บทนำ ต้องการคน (นอน) คุยด้วย (3) จบตอน

มะนาวได้ยินเสียงแจ้งเตือนที่โทรศัพท์ของตัวเอง จากนั้นเธอก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อคนตรงหน้าโอนให้เธอสามแสนบาท เกินกว่าที่ขอตั้งหนึ่งแสนบาท

“คุณ...โอนให้หนูทำไมเพิ่ม หนูขอแค่สองแสน”

“ไม่รู้สิ รู้แค่ว่าอยากให้ ช่วยอะไรหน่อยได้ไหม” เสียงของคินน์เริ่มยานเล็กน้อยเนื่องจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์

“ช่วยอะไรคะ”

“ช่วยทำให้ลืมคนรักเก่าหน่อยได้ไหม...ฉันอกหักมันโคตรเจ็บเลย” คินน์บอกด้วยใบหน้าที่เริ่มแดงก่ำเพราะเมื่อครู่เขาซัดเหล้าไปเยอะมากเพื่อที่จะได้ลืมความรู้สึกเจ็บปวดของตัวเอง จริงๆ เขาเคยคิดเห็นแก่ตัวเหมือนกันนะว่าไม่อยากปล่อยนรินดาไป แต่ยิ่งเห็นสีหน้าที่แสนเศร้าสร้อยของนรินดามันก็ยิ่งทำให้เขารู้ว่าเธอรักเคย์เดนมากแค่ไหน

“เอ่อ...”

“งั้นเปิดห้องเลย...” คินน์ถามคนตัวเล็กเพราะตอนนี้เขากำลังช้ำใจ อยากจะหาใครสักคนมาทำให้ลืมความรู้สึกที่กำลังเจ็บปวด คราแรกเขาคิดว่าตัวเองจะทำใจได้ แต่ยิ่งเห็นว่านรินดากับเคย์เดนรักกันดีเขาก็ยิ่งเจ็บ การแอบรักมาตลอดสี่ปีมันช่างทรมานเหลือเกิน

“ค่ะ...งั้นไปกันเลยค่ะ” มะนาวประคองร่างใหญ่คินน์เอาไว้ และเมื่อเห็นใบหน้าที่ดูเจ็บปวดของเขามันก็ยิ่งทำให้เธอสงสารอย่างบอกไม่ถูก ใครกันนะที่กล้ามาหักอกผู้ชายที่ดูแสนดีคนนี้ได้ลงคอ ถ้าเป็นเธอ เธอไม่มีทางปล่อยคนดีๆ ไปแน่

มะนาวพาคินน์มาที่ห้องวีไอพีที่เธอให้พนักงานเปิดให้ ถึงจะต้องได้รับการมองที่ดูหยามเหยียด แต่มะนาวหาได้สนใจไม่ เพราะเธอเข้ามาทำงานที่นี่ได้สองวัน แต่เมื่อสองวันก่อนเธอไม่ยอมไปต่อกับลูกค้าจนโดนผู้จัดการต่อว่า แต่สำหรับผู้ชายที่ชื่อคินน์ เธออยากไปกับเขาอย่างบอกไม่ถูก

ร่างหนาของคินน์ล้มตัวลงนอนกับที่นอนหนานุ่ม จากนั้นมะนาวก็มานั่งข้างเตียง ก่อนจะมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม เธอใช้มือน้อยๆ ของตัวเองจัดการถอดแว่นอันใหญ่ที่บดบังใบหน้าที่แสนหล่อเหลาของเขาจนพบว่าใบหน้าของคินน์ภายใต้แว่นหล่อมาก จนใจสาววัย 21 ปีอย่างเธอเต้นแรงเลยทีเดียว

“โคตรหล่อ ใครกล้าทิ้งได้ลงคอเนี่ย” มือบางของมะนาวลูบที่ใบหน้าคมคายของคินน์ จนชายหนุ่มปรือตาขึ้นมองคนตัวเล็กที่แบกเขาขึ้นมาทีนี้ ทำให้ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นมามองเธอด้วยความตกใจ

“เอ่อ...”

“คุณจะไปอาบน้ำก่อนไหมคะ” เสียงหวานของมะนาวร้องถาม

“เธอไปอาบก่อนเลย” คินน์มองมะนาวตาตื่นเพราะเขากำลังกังวลเนื่องจากไม่เคยอยู่ห้องกับผู้หญิงสองต่อสองแบบนี้มาก่อน แถมมะนาวเองก็ดูไม่ได้ตื่นเต้นอะไรกับการที่อยู่กับเขาสองคน

ตอนนี้คินน์คิดไปเองว่ามะนาวอาจจะเคยทำงานแบบนี้จนชินกับแขก แต่เขาที่ไม่เคยแม้แต่จะจูบกับใครก็รู้สึกไม่ค่อยชินสักเท่าไหร่

มะนาวหายไปอาบน้ำสักพักก่อนที่หญิงสาวจะเดินออกมาด้วยผ้ากระโจมอก ทำเอาคินน์มองด้วยอาการตกใจจนเหงื่อแตกพลั่กเมื่อเห็นว่าสาวร่างบางอยู่ในชุดล่อแหลม

“เฮ้ย!! ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย” คินน์เบือนหน้าไปทางอื่นเพราะไม่อยากเห็นภาพตรงหน้า

“ก็คุณซื้อหนูคืนนี้แล้ว หนูจะปรนนิบัติคุณไงคะ” มะนาวก็หน้าเหวอไม่แพ้กัน เมื่อเจอผู้ชายที่ทำเหมือนหวงเนื้อหวงตัวแบบเขาเป็นคนแรก

“ซื้อเพราะอยากหาเพื่อนคุยด้วย ไม่ต้องปรนนิบัติก็ได้” คินน์ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงกล้าโอนเงินให้ผู้หญิงแปลกหน้าคนนี้ เพราะสิ่งที่เขาต้องการคือหาเพื่อนคุยไม่ใช่มาทำเรื่องอื่น

“หะ...อยากคุยด้วย”

“อืม...”

“ก็ไหนคุณบอกจะให้มะนาวทำให้คุณลืมแฟนเก่ายังไงคะ แล้วคุยเฉยๆ มันจะลืมได้เหรอ” มะนาวถึงกับตกใจกับความคิดของผู้ชายคนนี้ เธอก็ว่าเธอสวยหุ่นดีสะท้านใจชายอยู่นะ แต่ทำไมผู้ชายหน้าหล่อคนนี้ถึงทำทีท่าไม่สนใจเธอสักนิดเดียว

“ก็แค่อยากได้เพื่อนมานั่งคุยปรับทุกข์เฉยๆ ไม่ได้จะทำเรื่องอย่างอื่น” คำตอบของคินน์มันบ่งบอกว่าเขาไม่ได้ต้องการเรื่องทางเพศอย่างที่มะนาวเข้าใจ แม้มันจะดีที่เธอไม่ต้องเสียพรหมจรรย์ในคืนนี้ แต่ใจกลับรู้สึกเสียดาย เพราะเขาหล่อมาก ยิ่งถอดแว่นด้วยแล้วก็ยิ่งหล่อกว่าเดิม จนเธอที่หวังว่าจะมีหนุ่มหล่อมาเปิดประสบการณ์ครั้งแรกเป็นอันต้องฝันสลาย

“เอ่อ...”

“ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยเถอะ จะได้มานั่งคุยกัน เดี๋ยวฉันขอไปอาบน้ำก่อน” คินน์เอ่ยไล่คนตัวเล็กให้เข้าไปเปลี่ยนชุดให้มันเรียบร้อยกว่านี้

“ค่ะ”

มะนาวรู้สึกแปลกใจหนักกว่าเดิมเพราะขนาดเธอใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดียวแต่กลับไม่สามารถยั่วอารมณ์ของผู้ชายหน้าหล่อคนนี้ได้

“อะไรของเขา เคยเป็นพระมาหรือเปล่า หรือเป็นเกย์ เอ๊ะ...หรือนกเขาไม่ขัน แต่งยั่วขนาดนี้แต่กลับเมินหน้าหนี” มะนาวถึงกับเกาหัวของตัวเองอย่างสงสัยเมื่อคินน์เดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำโดยไม่มีทีท่าจะสนใจเธอเลย แถมเขายังให้เงินเธอมาตั้งสามแสนเพื่อให้เธอมาคุยเขา

มะนาวรีบจัดการใส่ชุดเดิมกลับคืนอีกครั้งเพื่อนั่งรอคนตัวโตที่เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ และเมื่อเดินออกมาด้วยสภาพท่อนบนเปล่าเปลือยทำเอาหญิงสาวถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ ก็ร่างกายของเขามันอุดมไปด้วยมัดกล้าม ทำเอาสาวสวยวัยใสที่กำลังมีอารมณ์พลุ่งพล่าน เธออาจจะไม่เคยเรื่องอย่างว่าก็จริง แต่ไม่ใช่ว่าไม่อยากลอง แต่ประเด็นคนตรงหน้าไม่อยากลองกับเธอเนี่ยแหละ

“ทำไมไม่ใส่เสื้อคะ” มะนาวถามพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอ

“เมื่อกี้เสื้อมันเปียกน้ำ ฉันเลยเอาไปผึ่งไว้ก่อน ตอนกลับบ้านน่าจะแห้งพอดี” คินน์บอกอย่างหงุดหงิดใจเล็กน้อย แต่เมื่อหันไปมองก็พบว่ามะนาวกำลังเงยหน้ามองเขาด้วยดวงตาใสแป๋ว

“แล้วคุณอยากจะให้หนูชวนคุณคุยเรื่องอะไรดีคะ” มะนาวเอ่ยถามเพราะเธอเองก็สงสัยเหมือนกันว่าแค่คุยมันจะทำให้ลืมความเจ็บปวดในใจได้จริงๆ เหรอ

“มีเรื่องอะไรจะเล่าให้ฉันฟังไหม เอ่อ...หมายถึงเรื่องอะไรก็ได้ บางทีการที่ฉันได้รับฟังปัญหาของคนอื่นบ้าง มันอาจจะทำให้ฉันรู้สึกว่าเรื่องของมันดูเล็กน้อยบ้าง”

“แล้วถ้าเป็นเรื่องใต้สะดือพอไหวไหมคะ”