/ โรแมนติก / พ่ายกลซาตาน / ตอนที่ 7 ‘...เวลาปัจจุบัน...ณ ห้องประชุม ’

공유

ตอนที่ 7 ‘...เวลาปัจจุบัน...ณ ห้องประชุม ’

last update 최신 업데이트: 2025-12-04 12:19:07

‘...เวลาปัจจุบัน...ณ ห้องประชุม ’

               “ ผลั๊ก ” สิ้นเสียงของเขมิกา เสียงผลักประตูห้องประชุมก็ดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงก้าวเข้ามา ทุกคนในห้องประชุมมองไปตำแหน่งเดียวกันทันทีอย่างไม่ต้องนัดหมาย

               คริสต์ ขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อมองมาที่ห้องประชุมที่ทุกคนพร้อมใจหันมามองที่เขา แต่นั้นไม่ทำให้คริสต์เกิดการประหม่าแต่อย่างใด เขาทำเพียงมองไปยังกลุ่มคนเหล่านั้น และพบรอยยิ้มของคุณหญิงศศิธรและเขมิกา

               “นี่แหละค่ะ!...นักแสดงนำชายของเรา” สิ้นเสียงของเขมิกา ทุกสายตาย้ายมามองเธอทันที เพราะทุกคนในห้องแห่งนี้ยกเว้นเพียงผู้กำกับ ที่พึ่งรู้ว่า คริสต์ ทายาทของคุณหญิงศศิธร คือนักแสดงนำชายของ ‘พ่ายกลซาตาน’

               คริสต์ย้ายสายตาไปมองเขมิกา ด้วยใบหน้าที่ไม่มีใครสามารถเดาอารมณ์ของเขาได้ ใช่! ความรู้สึกเดียวที่คริสต์รู้สึกอยู่ตอนนี้คือ เซ็ง! ไม่ใช่เขาไม่รู้มาก่อน เขารู้เรื่องที่ตัวเองต้องเล่นละครเมื่ออาทิตย์ก่อน....

               “อะไรนะครับ!!!!คุณแม่...พี่เขม...ผมกำลังเข้าใจอะไรผิดเหรอเปล่า?” คริสต์ ที่นั่งทานมื้อเย็นที่บ้านคุณหญิงศศิธร ที่มีเพียงเขา คุณแม่ และเขมิกา

               “ไม่ผิดเลยสักนิด...คุณคริสต์เข้าใจถูกต้องแล้ว...คุณน้าและพี่กำลังจะให้คริสต์เล่นละครเพื่อกอบกู้ชื่อเสียงให้กับตัวคุณคริสต์เอง เพื่อเป็นที่ยอมรับของสังคม...และวิธีเดียวที่ดีที่สุดและได้ผลอย่างแน่นอน คุณคริสต์ต้องเป็นนักแสดงนำชายของบทประพันธ์ที่กำลังมีกระแสอยู่ตอนนี้ ‘พ่ายกลซาตาน’ ของ ‘สำนักพิมพ์ข้อเขียน’ ...ซึ่งเจ้าของสำนักพิมพ์คุณน้ารู้จักกัน”

               “เพื่ออะไร?” คริสต์หันไปถามเขมิกา

               “เมื่อสัปดาห์ก่อนวันประชุมคณะบริหาร คุณน้าเสนอในที่ประชุมที่ให้คุณคริสต์ขึ้นมาเป็นประธานบริหารต่อจากท่าน...” เขมิกาบอกข้อสรุปในที่ประชุมให้คริสต์ฟังอย่างละเอียด

               “อะไรนะครับ!...ทำไมผมไม่ทราบเรื่องนี้มาก่อน” คำถามนี้ คริสต์หันไปถามคุณหญิงศศิธร

               “...คริสต์ ลูกแม่...แม่อยากพักผ่อน...แม่อยากจะกลับโรม...แม่อยากจะไปอยู่ใกล้ๆคุณพ่อของคริสต์ นานมากแล้วที่แม่ให้พ่อต้องหลับอย่างสงบเพียงลำพัง...”

               “คุณแม่!...คุณแม่ก็สามารถไปพักผ่อน ไปหาคุณพ่อได้นะครับ ไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนี้”

               “คริสต์!...แม่อายุมากแล้ว...แม่ต้องการวางมือ พักผ่อนจริงๆ...และอีกอย่างคริสต์เป็นผู้ใหญ่พร้อมกับที่นี่แล้ว...ที่นี่ต้องการเลือดใหม่ คนรุ่นใหม่ และคริสต์เหมาะสมเป็นที่สุด ใคร จะคิด จะมอง คริสต์เป็นอย่างไรก่อนหน้านี้แม่ไม่เคยสนใจเพราะแม่รู้จักลูกแม่คนนี้ดี และตลอดสองปีที่ผ่านมาลูกก็แสดงให้แม่และพี่เขมเห็นแล้ว ว่าลูกแม่มากด้วยความสามารถเพียงใด มันถึงเวลาแล้วที่แม่จะประกาศให้โลกรู้ว่า คริสต์ มาร์ติน เชียร์เลอร์ ลูกชายแม่เพียงคนเดียว แท้จริงแล้วตัวตนเขาเป็นแบบไหน ไม่ใช่! อย่างที่ทุกคนเข้าใจอยู่ตอนนี้....” คุณหญิงศศิธรร่ายยาวอย่างใจเย็น

               “…แล้ววิธีอื่นมันไม่มีเหรอครับ?...”

               “แล้วคริสต์ คิดว่ามันจะเป็นวิธีไหน?” คุณหญิงศศิธรเลิกคิ้ว ตั้งคำถามบุตรชายกลับ....

               คริสต์ได้แต่เงียบ เพราะตัวเขาก็คิดไม่ออกเช่นกัน รอยยิ้มของคุณหญิงศศิธรปรากฎบนใบหน้าและหันไปสบตากับเขมิกาที่ยิ้มออกมาเช่นกัน เพราะท่าทางแบบนี้ของบุตรชายนั้นเป็นการยอมจำนน ต่อเหตุผลของเธอและเขมิกา

               “คุณกอหญ้า...พอจะให้โอกาสกับนักแสดงเลือดใหม่คนนี้ได้มั้ยคะ?” เสียงของเขมิกา เรียกคริสต์กลับสู่ปัจจุบัน และสายตาของคริสต์ก็หันไปตามเสียงนั้น เพื่อที่จะเห็นผู้ประพันธ์ ‘พ่ายกลซาตาน’ ที่ตัวเขาได้อ่านมาบ้างแล้ว ที่ยืนอยู่ด้านหลังของเขมิกา

               คริสต์คลายคิ้วที่ขมวดกัน พร้อมดวงตาที่เปิดกว้างขึ้น เมื่อร่างของเขมิกา ค่อยๆขยับออกจากการบดบังร่างเล็กผอมเพรียวนั้น

               “…!!!!เธอ!!!!…” เสียงประโยคแรกของคริสต์ที่ตั้งแต่เข้ามาในห้องประชุมแห่งนี้ เรียกสายตาของเขมิกาและคุณหญิงศศิธร และทุกคนหันไปทางคริสต์ รวมถึงทุกคนในห้องประชุม และแน่นอนรวมถึงกอหญ้าด้วย...

               กอหญ้าที่เห็นคริสต์ตั้งแต่แรก เธอทำเพียงยืนเงียบๆ แต่เมื่อประโยคที่สองของเขมิกา ดังขึ้น...กับคำถาม “คุณกอหญ้า...พอจะให้โอกาสกับนักแสดงเลือดใหม่คนนี้ได้มั้ยคะ?”  ซึ่งเธอมีคำตอบกับคำถามนี้แล้วอย่างไม่มีลังเล

               กอหญ้าหันไปไหว้คุณหญิงศศิธร เขมิกา และทุกคนในห้องประชุม และตามด้วยเสียงประกาศอย่างไม่มีความลังเล   

              “…ต้องขอโทษทุกคนที่ทำให้เสียเวลา...หญ้าในฐานะเจ้าของผลงาน  ‘พ่ายกลซาตาน’ ขอปฎิเสธนักแสดงนำชายคนนี้...เงื่อนไขเดียวถ้าทางช่องยังต้องการผลงานชิ้นนี้มาสร้างเป็นละคร ต้องเปลี่ยนนักแสดงนำชาย...เพียงเท่านั้น...หญ้าขอลากลับนะคะ...ต้องขอโทษทุกคนอีกครั้ง” สิ้นเสียงนั้นกอหญ้ายกมือไหว้ทุกคนอีกครั้งและขอตัวออกจากห้องประชุมไปทันที โดยเดินผ่านคริสต์ไปอย่างไม่หันไปมองเลยด้วยซ้ำ  “ผลั๊ก” เสียงประตูปิดลง เรียกสติของทุกคนในห้องประชุมที่พร้อมเพรียงกันเงียบ!!! อย่างไม่เข้าใจ

이 책을.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 14 คนบ้านี้คุณหลอกฉันเหรอ?

    “ค่อยยังชั่ว...คิดว่าตายทั้งๆที่ยังหายใจอยู่” คริสต์พูดพร้อมกับยิ้มออกมา “บ้าเหรอเปล่าคุณนะ!...ตบเข้ามาได้...ฉันก็เจ็บเป็นนะ” “ใครจะไปรู้ล่ะ!...แหย่เล่นแค่นี้ถึงกับช็อคไปเลย...”“แหย่เล่น?...คนบ้านี้คุณหลอกฉันเหรอ?...” คริสต์รีบลงจากเตียง เมื่อหญิงสาวกำลังจะดึงหมอนมาฟาดเขา คริสต์ยืนยิ้มให้กับหญิงสาวตรงหน้าที่ลุกขึ้นมานั่ง แต่ไม่ลืมที่จะดึงผ้าห่มกระชับกายมากขึ้น แต่ใครเล่าจะเข้าใจ ‘รอยยิ้ม’ แบบนั้นของคริสต์คงไม่มี นอกจากเจ้าตัว.... คริสต์เดินเข้าห้องน้ำไป... กอหญ้ามองตามจนคริสต์หายเข้าไปในห้องน้ำ สายตาก็เริ่มทำงานในภารกิจแรกทันที คือมองหาเสื้อผ้าของตนเอง ‘ว่างเปล่า’ “บ้าจริง!....ป่านนี้ยายกิ๊กคงเป็นห่วงแย่แล้ว” กอหญ้าพึมพำกับตัวเอง เมื่อเธอหาเสื้อผ้าของตัวเองไม่เจอ เธอขยับตัวอย่างระมัดระวังและรวบผ้าห่มที่คลุมกายกระชับมากขึ้นและจัดให้ขาของเธอสามารถเดินได้ กอหญ้าเห็นเครื่องมือสื่อสารของคริสต์วางไว้ เธอรีบคว้าขึ้นมาและกดเพื่อเปิดหน้าจอ...ล็อค!...มันล็อค...แน่นอนมันต้องล็อค!...เอาว๊ะ!!! “คุณ!...ก็อกๆๆๆ....ได้ยินฉันม

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 13 ‘รุ่งอรุณ...เช้าวันใหม่

    ทางด้านกิ๊ก ที่เอาแต่นั่งจ้องโทรศัพท์ของเพื่อนสาว หวังว่าจะมีการติดต่อกลับมา แต่นี้ก็ผ่านไปหลายชั่วโมงแล้ว ที่เธอเดินกระสับกระส่ายไปมาในห้อง คอนโดของเพื่อนสาวหลังจากที่เธอต้องเป็นฝ่ายไปขยับรถของเพื่อนออกจากผับที่เกิดเรื่องเพราะเจ้าหน้าที่ตำรวจก็กรูกันเข้ามา แต่จากที่เธอเฝ้ามองกลุ่มวัยรุ่นที่ถูกทางเจ้าหน้าคุมตัวไม่มีแม้แต่เงาเพื่อนสาว “หญ้า!....แกไปอยู่ไหน?....แกต้องไม่เป็นอะไร...แล้วฉันจะเอาหน้าไปเจอ... ‘เขาคนนั้น’...ได้ยังไง?...ช่วยติดต่อกลับมาสักทีเถอะ”‘รุ่งอรุณ...เช้าวันใหม่’ กอหญ้าที่ขยับตัวหลังจากได้พักผ่อนอย่างเต็มที่...คิ้วบางเริ่มขมวดเข้าหากันทีละน้อยเมื่อดวงตาบ่งบอกถึงเชื้อชาติเริ่มพบสิ่งแวดล้อมที่ไม่คุ้นตา ดวงตาเบิกกว้างขึ้น เมื่อสติเริ่มเข้าครอบครองสมอง เมื่อสมองเริ่มทำงาน มือบางเลิกผ้าห่มเล็กน้อย ดวงตาคมที่เบิกกว้างอยู่แล้วกว้างขึ้นอีก เมื่อกอหญ้าเริ่มรับรู้ว่าตัวเองเกือบเปลือยเปล่า เธอสวมเพียงบิกินี่ปกปิดสิ่งล้ำค่าของความเป็นหญิงของเธอเพียงชิ้นเดียว เนื่องจากกอหญ้าไม่ใช่คนขี้ตกใจอะไร แต่สำหรับเรื่องนี้มันเกินกว่าที่เธอจะไม่ตกใจไม่ได้....สา

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 12 ความช่วยเหลือที่เสียใจในภายหลัง

    “คริสต์!!!...” กัณฑ์ที่ผลักประตูเข้ามาพร้อมกับการ์ด “...แกต้องออกจากที่นี่...เดี๋ยวเจ้าหน้าที่กำลังเข้ามา...อ้าว!...เฮ้ย!!!...ใครว๊ะ?” กัณฑ์ที่จะเข้ามาพาเพื่อนออกจากที่นี่ ก็เจอกับหญิงสาวที่สวมเกาะอกสีดำกับกางเกงยีนต์สีเข้มเข้ารูป นอนไม่ได้สติอยู่บนโซฟาตัวยาว “ไม่รู้ว๊ะ!...น่าจะโดนลูกหลงจากเหตุการณ์ข้างนอก” “แกต้องรีบออกจากที่นี่นะ!...แล้วเอาไงกับผู้หญิงคนนี้” คริสต์หันไปมองใบหน้าหวานที่สลบไม่ได้สติ เธอคงตกใจมากจนหมดสติ “คงต้องเอาไปด้วย...ฟื้นแล้วค่อยว่ากัน” คริสต์ที่ตัดสินใจแล้วก็ขยับช้อนตัวอุ้มร่างบางเข้าสู่อ้อมแขน กัณฑ์พยักหน้าให้ลูกน้องเมื่อเพื่อนพร้อมแล้ว คริสต์อุ้มกอหญ้าที่ไม่ได้สติเดินไปยังทางออกหลังร้าน ที่รถของกัณฑ์จอดอยู่ กัณฑ์ขอกุญแจรถของคริสต์ที่จอดอยู่ด้านหน้าและส่งกุญแจคอนโดของตัวเองให้กับคริสต์ “คืนนี้แกไปพักที่คอนโดฉันก่อน ส่วนรถของแกเดี๋ยวฉันให้เด็กขยับไปจอดที่อื่น...ขอโทษด้วยว๊ะ!...” คริสต์ที่เข้ามานั่งเบาะหลังโดยมีกอหญ้าอยู่ในอ้อมแขน บอกกัณฑ์ว่าไม่เป็นไร “...พาคุณคริสต์ไปส่งที่คอนโดฉัน...” ป

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 11 การพบกันอีกครั้ง

    Grrrr Grrrr กอหญ้าสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเสียงเครื่องมือสื่อสารของนักศึกษาที่เธอช่วยไว้ดังขึ้นมา “…ขอเสียมารยาทนะคะ...” กอหญ้ากล่าวออกมาพร้อมกับหยิบเครื่องมือสื่อสารของเพื่อนนักศึกษาออกมา “คุณพ่อ...” กอหญ้ากรอกเสียงตามคำที่โชว์ตามหน้าจอ และเมื่อปลายสายขานรับ เธอแจ้งเรื่องราวให้ทราบโดยทันที... และผลสรุปออกมาก็คือ เพื่อนนักศึกษาคนนั้น มีอาการแพ้อาหารทะเล และจากการซักถามเธอคงไปทานบางอย่างที่ไม่รู้ว่ามีหอยแมลงภู่เป็นส่วนผสมอยู่ด้วย จึงทำให้อาการกำเริบอย่างที่เห็น และตั้งแต่วันนั้น กอหญ้า กับ กิ๊ก ก็เป็นเพื่อนที่สนิทและเป็นที่ปรึกษาของกันและกันมาโดยตลอด การสังสรรค์ เฮฮาของเหล่านักศึกษาที่ไม่ใช่มีเพียงกลุ่มของพวกเธอ เพราะคลับแห่งนี้ในคืนนี้เต็มไปด้วยกลุ่มวัยรุ่นมากมาย กอหญ้า และ กิ๊ก ก็สนุกไปกับเพื่อนๆที่ทั้งร้องและเต้นกันตามประสา “กิ๊ก...หญ้าไปห้องน้ำก่อนนะ” กอหญ้าหันไปกระซิบกับเพื่อนสาว “ฉันไปเป็นเพื่อน” “ไม่เป็นไร...ห้องน้ำไกล้แค่นี้เอง...ฝากกระเป๋าด้วย” กอหญ้าเดินออกไปจากกลุ่ม เพื่อไปยังห้องน้ำ “...ว้า

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 10 ‘สองสัปดาห์ต่อมา....’

    “ฮ่า ฮ่า ฮ่า....ฉันอยากเห็นนักเขียนคนนี้จริงๆ...ตั้งแต่รู้จักแกมา ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนที่ ‘กล้า หือ กล้า หา’ กับแกเลย” “ยายเด็กบ้านั้น...ปากจัดขนาดนั้น...ใครจะคิดว่าจะเป็นนักเขียน” “เด็กมากเลยเหรอว๊ะ...” กัณฑ์ถามกลับอย่างสงสัย “ไม่รู้ว๊ะ...ผ่านมาสองสัปดาห์แล้ว ฉันยังหาเด็กนั้นไม่เจอเลย...คุณแม่กับพี่เขม ถามความคืบหน้าแทบทุกวัน...” “แล้วที่สำนักพิมพ์ละว๊ะ?” “นี่ก็แปลกมาก!...ไม่มีใครสามารถให้คำตอบฉันได้เลยว๊ะ...เขาบอกแต่ว่าเธอไม่เข้า มีอะไรให้ฝากข้อความไว้ จนถึงตอนนี้ฉันยังไม่ได้รับข้อความตอบกลับเลย...ไม่รู้อะไรกันนักหนา” คริสต์พูดจบ พร้อมกับนำน้ำสีอำพันกรอกเข้าปากลงคออย่างคนที่กำลังเซ็งสุดๆ “เท่าที่ฟังแกมา...ฉันเห็นด้วยว๊ะ แปลกจริง ดูมันมีลับลมคมนัยมาก...แล้วแกจะทำยังไงต่อ?...ถ้าเรื่องนี้หลุดจากช่องของแกไป คุณป้ากับพี่เขมคง ส่งค้อนใส่แกวันละหลายๆอันแน่...” “…ทุกวันนี้ ฉันก็ได้รับจนแทบจะแบกไว้ไม่ไหวแล้ว...” คริสต์คำรามออกมา กัณฑ์ได้แต่ยิ้ม และนึกภาพออกทันที เพราะถ้าคุณหญิงศศิธร

  • พ่ายกลซาตาน   ตอนที่ 9 ผมเสียงดังใส่เธอ

    “โอเค!...ผมผิดเองครับ!...เพราะผมเสียงดังใส่เธอและเรียกลุงชัดให้มาลากเธอออกไปจากที่นี่...” สิ้นเสียงคำตอบของคริสต์ ดวงตาของคุณหญิงศศิธรและเขมิกาเปิดกว้างอย่างคาดไม่ถึง “เขม!...น้าอยากจะเป็นลม!!!” เสียงของคุณหญิงศศิธรดังขึ้นมา “คุณแม่ พี่เขม มันจำเป็นมากเหรอครับที่ต้องเป็นเรื่องนี้ เราเปลี่ยนไปหาบทประพันธ์เรื่องอื่นมาสร้างเป็นละครก็ได้นะครับ...บอกตามตรงนะครับ ผมไม่อยากร่วมงานกับคนที่ไร้ความเป็นมืออาชีพแบบนั้น” “คริสต์!!!....แม่ไม่เคยสอนให้คริสต์เป็นคนแบบนี้นะ...การเปลี่ยนเรื่องมันใช่! ว่าเป็นวิธีการแก้ปัญหา แต่เป็นการแก้ปัญหาแบบหนีปัญหา แม่ไม่เคยสอนให้คริสต์ทำแบบนี้ ไม่รู้ล่ะ!!! งานนี้คริสต์ต้องเป็นคนแก้ปัญหานี้ให้ได้เพราะเราเป็นคนก่อและสร้างมันขึ้นมา และอีกอย่างไม่ใช่เฉพาะช่องของเรานะที่ต้องการเรื่องนี้มาสร้างเป็นละคร แต่ที่เราได้และขยับได้มาไกลกว่าช่องอื่น เพราะแม่รู้จักเป็นการส่วนตัวกับคุณประจักษ์เจ้าของสำนักพิมพ์ข้อเขียน แม่จะเสียผู้ใหญ่ไม่ได้ และคุณประจักษ์บอกเพียงว่าทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของ เจ้าของผลงานทั้งนั้น...”

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status