ตอนที่36 ขอบคุณที่ช่วยชีวิต

“นายไหวแน่นะ”

วีนัสเอ่ยปากถามด้วยความเป็นกังวล

“ตอนนี้ไหว แต่หากขืนชักช้ากว่านี้ เจ้าเสือดาว เสือดำ หมีป่า ได้กลิ่มหอม ๆ ของมนุษย์อย่างเจ้า รับรองข้าสู้ต่อไม่ไหวแน่ ๆ”

เมื่อได้ยินมันพูดอย่างนั้น เธอก็รีบขึ้นขี่หลังมันอย่างว่าง่าย โน้มตัวลงกอดคอมันไว้พร้อมกับกระซิบบอกมันว่า

“ขอบคุณนะ ที่ช่วยชีวิตฉันไว้”

เสียงหวาน ๆ นั้น คล้ายจะดังฝังลึกลงไปในใจเสือหนุ่ม มันกระตุกยิ้มน้อย ๆ ก่อนที่จะทะยานไปข้างหน้าอย่างว่องไว

เมื่อออกจากป่าแดนสามเหลี่ยมปีศาจแล้วสักระยะหนึ่ง เสือลายพาดกลอนตัวใหญ่ก็ชะลอฝีเท้าลง หูของมันตั้งชันขึ้นอีกครั้ง คล้ายกับได้ยินเสียงตะโกนของมนุษย์อยู่ไกล ๆ

“ข้าได้ยินเสียงมนุษย์กลุ่มหนึ่งกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้”

มันส่งเสียงแหบต่ำบอกคนบนหลังมัน

“น่าจะเป็นพวกพี่ ๆ ทีมงานในกองถ่าย นายรีบปล่อยฉันลงเถอะ แล้วกลายร่างเป็นคนเสีย ก่อนที่คนอื่น ๆ จะมาเห็นนายในร่างเสือ”

วีนัสรีบบอกเจ้าเสือ

เจ้าเสือตัวใหญ่จึงหมอบลงให้หญิงสาวลงจากหลัง แล้วกลายร่างเป็นชายหนุ่ม บนหัวไหลเขามีรอยแผลเป็นรูปกรงเล็บสัตว์บาดลึกลงไปในเนื้อ เลือดสีแดงสดยังคงไหลออกมาไม่หยุด

“เลือดนายไหล”

วีนัสมองเขาอย่างเป็นกังวล แม้เขาจะเ