ซือหยา...ย้อนเวลามาหาดวงใจทั้งสาม

ซือหยา...ย้อนเวลามาหาดวงใจทั้งสาม

last updateLast Updated : 2025-11-06
By:  ต้าซ้อUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
103Chapters
79views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ตื่นขึ้นมาพบลูกกับสามีที่จากไป แต่น้ำท่วมใหญ่กำลังจะมา! มีมิติ มีเสบียง มีครอบครัวดี ซือหยาไม่สนคำครหา ใช้เงินซื้อที่นา ที่อยู่อาศัย ที่ทำกิน! สร้างความมั่นคง จนคนที่เคยดูถูกต้องก้มหัวขอความช่วยเหลือ!

View More

Chapter 1

ตัวละครหลัก

🌸 ตัวละครหลัก (นิยาย: ซือหยา...ย้อนเวลามาหาดวงใจทั้งสาม)

หานซือหยา → เสิ่นซือหยา (นางเอก): หลังแต่งเข้าสกุลเสิ่นจึงเปลี่ยนนามสกุล นิสัย: เจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ ชอบวางแผนเพื่อผลประโยชน์ตัวเอง (เคยแกล้งตกน้ำให้พระเอกรับผิดชอบ)

เสิ่นหยางเฉิง (พระเอก) : พูดน้อย คิดมาก ขรึมจริงจัง ยอมทนอยู่กับภรรยาร้ายเพื่อลูก ๆ เก่งเรื่องล่าสัตว์ หาอาหารเลี้ยงครอบครัวได้ดี

👶 ฝาแฝด

เสิ่นอี้หมิง (ลูกชายคนโต) : พูดน้อย เงียบขรึม มาดเข้มเหมือนพ่อ

เสิ่นอันหมิง (ลูกชายคนเล็ก) : ร่าเริง ยิ้มง่าย ขี้อ้อน พูดเก่ง

🌾 สกุลเสิ่น (ครอบครัวพระเอก)

เสิ่นหยางกวง (พ่อพระเอก) : นิสัยโดยรวมดี สุภาพ ใจอ่อนโยน

เสิ่นอวี๋นั่ว (แม่พระเอก) : นิสัยโดยรวมดี อ่อนโยน รักลูกหลาน

เสิ่นหยางเฟิง (พี่ชายคนโตของพระเอก) : นิสัยโดยรวมดี ขยันขันแข็ง

เสิ่นหยวนอี (พี่สะใภ้คนโต) : นิสัยโดยรวมดี เป็นแม่บ้านใจเย็น

เสิ่นหยางรุ่ย (พี่ชายคนรองของพระเอก) : นิสัยโดยรวมดี รับงานเป็นผู้คุ้มกันขบวน เดินทางบ่อย

เสิ่นเหรินซิน (พี่สะใภ้คนรอง) : นิสัยไม่ดี ขี้อิจฉา ขี้บ่น ชอบกดขี่ลูกสาว

เสิ่นเซียว (ลูกพี่ชายคนโต 15 ปี) : นิสัยโดยรวมดี ฉลาด มีน้ำใจ

เสิ่นเจาตี้ (ลูกสาวพี่ชายคนรอง 8 ปี) : นิสัยโดยรวมดี อ่อนโยน (แม่ไม่รักเพราะอยากได้ลูกชาย)

🏮 ตัวละครจากสกุลหาน (ครอบครัวฝ่ายนางเอก)

หานเจี้ยน (พ่อนางเอก) : นิสัยดี รักลูกสาวมากจนตามใจเกินไป ถูกรีดไถเงินจนบ้านลำบาก

หานเซวียน (แม่นางเอก) : นิสัยดี รักลูกมาก

หานซือเหอ (น้องชายคนรอง 16 ปี) : สุภาพ ซื่อตรง 

หานซือหลิง (น้องสาวคนเล็ก 10 ปี) : เรียบร้อย พูดน้อย

🏮 ตัวละครจากสกุลจาง (ผู้ร่วมเดินทาง)

จางวั่งซู: หัวหน้าครอบครัว สุขุม มีความรับผิดชอบ รู้จักบุญคุณ

จางเยียน: ภรรยา อ่อนโยน จิตใจดี

จางเหล่ย (ลูกชายคนรอง 18 ปี) : เรียนรู้เร็ว มุ่งมั่นในการเรียน

จางชิงชิง (ลูกสาวคนที่ 3 อายุ 15 ปี) : กระตือรือร้น เป็นผู้ช่วยที่ดี

จางหลิน (ลูกสาวคนเล็ก อายุ 10 ปี) : เรียนรู้เร็ว

🏮 สกุลหวัง (ผู้ช่วยเหลือและพันธมิตรในอนาคต)

หวังจวิ้นเหยียน: เสนาบดีกรมการคลัง อำนาจหลักคือ เงินตราและทรัพย์สิน

หวังฮูหยิน/สกุลลู่: เจ้าของหอโฉมสคราญ 'หงเหมย' และร้านค้าอีกหลายอย่าง อำนาจหลักคือ ข้อมูลข่าวสารและเครือข่ายสังคมชั้นสูง

หวังซูอิง (คุณหนูใหญ่ อายุ 16 ปี)

หวังซูเช่อ (คุณชายน้อย อายุ 10 ปี)

🏮 สกุลฮัว

ผู้อาวุโสฮัว: บิดาของฮัวเหอและหานเซวียน พ่อตาของหานเจี้ยน

ฮัวไท่ไท่: มารดาของฮัวเหอและหานเซวียน แม่ยายของหานเจี้ยน

ฮัวเหอ: พี่ชายของหานเซวียน / สามีของฮัวหลัน

ฮัวหลัน: ภรรยาของฮัวเหอ พี่สะใภ้ของหานเซวียน

ฮัวเจิ้งหรง: บุตรชายคนโตของฮัวเหอ (อายุ 30 ปี) เจ้ากรมกองคลัง (郎中) แห่งกรมพิธีการ 

ฮัวหว่านหรู: บุตรสาวคนเล็กของฮัวเหอกับฮัวหลัน

หลี่ต้าเสียน: องครักษ์/คนคุ้มกันร่างกายกำยำสูงใหญ่ แข็งแกร่งเก่งกาจเรื่องการต่อสู้และการคุ้มกันความปลอดภัย

ซ่งโฮ่วหมิง: ผู้ช่วย/ผู้ติดต่อประสานงานร่างกายสมส่วน คล่องแคล่วว่องไวเชี่ยวชาญในการติดต่อประสานงานราชการและธุรการต่าง ๆ

📜 คำเตือนเกี่ยวกับลิขสิทธิ์ 📜

นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานที่ได้รับความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามมิให้คัดลอก ดัดแปลง แก้ไข ทำซ้ำ เผยแพร่ หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของเนื้อหาในหนังสือเล่มนี้ไปใช้เพื่อประโยชน์ทางการค้าโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้เขียนโดยเด็ดขาด

การละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะโดยเจตนาหรือไม่ก็ตาม ถือเป็นความผิดทางกฎหมาย ผู้กระทำผิดจะต้องรับผิดทั้งทางแพ่งและทางอาญา

สงวนสิทธิ์ทุกประการ

หากพบเห็นการละเมิดลิขสิทธิ์ กรุณาแจ้งผู้เขียนผ่านช่องทางที่กำหนด เพื่อดำเนินการตามสิทธิ์อันชอบธรรม

เพจ: ต้าซ้อ writer

📌 คำเตือนเนื้อหาและข้อชี้แจงสำคัญ (โปรดอ่านก่อนเริ่ม) 📌

นิยายเรื่องนี้เป็นงานเขียนแนวจินตนาการที่ ไม่มีการอ้างอิงถึงประวัติศาสตร์หรือบุคคลจริง โดยมีองค์ประกอบของตัวละครจากโลกปัจจุบันย้อนกลับไปยังยุคโบราณ ดังนั้น อาจมี ถ้อยคำ แนวคิด หรือสิ่งของที่ไม่สอดคล้องกับบริบททางประวัติศาสตร์ ปรากฏอยู่ในเรื่อง

เนื้อหาบางตอนอาจมีภาพของ ความรุนแรง การต่อสู้ การนองเลือด และการล่วงละเมิดทางเพศ ซึ่งไม่เหมาะสมสำหรับผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี โปรดใช้วิจารณญาณอย่างสูงในการอ่าน

คำชี้แจงเพิ่มเติมเกี่ยวกับความอ่อนไหวของเนื้อหา

เนื้อหาในบางบทมีการกล่าวถึง ความโหดร้าย ทารุณกรรมทางร่างกายและจิตใจ รวมถึงการนำเสนอ ตัวละครที่มีภาวะทางสติปัญญาไม่สมบูรณ์

การนำเสนอตัวละครและฉากเหล่านี้ มีเจตนาเพื่อสะท้อนความไม่เป็นธรรมและความโหดร้ายของระบบครอบครัวและสังคมในยุคโบราณตามสมมติฐานของเรื่องเท่านั้น

ผู้เขียน ไม่มีเจตนาเหยียด ดูถูก หรือลดทอนคุณค่าของผู้มีภาวะพิเศษ หรือบุคคลใด ๆ ในความเป็นจริง ตัวละครและสถานการณ์ทั้งหมดเป็นเพียง "ตัวแสดงในบริบทของยุคสมัยและเรื่องราวสมมติ"

หากผู้อ่านรู้สึกไม่สบายใจกับฉากความรุนแรงหรือฉากที่ละเอียดอ่อนเหล่านี้ สามารถข้ามฉากไปได้โดยไม่กระทบต่อความเข้าใจหลักของเนื้อเรื่อง

ขอให้ผู้อ่านทุกท่านเสพเพื่อความบันเทิง และโปรดเคารพการใช้วิจารณญาณของตนเอง

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
103 Chapters
ตัวละครหลัก
🌸 ตัวละครหลัก (นิยาย: ซือหยา...ย้อนเวลามาหาดวงใจทั้งสาม)หานซือหยา → เสิ่นซือหยา (นางเอก): หลังแต่งเข้าสกุลเสิ่นจึงเปลี่ยนนามสกุล นิสัย: เจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ ชอบวางแผนเพื่อผลประโยชน์ตัวเอง (เคยแกล้งตกน้ำให้พระเอกรับผิดชอบ)เสิ่นหยางเฉิง (พระเอก) : พูดน้อย คิดมาก ขรึมจริงจัง ยอมทนอยู่กับภรรยาร้ายเพื่อลูก ๆ เก่งเรื่องล่าสัตว์ หาอาหารเลี้ยงครอบครัวได้ดี👶 ฝาแฝดเสิ่นอี้หมิง (ลูกชายคนโต) : พูดน้อย เงียบขรึม มาดเข้มเหมือนพ่อเสิ่นอันหมิง (ลูกชายคนเล็ก) : ร่าเริง ยิ้มง่าย ขี้อ้อน พูดเก่ง🌾 สกุลเสิ่น (ครอบครัวพระเอก)เสิ่นหยางกวง (พ่อพระเอก) : นิสัยโดยรวมดี สุภาพ ใจอ่อนโยนเสิ่นอวี๋นั่ว (แม่พระเอก) : นิสัยโดยรวมดี อ่อนโยน รักลูกหลานเสิ่นหยางเฟิง (พี่ชายคนโตของพระเอก) : นิสัยโดยรวมดี ขยันขันแข็งเสิ่นหยวนอี (พี่สะใภ้คนโต) : นิสัยโดยรวมดี เป็นแม่บ้านใจเย็นเสิ่นหยางรุ่ย (พี่ชายคนรองของพระเอก) : นิสัยโดยรวมดี รับงานเป็นผู้คุ้มกันขบวน เดินทางบ่อยเสิ่นเหรินซิน (พี่สะใภ้คนรอง) : นิสัยไม่ดี ขี้อิจฉา ขี้บ่น ชอบกดขี่ลูกสาวเสิ่นเซียว (ลูกพี่ชายคนโต 15 ปี) : นิสัยโดยรวมดี ฉลาด มีน้ำใจเสิ่นเจาตี้ (ล
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more
อี้หมิง อันหมิง 1
สนามบินปักกิ่ง ปี ค.ศ.2025เสียงประกาศจากเครื่องขยายในสนามบินนานาชาติของปักกิ่ง ดังแทรกผ่านคลื่นผู้คนที่เดินขวักไขว่ เสียงรองเท้าหนัง เสียงลากกระเป๋าเดินทาง เสียงฝีเท้าที่เร่งรีบต่างประสานกันราวกับบทเพลงอันวุ่นวาย หลังม่านกระจกบานใหญ่ ฝนโปรยเม็ดแรกลงมาจากท้องฟ้าเหมือนผืนผ้าสีเทาถูกฉีกจนขาด สายฟ้าผ่าลงมาไกล ๆ เสียงก้องสะท้อนทั่วพื้นดินหานซือหยาหญิงสาวในชุดสูทกระโปรงเข้ารูปสีเทาเข้ม ผมยาวถูกรวบขึ้นเรียบตึงด้วยกิ๊บแบรนด์ดัง เธอเดินออกจากอาคารสนามบินอย่างมั่นคง แม้รองเท้าส้นสูงสีดำมันปลาบจะกระแทกพื้นหินอ่อนดัง...ตึก ตึก ตึกแต่ฝีเท้ากลับไม่สะดุดสักครา ใบหน้าที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างพิถีพิถันเผยให้เห็นโครงหน้าเรียวสมส่วน ดวงตาคมกริบเจือแววเศร้าลึก ๆ ที่ซ่อนอยู่ภายใต้รอยยิ้มบางเบาเม็ดฝนที่แรกเริ่มเป็นเพียงละอองค่อย ๆ หนักขึ้น ราวกับฟ้าทั้งผืนตั้งใจเปิดฉากต้อนรับการกลับมาของเธอด้วยพายุ ซือหยาเร่งฝีเท้าผ่านชายหนุ่มหญิงสาวที่วิ่งหาที่หลบฝน กระโปรงปลิวสะบัดติดต้นขา เสื้อสูทถูกละอองฝนกระหน่ำจนเห็นรอยเปียกชื้นเป็นปื้นรถยนต์สีดำรุ่นใหม่เอี่ยมจอดอยู่ตรงลานจอดรถด้านนอกอาคาร หยาดฝนกระแทกก
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more
อี้หมิง อันหมิง 2
"อึก..." เธอกระอักเลือดออกมาอย่างยากลำบาก เลือดสีแดงสดไหลอาบลงมาที่คางของซือหยา เธอพยายามขยับตัวอีกครั้งเพื่อเอื้อมมือไปหยิบรูปนั้นให้ได้ ในที่สุดเธอก็ทำสำเร็จ ภาพถ่ายของลูกและสามีปรากฏขึ้นตรงหน้าอีกครั้ง ดวงตาของเธอมองภาพถ่ายนั้นอย่างอาลัยอาวรณ์ ซือหยายกยิ้มขึ้นเล็กน้อย"พี่หยางเฉิง...อี้หมิง...อันหมิง...แม่จะไปหาแล้วนะ...มารับแม่ด้วยนะลูก"เสียงของเธอแผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน ซือหยาจูบลงบนภาพถ่ายนั้นเบา ๆ ก่อนจะแนบมันเข้ากับอก ภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือใบหน้าของคนที่เธอรัก ก่อนที่เปลือกตาจะปิดลงช้า ๆ ...พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าที่มีความสุขอย่างแท้จริง ราวกับว่า...ในที่สุดเธอก็จะได้ไปหาดวงใจทั้งสามของเธอเสียที ดวงใจที่จากไปเมื่อหนึ่งปีก่อน...ในห้วงแห่งกาลเวลาที่ทับซ้อน ย้อนไปนับพันปีก่อน..ความเจ็บปวดแล่นแปลบไปทั่วทั้งร่างกายอีกครั้งราวกับถูกรถบรรทุกทับซ้ำแล้วซ้ำเล่า หานซือหยาขมวดคิ้วแน่นด้วยความรู้สึกทรมานที่ทวีคูณขึ้นกว่าเดิม นางพยายามลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก เปลือกตาที่หนักอึ้งค่อย ๆ เผยอออกช้า ๆ แสงสว่างที่สาดเข้ามาแยงตา ภาพเบื้องหน้าที่ปรากฏขึ้นทำให้นางชะงักไปชั่วครู่ มันไม่ใช่เพดานห
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more
เพียงพบหน้าก็ขอหย่าทันที 1
แต่แล้วความเจ็บปวดก็แล่นเข้ามาในหัวของนางอีกครั้ง ความทรงจำของร่างนี้ไหลทะลักเข้ามาในหัวของนางราวกับเขื่อนที่พังทลายลงมา หญิงสาวในความทรงจำนั้นคือ...นาง! แต่เป็นนางในอดีตที่นิสัยแย่ นางไม่สนใจสามีและลูก ๆ ที่ดีพร้อมทุกอย่าง นางวางแผนที่จะหนีไปกับชายชู้ที่เป็นบัณฑิตเพื่อไปใช้ชีวิตที่ดีกว่าในเมืองหลวง เงินที่สามีหามาได้จากการล่าสัตว์ นางก็แอบเก็บไว้ เตรียมจะหนีไปกับบัณฑิตหนุ่มในอีกสองวันข้างหน้า"ไม่นะ! นี่ฉันเข้ามาอยู่ในร่างของผู้หญิงที่ฉันฝันเห็นเหรอเนี่ย?" ซือหยาอุทานออกมาด้วยความตกใจอย่างที่สุด นางหันมองรอบกายอีกครั้ง นี่มันคือบ้านที่อยู่ในความฝันของนางมาตลอด 1 ปีหลังจากที่นางเสียลูกชายฝาแฝดกับสามีไป พอคิดมาถึงจุดนี้นางจึงนึกขึ้นได้ว่า..."ไม่สิ!...หลังจากนี้ไปสองเดือนกว่า ๆ จะเกิดน้ำท่วมใหญ่!"น้ำท่วมใหญ่...เป็นเรื่องจริง! ซือหยาจำได้ว่าในความฝันหลังจากร่างนี้หนีไปราว ๆ สองสามเดือน ที่นี่จะเกิดน้ำท่วมฉับพลันครั้งใหญ่ มีผู้คนล้มตายจำนวนมาก คนในสกุลเสิ่นและสกุลหานบ้านเดิมของร่างนี้ก็ล้มหายตายจากถึงเสิ่นหยางเฉิงสามีของนางจะช่วยลูก ๆ ให้ย้ายหนีได้อย่างปลอดภัย แต่หลังจากนั้นไม่นานเ
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more
เพียงพบหน้าก็ขอหย่าทันที 2
ที่แปลงนาไม่ไกลจากเรือนสกุลเสิ่นแสงแดดยามสายส่องลอดเมฆหมอก บนทุ่งข้าวโพดกว้างไกลสีเขียวสลับเหลืองงดงามราวผืนผ้าไหม ทั่วทั้งไร่มีผู้คนสกุลเสิ่นออกแรงช่วยกันหักฝักข้าวโพดจากต้น มากองรวมไว้เป็นภูเขาเล็ก ๆเสียงหัวเราะ เสียงพูดคุยคละเคล้ากับเสียงหักข้าวโพดดังกรอบแกรบ กลิ่นดินแห้งและฝุ่นละอองคลุ้งไปทั่ว บรรยากาศแม้เหน็ดเหนื่อยแต่ก็อบอุ่นเต็มไปด้วยความสามัคคีใต้ศาลาไม้เล็กกลางทุ่ง พ่อเฒ่าเสิ่น(เสิ่นหยางกวง)กับแม่เฒ่าเสิ่น(เสิ่นอวี๋นั่ว) ปู่ย่าของเด็ก ๆ กำลังนั่งปอกเปลือกข้าวโพด ใบหน้ามีเหงื่อเกาะแต่ยังคงยิ้มอ่อนโยนระหว่างที่พูดคุยกับหลานสาว"อี้หมิง อันหมิง มานี่สิ มาช่วยท่านย่าเก็บฝักที่ปอกแล้วใส่ตะกร้าเร็วเข้า พี่เจาตี้รอพวกเจ้ามาสักพักแล้ว" เสียงอ่อนโยนของแม่เฒ่าเสิ่นเรียกหลาน ๆ ด้วยความเอ็นดูอันหมิงรีบวิ่งไปหาท่านย่าพร้อมใบหน้ายิ้มแย้มจนลักยิ้มขึ้น ข้างหลังมีพี่ชายอย่างอี้หมิงเดินตามไปเงียบ ๆ"ท่านย่า ข้าจะช่วยเองขอรับ ท่านย่าเหนื่อยหรือไม่"อันหมิงเก็บฝักข้าวโพดด้วยสองมือเล็กพยายามใส่ลงไปในตะกร้า ส่วนอี้หมิงแม้ยังคงเงียบขรึม แต่ก็เดินตามไปช่วยน้องชายอย่างขยันขันแข็ง"เห็นหน้าพวกเจ้า
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more
นิสัยชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน 1
หลังจากที่แผ่นหลังกว้างของสามีและร่างเล็ก ๆ ของลูกชายทั้งสองลับหายไปจากสายตา ความเงียบสงัดก็เข้าปกคลุมเรือนไม้อีกครั้ง ซือหยายืนนิ่งอยู่กลางห้องโถงที่ว่างเปล่า ความรู้สึกโดดเดี่ยวที่คุ้นเคยจากชาติที่แล้วกลับเข้ามาจู่โจมหัวใจของนางอีกครั้ง นางสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วมองไปรอบ ๆ ตัวเองอย่างไม่คุ้นเคย แสงแดดที่สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างบานเล็ก ดูร้อนแรงขึ้นกว่าตอนที่นางตื่นขึ้นมา แสดงว่าตอนนี้เวลาคงใกล้เที่ยงวันแล้ว "ข้าคงต้องทำอาหารกลางวันให้ทุกคนแล้ว" นางพึมพำกับตัวเองเมื่อนึกถึงร่างกายที่ผอมบางของลูกชายทั้งสองซือหยาเดินเข้าไปในห้องครัวที่อยู่ด้านหน้าเยื้องไปทางฝั่งซ้ายของตัวเรือน กลิ่นฟืนและกลิ่นดินอับชื้นที่โชยออกมาจากห้องครัวทำให้ซือหยาขมวดคิ้วเล็กน้อย นางกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้องครัวขนาดเล็กที่เต็มไปด้วยของใช้ที่ทำจากกระเบื้องดินเผาและเหล็ก กระทะเหล็กสีดำสนิทถูกวางอยู่บนเตาดินเผาที่มีถ่านไฟที่ยังคงปะทุอยู่ข้างใน ข้างกันมีหม้อดินเผาใบใหญ่ตั้งอยู่บนเตาอีกเตาหนึ่ง ภายในหม้อมีน้ำอยู่เต็มหม้อ เป็นน้ำที่ต้มไว้ดื่ม ส่วนบนโต๊ะไม้เก่า ๆ มีตะกร้าสานใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยผักกาดขาว ผักกวางตุ้ง
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more
นิสัยชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน 2
ระหว่างนั้นนางก็ไปจับปลาช่อนที่ขังไว้ในอ่างน้ำมาหนึ่งตัว มีดคมถูกใช้ขอดเกล็ดปลาจนหมด จากนั้นนางก็ควักไส้ออก ล้างให้สะอาด แล้วหั่นเป็นท่อนพอดีคำเพื่อนำไปทำ ปลาต้มผักดองแบบเผ็ดพอข้าวที่หุงไว้สุกแล้ว ซือหยาก็เติมฟืนจนไฟลุกโชน นางตั้งกระทะเหล็กบนเตาจนได้ที่แล้วใส่น้ำมันลงไปเล็กน้อย ตามด้วยกระเทียมที่สับและขิงที่หั่นเป็นแว่น ๆ ลงไปผัดจนหอม ตามด้วยพริกแห้งทุบพอบุบ จากนั้นใส่ผักดองที่ล้างแล้วลงไปผัดให้เข้ากัน นางมองดูผักดองที่กำลังส่งกลิ่นหอมในกระทะแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข น้ำสะอาดที่เตรียมไว้ถูกเติมลงไป เมื่อน้ำเดือดเนื้อปลาช่อนถูกใส่ลงไปในกระทะอย่างเบามือ รอจนน้ำเดือดอีกครั้ง นางก็ปรุงรสด้วยซีอิ๊วขาวและน้ำตาล จากนั้นใส่ต้นหอมลงไปในหม้อเพื่อเพิ่มกลิ่นหอมเคี่ยวต่อไปด้วยไฟอ่อน ๆ จนเนื้อปลาสุกและรสชาติเข้าเนื้อดี นางชิมจนได้รสชาติที่กลมกล่อม มีรสเปรี้ยว เค็ม หวานที่พอดีกันแล้วก็ตักใส่หม้อดินขนาดพอเหมาะกลิ่นหอมของอาหารก็ลอยอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณ ทำเอาซือหยาถึงกับน้ำลายสอด้วยความหิว นางหันกลับไปดูไข่ตุ๋นที่นึ่งอยู่บนเตา เมื่อเปิดฝาออกมาไข่ตุ๋นก็ดูเนียนนุ่มน่ากินมาก ไม่มีฟองอากาศเลยแม้แต
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more
สายตาของเจ้ามองแม่ด้วยความเกลียดชัง 1
เสียงจักจั่นร้องแว่วเป็นระยะ แสงตะวันส่องผ่านกอไผ่ข้างศาลาไม้หลังเล็ก จนเกิดเงาไหววูบไหวบนพื้นดินซือหยาเดินเข้ามาใกล้ศาลานั้นทีละก้าว มือทั้งสองหอบตะกร้าอาหารหนักอึ้งไว้แน่น ร่างบางในชุดผ้าฝ้ายธรรมดามีเหงื่อเกาะพราวบนหน้าผาก แต่ริมฝีปากยังคงยกยิ้มละมุน สายตาของทุกคนในตระกูลเสิ่นหันมาจับจ้องด้วยความแปลกใจ เพราะตั้งแต่เข้ามาเป็นสะใภ้ นางไม่เคยแม้แต่จะย่างกายมายังแปลงนาเลยสักครั้งแม่เฒ่าเสิ่นกำลังนั่งปอกฝักข้าวโพดกับหลาน ๆ พอเห็นสะใภ้เล็กหิ้วของมาสองมือก็รีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ไม้ เดินตรงมาหาสะใภ้เล็กแล้วช่วยนางถือของ "ซือหยา ถืออะไรมาเยอะแยะเลยลูก วางก่อน ๆ เดี๋ยวแม่ช่วยเอง" น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเอ็นดูปนประหลาดใจซือหยาค้อมศีรษะ วางตะกร้าลงอย่างนอบน้อม "ข้าทำกับข้าวมาให้ทุกคนกินตอนร้อน ๆ เจ้าค่ะท่านแม่ วันนี้มีไข่ตุ๋นมาให้เด็ก ๆ ด้วยเจ้าค่ะ"แม่เฒ่าเสิ่นเอื้อมมือจับบ่าของนางเบา ๆ "เห็นเจ้าใส่ใจเด็ก ๆ แบบนี้แม่ก็ดีใจ มาเถอะ แม่จะช่วยเจ้าจัดโต๊ะเอง"อี้หมิง ลูกชายคนโตที่นั่งเก็บข้าวโพดอยู่ข้างเจาตี้ ลูกของสะใภ้รอง แววตาคมกริบยกขึ้นมองมารดาด้วยความไม่เชื่อใจ ใบหน้าเรียบนิ่งราวกับผู้ใหญ
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more
สายตาเจ้ามองแม่ด้วยความเกลียดชัง 2
"ไปนั่งรอด้านโน้นเสีย ในแปลงนาก็ครั้งหนึ่งแล้ว" เสิ่นหยางรุ่ยรีบจับแขนภรรยา ก่อนจะลากนางไปนั่งเงียบอยู่ข้างศาลาทุกคนเริ่มล้อมวงกินอาหาร ซือหยาจัดวางถ้วยชามลงบนโต๊ะไม้ ไข่ตุ๋นเนื้อเนียนสีเหลืองอ่อนโรยต้นหอม ปลาต้มผักดองในหม้อดินยังร้อนกรุ่น ควันขาวพวยพุ่ง กลิ่นเปรี้ยว เค็ม หวานคลุ้งจนชวนให้น้ำลายสอ ผักกาดขาวผัดหมูสามชั้นรมควันมีสีทองน่ากิน"อื้อ ฝีมือเจ้าดีมากนะน้องสะใภ้" เสิ่นหยางเฟิงตักปลาขึ้นมาชิมคำหนึ่งก็ต้องร้อง "ใช่ ๆ อร่อยกว่าที่ข้าทำอีก งั้นต่อไปนี้รบกวนน้องสะใภ้ทำอาหารอร่อย ๆ ให้พวกเรากินด้วยนะ" เสิ่นหยวนอีหัวเราะน้อย ๆ "เจ้าค่ะ ให้เป็นหน้าที่ของข้า อี้หมิง อันหมิง ลูกลองชิมไข่ตุ๋นฝีมือแม่ดูสิว่าชอบหรือไม่" ซือหยายิ้มพลางพยักหน้า นางคีบไข่ตุ๋นเนื้อนิ่มใส่ถ้วยข้าวลูกชายทั้งสอง อันหมิงเงยหน้าขึ้น เผยให้เห็นดวงตากลมเป็นประกาย "ขอรับท่านแม่"เด็กชายตักเข้าปาก คำแรกก็ทำให้แก้มกลม ๆ พองขึ้น ริมฝีปากคลี่ยิ้มกว้าง "เป็นอย่างไร เจ้ายังชอบไข่ตุ๋นที่แม่ทำให้กินเหมือนเดิมใช่หรือไม่?"ซือหยาพูดออกมาอย่างลืมตัว นางไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าหยางเฉิงกำลังจับพิรุธนางด้วยความสงสัย ทั้งที่นางไ
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more
อั๊ยหยา! 1
ทันทีที่พูดจบ ซือหยาก็ก้มลงดึงร่างเล็ก ๆ ที่สั่นเทาของอันหมิงเข้ามาสวมกอด มือของนางลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเล็กอย่างอ่อนโยน "แม่ไม่ได้โกรธลูกเลย...แม่แค่เสียใจที่ลูกไม่กล้าพอที่จะพูดความจริงออกมา"อันหมิงเงยหน้าขึ้นมองมารดาด้วยดวงตาที่แดงก่ำ น้ำตาเม็ดเล็กยังคงไหลอาบแก้มใส "ละ...ลูกขอโทษขอรับ...ลูกกลัวท่านแม่จะโกรธ ละ..แล้วจะถูกลงโทษ..."ซือหยายิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน "เมื่อก่อนเป็นแม่ที่ผิดเอง แม่เคยบอกลูกแล้วว่าแม่จะไม่ทำร้ายพวกเจ้าอีก...ลูกต้องเชื่อใจแม่นะ...แม่ต้องการให้ลูกเป็นลูกผู้ชายที่กล้าหาญ...กล้าที่จะเผชิญหน้ากับความจริง...ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น"อันหมิงพยักหน้าอย่างเข้าใจ เขาร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่บนอกของมารดา พ่อเฒ่าเสิ่นและแม่เฒ่าเสิ่นมองดูเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ความรู้สึกที่ว่าซือหยาคนเดิมที่เอาแต่ใจ ไม่เคยสนใจลูก ๆ ได้หายไปแล้ว และแทนที่ด้วยหญิงสาวคนใหม่ที่อ่อนโยนมีเหตุมีผลทางด้านหยางเฉิง เขามองดูภรรยาที่กำลังกอดปลอบลูกชายด้วยสายตาที่ซับซ้อน เขายังคงไม่เชื่อว่านางจะเปลี่ยนไปได้จริง แต่การกระทำของนางในวันนี้กลับทำให้หัวใจที่เย็นชาของเขาเริ่มสั่นไหวเล็กน้อยอี
last updateLast Updated : 2025-10-20
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status