44 จะไม่ทะเลาะไม่โกรธกันอีก

ตอนที่44

จะไม่ทะเลาะไม่โกรธกันอีก

ภายใต้แสงดาวที่พร่างพราวเต็มท้องฟ้าในคืนเดือนมืด สองหนุ่มสาวกำลังตกปลาตกหมึกกันอย่างสนุกสนาน เสียงหัวเราะที่ประสานกันเกือบทั้งคืนนั้นแสดงให้เห็นถึงความสุขที่ทั้งคู่กำลังได้รับ

เกือบตีสาม วุ้นเย็นและเมธัชจึงเก็บอุปกรณ์    ตกปลา ทั้งสองมองหมึกและปลาทะเลสด ๆ เป็น ๆ ด้วยความดีใจ ต่างเริ่มนับแต้มของตัวเอง ปรากฎว่าจำนวนหมึกและปลาที่วุ้นเย็นตกได้ น้อยกว่าเมธัช

         “ฮ่า ๆ พี่เป็นผู้ชนะ ว่าไงจ้ะน้องไม่ร้องนะนะจ้ะ ฮ่า”

วุ้นเย็นยื่นปากใส่ ก่อนจะยืนขึ้นเตรียมตัวปั่นจิ้งหรีด ตามที่ได้ตกลงกันไว้ตอนแรก

         “เฮ้อะ! คนอย่างน้องไม่ร้องหรอกพี่ มีแต่ยอมรับความพ่ายแพ้อย่างคนที่มีน้ำใจนักกีฬาจ้ะ             คุณพี่ชาย”

 พูดจบก็เริ่มก้มตัวลงเอามือข้างหนึ่งจับใบหู ส่วนมืออีกข้างนั้นใช้นิ้วชี้จิ้มลงไปบนพื้นเรือ ก่อนจะหมุนตัวเป็นวงกลมจนครบสามรอบท่ามกลางเสียงหัวเราะของเมธัช

เมื่อหมุนครบแล้วจึงยืดตัวตรง แต่เพราะก้มหัวหมุนตัวบนเรือที่โคลงเคลงไปตามคลื่นแม้จะเป็นแค่คลื่นเล็ก ๆ ก็ทำให้เธอรู้สึกเวียนหัว ร่างบางจึงเซไปด้านข้างและร่วงตกจากเรือ

          “วุ้นเย็น!” เมธัชร้องออกมาด้วยความตกใจ ก่อนจะกระโดดลงไปช่วยวุ้นเย็นขึ้นมาบนเรือ เมื่อขึ้นเรือได้แล้วแทนที่เธอจะตกใจ แต่กลับหัวเราะคิกคัก ด้วยความสนุกสนาน

          “ ฮ่า ๆ ดูพี่ทำหน้าเข้าซิ เหมือนตอนที่หนูตกสระน้ำเลย ฮ่า ๆ หนูบอกแล้วไงว่าหนูว่ายน้ำเป็น จะตกใจอะไรขนาดนั้น คิก ๆ”

          “แต่นี่มันทะเลนะ ไม่ใช่สระไม่ให้ตกใจได้ไง แล้วเป็นไร เจ็บตรงไหนหรือเปล่า แต่หัวเราะเสียงดังขนาดนี้ ไม่น่าจะเป็นอะไร เฮ้อ!คนอุตส่าห์ลงไปช่วย ขอบคุณสักคำก็ไม่มี ซ้ำยังมาโดนหัวเราะใส่อีก มันน่าน้อยใจจริง ๆ”

 ชายหนุ่มตัดพ้อ แกล้งทำหน้าเศร้า ซึ่งได้ผลวุ้นเย็นหยุดหัวเราะ แล้วขยับเข้ามาเกาะแขนของเขาไว้แน่น ก่อนจะละล่ำละลักออกมา

         “พี่ชาย ไม่นอยด์สิคะ หนูพูดเล่นเอง ไม่ได้จะหัวเราะเยาะเสียหน่อย ดีกัน ๆ” วุ้นเย็นพูดพลางชูนิ้วก้อยเล็ก ๆ ไปตรงหน้าของชายหนุ่ม

เขามองหน้าของเธอนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยกนิ้วเกี่ยวก้อยกันกัน

         “เย้! ดีกันแล้ว ต่อไปนี้ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น เราสองคนจะไม่ทะเลาะไม่โกรธกันอีกนะคะ”

         “ได้ พี่สัญญา เพราะเราก็สัญญากับพี่แล้วว่าจะไม่ทำให้พี่เสียใจอีก ไปรีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จะได้พักผ่อนกัน” เขาพูดพลางดึงเธอให้ลุกขึ้นเพื่อไปอาบน้ำ

เสร็จเรียบร้อยแล้วก็แยกย้ายกันนอน โดยไม่ได้มีอะไรเกินเลยแม้แต่น้อย

สองคืนผ่านไป ก็ถึงเวลาที่ต้องลาจาก ก่อนจะขึ้นฝั่ง ทั้งสองก็เพียงแค่กอดกันแน่นครั้งหนึ่งเท่านั้น แล้วแยกย้ายกันไปอยู่ในจุดที่ถูกที่ควรของตัวเอง...........................................................................

         “โอ้โฮ...สวยจังเลยค่ะพี่ดาว สวยเหมือนเจ้าหญิงเลยค่ะ” วุ้นเย็นเอ่ยชมจากใจจริง เมื่อเข้ามาดู     ดุจดาวในห้องแต่งตัว

ดุจดาวยิ้มหวาน มองวุ้นเย็นทั่วร่างเช่นกัน ก่อนจะเอ่ยชมออกมาเบา ๆ

         “น้องวุ้นก็สวยค่ะ สวยน่ารักเหมือนองค์หญิงน้อยแสนซน น่ากลัวว่าจะสวยกว่าเจ้าสาวเสียละมั้ง”

วุ้นเย็นยิ้มเขิน วันนี้เธออยู่ในชุดเดรสผ้าชีฟองสีชมพูอ่อนสั้นเลยเข่า ขับผิวที่ขาวเนียนให้ดูผุดผ่อง และดูมีน้ำมีนวลมากขึ้น แต่งหน้าเล็กน้อยด้วยช่างฝีมือดี ผมสีน้ำตาลเข้มก็ถูกดัดเป็นลอนสวย

         “ฮื้อ! หนูจะสวยได้เท่าปลายนิ้วพี่หรือเปล่าก่อน พี่ดาววันนี้พี่เป็นเจ้าสาวที่สุดที่สุดเลยจริง ๆ ค่ะ” วุ้นเย็นยืนยันอีกครั้งด้วยท่าทีจริงจัง

ดุจดาวหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะชะเง้อมองไปที่ประตู แล้วเอ่ยถามด้วยความตื่นเต้น

  “ธัชละจ้ะ เรียบร้อยหรือยัง”

         “เรียบร้อยแล้วค่ะ พี่ชายให้หนูมาดูพี่ดาว ถ้าเรียบร้อยแล้วพี่ชายจะเข้ามารับแล้วเริ่มพิธีค่ะ”

          “อ๋อ! ถ้าอย่างนั้นน้องวุ้นบอกให้ธัชมาได้เลย พี่พร้อมแล้ว”

          “ได้เลยค่ะ พี่ดาวรออยู่ตรงนี้นะคะ” วุ้นเย็นพูดจบก็รีบออกจากห้องไป

ดุจดาวหมุนตัวไปมองตัวเองในกระจกเพื่อสำรวจความเรียบร้อยอีกครั้ง ก่อนจะยิ้มบาง ๆ ออกมาด้วยความพอใจ

          “ดาวครับ”

เสียงเรียกที่คุ้นเคยนั้น ทำให้เธอหันไปทางต้นเสียงทันที

          “ธัช ดาว...โอเคมั้ยคะ” เธอเอ่ยถามพลางทอดสายตาไปที่อีกฝ่ายด้วยความชื่นม เพราะวันนี้เมธัชเป็นเจ้าบ่าวที่หล่อที่สุด เพียงคนเดียวในใจของเธอ และก็เป็นที่สุดในสายตาของใครอีกหลายคน แต่เธอเป็นคนที่เขาเลือกมาเป็นเจ้าสาว

เมธัชเองก็ตะลึงมองดุดาวเช่นกัน เธออยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ ชุดแต่งงานที่อยูบนเรือนร่างบางระหงส์ เป็นชุดผ้าลูกไม้สีขาวแนบเรือนร่างอย่างพอดี ช่วงแขนและตั้งแต่เนินอกถึงลำคอเรียว เป็นแบบลูกไม้โปร่งบาง เผยให้เห็นผิวเนียนสีขมิ้นอ่อน ดูเซ็กซี่แต่ไม่ถึงกับโป๊ ดวงหน้าเรียวถูกแต่งด้วยเครื่องสำอางอย่างประณีตบรรจง ทำให้ดูสวยโดดเด่นสมกับที่เป็นเจ้าสาว

เขาก้าวเข้าไปหยุดยืนตรงหน้าดุจดาว ก่อนจะไล้นิ้วเรียวไปตามกรอบหน้าของเธอเบา ๆ

         “เจ้าสาวของผมสวยมาก”