53: สาโทเป็นเหตุสังเกตได้ [1]

หวังอี้หลินอุ้มภรรยาที่เมาหลับไปมาวางบนเตียง จัดท่าทางให้นางนอนสบายที่สุด จากนั้นเขาจึงได้เดินหายเข้าไปที่หลังฉากกั้น เพื่อตักน้ำใส่ถังเล็กพร้อมผ้าหนึ่งผืนหนึ่ง เพื่อมาเช็ดตัวให้ภรรยาก่อนจะได้สบายตัวเวลานอน

แต่เมื่อเขาเดินออกมาจากฉากกั้น ชายหนุ่มถึงกับแทบหยุดหายใจ เหตุใดภรรยาเขาช่างยั่วยวนนัก ภาพที่เขาเห็นคือร่างบางของภรรยานอนตะแคงเท้าแขนมองมาที่เขา ด้วยสายตาหวานหยาดเยิ้ม เสื้อผ้าหลุดลุ่ยด้านบนเหลือเพียงเอี๊ยมตัวเล็กสีเหลืองอ่อน เปิดเผยเนินอกอวบอิ่ม มืออีกข้างนางวางไว้บนต้นขาที่กระโปรงร่นขึ้น เปิดเผยจนเกือบจะเห็นเนินเนื้อสาว

หวังอี้หลินเริ่มลำคอแห้งผาก จนต้องกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคออย่างยากลำบาก มือที่ถือถังน้ำเริ่มสั่นแทบจะทำร่วงหลุดมือ

“ท่านพี่ข้าร้อนจังเลยเจ้าค่ะ” หยุนชิงกัดปากขยิบตาให้สามี พร้อมกับกระดิกนิ้วเรียกให้ชายหนุ่มเดินเข้ามาหา

“พี่ว่าเจ้าเช็ดตัวก่อนดีหรือไม่ จะได้สบายตัว” เขาได้แต่บอกตัวเองว่าให้อดทนไว้ อดทนไว้ นางเมาไม่มีสติเขาไม่อยากฉวยโอกาสตอนนางเมา

“ท่านช่วยเช็ดตัวให้ข้าได้หรือไม่เจ้าคะ”

“ได้สิ เจ้าลุกขึ้นมานั่งดี ๆ พี่จะเช็ดตัวให้” ชายหนุ่มวางถังน้ำไว้บนหัวเตียง แล้ว