ผมตกใจมากทำไมมันใหญ่โตมโหฬารขนาดนี้ อันเท่าแขนผมในตอนนั้นเลย“แด๊ดดี๊ทำไมจู๋แด๊ดดี๊ใหญ่จัง แล้วทำไมของเจย์เดนอ
last update최신 업데이트 : 2025-05-06
더 보기
Chapter 2 เด็กฝรั่งขี้นก
Chapter 2เด็กฝรั่งขี้นกชีวิตวุ่นๆ ของเด็กชายเจย์เดนก็เริ่มขึ้น เมื่อผมไปโรงเรียนโดยเข้ากลางเทอมของชั้นอนุบาล ด้วยความที่ผมเป็นเด็กผู้ชายตัวเล็ก แก้มยุ้ย ผิวขาว และผมสีน้ำตาลอ่อน มันเลยทำให้ผมดูแปลกตาไปกว่าคนอื่น ใช่แล้วครับผมกลายเป็นเป้าสายตาของคนเกือบทั้งโรงเรียน ทั้งเพื่อนร่วมชั้นเรียน คุณครู รวมถึงพวกรุ่นพี่ที่จะชอบเข้ามาจับแก้มผม ดึงแก้มผมด้วยความเอ็นดู จนแก้มผมจะย้วยหมดแล้วนี่ แต่มันก็มีนะเพื่อนนักเรียนบางคนที่ชอบมาล้อผม มาแกล้งผม ผมละไม่ชอบเลย เนี่ยผมโดนอีกแล้ว “ว้าย เจ้าเด็กฝรั่งขี้นก เด็กฝรั่งขี้นก” “ฝรั่งขี้นกคืออะไรเหยอ” “ฝรั่งขี้นกก็คือเจย์เดนไง ฮ่าฮ่าฮ่า” ผมโดนเพื่อนๆ ล้อว่าเป็นฝรั่งขี้นก ซึ่งผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่มีคำว่าขี้นกมันต้องเหม็นแน่เลย พวกเขารังเกียจผมหรือ เขาหาว่าผมตัวเหม็นเหมือนขี้ใช่ไหม แค่คิดแค่นี้ หัวใจดวงน้อยของเจย์เดนก็รับไม่ไหวแล้ว น้ำตาแห่งความเสียใจร่วงหยดเผะเผะ “แง ... ฮือ ฮือ มาว่าเจย์เดนทำไม มาว่าเจย์เดนเป็นฝรั่งขี้นกทำไม ฮือ” “เจ้าตัวประหลาดหัวทองแบร่” เพื่อนกลุ่
last update최신 업데이트 : 2025-05-06
더 보기
Chapter 3 ขอพี่สาวแต่งงาน
Chapter 3ขอพี่สาวแต่งงาน วันนั้นเป็นวันแข่งกีฬาของโรงเรียน ทางโรงเรียนอนุญาตให้ผู้ปกครองเข้ามาร่วมกิจกรรมด้วยได้ บ้านผมเลยมาให้กำลังใจผมทั้งบ้านเลยครับ แม่ก็มา แด๊ดก็มา ผมล่ะดีใจมากเลยครับ “ขอเชิญนักกีฬาคนเก่งของเราที่จะลงแข่งวิ่งเข้าประจำที่ค่ะ” เสียงคุณครูพละคนสวยประกาศเรียกแล้วเจ้านักกีฬาขาสั้นตัวน้อยแต่ละคนวิ่งดุ๊กดิ๊กมาเข้าประจำที่ เสียงคุณครูคนเดิมก็ประกาศขึ้นอีกครั้ง “นักกีฬาทุกคนเข้าประจำที่ เตรียมพร้อม ระวัง” พอเสียงว่าระวังดังขึ้น นักกีฬาตัวน้อยแต่ละคนก็เอาสองมือแตะพื้น ถอยขาข้างหนึ่งไปข้างหลังแล้วยกก้นขึ้นดูเป็นเจ้าก้อนกลมปุ๊กปิ๊กน่ารักไปหมด เหล่าบรรดาคุณพ่อคุณแม่ก็ส่งเสียงเชียร์ลูกของตนเองอยู่ข้างสนามดังลั่น “ปี๊ดดดดดดดดดดด” ทันทีที่เสียงนกหวีดดังขึ้นเจ้านักกีฬาตัวน้อยทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตาซอยเท้าวิ่งกัน ยิก ยิก กองเชียร์ก็แผดเสียงเชียร์ดังลั่น บรรดาเหล่าผู้ปกครองก็จะไปรอรับที่เส้นชัย คอยปรบมือ โบกมือและส่งเสียงเรียกลูกหลานของตัวเอง ส่วนตัวผมไม่ได้สนใจใครทั้งนั้นตั้งหน้าตั้งตาซอยเท้าเต็มกำล
last update최신 업데이트 : 2025-05-06
더 보기
Chapter 4 ปาร์ตี้กับพี่สาวข้างบ้าน
Chapter 4ปาร์ตี้กับพี่สาวข้างบ้าน ความทรงจำในวัยเด็กของผมอีกอย่างคือครอบครัวของผมกับพี่แป้งเราจะสนิทกันมาก อย่างที่เคยเล่าให้ฟังว่า ผมไปโรงเรียนพร้อมกับพี่แป้งและน้าปิ่นทุกวัน แถมผมยังฝากท้องมื้อเย็นไว้กับครอบครัวนี้บ่อยๆ แด๊ดกับแม่ผมก็จะพยายามตอบแทนน้าปิ่นบ้าง ด้วยการจัดปาร์ตี้เล็กๆ ในวันหยุด ซึ่งครอบครัวผมจะทำพวกสเต๊ก สปาเก็ตตี้ ของปิ้งย่าง ของทอดบ้าง ส่วนน้าปิ่นก็จะทำขนมไทยเอามาแจมกันอย่างวันนี้แม่ผมเตรียมสปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศของโปรดของผม ส่วนแด๊ดผมก็เตรียมสเต๊ก เรื่องการกริล เรื่องย่างต่างๆ ต้องยกให้แด๊ดผม ไม่ใช่แด๊ดทำเก่งหรอกนะ แต่เป็นเพราะแม่ผมไม่ชอบทำ แม่ชอบบอกว่าหัวเหม็นบ้างหล่ะ หรือไม่ก็เดี๋ยวฝ้าขึ้นหน้าบ้างหล่ะ แต่ผมกำลังคิดว่ามันเป็นข้ออ้างของแม่แน่แน่ แท้จริงแล้วแม่ผมขี้เกียจหรือเปล่า ฮ่า ฮ่าตอนนี้แม่กำลังจัดของที่โต๊ะหน้าบ้าน ส่วนแด๊ดก็ยืนกริลเนื้อหมูอยู่ที่หน้าเตาหน้ามันเยิ้มเลย นั่นไงน้าปิ่นกับพี่แป้งคนสวยของผมมาแล้ว เดินถือถาดขนมมาด้วย ผมตื่นเต้นจังเลย เอ.. วันนี้ผมจะได้กินขนมอะไรนะ ก็น้าปิ่นทำขนมอร่อยมากไง แล้วในแต่ละครั้งก็จะทำมาไม่เคยซ้ำกันเลย ครั้งก่อนทำขนมวุ
last update최신 업데이트 : 2025-05-06
더 보기
Chapter 5 อาบน้ำให้น้องชายข้างบ้าน
Chapter 5อาบน้ำให้น้องชายข้างบ้าน “ดี ดื้อดีนักก็ต้องโดนแบบนี้ จะแกล้งพี่แป้งอีกไหม” “น้องเจย์เดนไม่แกล้งพี่แป้งแล้ว” ผมทำตาปริบๆ ยังเจ็บจู๋น้อยอยู่เลย ผู้หญิงอะไรโหดชะมัด “ทีหลังถ้าแกล้งพี่อีก จะดึงให้ขาดเลย แล้วพี่จะไม่มาเล่นกับเจย์เดนด้วยแล้ว” พี่แป้งลุกหนีผม ผมวิ่งเข้าไปกอดพี่แป้งทั้งที่เนื้อตัวยังล่อนจ้อนเปียกปอนแบบนั้น “นี่เจย์เดนปล่อยพี่ก่อน” “พี่แป้งอย่าทิ้งน้อง น้องเจย์เดนไม่แกล้งพี่แป้งแย้วครับ” “งั้นก็ไปแต่งตัว” “พี่แป้งแต่งตัวให้หน่อย “ไม่เจย์เดนทำตัวไม่น่ารัก ต้องโดนลงโทษไปแต่งตัวเอง พี่จะนั่งรอตรงนี้” พี่แป้งเอาผ้าขนหนูมาห่อตัวผมแล้วดันตัวผมให้ไปแต่งตัวเอง ผมก็พยายามใส่เสื้อผ้าเอง ตอนแรกผมใส่เสื้อไม่ได้ พี่แป้งก็ไม่ใจอ่อนมาใส่ให้ผมจนพยายามใช้เวลาอยู่นานสองนานกว่าจะใส่ได้ พอแต่งตัวเสร็จผมก็เดินทำตาปริบๆ มาหาพี่แป้ง พี่แป้งจับผมหมุนซ้ายที ขวาที เพื่อตรวจสอบความเรียบร้อย แล้วก็มาหวีผมและทาแป้งให้ผม พี่แป้งจับแก้มยุ้ยของผมดึงยืดออกด้านข้างอย่าง
last update최신 업데이트 : 2025-05-06
더 보기
Chapter 6 ตีเนียน
Chapter 6ตีเนียน           พี่แป้งร้องเสียงหลงแล้วหันมาตีที่แขนผม พยายามแกะมือผมออก ผมก็ทำเป็นเอามือป่ายไปมาทำเป็นแบบไม่รู้ทิศไม่รู้ทางแต่ก็ให้เฉียดไปโดนหน้าอกนุ่มนุ่มของพี่แป้งบ้าง“ผมคิดถึงพี่แป้งจังเลยครับ พี่แป้งคิดถึงผมบ้างไหมครับ”พูดจบผมก็ยื่นหน้าไปหอมแก้มอีกข้างหนึ่งเพื่อให้สมดุลกัน“พอเลยเจย์เดน ไม่เอาอย่ามาทำแบบนี้สิ พวกเราโตกันแล้วนะ”“ไม่เห็นจะโตตรงไหนเลยผมก็ยังเป็นเด็กชายเจย์เดนของพี่แป้งที่พึ่งเรียนอยู่ ป.6 เอง ยังไม่ได้ขึ้นเป็นเด็กมัธยมเลย”“เด็กแก่แดดแก่ลมละสิ นี่เอามือออกไปห่างๆ เลย”ผมแกล้งทำหน้าเศร้าเบะปากบีบน้ำตา“หึ พี่แป้งไม่รักน้องเจย์เดนแล้วหรือครับ หรือพี่แป้งมีน้องชายคนใหม่ ฮือน้องเจย์เดนจะไปฟ้องน้าปิ่น”ผมเล่นใหญ่เล่นโตบีบน้ำตาไหลออกมาหยดนองอาบหน้า รางวัลออสก้า ตุ๊กตาทองต้องเข้าผมแล้วล่ะ และก็ดูเหมือนจะได้ผลพี่แป้งตกหลุมพรางที่ผมขุดไว้แล้ว พี่แป้งหันหน้ามาเ
last update최신 업데이트 : 2025-05-07
더 보기
Chapter 7 น้ำแรกของผม
Chapter 7น้ำแรกของผม                       “ทำไมของนายมันถึงได้ขนาดใหญ่ขึ้นมาแบบนี้ล่ะเจย์เดน มันนุ่มมือด้วย”            พี่แป้งบีบนวดเค้นคลึงอย่างลืมตัวขยับมือลูบไล้ไปมาจนผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ มันบอกไม่ถูกเหมือนจะจั๊กกะจี้ แต่ก็ไม่ใช่  ผมจะหายใจไม่ทั่วท้องเสียแล้วสิ มันพูดไม่ถูกจริงๆในตอนนั้น และแล้ว            “อุ๊ย.. เจย์เดนนายมันแข็งอ่ะและก็ใหญ่ขึ้นด้วย”            พี่แป้งทำน้ำเสียงตื่นเต้นแต่ก็ยังกำไว้ไม่ปล่อย ผมเองก็ตกใจและอายนิดๆ ที่น้องชายผมมาแข็งตัวในมือพี่แป้ง และผมก็อยากให้พี่แป้งเล่นกับน้องชายผมต่อ ทำไงดีนะ ดราม่าเป็นเด็กน้อยอีกสักรอบอีกกว่า      &
last update최신 업데이트 : 2025-05-07
더 보기
Chapter 8 หน้าประถม นมมหาลัย
Chapter 8หน้าประถม นมมหาลัย             วันนี้เป็นวันกีฬาสีของโรงเรียน พี่แป้งที่ตอนนี้เป็นเรียนอยู่ชั้นม.6 ได้เป็นนักกีฬาของสีลงแข่งวอลเล่ย์บอลด้วย ส่วนผมเจย์เดนคนหล่อ พ่อเกือบรวย แถมกรวยยังใหญ่มาก เรียนอยู่ม.4 ก็ไปนั่งเฝ้าเชียร์ข้างขอบสนามให้กำลังใจพี่สาวคนสนิท และการมาเชียร์ของผมก็เรียกเสียงกรี๊ดจากสาวๆ ที่ขอบสนามได้เป็นอย่างดี เพราะตอนนี้ผมเป็นหนุ่มฮ็อตประจำโรงเรียนที่เป็นเป้าสายตาทั้งสาวมอ.ต้นและมอ.ปลาย ผมก็โปรยยิ้มหว่านเสน่ห์ให้ทุกคน สลับการกับดูวอลเล่ย์บอล            แต่ใครจะรู้ว่าผมดูวอลเล่ย์บอลไม่รู้เรื่องเลย เพราะผมนั่งมองแต่นมกับตูดพี่แป้งที่มันเด้งดึ๋งดั๋งตลอดเวลา และตอนที่พี่แป้งกระโดดตบบอล เซ็ตบอล บางทีผมก็ตาลายนะ ว่าเอ๊ะ.. ทำไมผมมองเห็นลูกบอลตั้งสามลูกนะ เด้งไปเด้งมา ฮ่า ฮ่า ฮ่าพวกคุณเคยได้ยินคำพูดเปรียบเปรยคำนี้ไหม ผมว่ามันเหมาะกับ
last update최신 업데이트 : 2025-05-07
더 보기
Chapter 9 เร่าร้อนในจินตนาการ
Chapter 9เร่าร้อนในจินตนาการผมใช้ริมฝีปากผมแตะไปที่ติ่งหูของพี่แป้งแล้วพ่นลมหายใจอุ่นเข้าพี่แป้งย่นคอเขินแก้มแดงหูแดงไปหมดแล้ว ผมฉวยโอกาสจุ๊บไปที่ลำคอขาวที่ตอนนี้ถูกเส้นเลือดนับร้อยฉีดพ่นมาทำให้ออกสีแดงระเรื่อ“หอมจัง ผมขอ..”พี่แป้งรีบดันตัวออกแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่รถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบท์ของผม ผมอมยิ้มใช้ลิ้นกระทุ้งไปที่แก้มเลียริมฝีปากของตนเองเดินตามคนสวยของผมไปพลางคิดในใจว่า ‘ยังไงพี่ก็หนีผมไม่พ้นหรอก’ ผมหยิบหมวกกันน็อคที่รถขึ้นมาสวมให้พี่แป้งพร้อมสบตา แต่พี่แป้งก็ไม่ยอมสบตาผมได้แต่ก้มหน้างุด“เดี๋ยวกลับไปอาบน้ำกันก่อน แล้วค่อยไปที่ร้านใช่ไหมครับ”พี่แป้งพยักหน้า ผมขึ้นคร่อมบิ๊กไบท์คนโปรดแล้วพี่แป้งก็กระโดดขึ้นตาม แล้วก็มากอดเอวของผม ซึ่งก็เป็นปกติที่คนซ้อนท้ายจะต้องกอดคนขับเป็นธรรมดาเพราะรถมันแรงไม่กอดคงได้ล่วงตุบเป็นแน่ แต่ที่ผิดปกติคือ ผมว่าวันนี้พี่แป้งกอดผมแน่นไปนะ ไม่แน่นอย่างเดียวแต่แนบแน่นด้วย ทำให้ผมรู้สึกถึงความนุ่มนิ่มที่กดถูอยู่ที่แผ่นหลังผม นี่พี่แป้งกำลังยั่วผม อ่อยผมหรือเปล่านี่ คิดแล้วผมก็ยิ้ม ดีเลยวันนี้หลุมเล็ก หลุมใหญ่ ผมจะไม่หลบแล้วนะ จะเก็บให้ครบทุกหลุมเลยพ
last update최신 업데이트 : 2025-05-07
더 보기
Chapter 10 แอบดู
Chapter 10แอบดูบางจังหวะที่พี่แป้งเอียงตัวหรือเอี้ยวตัวมาทางประตูนะ ผมนี้ใจหายแว็บเพราะกลัวพี่แป้งจะรู้ว่าผมมาแอบดู แต่พี่แป้งก็ไม่ได้สนใจประตูฝั่งนี้ พอพี่แป้งเอียงข้างมาทางที่ผมยืนอยู่ทำให้ผมเห็นหน้าอกที่ขาวอวบอัด โอ้โหของจริงมันใหญ่มาก พี่แป้งนี่ซ่อนรูปจริงๆ นั่นนั่นเอาแล้วไงพี่แป้งลูบไล้เล่นกับหน้าอกตัวเอง ผมเองก็มองตามตาไม่กระพริบ ไม่เพียงแค่ลูบไล้เล่นนะ พี่แป้งยังเอามือดึงจุกตัวเองเล่นอีก ถึงแม้จะอยู่ไกล ผมก็เห็นได้ชัดเจนว่าจุกนั้นมันเป็นสีขาวอมชมพู ยิ่งพี่แป้งลูบเล่นดึงเล่นเจ้าจุกคู่นั้นก็แข็งขึ้นชูชันเด้งสู้มือมาก ตายตายจังหวะนี้ทำเอาผมแทบอยากจะพุ่งเข้าไปเอาปากครอบอม ดูดดึง กัดเล่นเจ้าปทุมถันนั้นเสียเองเลย มันเขี้ยวจริงๆ ไม่ไหวไม่ไหวแล้ว ยิ่งผมจ้องมองจุกที่แข็งตัวของพี่แป้ง เจ้าลูกชายผมก็ไม่น้อยหน้าแข็งตัวตามกันมาติดติดเลย ผมมองตามมือเรียวเล็กของพี่แป้งที่ลูบไล้เล่นกับหน้าอกของตนแล้วจินตนาการว่ามือนั้นเป็นมือของผมที่กำลังบีบนวดเค้น แล้วตอนที่พี่ดึงยอดปทุมถันของตนผมก็จินตนาการว่าเป็นปากของผมที่กำลังครอบลงไปใช้เรียวลิ้นเลียและดูดดึงหน้าอกนั้น เพียงคิดแค่ก็ทำให้ผมเสียวสั่นไปทั้
last update최신 업데이트 : 2025-05-07
더 보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status