Share

บทที่ 332

Author: ฉินอันอัน
ชีอวิ๋นถิงหัวเราะเยาะอย่างไม่แยแส: “ข้าเป็นบุตรชายคนโตและหลานชายสายตรง! อีกอย่าง เมื่อนางตายไป ทุกคนในจวนย่อมรู้ว่าควรเลือกใคร”

ต่อให้รักมากเพียงใด คนตายก็คือคนตาย หรือจะต้องฆ่าหลานชายอีกคนเพียงเพราะหลานสาวคนเดียว?

ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าวิธีนี้เป็นไปได้

หัวใจของชีอวิ๋นถิงร้อนระอุ: “อาจิ่น เราฆ่านางเถอะ! ขอเพียงฆ่านาง ทุกปัญหาก็จะคลี่คลาย เมื่อนางตาย ข้าก็ยังเป็นคุณชายใหญ่เหมือนเดิม ข้าจะไปเกลี้ยกล่อมท่านแม่อีกครั้ง ตอนนี้ท่านแม่เกลียดชังนางยิ่งขึ้นเพราะการตายของแม่นมสวี่…...”

ชีจิ่นละล่ำละลักไม่อาจตัดสินใจได้: “ท่านพี่ จะทำเช่นนี้จริงๆ หรือ?”

ชีอวิ๋นถิงถึงกับเงียบไปหลายวันอย่างไม่น่าเชื่อ ราวกับการตายของแม่นมสวี่เป็นเพียงก้อนหินที่โยนลงทะเลสาบกว้างใหญ่ กระทั่งระลอกคลื่นก็ยังไม่เกิด

ไป๋จื่อยืนอยู่ใต้เฉลียง มองชีหยวนเล่นกับอาหวง แต่ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกไม่สบายใจเลย

สิ่งที่กลัวก็ดันเกิดขึ้นจริง สาวใช้ที่เฝ้าอยู่หน้าประตูเรือนวิ่งเข้ามารายงานอย่างตื่นตระหนก: “คุณหนูใหญ่เจ้าคะ คุณชายใหญ่มาแล้วเจ้าค่ะ!”

คุณชายใหญ่สามคำนี้เปรียบเสมือนยันต์อาญาแห่งความตาย คนในหอหมิงเยว่เมื่อได้ยินชื่อชีอ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 650

    เช่นนั้นหากตอนนี้จะทำลายงานมงคลนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรเซียวจิ่งจาวเพียงถามไปว่า “เช่นนั้นเจ้าคิดจะทำอย่างไร?”เฝิงไฉ่เวยเหลือบมองเขา ก่อนจะแสยะยิ้มแล้วยักคิ้วขึ้น “ง่ายจะตายไป คนดวงอัปมงคลผู้หนึ่ง จะคู่ควรเป็นชายาของพระนัดดาสุดรักของฮ่องเต้ได้อย่างไร?”เซียวจิ่งจาวก็เข้าใจความหมายของนางทันทีและก็พลันตระหนักขึ้นมาได้ในบัดดลใช่แล้ว ในเมื่อครั้งก่อน นักพรตหลี่เคยกล่าวว่าดวงชะตาระหว่างองค์รัชทายาทกับฮ่องเต้หย่งชางขัดแย้งกัน บิดาบุตรไม่อาจใกล้ชิดกันได้ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ฮ่องเต้หย่งชางจึงหลีกเลี่ยงที่จะพบองค์รัชทายาทมาโดยตลอดหากนักพรตหลี่กล่าวว่าดวงชะตาของชีหยวนไม่ดี...เกรงว่าฮ่องเต้หย่งชางจะพลอยไม่ชอบทั้งตระกูลชีเลยด้วยซ้ำจริงดังว่า หากคิดจะทำเรื่องเลวร้ายให้ถึงที่สุด จะอย่างไรก็ต้องดูที่สตรีโดยเฉพาะสตรีที่ถูกความแค้นครอบงำจนเสียสติและถึงตอนนั้น เซียวอวิ๋นถิงจะเลือกอย่างไรเล่า?หากเขายืนกราน ฮ่องเต้หย่งชางคงจะระอาเขาเป็นคนแรกแน่นอนแต่หากเขาไม่ยืนกราน เรื่องนี้ก็จะจบลงเพียงเท่านี้ ตระกูลชีกับเซียวอวิ๋นถิงก็จะเหินห่างกันไปตลอดกาล “ยอดเยี่ยม!”เซียวจิ่งจาวตบมือเบา

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 649

    เฝิงไฉ่เวยกำลังนั่งพักผ่อนอยู่ใต้ต้นไทรในลานเรือนนางไม่ได้ออกจากจวนมาหลายวันแล้ว ช่วงนี้บางคืนยังฝันถึงเฝิงจวิ้นเป็นระยะ ๆ ในความฝัน เขาก้มหน้าตะโกนบางอย่างข้างหูนาง ใบหน้าเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมานน่าสังเวชแต่สุดท้าย ภาพในฝันก็มักจะถูกขัดจังหวะด้วยรอยยิ้มของชีหยวนนางฝันถึงภาพเหตุการณ์ไฟไหม้ที่ชีหยวนเป็นคนลงมือวางเพลิงซ้ำแล้วซ้ำเล่าและทุกครั้งที่สะดุ้งตื่นจากความฝัน ความเคียดแค้นในใจของนางที่มีต่อชีหยวนก็มากขึ้นอีกขั้นทำไมกัน?ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?!เฝิงจวิ้นสมควรตายจริง ๆ งั้นหรือ?!ไม่ว่าจะเป็นชีหยวนหรือเซียวอวิ๋นถิง ต่างก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขาไม่ได้ทำผิดถึงขั้นต้องตาย หากจะโทษก็ต้องโทษนิสัยแค้นฝังใจของชีหยวนเขาในฐานะว่าที่องค์รัชทายาทแห่งแผ่นดิน กลับยินยอมปกป้องและลำเอียงเข้าข้างนาง ถึงขั้นปล่อยให้นางเหยียบย่ำอยู่เหนือกฎหมายคนขาดเขลาเบาปัญญาเช่นนี้ ต่อให้วันหน้าได้ขึ้นครองบัลลังก์ ก็ไม่มีทางเป็นฮ่องเต้ที่ดีได้แน่เขาไม่คู่ควรให้นางต้องเสียเวลาแม้แต่น้อยขณะลมพัดผ่านมา ประตูในลานเรือนก็ส่งเสียงเอี๊ยดเบา ๆ แล้วถูกผลักออก นางจึงค่อย ๆ ลุกจากเก้าอี้โยก วางหนังสือในมือลงก็หั

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 648

    พอพูดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของเฝิงอวี้จางก็แดงเรื่อขึ้นมาในทันที “จวิ้นอ๋องมีน้ำใจแล้ว! ไอ้ลูกไม่รักดีก่อเรื่องราวใหญ่โต ทำให้ขายหน้าขายตา ไหนเลยจะกล้าให้ท่านอ๋องลำบากมาเยือนด้วยพระองค์เองอีก”เฝิงจวิ้นตายทั้งที่ยังมิทันบรรลุนิติภาวะ ถือเป็นการตายก่อนวัยอันควร ตามธรรมเนียมแล้วย่อมไม่อาจฝังไว้ในสุสานบรรพบุรุษได้ดังนั้นตระกูลเฝิงจึงให้เผาศพเขาก่อน แล้วตั้งโกศไว้ที่วัดชานเมืองหลวงเป็นการชั่วคราว รอจนถึงวันที่เหมาะสมจึงจะส่งกลับภูมิลำเนา เพื่อหาที่ฝังอีกครั้งเฝิงจวิ้นตายอย่างไม่งามนัก ข่าวลือต่าง ๆ พัดสะพัดไปทั่วประกอบกับตระกูลเฝิงถูกตำหนิ เฝิงอวี้จางก็ถูกสั่งกักบริเวณ งานศพของเฝิงจวิ้นจึงจัดอย่างเรียบง่าย ไม่ได้เชิญแม้แต่พระหรือนักพรตมาทำพิธีเพราะกลัวจะถูกนินทาว่าร้ายยิ่งไม่ต้องพูดถึงญาติสนิทมิตรสหายที่มาร่วมจัดพิธีส่งวิญญาณเลยบัดนี้เซียวจิ่งจาวกลับมาเยือนด้วยตนเอง แม้แต่เฝิงอวี้จางก็อดมิได้ที่จะรู้สึกดีต่อเขาขึ้นมาในใจเซียวจิ่งจาวถอนหายใจเบา ๆ “แม้ญาติผู้น้องจะหลงผิด แต่ถึงอย่างไร ก็เป็นญาติกัน ท่านเองก็เป็นท่านลุงแท้ ๆ ของเสด็จพ่อ เสด็จพ่อเคารพรักท่านมาโดยตลอด เพียงแต่ตอนนี้ไ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 647

    ความสัมพันธ์ระหว่างเซียวจิ่งจาวกับองค์รัชทายาทนั้น แตกต่างจากเซียวอวิ๋นถิงโดยสิ้นเชิงเซียวอวิ๋นถิงถูกส่งออกไปตั้งแต่ยังเล็ก ครั้นกลับมาก็เป็นผู้ใหญ่เต็มตัวแล้ว เป็นคนที่สามารถต่อสู้และฟันฝ่าได้ด้วยตนเอง มิใช่คนแบบเดียวกับองค์รัชทายาทเลยแม้แต่น้อยดังนั้น ความผูกพันฉันพ่อลูกระหว่างเขากับองค์รัชทายาทจึงมีอยู่น้อยนิดองค์รัชทายาทเอง ก็มีแต่ความรังเกียจและห่างเหินมอบให้เขา มากกว่าความรักใคร่ของพ่อลูกแต่ระหว่างองค์รัชทายาทกับเซียวจิ่งจาว กลับมิได้เป็นเช่นนั้นเขากล้าที่จะพูดทุกอย่างอย่างเปิดเผยครานี้ยืนอยู่ต่อหน้าองค์รัชทายาท เขาก็เอ่ยคำโดยไม่ปิดบัง “เสด็จพ่อ ตระกูลเฝิง คือตระกูลฝ่ายมารดาของท่านมิใช่หรือ? คนอื่นไว้ใจไม่ได้ แล้วท่านไม่อาจไว้ใจตระกูลเฝิงได้เลยหรือ?”ตระกูลเฝิงงั้นหรือ?องค์รัชทายาทเพ่งมองเขาด้วยสายตาล้ำลึก “เจ้ารู้เรื่องสถานการณ์ในเมืองหลวงดีเหลือเกินนะ”“ใช่พ่ะย่ะค่ะ” เซียวจิ่งเจาก็ตอบรับอย่างตรงไปตรงมา “เพราะลูกเป็นโอรสของเสด็จพ่อ และเสด็จพ่อก็จะเป็นบิดาและเป็นที่พึ่งของลูกตลอดไป”รัชทายาทยกมือขึ้นเล็กน้อย “พูดต่อไป”เซียวจิ่งจาวผ่อนลมหายใจเล็กน้อย ก้มหน้าลงไป

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 646

    องค์รัชทายาทแสยะยิ้ม “เจ้านักพรตบ้านี่ เอาแต่พูดจาเพ้อเจ้อเหมือนคนหลุดโลกอยู่ทุกวัน มันนี่แหละที่ทำให้ข้าต้องตกที่นั่งลำบาก! ตอนนี้มันยังกล้ากลับมาอีกหรือ?!”เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่นหลี่ฉางชิงคนนี้ไม่ใช่คนของจวนฉู่กั๋วกงหรือไร?ครานั้นก็พูดยืนกรานว่าองค์รัชทายาทอย่างเขา ไม่ควรใกล้ชิดกับฮ่องเต้หย่งชางมากเกินไปฮ่องเต้หย่งชางก็เชื่อคำของเขาอย่างไม่มีข้อกังขาแต่ตอนนี้จวนฉู่กั๋วกงล่มสลายไปแล้ว เหตุใดนักพรตหลี่ผู้นี้ถึงยังกลับมาอีก?เขาตบโต๊ะหนึ่งที “ไปตามเซียวอวิ๋นถิงมานี่เดี๋ยวนี้!”ไม่ได้การ คนผู้นี้จะปล่อยให้อยู่ในเมืองหลวงไม่ได้!แต่ในตอนนั้นเอง เซียวจิ่งจาวจึงเอ่ยขึ้นเบา ๆ ที่ด้านข้าง “เสด็จพ่อ โปรดฟังลูกพูดสองสามประโยคก่อนเถิดพ่ะย่ะค่ะ”ต่อหน้าบุตรชายคนนี้ ท่าทีขององค์รัชทายาทกลับเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง สีหน้าของเขาอ่อนโยนลงอย่างเห็นได้ชัด “เจ้ายังเด็ก ไม่เข้าใจว่านักพรตผู้นี้พูดจาปลิ้นปล้อนกลับกลอก พูดเก่งจนแม้แต่คนตายยังพูดให้กลายเป็นคนเป็น คนเป็นก็สามารถพูดให้กลายเป็นศพได้!”เขาไม่อยากโดนโยนความผิดใหญ่หลวงมาใส่หัวอีกรอบ!เซียวจิ่งจาวคุกเข่าลงต่อหน้าองค์รัชทายาท เงยหน

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 645  

    ตอนที่ชีเจิ้นกลับมาถึงจวนก็ดำคล้ำกว่าเดิมไปเท่าหนึ่ง เขาออกไปตรวจตราค่ายทหารเมืองหลวงและสำรวจทะเบียนทหาร วุ่นวายอยู่นอกเมืองได้เกือบครึ่งเดือนกว่าถึงจะได้กลับจวน กลับจวนมาครานี้เขาก็ตรงไปยังเรือนของฮูหยินผู้เฒ่าชีและโหวผู้เฒ่าชีทันที ถามข่าวคราวของสกุลเฝิงก่อนสิ่งใด เขารู้ว่าสกุลเฝิงกลับมาแล้ว แน่นอนว่าเคยได้ยินชื่อเสียงของเฝิงไฉ่เวยคนนั้นมาแล้วด้วย เขาขมวดคิ้วแน่นอย่างอดไม่ได้พลางถามโหวผู้เฒ่าด้วยจิตใจเป็นกังวล “สกุลเฝิงเร่งสร้างกระแสให้นางล่วงหน้า เกรงว่าอาจจะมีเจตนาซ่อนเร้นอยู่กระมัง คงจะไม่เกิดเหตุไม่คาดฝันใดขึ้นหรอกนะขอรับ?” โหวผู้เฒ่าลูบหนวดตนเอง ก่อนจะทำเสียงฮึดฮัดและเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “คอยให้เจ้ากลับมาเตือน ก็ช้าจนผักดอกเข็มเย็นชืดหมดแล้ว! เจ้ายังฝันอยู่รึ!” ถูกด่าหน้าหงายไปหนึ่งที แต่ชีเจิ้นก็มิได้โกรธ หลายปีที่ผ่านมานี้ แม้เข้าจะได้เข้ากรมยุทธนาการ ทว่างานหลักจริง ๆ แล้วยังคงเป็นการช่วยฮ่องเต้หย่งชางตามหาพระชายาหลิ่ว ทว่าในฐานะแม่ทัพคนหนึ่ง เขาย่อมไม่ปรารถนาจะให้ตนเองทำเพียงแค่เรื่องเช่นนี้ไปตลอดชีวิต บัดนี้เขามีอำนาจการควบคุมทหารอยู่ในมือ ประหนึ่งได้กลาย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status