Share

บทที่ 1382

Author: หูเทียนเสี่ยว
แต่เนี่ยคุนเองก็แตกต่างออกไป ใบหน้านั้นเหมือนมีคำว่าเจ้าเล่ห์แผ่ออกมาอยู่รางๆ

สีหน้าบนหน้าเนี่ยคุน แสดงท่าทีจงใจตกใจออกมาฉับพลัน จากนั้นก็เผยรอยยิ้มออกมา

"ท่านคือ...ใต้เท้าโหวคนนั้นหรือ?" เนี่ยคุนถามขึ้น

ทหารคุ้มกันที่มารายงานก่อนหน้าคนนั้นพอได้ยินคำนี้ ก็ถลึงตาโตเท่าตาวัว

ใต้เท้าโหว? ใต้เท้าโหวไหนกัน...?

และเพิ่งตระหนักขึ้นได้ภายหลัง ว่าก่อนหน้านี้เหมือนเคยได้ยินมาจริงๆ ว่าราชสำนักยกเมืองซื่อหนานของพวกเขาให้เป็นพื้นที่ศักดินาของขุนนางคนนึง เหมือนจะเป็นหญิงสาวด้วย...

ตอนนั้นหลังจากพวกเขาได้ยิน ก็รู้สึกว่าน่าขำมาก

หัวเราะร่าบอกว่าหญิงสาวคนนี้ถ้ามาเมืองซื่อหนาน คงได้ถูกกินจนไม่เหลือกระทั่งกระดูกแน่

และตินนี้หญิงสาวคนนี้ก็อยู่ตรงหน้าแล้ว ไม่มีริ้วรอยใดเลย กระทั่งแค่ชายเสื้อก็ยังไม่ยับอีกต่างหาก

จั๋วซือหรานหัวเราะขึ้นมา "ได้ยินชื่อเสียงเจ้าเมืองซื่อหนานมานาน ว่ามีอำนาจมาก ผู้คนในเมืองยอมรับแต่เจ้าเมือง กระทั่งจักรพรรดิก็ยังไม่ยอมรับ พอได้มาเห็นกับตา ก็สมคำร่ำลือจริงๆ"

สีหน้าของเนี่ยคุนดูกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เอ่ยต่อว่า "ใต้เท้าโหว! ท่านพูดแบบนี้จะชมข้าเกินไปแล้ว!"

เขายิ้มประจบ "เ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1383

    ที่เนี่ยคุนพูดคำนี้ อันที่จริงก็รู้สึกอ่อนข้อให้บ้างแล้ว แต่ก็มีอาการกล้ำกลืนแฝงอยู่ภายในภายใต้สถานการณ์ปกติ พออีกฝ่ายอ่อนข้อให้แล้ว ถึงยังไงก็มีห้องพักให้พักแล้วจะยังไงก็ต้องไว้หน้าบ้าง อย่างน้อยก็คงไม่ถึงกับกัดเรื่องนี้ไม่ยอมปล่อยแต่จั๋วซือหรานใช่คนธรรมดาเสียที่ไหน? สถานการณ์ตรงหน้านี้ เป็นสถานการณ์ธรรมดาหรือ? แน่นอนว่าไม่ใช่ดังนั้นจั๋วซือหรานจึงไม่เพียงแค่ไม่หยุดตอนได้เปรียบแต่กลับยังไล่จี้ถามเนี่ยคุนต่อว่า "เช่นนั้นเจ้าเมืองเนี่ยจะไปฆ่าเอง? หรือว่าให้ข้าไปฆ่าดีล่ะ?"ในดวงตานางเหมือนยิ้มเหมือนไม่ยิ้ม "ข้าเห็นว่าเจ้าเมืองเองก็ไม่เหมือนพวกจอมเชือดด้วยสิ..." คำพูดนี้ของนาง พูดจนคนที่ได้ยินรู้สึกได้ถึงการเสียดสีเลยทีเดียว!นางเอ่ยต่อว่า "ดังนั้นถ้าหากเจ้าเมอืงไม่อยากลงมือ ข้าช่วยท่านได้นะ"จั๋วซือหรานยักไหล่ ดูเหมือนไม่ได้ใส่ใจเนี่ยคุนได้ยินนางเอ่ยขึ้นด้วยเสียงสบายๆ "ถึงยังไงตอนที่ข้ายังอยู่ในเมืองหลวง ก็สังหารคนไปไม่น้อย ชินไปนานแล้ว ลงมือได้สบาย ไม่ได้เป็นภาระอะไรเลย เจ้าเมืองคิดว่ายังไงล่ะ?"เนี่ยคุนแทบจะกระอักเลือดในใจ เขาแอบด่าในใจว่า จะให้ข้าดูอะไรจากเจ้ากันแน่ห๊ะ!

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1382

    แต่เนี่ยคุนเองก็แตกต่างออกไป ใบหน้านั้นเหมือนมีคำว่าเจ้าเล่ห์แผ่ออกมาอยู่รางๆสีหน้าบนหน้าเนี่ยคุน แสดงท่าทีจงใจตกใจออกมาฉับพลัน จากนั้นก็เผยรอยยิ้มออกมา"ท่านคือ...ใต้เท้าโหวคนนั้นหรือ?" เนี่ยคุนถามขึ้นทหารคุ้มกันที่มารายงานก่อนหน้าคนนั้นพอได้ยินคำนี้ ก็ถลึงตาโตเท่าตาวัวใต้เท้าโหว? ใต้เท้าโหวไหนกัน...?และเพิ่งตระหนักขึ้นได้ภายหลัง ว่าก่อนหน้านี้เหมือนเคยได้ยินมาจริงๆ ว่าราชสำนักยกเมืองซื่อหนานของพวกเขาให้เป็นพื้นที่ศักดินาของขุนนางคนนึง เหมือนจะเป็นหญิงสาวด้วย...ตอนนั้นหลังจากพวกเขาได้ยิน ก็รู้สึกว่าน่าขำมากหัวเราะร่าบอกว่าหญิงสาวคนนี้ถ้ามาเมืองซื่อหนาน คงได้ถูกกินจนไม่เหลือกระทั่งกระดูกแน่และตินนี้หญิงสาวคนนี้ก็อยู่ตรงหน้าแล้ว ไม่มีริ้วรอยใดเลย กระทั่งแค่ชายเสื้อก็ยังไม่ยับอีกต่างหากจั๋วซือหรานหัวเราะขึ้นมา "ได้ยินชื่อเสียงเจ้าเมืองซื่อหนานมานาน ว่ามีอำนาจมาก ผู้คนในเมืองยอมรับแต่เจ้าเมือง กระทั่งจักรพรรดิก็ยังไม่ยอมรับ พอได้มาเห็นกับตา ก็สมคำร่ำลือจริงๆ"สีหน้าของเนี่ยคุนดูกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เอ่ยต่อว่า "ใต้เท้าโหว! ท่านพูดแบบนี้จะชมข้าเกินไปแล้ว!"เขายิ้มประจบ "เ

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1381

    เนี่ยคุนเอ่ยขึ้นเสียงเย็น "เจ้าพวกขยะ! แค่ผู้หญิงคนเดียวก็จัดการไม่ได้ ยังจะมาพูดจาเกินจริงอีก! มีหญิงสาวที่เก่งกาจขนาดนั้นเสียที่ไหน? ถ้านางเก่งขนาดนั้นจริง เจ้าก็ให้ข้าได้เห็นนางหน่อย นางอยู่ที่ไหน!"ตอนนี้เอง เขาก็ได้ยินเสียงหญิงสาวเย็นชาเสียงหนึ่งดังขึ้นด้านหลังน้ำเสียงดูสงบมาก แค่ได้ยินก็ราวกับควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดเอาไว้แล้วอย่างไรอย่างนั้นเอ่ยขึ้นว่า "เจ้าหันกลับมาก็เห็นแล้ว"เนี่ยคุนสั่นไปทั้งตัว ดวงตาเบิกกว้าง กระทั่งคอเองก็ยังแข็งทื่อไปแล้วราวกับว่าพริบตานี้ ขอต่อมันแข็งตายไปหมดอย่างไรอย่างนั้นแข็งจนตอนที่หมุนเข้ามา แทบจะได้ยินเสียงข้อต่อคอลั่นกร๊อบเลยทีเดียวพอเขาหันหน้ามา ก้เห็นร่างบางระหงนั่นเดินเข้ามาจากประตูข้างของโถงหน้าเป็นหญิงสาวคนหนึ่งจริงๆ!ยิ่งไปกว่านั้นหน้าตายังสวยสะพรั่งด้วย! อยู่ในชุดแดงทั้งตัว ไม่รู้ว่าเพราะเมื่อครู่นางเพิ่งฆ่าคนมาหรือเปล่า ถึงได้ดูเข้ากับชุดแดงนี้มีความรู้สึกเหมือนกลิ่นคาวเลือดยังไม่จางหายไปเลย!เนี่ยคุนจ้องมองนางตาแทบแตก "เจ้าหรือ? ที่ฆ่าทหารคุ้มกันของข้าไปตั้งมากมาย? เจ้ารู้ไหมว่ามีโทษอย่างไร?""พวกเขาบอกว่าต้องก่ออาชญากรรม

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1380

    จากนั้นก็บอกกับพวกเขาว่า "ถ้ายังไม่พอล่ะก็ ข้าจะลองคิดหาวิธีใหม่"คำพูดนี้นางพูดแบบปกติมาก แต่พวกเขาได้ฟังแล้วในใจก็ไม่สงบเอาเลย!!เพราะพวกเขารู้สึกว่า ตนเองเหมือนจะเดาคำพูดต่อไปของนางได้...ถ้าหากยังไม่พอ ก็จะเชือดคนในกลุ่มพวกเจ้าเพิ่มอีกสักสองสามคนแล้วกัน!พวกเขาไม่กล้าตอบ แต่ก็ไม่กล้าขวางนางแล้วจึงเห็นนางพลิกตัวขึ้นหลังม้าอีกครั้ง คีบท้องม้าเบาๆ เดินตรงไปทางประตูเมือง และคนที่พวกเขาคิดว่าเป็น 'องครักษ์ผู้ติดตาม' ทั้งสามคนก็ตามหลังนางเข้าไปยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาตอนนี้อันที่จริงก็ไม่เห็นสามคนนั้นเป็นองครักษ์ผู้ติดตามแล้วด้วยถึงยังไง ก็มีฝีมือมากขนาดนี้แล้ว ยังต้องมามีองครักษ์ผู้ติดตามอะไรอีก...บางทีสามคนนั้นอาจจะเป็นชายบำเรอของนางก็ได้? ผู้แข็งแกร่งแบบนี้ จะเลี้ยงผู้ชายไว้สักสามคน...ก็น่าจะพอเลี้ยงไหวกระมัง?จากนั้น พวกเขาก็ได้ยินเสียงจั๋วซือหรานตอนที่ขี่ม้าแบบไม่เร่งไม่ร้อน ผ่านหน้าพวกเขาไปและพลาง...เอ่ยขึ้นอย่างหยามหมิ่นว่า "มีแต่พวกขยะ"กลุ่มทหารคุ้มกัน "..."พวกเขารู้สึกแปลกๆ เหมือนได้ยินความหมายที่ต่างออกไปจากในคำพูดนางบนความรู้สึก กระทั่งไม่ใช่พูดถึงพลังของพวกเขา

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1379

    แต่เสียงของเขายังไม่ทันตะโกนจนจบ ก็ชะงักลงกะทันหันในลำคอกลายเป็นเสียงแตกพร่า ดังกลุกกลัก...ราวกับมีของเหลวทะลักพล่านยิ่งไปกว่านั้นยังมีเสียงลมรั่วด้วยเหล่าสหายข้างๆ เขา ถลึงตาโตอ้าปากค้างมองดูทหารคุ้มกันที่เป็นหัวหน้าคนนี้...หรือก็คือคนที่ถูกเจ้าเมืองบอกว่าเขาเป็นคนที่จะทำการใหญ่ได้สำเร็จคนนั้นตอนนี้ คอของเขา...คอของเขา...ก็ราวกับเป็นถังน้ำรั่วที่มีน้ำซึมออกมาจากตัวถังอย่างไรอย่างนั้นคอของเขาตอนนี้เป็นเช่นนั้น มีเลือดซึมออกมาด้านนอกเพียงแต่ความแรงของการไหล มากกว่าความแรงของน้ำที่ซึมจากถังหลายเท่า!หลั่งทะลักออกมา!และเสียงกลุกกลักเหล่านั้น ก็เป็นเพราะเลือดทะลักออกจากลำคอ เสียงที่มาจากในคอรวมไปถึงเสียงลมรั่วที่มาจากรูตรงคอ!คนที่ยืนอยู่ใกล้เขา ก็ถูกเลือดสาดเข้าบนหัวกับใบหน้าในลมหายใจล้วนเป็นกลิ่นคาวเลือด ต่อให้พวกเขาจะเป็นพวกคนเลวที่เคยฆ่าคนเคยเห็นเลือดมาแล้วพอเจอกับสถานการณ์นี้ รวมถึงการที่คนของตนเองถูกฆ่า พลังคุกคามที่แผ่เข้ามาจึงไม่ธรรมดาถ้าบอกว่าอะไรสามารถทำให้คนหวาดกลัวได้ สิ่งที่ติดอันดับต้นๆ ไม่เพียงแต่เป็นเสียงกรีดร้องของสหายเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการต

  • ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง   บทที่ 1378

    เขาขมวดคิ้ว รู้สึกร้อนขึ้นมาอย่างประหลาดยิ่งไปกว่านั้นความร้อนนี้ ไม่ใช่ความร้อนจัด...เพราะที่นี่คือชายแดนพรมแดนใต้ เดิมทีสภาพอากาศก็ค่อนข้างร้อนอยู่แล้วแต่ก็ไม่ใช่ความรู้สึกแบบนี้ ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนว่าในกระดูกมีความร้อนกำลังลามออกไปช้าๆ ทรมานมาก แต่กลับบอกไม่ถูกว่ามันมาจากตรงไหน...เพลิงตะวันหงส์แดงต่อให้เป็นแค่ประกายไฟเล็กๆ ก็ยังถือเป็นความทรมานแสนสาหัสของคนทั่วไปอยู่เขาต้องเจอดีแน่จั๋วซือหรานถามขึ้นอีกคำ "แล้วพวกเจ้าเข้าไปได้เพราะเป็นคนเลวด้วยรึ?""แน่นอน" ทหารคุ้มกันหลายคนดูท่าจะภาคภูมิใจขึ้นมาจั๋วซือหรานมุมปากยกขึ้นบางๆ พวกเขาเห็นแค่มุมปากน่ามองของนาง แต่ไม่เห็นความเย็นชาในดวงตานาง"ถ้างั้นพวกเจ้าทำเรื่องเลวๆ อะไรมาถึงเข้าเมืองซื่อหนานได้?"พวกเขาได้ยินมาว่าหญิงสาวคนนี้หน้าตางามระดับล่มเมือง กระทั่งเสียงก็ยังชวนหลงใหลในใจกระทั่งคิดว่าจะจัดการพวกผู้ชายที่มากับนาง น่าจะเป็งองครักษ์ของนางกระมัง? จัดการสังหารทิ้งเสียจากนั้นค่อยไปเสวยสุขกับหญิงสาวคนนี้ทหารคุ้มกันคนหนึ่งเอ่ยตอบ "ข้ารึ? ตอนนั้นข้าข่มเหงลูกสาวสามคนของบ้านหลังหนึ่ง ครอบครัวของนางเข้ามาขวาง ข้าก็เลยฆ่

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status