45  หนูจะมีหลานแล้ว

ตอนที่45

 หนูจะมีหลานแล้ว

          “เจ้าบ่าวของดาวก็หล่อค่ะ วันนี้สาว ๆ คงได้อกหักกันเป็นแถวแน่ ๆ” ดุจดาวเอ่ยแซวด้วยรอยยิ้มบาง ๆ เมธัชหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปใกล้ แล้วกระซิบริมใบหูบาง

          “หนุ่ม ๆ หลายคนก็คงอกหักกันเป็นแถวเหมือนกันนั่นแหละ โดยเฉพาะ เจ้าโทนี่รุ่นน้องลูกครึ่งที่ตามจีบดาวตอนเรียนอเมริกาด้วย”

ดุจดาวเบิกตากว้าง ก่อนจะเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ

  “ธัชรู้เรื่องนี้ด้วยหรือคะ น้องเขาดีกับดาวมากจริง ๆ แต่ดาวก็ไม่ได้คิดอะไรกับโทนี่เลยนะคะ ธัชก็รู้”

ดุจดาวรีบอธิบาย เรื่องนี้เธอไม่เคยบอกให้เขารับรู้ เพราะใจเธอมีแต่เขา จึงปฏิเสธหนุ่มน้อย ตาน้ำข้าวคนนั้นไป แม้โทนี่จะยอมรับที่ถูกปฏิเสธ แต่ก็ไม่ได้ถอยยังคอยตามมาอยู่ใกล้ ๆ เสมอ โทนี่นั้นเรียนคณะเดียวกันกับเธอ แต่เมธัชเรียนคนละคณะกัน

เมธัชยิ้มบาง ๆ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

          “ผมรู้มาตลอด แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะผมไว้ใจดาว และก็ไม่ได้คิดอะไรมากด้วย” เมธัชพูดตามตรง เขารักดุจดาวแต่ไม่เคยรู้สึกหึงหวง ทั้งที่ดุจดาวก็เป็นขวัญใจหนุ่ม ๆ ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมแล้วเช่นกัน

ดุจดาวถอนหายใจออกมาเบา ๆ มองลึกเข้าไปในดวงตาของเขาอย่างค้นหา ว่าสิ่งที่เขาบอกว่าไม่ได้คิดอะไรนั้นเป็นความจริงอย่างที่พูดหรือเปล่า เพราะในใจลึก ๆ ก็อยากเห็นเขาแสดงอาการหึงหวงออกมาบ้าง ตามประสาผู้หญิง แต่ก็ไม่เห็นความผิดปกติใด ๆ ในสายตาคู่นั้น

         “ดาวขอบคุณนะคะที่ไว้ใจดาว แต่ถ้าธัชจะ..หึงดาวบ้าง ดาวก็ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ เหมือนที่..ดาวก็หึงธัชเวลาที่สาว ๆ มากรี๊ดเหมือนกัน” เธอพูดไปพวงแก้มก็เปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ แล้วก้มต่ำด้วยความอาย

เมธัชยกปลานิ้วเรียวเชยปลายคางเล็กขึ้นมา พร้อมกับสบตาคู่หวานของเธอ

         “แสดงว่าดาวไม่ไว้ใจผม” เขาถามเสียงต่ำ แต่แววตายังคงอ่อนโยนไม่เปลี่ยนแปลง

          “เปล่าค่ะ ดาวไว้ใจธัช แต่ไม่ไว้ใจสาว ๆ พวกนั้นต่างหาก” ดุจดาวส่ายหน้ารัว ๆ

         “แค่เราไว้ใจกันและกัน เราก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ผมสัญญาว่าจะไม่มีวันทำให้ดาวเสียใจ จะรักและดูแลดาวทำให้ดาวมีความสุขตลอดชีวิตนะครับ”

เขาบอกด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ดวงตาก็แน่วแน่มั่นคง

ดุจดาวยิ้มออกมาทั้งดวงตาและปาก เห็นได้ชัดว่าเป็นรอยยิ้มที่มีความสุขมากจริง ๆ

          “ค่ะดาวเชื่อมั่นในตัวธัช ดาวก็จะเป็นเมียที่ดี และวันข้างหน้าก็จะเป็นแม่ที่ดีค่ะ” พูดจบหน้าผากมนก็ถูกอีกฝ่ายกดริมฝีปากลงมาอย่างแผ่วเบา

          “อ้าว!บ่าวสาวมัวมาจู๋จี๋กันอยู่นี่เอง ไปค่ะได้เวลาแล้วเดี๋ยวค่อยไปจู๋จี๋กันต่อให้ห้องหอนะคะ” ช่างแต่งหน้าแซว ทำให้คู่บ่าวสาวหน้าแดงแล้วรีบพาออกจากห้องแต่งตัว

พิธีแต่งงานเล็ก ๆ แต่อบอวลไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะอย่างมีความสุข ผ่านพ้นไปด้วยดี หลังจากนั้นต่างคนก็ต่างทำหน้าที่ของตัวเอง จนเวลาล่วงเลยมาสามเดือน ข่าวดีก็เกิดขึ้นกับครอบครัวของเมธัชและดุจดาว

          “จริง ๆ หรือคะ พี่ดาวท้องแล้วหรือคะ” วุ้นเย็นร้องขึ้นด้วยความตื่นเต้น พร้อมกับถามย้ำเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง ในวันที่ทั้งสองครอบครัวนัดกินข้าวด้วยกันที่คฤหาสน์ของวิชัย

          “สองเดือนแล้วจ้ะ” ดุจดาวบอกด้วยใบหน้าที่แดงเรื่อ ทั้งดีใจและเขินอาย

          “เย้! หนูจะมีหลานแล้ว พี่ดาวไม่ต้องห่วงนะคะ หนูจะเลี้ยงหลานให้พี่ดาวเป็นอย่างดีเลยค่ะ”   คนพูดดีใจมาก             

          “น้อย ๆ หน่อยเถอะยายวุ้น คุณดาวกับ คุณธัชเธอคงไม่ยอมให้หนูเอาลูกเขามาเลี้ยงหรอก ลูกใครใครก็รัก จริง ๆ เลยเชียวเด็กคนนี้”

 โสภาเอ่ยปรามลูกสาวด้วยน้ำเสียงที่ดุ ๆ เพราะเกรงใจเมธัชกับดุจดาว วุ้นเย็นจึงหน้าจ๋อยด้วยความน้อยใจ

ดุจดาวเห็นสีหน้าของวุ้นเย็นแล้วก็รู้สึกเอ็นดู เธอยิ้มบาง ๆ ก่อนจะพูดอย่างเอาใจ

          “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ดาวยินดีให้น้องวุ้นช่วยเลี้ยงเพราะดาวคงเลี้ยงคนเดียวไม่ไหว ดาวลืมบอกว่าดาวท้องแฝดค่ะ”

         “โอ้โฮ! ท้องแฝดด้วยดีจังเลยนะคะไม่ต้องท้องบ่อย วุ้นเห็นผู้หญิงบางคนท้องทีนึงก็เสี่ยงหลายอย่าง บางคนก็รูปร่างเสีย ไหนจะต้องแพ้ท้อง เวลาคลอดก็คงเจ็บมาก บางคนก็ต้องผ่าคลอด ผู้หญิงเรานี่เก่งที่สุดเลยค่ะ”

         “น้าถึงบอกไงคะ ว่าผู้ชายรักลูกก็จริง แต่ไม่ได้ถึงครึ่งที่แม่รักหรอกค่ะ เพราะลูกอยู่ในท้องแม่ก่อน แม่ย่อมผูกพันธ์และห่วงใยลูกมากกว่าพ่อแน่นอน”

ญาดาเอ่ยเสริม พร้อมกับมองค้อนภากรผู้เป็นสามี ที่ก่อนหน้านี้กล่าวหาว่าเธอใจร้ายที่กักบริเวณไม่ให้ดุจดาวได้ออกข้างนอก

         “อ้าวคุณ! พ่อก็รักลูกมากเหมือนกันนั่นแหละแล้วก็รักอย่างมีเหตุผลกว่าด้วย ไม่ใช่งมงายไปเชื่อหมอดู” ภากรเถียงเบา ๆ

          “งมงายตรงไหน เชื่อไว้ก็ไม่เสียหาย สุดท้ายยายดาวก็อยู่รอดปลอดภัยจนได้แต่งงานมีหลานให้นี่ไงละ ไม่ใช่เพราะคนงมงายเหรอ” ญาดาก็เถียงกลับอย่างไม่ยอมกัน

          “พอ ๆ ไม่ต้องเถียงกันแล้ว เก็บแรงไว้เลี้ยงหลานกันเถอะ” วิชัยห้ามทัพอย่างอารมณ์ดี