แชร์

บทที่ 400

ผู้เขียน: ฉินอันอัน
เขาแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ร้องไห้พลางเรียกออกมา “คุณหนูใหญ่ตระกูลชี!”

เป็นชีหยวน!

ชีหยวนมาช่วยเขาแล้ว!

ภายใต้แสงราตรีที่สลัว ชีหยวนสะบัดแส้เกี่ยวดาบของนักฆ่า แล้วออกแรงกระชากเพียงครั้งเดียว นักฆ่าก็ถึงกับเสียการทรงตัว ตามมาด้วยแส้เส้นเดิมฟาดลงไปบนศีรษะของเขา ทำให้คนๆ นั้นร้องโหยหวนอย่างน่าเวทนา

แค่จะมาฆ่าผู้ลี้ภัยสักคนเท่านั้นเอง คนที่มาไม่ได้มีมากมายเท่าไหร่ แถมฝีมือก็ไม่ได้สูงส่งอะไรเลย

ชีหยวนสะบัดแส้ก็แทบจะทำให้คนๆ หนึ่งล้มลงไปกองกับพื้นได้แล้ว นางฟาดใส่คนทั้งหมดจนทรุดลงไปโดยไม่หยุดชะงักเลยแม้แต่น้อย จากนั้นก็นั่งลงบนหลังของคนสุดท้าย และยื่นมือไปหาเด็กชายตัวน้อยที่อยู่ในซากปรักหักพัง พลางพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “ลุกขึ้น”

จากนั้น นางก็หันไปมองหูอี้ชวน “อยากแก้แค้นให้ราบคาบกว่านี้ไหม?”

ดวงตาของหูอี้ชวนทอประกาย เขาพยักหน้าทันที

คืนนั้นเอง หูอี้ชวนพาชาวบ้านจากชุมชนแออัดจำนวนหนึ่ง ลากร่างพวกนักฆ่ามาที่หน้าจวนฉู่กั๋วกง!

ตอนแรกบ่าวรับใช้ของจวนก็เข้าไปขวาง ทว่าหยุดพวกเขาไม่ได้

เพราะก่อนมา หูอี้ชวนตะโกนร้องขอความเป็นธรรมมาตลอดทาง ร้องตะโกนว่าจวนฉู่กั๋วกงจะฆ่าคนปิดปาก คำพูดนี้เร
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (2)
goodnovel comment avatar
Jocky Tagool
นี่ มันต้องอย่างนี้ เรื่องนี้บู๊สะใจสุดเท่าที่อ่านนิยายมาเลย
goodnovel comment avatar
Sukunya Nok
ตื่นเต้น สุดๆ นางเอกเก่งมาก
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 663

    ชีหยวนพยักหน้าเบา ๆท่านโหวผู้เฒ่าชีรู้สึกไม่เข้าใจนัก ว่าเหตุใดจึงเก็บดอกเบี้ยเช่นนี้เว้นแต่นักพรตชิวผู้นี้จะมีความเกี่ยวพันกับหลี่ฉางชิง ไม่เช่นนั้น ต่อให้ถูกฟ้าผ่าตาย ก็ไม่อาจนับเป็นการเก็บดอกเบี้ยได้กระมัง?เขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามเสียงเบา “นักพรตชิวกับหลี่ฉางชิงมีความเกี่ยวข้องกันหรือ?”ชีหยวนเลิกคิ้วเล็กน้อย “พวกเขาเป็นคนของจวนฉู่กั๋วกง ในอดีตล้วนทำงานให้จวนฉู่กั๋วกง วัดหวงต้าเซียนแห่งนี้ เดิมทีก็เป็นสถานที่ซ่อนตัวของหน่วยกล้าตาย ในนั้นย่อมมีกระดูกคนตายจำนวนมาก”ยามเอ่ยถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของนางก็พลันปรากฏแววรังเกียจออกมาโดยไม่รู้ตัวชีเจิ้นก็รู้สึกตกใจไม่น้อย “พวกเขาคิดการเช่นนี้ได้อย่างไรกัน! ใต้หล้าล้วนรู้ว่าฮ่องเต้ทรงเลื่อมใสลัทธิเต๋า ใครจะคาดคิดว่าพวกเขาจะเลือกสถานที่นั้นเป็นที่ซ่อน!”หากนักพรตชิวเป็นคนของจวนฉู่กั๋วกง เช่นนั้นที่ชีหยวนบอกว่าจะไปเก็บดอกเบี้ยก็นับว่าเข้าใจได้โดยถ่องแท้แล้วในใจท่านโหวผู้เฒ่าชีก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะหลี่ฉางชิงอีกครั้ง คนผู้นี้มาหาเรื่องคนที่ไม่ควรหาเรื่องเสียแล้วโง่งมยิ่งกว่าอะไรหากชีหยวนจะถูกคำพูดไม่กี่คำโค่นล้มได้ เช่นนั้นนางคงเ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 662

    ไป๋จื่อซ่อนตัวอยู่ในหมู่ฝูงชน เงื้อก้อนหินที่เตรียมไว้ล่วงหน้าแล้วขว้างปาใส่เสียงดัง ปัง แล้วถุยน้ำลายหนึ่งที “นักพรตมาร! นักพรตมารที่ฟ้าลงทัณฑ์!”ชาวบ้านเป็นพวกที่ชอบออกโรงทวงความเป็นธรรมที่สุด หินก้อนหนึ่งปาออกไป หลายคนยังไม่ทันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่คนส่วนมากก็เริ่มด่าตะโกนตามไปว่า “นักพรตมาร! นักพรตมาร! นักพรตมารที่ไม่มีทางตายดี!”เหล่าเจ้าหน้าที่จากศาลซุ่นเทียนก็เหงื่อเย็นไหลซึมออกมาจนกระทั่งกระดูกศพทั้งหมดถูกขนย้ายออกมา สิ่งที่ถูกหามออกมาด้วยยังมีหีบทองคำหนึ่งหีบผู้คนก็ยิ่งโกรธแค้นเคียดแค้นยิ่งกว่าเดิมชีหยวนเหลือบมองไป๋จื่อที่อยู่ข้างกายกำลังเดือดดาลด่าทออยู่ ยิ้มมุมปากเบา ๆ ยกคิ้วกล่าวกับนางว่า “พอเถอะ ไปกัน”กระทั่งออกมาจากตรอกแล้ว ไป๋จื่อก็ยังโมโหไม่หาย อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คุณหนู คนผู้นี้ชั่วร้ายเกินไปแล้ว เป็นนักพรตคนหนึ่ง กลับฆ่าผู้คนมากมายถึงเพียงนี้!”ชีหยวนยกคิ้วตอบว่า “ใช่แล้ว เขาถึงถูกฟ้าผ่าตายอย่างไรเล่า ฟ้ามีตา ทำชั่วย่อมได้ชั่ว แหงนหน้ามองฟ้ายังมีเทพเซียนสถิต เขาสมควรโดนเช่นนั้น”หลี่ฉางชิงว่ากล่าวว่านางมีดวงอัปมงคลไม่ใช่หรือไง?ถ้าเช่นนั้น คนที่ฆ่าผู้คนม

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 661

    พายุฝนกระหน่ำเทน้ำเทท่า เสียงฟ้าร้องคำรามสนั่น เด็กน้อยบ้านข้าง ๆ ยังวิ่งเล่นอยู่ใต้ชาน ถูกมารดากระชากหูฉุดกลับเข้าเรือนไปพลางตะคอกเสียงดังว่า “ข้างนอกฟ้าร้องฟ้าผ่า อย่าไปยืนใต้ต้นไม้หรือที่โล่งแจ้งนะ รู้ไหม?”ชิวฉู่อิ๋งย่อมรู้ดีอยู่แก่ใจ เพียงแต่เขาไม่มีโอกาสได้ระวังตัวอีกแล้วสายฟ้าฟาดลงบนร่างเขาครั้งแล้วครั้งเล่า สิ่งสุดท้ายที่เขาเห็น คือแววตาเย็นเยียบว่างเปล่าของชีหยวนในเรือนเล็กแล้วสติสัมปชัญญะของเขาก็ดับสิ้นไปอย่างสิ้นเชิงเสียงฟ้าร้องบนฟ้ายังคงดังกึกก้องไม่ขาดสาย ชีหยวนมองดูแผ่นกระเบื้องปลิวหลุดจากชายคา ตกลงพื้นเสียงดังกลิ้งหลุน ๆ ไป จากนั้นก็เหลือบตาดูร่างของชิวฉู่อิ๋งที่เหยียดแข็งนิ่งแน่นิ่ง ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก แล้วหมุนกายลงบันไดไปอย่างไร้เยื่อใยจนกระทั่งพายุฝนนิ่งสงบลง ลูกจ้างของร้านหนังสือข้าง ๆ ออกไปเก็บของที่ระเบียง พอเงยหน้าขึ้นก็มองเห็นร่างดำไหม้นอนตะแคงอยู่บนหลังคาวัดหวงต้าเซียน พลันร้องลั่นขึ้นว่า “มีคนตาย! มีคนตาย! มีคนโดนฟ้าผ่าตายแล้ว!”ทั้งซอยก็ฮือฮากันขึ้นมาทันทีผู้คนต่างวิพากษ์วิจารณ์กัน“อยู่ดี ๆ จะโดนฟ้าผ่าได้ยังไง?”“ต้องทำบาปมหันต์ไว้แน่ ไม่อย่างนั้นท

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 660  

    เขาสะบัดหยดน้ำที่เกาะบนศีรษะออก ก่อนจะสบถอย่างหัวเสีย แล้วเตะเข้าที่แท่นหินที่อยู่ด้านข้างไปหนึ่งที “บัดซบสิ้นดี ข้าอุตส่าห์ตากสมุนไพรไว้ตั้งขนาดนี้ เปียกหมดเลย!” แม้จะบ่นแต่กระนั้นเขาก็ยังหมุนตัวเข้าไปในพระวิหาร เตรียมยื่นมือออกไปหยิบไม้กวาด ตลอดทั้งวัน มีข้าวของจำนวนไม่น้อยถูกทิ้งเกลื่อนไว้ในอาราม หากไม่กวาดทำความสะอาดให้ดี บรรดาศาสนิกชนที่เข้ามานมัสการจะต้องโวยวายเป็นแน่ มือของเขาเอื้อมไปแตะบนผนังซึ่งไม้กวาดพิงอยู่ พลางหรี่ตาเพ่งพิศรอยน้ำบนพื้น แล้วจู่ ๆ ก็เหยียดมือไปทางด้านซ้ายเพื่อคว้าผ้าแพรต่วนผืนหนึ่งไว้อย่างฉับไวไร้สุ้มเสียง ทว่าเขายังไม่ทันได้คว้าอะไร กลับถูกใครบางคนกระชากแขนไว้อย่างรุนแรง จนร่างทั้งร่างถูกดึงเข้าไปในห้องเก็บของเบ็ดเตล็ดซึ่งใช้เก็บธูปกำยานเทียนหอมและกระดาษเงินกระดาษทองทันที ฝีมือสูงส่งยิ่งนัก! เขาตั้งสติกลับมาได้ในทันใด ขณะเดียวกันภายในใจก็อดรู้สึกครั่นคร้ามขึ้นมาไม่ได้ อารามหวงต้าเซียนแห่งนี้ตั้งอยู่ตรงนี้มานานกว่าร้อยปีแล้ว ส่วนเขาเองก็สวมรอยเข้ามาเป็นนักพรตของอารามแห่งนี้มานาน ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาปกปิดตัวจนได้อย่างดีเยี่ยม ไม่มีใครรู้ตัวตนที

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 659  

    ฮองเฮาเฝิงคราวนี้มิได้กำลังฝึกคัดอักษรพู่กัน นางกำลังมองดูปลาทองในอ่างหินที่ตนเองเลี้ยงไว้อยู่กลางลานภายในตำหนัก ภายในอ่างหินใบใหญ่ยามนี้มีน้ำใสแจ๋วจนเห็นถึงก้นอ่าง ด้านล่างมีใบบัวขนาดเท่าเหรียญทองแดงที่ผลิออกจากเมล็ดบัวที่ผ่าไว้ ส่วนปลาทองหลากสายพันธุ์ต่างก็กำลังแหวกว่ายไปมาอย่างสบายใจในน้ำฮองเฮาเฝิงโปรยอาหารปลาลงไป เห็นปลาตัวหนึ่งว่ายพุ่งขึ้นมาแย่งอาหารปลาไปจนหมด ก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ จากนั้นค่อยยื่นอาหารปลาในมือส่งให้นางกำนัลที่คอยรับใช้อยู่ข้างกาย ก่อนจะเหลียวศีรษะกลับไปมองเซียวอวิ๋นถิง “เจ้ามาแล้วหรือ?” เซียวอวิ๋นถิงผงกศีรษะ “เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ เดาว่าเจ้าคงทราบกระจ่างทั้งหมดแล้วกระมัง?” ฮองเฮาเฝิงกล่าวอย่างตรงประเด็น ไม่คิดปิดบังซ่อนเร้น “หลี่ฉางชิงคนผู้นั้น เจ้าทราบดีว่าเขามีอิทธิพลต่อเสด็จปู่ของเจ้าแค่ไหน วาจาที่เขากล่าวออกมา เสด็จปู่ของเจ้าล้วนเชื่อถือ ดังนั้น…” “ในเมื่อเสด็จย่าตรัสเองว่า วาจาของเขาเสด็จปู่ทรงไว้เนื้อเชื่อพระทัย เช่นนั้นก็หมายความว่า เสด็จย่าคงไม่เชื่อ ใช่หรือไม่ขอรับ?” เซียวอวิ๋นถิงเองก็ไม่ปิดซ่อนทัศนคติของตนเองเช่นกัน “เสด็จย่า สกุลเฝิงไปสมคบก

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 658  

    ชีหยวนกลับไม่รู้สึกว่ามีสิ่งใดยากลำบาก ถึงอย่างไรชาติก่อนหลี่ฉางชิงเองก็ตายด้วยฝีมือของนาง เขาในตอนนั้นคิดจะช่วยเป่าหรง จึงไปบอกกับอ๋องฉีว่านางเป็นนางจิ้งจอกปีศาจกลับชาติมาเกิด เป็นสมุนรับใช้ของนางสนมต๋าจี่ซึ่งเป็นจิ้งจอกเก้าหาง เตือนให้อ๋องฉีอย่าได้หลงกลมนต์เสน่ห์ของนางปีศาจอย่างนาง และหลังจากนั้น เขาก็ตาย ชีหยวนกระตุกมุมปากอย่างดูแคลน “ข้ามิได้รีบร้อนด่วนใจ แต่ข้าจะขอเก็บดอกก่อน” ชีเจิ้นรู้สึกกระวนกระวายจิตใจไม่สงบอยู่บ้าง สาวเท้าเดินตามชีหยวนไปได้เพียงไม่กี่ก้าว เห็นชีหยวนเดินเร็วมาก ก็ได้แต่ตะโกนออกไปว่า “เช่นนั้นเจ้าต้องระวังตัวให้ดี! อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเด็ดขาด!” ชีหยวนโบกมือโดยไม่แม้แต่หันศีรษะกลับมามอง ฮูหยินผู้เฒ่าชีตอนนี้เองถึงจะหันมองโหวผู้เฒ่าชีและชีเจิ้นด้วยใบหน้าซีดเผือด “เรื่องนี้ ต้องทูลแจ้งพระนัดดารัชทายาทสักคำหรือไม่?” ชีเจิ้นกดเสียงเอ่ยว่า “ลูกจะให้คนไปส่งข่าว…” ทว่าเขาเองก็ไม่คาดหวังมากเกินไปนัก ในเมื่อหลี่ฉางชิงพูดออกไปแล้วว่าเฝิงไฉ่เวยมีชะตาสูงล้ำมิอาจบรรยาย อีกทั้งยังบอกว่าชีหยวนเป็นดาวหายนะที่ร่วงลงมาจากฟ้า เกรงว่าชีวิตของเซียวอวิ๋นถิงจะมิได้ราบรื่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status