Share

บทที่ 4

Author: ฟักบิ๊กเบิ๊ม
เมื่อได้ยินเสียงตวาดนั้น

หัวหน้าเลี่ยวก็สะดุ้งโหยงไปทั้งตัว

แล้วรีบหันขวับกลับไปมอง

เมื่อเห็นผู้จัดการซ่งและหลี่โม่อวี่กำลังวิ่งเหยาะ ๆ ลงมาจากชั้นบน

ใบหน้าของเธอก็พลันเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มประจบประแจง

แล้วพูดว่า “โอ๊ย ผู้จัดการซ่ง ลงมาทำอะไรข้างล่างเหรอคะ?

หรือว่าคุณหลินโม่ใกล้จะมาถึงแล้วเหรอคะ?

ถ้าอย่างนั้นผู้จัดการซ่งวางใจได้เลยค่ะ เดี๋ยวฉันจะไล่ไอ้เด็กเกะกะนี่ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!”

พูดจบ

หัวหน้าเลี่ยวก็หันไปมองหลินโม่ทันที

แล้วพูดเสียงดังว่า

“ได้ยินไหม! แขกวีไอพีของเราใกล้จะมาถึงแล้ว!

ตอนนี้นายจะไสหัวออกไปเอง หรือจะให้ฉันเรียกยามมาโยนแกออกไป?!”

ในชั่วพริบตาที่สิ้นเสียงประโยคนั้น

ผู้จัดการซ่งที่อยู่ตรงนั้นก็โกรธถึงที่สุด!

เมื่อได้ยินดังนั้น เขาก็ตะคอกกลับไปทันที

“บังอาจ! เธอกำลังพูดกับใครอยู่!”

หลังจากตวาดลั่น ผู้จัดการซ่งก็รีบเดินผ่านหัวหน้าเลี่ยวไป

แล้วมายืนอยู่ตรงหน้าหลินโม่

ท่ามกลางสายตาที่ตกตะลึงและตกใจสุดขีดของหัวหน้าเลี่ยวและพนักงานขายคนอื่น ๆ ที่ตอนแรกตั้งใจจะยืนดูเรื่องสนุก

เขาก็พลันโค้งคำนับเก้าสิบองศา!

พร้อมกับกล่าวออกมาเสียงดังว่า

“คุณหลินครับ! ต้องขออภัยอย่างสูง พวกเรามาช้าไปครับ!

ผมซ่งซูหมิง ผู้จัดการฝ่ายขายของโครงการวิลล่าตงเจียวหมายเลขหนึ่งคุณเรียกผมว่าเสี่ยวซ่งก็ได้ครับ

เมื่อครู่ลูกน้องของผมโง่เขลาไปล่วงเกินคุณเข้า หวังว่าคุณจะโปรดอภัยด้วยครับ!”

โครม!!

ราวกับหินก้อนเดียวที่ก่อให้เกิดคลื่นนับพันระลอก!!

ในชั่วพริบตาที่สิ้นเสียงของผู้จัดการซ่ง

ทุกคนก็ตกอยู่ในอาการนิ่งอึ้งไปตาม ๆ กัน!!

ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้านี่...

คือคุณหลินโม่ผู้ลึกลับที่ซื้อวิลล่าหมายเลขหนึ่งของโครงการตงเจียวไปจริง ๆ เหรอเนี่ย?!

นี่... ล้อเล่นกันใช่ไหม!

เมื่อมองดูเสื้อผ้าบนตัวของหลินโม่

สีหน้าของทุกคนก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นพิลึกพิลั่นขึ้นมา!

ก็แน่ล่ะ

ทั้งที่เป็นมหาเศรษฐีระดับเทพที่สามารถทุ่มเงินสามพันล้าน

ซื้อวิลล่าหมายเลขหนึ่งที่แพงที่สุดไปได้!

แต่ว่า!!

การแต่งตัวกลับดูเรียบง่าย ...สมถะถึงขนาดนี้

นี่มัน...

ช่างเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อเกินไปหน่อยแล้ว!

ส่วนพนักงานขายหญิงที่ต้อนรับหลินโม่ในตอนแรก

ตอนนี้ถึงกับตาค้างไปโดยสิ้นเชิง!

เธอคาดไม่ถึงเลยว่า แขกที่เธอต้อนรับไปส่ง ๆ

จะเป็นคุณหลินโม่ผู้ลึกลับในตำนานคนนั้น!!

ทุกอย่างนี่มันเหนือจริงเกินไปแล้ว!

ส่วนทางด้านหัวหน้าเลี่ยว

ตอนนี้ร่างกายของเธอกำลังสั่นเทาไม่หยุดด้วยความหวาดกลัว!

พร้อมกันนั้นก็พูดออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“ผู้...ผู้จัดการซ่ง คะ...คุณ...คุณกำลังล้อฉันเล่นอยู่ใช่ไหมคะ?”

ทันทีที่สิ้นเสียง

ผู้จัดการซ่งก็หันกลับไปมองหัวหน้าเลี่ยวด้วยสายตาเย็นเยียบ

แล้วพูดว่า “ก่อนหน้านี้ฉันเคยบอกพวกเธอแล้ว ว่าอย่าดูถูกลูกค้าที่เดินเข้ามาแม้แต่คนเดียว

แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ หัวหน้าเลี่ยว เธอคงจะเห็นคำพูดของฉันเป็นแค่ลมพัดผ่านหูสินะ!

เอาล่ะ เธอกลับไปที่ฝ่ายบุคคลแล้วทำเรื่องลาออกซะ!

ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป เธอไม่ใช่พนักงานของบริษัทเราอีกแล้ว ไสหัวไปซะ!”

ผู้จัดการซ่งโบกมือ บนใบหน้าเต็มไปด้วยความรำคาญใจ

และเมื่อสิ้นคำพูดนั้น

หัวหน้าเลี่ยวก็ถึงกับสติแตกในทันที

เธอทรุดตัวลงคุกเข่ากับพื้น แล้วร้องเสียงดังว่า

“ผู้จัดการคะ! ผู้จัดการซ่ง ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดไปแล้วจริง ๆ ค่ะ!

ได้โปรดให้โอกาสฉันอีกสักครั้งเถอะค่ะ! ฉันไม่กล้าอีกแล้ว!”

เมื่อได้ยินดังนั้น ผู้จัดการซ่งกลับไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ

เขาเพียงแค่หันไปยิ้มให้หลินโม่แล้วพูดว่า

“คุณหลิน เชิญด้านในดีกว่าไหมครับ?”

“อืม”

พยักหน้า

หลินโม่จึงก้าวเท้าเดินเข้าไปด้านใน

ผู้จัดการซ่งก็เดินตามไปติด ๆ

เมื่อมองดูทั้งสองคนที่ค่อย ๆ เดินห่างออกไป

ในใจของหัวหน้าเลี่ยวก็ค่อย ๆ สิ้นหวังลง

ส่วนหลี่โม่อวี่ที่ยืนอยู่ตรงนั้น

ก็ได้แต่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า

“น่าสมเพชจริง ๆ คนที่คุณไปล่วงเกิน ไม่ใช่ผู้จัดการซ่งนะ แต่เป็นคุณหลินโม่!

จนป่านนี้ยังไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองไปล่วงเกินใครเข้าให้ จุ ๆ”

เธอส่ายหัวไปมา

แล้วรีบวิ่งตามทั้งสองคนไป

ภายในห้องผู้จัดการ

หลี่โม่อวี่ชงชาให้ทั้งสองคน

จากนั้นก็ออกจากห้องไป

เพื่อไปนำโฉนดที่ดินและกุญแจบ้านของหลินโม่มา

ส่วนผู้จัดการซ่งนั้น ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย

เขาก็แอบประหลาดใจอยู่เงียบ ๆ

พูดตามตรง ตอนแรกเขาคาดเดาว่า

คุณหลินโม่น่าจะเป็นชายวัยกลางคนอายุราวสามสิบสี่สิบปี

แต่พอได้เจอตัวจริงในตอนนี้

กลับพบว่าคุณหลินโม่ยังหนุ่มแน่นถึงขนาดนี้!!

ยิ่งไปกว่านั้น เสื้อผ้าที่เขาสวมใส่

ก็ยังดูสมถะถึงขนาดนี้!

เรื่องนี้ทำให้ผู้จัดการซ่งอดตกใจไม่ได้

พร้อมกันนั้น ก็คาดเดาถึงตัวตนของหลินโม่ไปต่าง ๆ นานา!

“หรือว่าจะเป็นคุณชายจากตระกูลใหญ่ที่ไม่เปิดเผยตัวตน?”

หลังจากคาดเดาไปครู่หนึ่ง

ผู้จัดการซ่งก็ยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า

“คุณหลิน ช่างเป็นคนหนุ่มที่มีความสามารถจริง ๆ นะครับ จะบอกคุณหลินโม่ตามตรงเลยก็ได้

วิลล่าที่แพงที่สุดสามพันล้านหลังนี้ของโครงการเรา ปล่อยมาหลายปีแล้วก็ยังไม่มีใครยอมซื้อ

เหตุผลก็เพราะว่าราคามันแพงเกินไปจริง ๆ ด้วยเหตุนี้ มันจึงกลายเป็นเรื่องที่ค้างคาใจท่านประธานของเรามาตลอด

มาตอนนี้ คุณหลินโม่ได้ซื้อวิลล่าหลังนี้ไป ก็ถือว่าได้ช่วยปลดเปลื้องเรื่องที่ค้างคาใจของท่านประธานของเราแล้ว

ท่านประธานบอกว่า รอให้เขากลับมาจากนอกเมืองเมื่อไหร่ จะต้องมาเยี่ยมคารวะคุณด้วยตัวเองอย่างแน่นอนครับ”

และเมื่อได้ฟังคำพูดนั้น

หลินโม่ก็อดตกใจไม่ได้

เขาคาดไม่ถึงเลยจริง ๆ

ว่าวิลล่าตงเจียวหมายเลขหนึ่งที่เขาซื้อ

มาจากในแอปเงินอุดหนุนห้าล้านล้าน จะเป็นวิลล่าที่แพงที่สุดถึงสามพันล้าน!!

ครั้งนี้ เรียกได้ว่าเขามีกำไรมหาศาลเลยนี่!

จากนั้น หลินโม่ก็ยิ้มออกมาอย่างสบาย ๆ

เขาโบกมือแล้วพูดว่า

“ไม่ต้องลำบากขนาดนั้นหรอกครับ ผมซื้อวิลล่าหลังนี้ ก็ไม่ได้ใช้เงินไปมากมายอะไร”

คำพูดของหลินโม่นั้นเป็นความจริง

ก็แน่ล่ะ เขาซื้อวิลล่าหลังนี้

ใช้เงินไปแค่สองบาทห้าสิบสตางค์จริง ๆ

แต่ทว่า คำพูดนี้เมื่อเข้าไปในหูของผู้จัดการซ่ง

กลับทำให้ในใจของผู้จัดการซ่งเต็มไปด้วยความประหลาดใจ!

เพราะในความคิดของเขา

คุณหลินโม่กำลังหมายความว่า เงินสามพันล้านนั้นไม่ใช่เงินที่มากมายอะไร

และในวินาทีนั้นเอง

ผู้จัดการซ่งก็ยิ่งมั่นใจมากขึ้น

ว่าคุณหลินโม่จะต้องเป็นคุณชายจากตระกูลใหญ่ที่ไม่เปิดเผยตัวอย่างแน่นอน!

มิฉะนั้นแล้ว จะสามารถพูดออกมาอย่างสบาย ๆ ได้อย่างไร ว่าเงินสามพันล้านไม่ใช่เงินที่มากมายอะไร?

และในตอนนั้นเอง

ประตูห้องผู้จัดการก็ถูกเคาะขึ้นอีกครั้ง

จากนั้น

หลี่โม่อวี่ก็เดินเข้ามา

ในมือของเธอถือแฟ้มเอกสารอยู่

และด้านหลังของเธอก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินตามมา

ในอ้อมแขนของเขาอุ้มหยกขาวเนื้อแกะผิงอันโค่วขนาดใหญ่อยู่

เมื่อเห็นภาพนี้

หลินโม่ก็รู้สึกสงสัยและประหลาดใจเล็กน้อย

“นี่คือ...”

ผู้จัดการซ่งหัวเราะฮ่า ๆ แล้วพูดว่า

“นี่คือของที่ท่านประธานของเรากำชับมาเป็นพิเศษครับ เพราะคุณหลินโม่ได้ช่วยปลดเปลื้องเรื่องที่ท่านกังวลใจ

ดังนั้นท่านจึงให้พวกเราเตรียมหยกผิงอันโค่วชิ้นนี้ไว้เป็นพิเศษ หวังว่าคุณหลินโม่จะรับไว้นะครับ”

เมื่อได้ยินดังนั้น หลินโม่ก็มองไปที่หยกขาวเนื้อแกะนั้น

หยกชิ้นนี้ดูนุ่มนวลและมันวาวเป็นอย่างยิ่ง

และที่ด้านบนของจี้ ยังมีสีแดงคล้ำของพุทราแต้มอยู่เล็กน้อย

ดูแล้ว เป็นหยกดิบที่สมบูรณ์แบบชิ้นหนึ่ง!

หลินโม่พยักหน้าแล้วพูดว่า

“พวกคุณช่างใส่ใจจริง ๆ”

หลังจากนั้น เมื่อผ่านขั้นตอนต่าง ๆ เรียบร้อยแล้ว

การส่งมอบอสังหาริมทรัพย์ก็เสร็จสิ้นลง
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • มหาเศรษฐีขั้นเทพเริ่มต้นด้วยเงินอุดหนุนล้านล้าน   บทที่ 40

    สี่ร้อยล้าน!ตัวเลขนี้ยังคงทำให้เซี่ยอวี่โม่ตกใจอย่างมาก!เดิมที!ตอนที่เธอรู้ว่านาฬิกาข้อมือของหลินโม่ราคายี่สิบล้านเธอก็ถูกทำให้ตกใจไปแล้วแต่ว่าตอนนี้พอรู้ว่ารถคันนี้ราคาสี่ร้อยล้าน!ในชั่วขณะนี้!เซี่ยอวี่โม่รู้สึกว่ามุมมองของตัวเองถูกพลิกกลับตาลปัตรไปหมด!นาฬิกาข้อมือยี่สิบล้าน!รถสปอร์ตสี่ร้อยล้าน!เซี่ยอวี่โม่ที่อยู่ตรงนั้นตอนนี้ ก็ถึงกับอ้าปากค้าง!ในใจเต็มไปด้วยความตกตะลึง!“พี่ชายสุดยอดเลย อายุยังน้อยขนาดนี้ ก็ซื้อซูเปอร์คาร์ราคาสี่ร้อยล้านได้แล้ว!”เซี่ยอวี่โม่ที่อยู่ตรงนั้น พูดออกมาเสียงหวาน“ก็พอได้ รถคันนี้ไม่ได้แพงหรอก”หลินโม่ยิ้ม ส่ายหัวแล้วพูดเขาพูดความจริงถึงยังไงรถคันนี้ ตัวเองก็ใช้เงินแค่ห้าสิบสตางค์ซื้อมา...ทว่าคนอื่นไม่รู้เรื่องนี้เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของหลินโม่มุมปากก็กระตุกทันที!โดยเฉพาะเหล่าทายาทเศรษฐีที่อยู่ตรงนั้นตอนนี้ในใจก็กำลังด่าอย่างต่อเนื่องสุดท้ายแล้ว นี่มันใช่คำพูดของคนเหรอ?รถสปอร์ตสี่ร้อยล้าน!นี่เรียกไม่แพงเหรอ?แทบจะอ้วกแล้ว!ถ้ารถคันนี้ถือว่าไม่แพงแล้วทายาทเศรษฐีอย่างพวกเขาที่ซื้อรถสปอร์ตยี่สิบสามสิบล้านคั

  • มหาเศรษฐีขั้นเทพเริ่มต้นด้วยเงินอุดหนุนล้านล้าน   บทที่ 39

    ถ้าไม่ใช่เพราะเจี่ยงเชี่ยนคนนี้ตนจะไปล่วงเกินหลินโม่ได้ยังไง?แล้วจะทำให้ตนถูกจ้าวชุนเกลียดได้ยังไง?ส่วนอีกด้านหนึ่งในลิฟต์จ้าวชุนมองเซี่ยอวี่โม่ที่อยู่ข้าง ๆ แล้วพูด“คนนี้คือพี่สะใภ้ใช่ไหมครับ? สวยจริง ๆ!”เมื่อคำพูดนี้จบลงใบหน้าของเซี่ยอวี่โม่ก็แดงขึ้นเธอก้มหน้าลง เล่นชายเสื้ออยู่ตรงนั้นส่วนตอนนี้ หลินโม่กลับแค่ยิ้มจากนั้นก็มองกลุ่มทายาทเศรษฐีที่อยู่ข้าง ๆ แล้วพูด“พวกนี้เพื่อนนายเหรอ?”ได้ยินคำพูดของหลินโม่ จ้าวชุนก็รีบตอบกลับ อย่างรวดเร็ว“อ๋อ ใช่ครับ! พี่โม่ ผมขอแนะนำให้รู้จักนะครับ!เจ้าอ้วนคนนี้คืออู๋หย่ง เป็นกลุ่มเพื่อนซี้ของผม!ที่บ้านเปิดบริษัทการค้าต่างประเทศ!”หลังจากแนะนำไปช่วงหนึ่งอู๋หย่งที่ตัวอ้วนท้วม ก็พยักหน้าให้หลินโม่ แล้วพูด“สวัสดีครับพี่โม่!”หลินโม่ตอนนี้ ก็ตอบกลับไปเช่นกัน“เจ้าหมอนี่คือเจิ้งหยาง ที่บ้านเปิด...”แนะนำไปรอบหนึ่งหลินโม่ก็จำได้เจ็ดแปดส่วนและในตอนนี้เองจ้าวชุนที่อยู่ตรงนั้น ก็พูดกับหลินโม่ด้วยรอยยิ้ม“จริงสิพี่โม่ ผมยังมีคำขอที่ไม่สมควรขออยู่น่ะครับ”“หืม? มีอะไรล่ะ?”“หึ ๆ ก่อนหน้านี้ผมเคยเล่าเรื่องปอร์เช่คั

  • มหาเศรษฐีขั้นเทพเริ่มต้นด้วยเงินอุดหนุนล้านล้าน   บทที่ 38

    ไอ้เด็กเวรถูกเตะครั้งหนึ่ง จนล้มลงกับพื้นอย่างแรง!ตอนนี้ทั้งตัวมึนงงไปหมด!ในชั่วขณะต่อมาตัวของเด็กเวรคนนี้กลับรู้สึกเย็นวาบไปทั้งร่างโดยพลัน!ขณะเดียกวันก็มองดูสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเหม่อลอยเล็กน้อย!จ้าวชุนที่อยู่ตรงนั้น!ตอนนี้กำลังมองหลินโม่ที่อยู่ตรงหน้า ด้วยสีหน้าตื่นเต้นและดีใจพูดว่า “พี่ครับ! ไม่นึกเลยว่าจะมาเจอพี่ที่นี่!”“นายคือ?”มองจ้าวชุนที่อยู่ตรงหน้าหลินโม่รู้สึกสงสัยเล็กน้อยชายหนุ่มตรงหน้าคนนี้ ตัวเองรู้สึกคุ้นตาอยู่บ้างจริง ๆแต่ในชั่วขณะหนึ่ง กลับคิดไม่ออกว่า เคยเจอกันที่ไหนมาก่อน“นายคือ?”“พี่ครับ! ผมเอง! ก่อนหน้านี้เราเคยเจอกันที่ลานจอดรถไงครับ! ตอนนั้นผมขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ จี-คลาส!”น้ำเสียงของจ้าวชุนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยพูดออกมา อย่างรวดเร็วได้ยินคำพูดนี้ หลินโม่ก็ตระหนักได้ทันทีทันใดนั้น เขาก็พูดขึ้นมา โดยพลัน“ที่แท้ก็นายเนี่เอง ที่ตอนนั้นนายร้องไห้โวยวายว่ากลับไปจะโดนพ่อแม่ตีตายใช่ไหม?”ครั้งนี้ในที่สุดหลินโม่ก็นึกออก!นี่คือเจ้าของรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ จี-คลาส ที่ขับรถชนปอร์เช่ของตนเมื่อครั้งก่อน!หลังจากคำพูดของหลินโม่จบลงจ้

  • มหาเศรษฐีขั้นเทพเริ่มต้นด้วยเงินอุดหนุนล้านล้าน   บทที่ 37

    หลินโม่เดินเข้ามา แล้วพูดว่า“อวี่โม่ เกิดอะไรขึ้น?”ยังไม่ทันที่เซี่ยอวี่โม่จะพูดเจี่ยงเชี่ยนที่อยู่ตรงนั้น ก็พูดขึ้นมาก่อน“อุ๊ย อวี่โม่ นี่คือแฟนเธอเหรอ?หน้าตาก็พอใช้ได้ แต่น่าเสียดายที่เป็นพวกยาจก!ได้แต่พาเธอกินร้านบุฟเฟต์ที่มีแต่พวกคนจนที่มากิน!”ได้ยินคำพูดนี้สีหน้าของหลินโม่ก็เย็นชาลงเล็กน้อยจากนั้น ก็เหลือบมองเจี่ยงเชี่ยนที่อยู่ตรงนั้นทันใดนั้น ก็ยิ้มเย็น แล้วพูดว่า“งั้นดูท่า เธอคงเพิ่งออกมาจากร้านอาหารหรูสินะ?”ได้ยินคำพูดนี้ เจี่ยงเชี่ยนก็เต็มไปด้วยสีหน้าเย่อหยิ่งเชิดหน้าขึ้น แล้วพูดว่า“แน่นอนอยู่แล้ว! ฉันเพิ่งกินสเต๊กสุดหรูกับแฟนที่ร้านอาหารเฝ่ยชุ่ยเสร็จ!”ร้านอาหารเฝ่ยชุ่ยเป็นร้านอาหารสไตล์ตะวันตกสุดหรูค่ากินต่อคน อย่างน้อยก็มากกว่าห้าพัน!ได้ยินแบบนี้ หลินโม่ก็พยักหน้า แล้วพูดว่า“งั้นดูท่าแฟนเธอจะอยากอาหารมากเลยนะ”“หืม?”เซี่ยอวี่โม่กับเจี่ยงเชี่ยน ทั้งสองคนมึนงงไปชั่วขณะไม่ใช่ว่ากำลังพูดเรื่องร้านอาหารอยู่เหรอ?หลินโม่ ทำไมจู่ ๆ ถึงได้สนใจแฟนของเจี่ยงเชี่ยนล่ะ?แต่ในตอนนั้นเองหลินโม่มองเจี่ยงเชี่ยนอย่างเหยียดหยาม แล้วพูดว่า“ถ้าไม่

  • มหาเศรษฐีขั้นเทพเริ่มต้นด้วยเงินอุดหนุนล้านล้าน   บทที่ 36

    คนที่กำลังกินข้าวอยู่ที่นี่ตอนนี้ก็คือทายาทเศรษฐีที่ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ จี-คลาส ชนปอร์เช่ของหลินโม่เมื่อครั้งก่อน!แม้ว่าครั้งก่อนหลินโม่จะไม่ได้ให้เขาชดใช้ค่าเสียหายหลังจากเขากลับบ้าน ก็รอดตัวไปจริง ๆแต่วันต่อมา หลังจากเขาใจเย็นลงกลับพบว่าตัวเขานี่แม่งขาดทุนไปเป็นร้อยล้านเลยนี่นา!!ตอนนั้นเขาเครียดเกินไป และร้อนรนเกินไปจริง ๆคิดไม่ถึงเลยสักนิดคนที่สามารถเอารถเทพที่มีแต่ในตำนานคันนี้มาครอบครองได้จะเป็นคนธรรมดาได้ยังไง?ถึงแม้ว่าตัวเองจะชนรถของเขาแต่ตัวเองควรจะใช้โอกาสนี้สร้างความสัมพันธ์กับเขาไว้สิ!แต่ตอนนั้นตัวเอง กลับหนีอย่างโง่ ๆ!ตอนนี้เมื่อนึกถึงการกระทำของตัวเองในตอนนั้นเขาก็แทบอยากจะ ตบหน้าตัวเองสักสองทีจริง ๆ!ได้ยินคำพูดนี้ ชายหนุ่มรูปร่างสูงผอมอีกคน ก็เบ้ปาก แล้วพูดว่า“พอได้แล้ว มีอะไรให้ต้องโมโหขนาดนั้นกัน วงสังคมในมหานครหมัวตูของเราก็กว้างเท่านี้เอง ในอนาคตต้องมีโอกาสเจอกันอยู่แล้ว!พอแล้ว รีบกินข้าวเถอะ หลังจากกินข้าวเสร็จ พวกเราไปดื่มเหล้าที่ร้านของเหล่าหวังกัน!ได้ยินว่าช่วงนี้มีพวกสาวสวยมาที่ร้านของเหล่าหวังบ่อย ๆ ด้วยนะ!”พอพูดจบชายห

  • มหาเศรษฐีขั้นเทพเริ่มต้นด้วยเงินอุดหนุนล้านล้าน   บทที่ 35

    ตอนนั้น เธอก็คิดว่า นี่เป็นแค่นาฬิกาข้อมือที่ดีนิดหน่อย!แต่ตอนนี้ถึงเพิ่งรู้!นาฬิกาเรือนนี้มีราคาตั้งยี่สิบล้าน!ราคานี้...ทำให้เธอตกใจมากจริง ๆ!หลังจากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะพูดอย่างสะท้อนใจ“พี่นี่รวยจริง ๆ เลยนะคะ”ได้ยินแบบนี้ หลินโม่ก็แค่ยิ้ม แล้วพูดว่า“ก็พอใช้”หลังจากพูดจบ หลินโม่ก็มองไปที่สองข้างถนน ซึ่งมีสาวสวยจำนวนไม่น้อย แล้วพูดว่า“หมัวซี่นี่สมชื่อเสียงจริง ๆ จำนวนสาวสวยเยอะมาก”ได้ยินคำพูดนี้ ใบหน้าของเซี่ยอวี่โม่ ก็แข็งทื่อไป!แต่ในตอนนั้นเองคำพูดของหลินโม่ก็เปลี่ยนทิศทางมุมปากของเขายกขึ้น แล้วพูดว่า“แต่ฉันดูแล้ว ที่สวยที่สุด ก็ยังเป็นเธอ”“ไม่หรอกค่ะ~”ใบหน้าของเซี่ยอวี่โม่แดงขึ้นเล็กน้อยรถยังขับต่อไปขับรถเล่นในมหาวิทยาลัยหลังจากขับรถเล่นได้รอบหนึ่งหลินโม่ก็เหลือบมองเซี่ยอวี่โม่ แล้วพูดว่า“ไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันไหม?”ได้ยินคำพูดนี้ดวงตาของเซี่ยอวี่โม่ก็เป็นประกาย!แต่หลังจากนั้น เธอก็แสร้งทำเป็นลังเล และสงวนท่าทีแต่สุดท้าย ก็พยักหน้าเบา ๆ แล้วพูดว่า“งั้น...ก็ได้ค่ะ”หลินโม่ได้ยินคำพูดนี้มุมปากก็ยกขึ้นไม่หยุด“งั้นก็ไปกันเถอะ”พูด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status