LOGINShare
บทที่ 565
Latest chapter
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 570
แม้จะไม่ส่งอาวุธปืนให้พวกมัน แต่พวกมันก็ยังสามารถซื้อเหล็ก เส้นเอ็นวัว เขาวัว และของพวกนี้ที่ใช้ทำธนูจากต้าโจวได้อยู่ดีไล่เฉิงหลงก็พลันเข้าใจขึ้นมาไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมชีหยวนถึงได้ฆ่าชินอ๋องหวยเหลียง แถมยังมั่นใจนักว่าทางราชสำนักจะไม่สอบสวนเรื่องนี้อย่างเข้มงวดแน่นอน ที่แท้นางก็หาคนรับผิดชอบชินอ๋องหวยเหลียงเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว!สตรีคนนี้จะเกินไปแล้ว สมองของนางทำมาจากสิ่งใดกัน?ไฉนเดินไปแค่ก้าวเดียว แต่กลับวางแผนล่วงหน้าถึงสิบก้าวแล้ว?ตอนที่นางนอนก็ยังลืมตาคิดแผนอยู่กระมัง?ชีหยวนคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม มองสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเขา “ดังนั้น ตอนนี้ใต้เท้าไล่เข้าใจแล้วใช่หรือไม่? ข้าชวนท่านมาวันนี้ก็เพื่อให้การตายของชินอ๋องหวยเหลียง มีคนยอมแบกรับความผิดอย่างเต็มใจ ให้พวกมันฆ่ากันเอง ไม่ดีกว่าหรือ?”ไล่เฉิงหลงก็พลันเข้าใจเจตนาของชีหยวนให้ตระกูลยามานะ แบกรับข้อหาฆ่าชินอ๋องหวยเหลียง เมื่อข่าวนี้ไปถึงตงอิ๋ง กลุ่มที่อยู่ฝ่ายชินอ๋องหวยเหลียงจะต้องชิงชังตระกูลยามานะเข้าไส้ถึงตอนนั้น ต้าโจวเพียงแค่ยื่นมือช่วยเหลือตระกูลยามานะพอตอนที่ตระกูลยามานะเริ่มได้เปรียบ ก็ช่วยฝ่ายชินอ๋องหวยเหลีย
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 569
ไล่เฉิงหลงขมวดคิ้วแน่น สะกดกลั้นความตกตะลึงในใจไว้แล้วเอ่ยถามชีหยวน “พวกเขาเป็นใคร?”แต่ที่จริงแล้วก็แทบไม่ต้องถามเลยด้วยซ้ำ ในใจของเขาก็พอจะเดาออกอยู่แล้วก่อนหน้านี้ เขายังเคยแอบคิดในใจว่าหากคุณหนูใหญ่ชีจะฆ่าใครก็ฆ่าได้ขนาดนี้ แล้วไยไม่ขึ้นเป็นฮ่องเต้เสียเลยแต่ตอนนี้คุณหนูใหญ่ชีคงไม่คิดจะเป็นฮ่องเต้จริง ๆ หรอกกระมัง?!ไฉนนางถึงเกี่ยวข้องกับพวกคนจากตงอิ๋งได้?!และเป็นไปตามคาด ชีหยวนรู้จักที่มาที่ไปของพวกนี้อย่างทะลุปรุโปร่ง นางกล่าวอย่างไม่สะทกสะท้านว่า “ขุนพลของตงอิ๋ง ก็เหมือนอ๋องของต้าโจวเรา และยังเป็นอ๋องที่มีอำนาจมากเสียด้วย คนผู้นี้คือนายน้อยของตระกูลยามานะ นามว่ายามานะ มัตสึ”ไล่เฉิงหลงถึงกับสูดลมหายใจเข้าลึก เขาอดไม่ได้ที่จะถามซักไซ้ชีหยวน “คุณหนูใหญ่ชี ท่านอ๋องทราบเรื่องนี้หรือไม่? หรือว่าท่านอ๋องก็เห็นดีเห็นงามด้วย?!”นี่มันจะเป็นไปได้อย่างไร?!พวกโจรสลัดจากตงอิ๋ง ตลอดหลายปีมานี้พวกมันฆ่าชาวต้าโจวไปตั้งเท่าไร!ชาวบ้านตามแนวชายฝั่งของต้าโจว ส่วนใหญ่ล้วนเคยถูกรุกรานโดยพวกโจรสลัด ที่น่าชิงชังยิ่งกว่าก็คือ พวกมันโจมตีแล้วก็กลับมาอีก โจมตีแล้วก็กลับมาอีก ช่างน่ารังเกียจถ
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 568
เซียวอวิ๋นถิงเล่าเรื่องที่พระชายาหลิ่วถูกจวนฉู่กั๋วกงทำร้ายให้ฮองเฮาเฝิงฟัง เล่าไปจนถึงเรื่องที่พระชายาหลิ่วขอไปบำเพ็ญเพียรจำศีลที่อารามเต๋าด้วยตนเองฮองเฮาเฝิงนิ่งงันไปชั่วขณะ ก่อนจะปิดหน้าร้องไห้โฮเหล่าข้าราชบริพารที่เห็นต่างก็รู้สึกเจ็บปวดสะท้อนใจเซียวอวิ๋นถิงคุกเข่าอยู่ข้างฮองเฮาเฝิง พยายามเกลี้ยกล่อมให้นางใจเย็นลงฮองเฮาเฝิงกุมมือของเซียวอวิ๋นถิงแน่น “ครานั้นข้าก็บอกแล้วว่าเรื่องนี้ไม่มีทางเป็นฝีมือของพ่อข้า ยิ่งไม่ใช่ฝีมือพี่ชายข้าแน่ วันนี้กาลเวลาล่วงเลยไปหลายปีแล้ว ในที่สุดตระกูลเฝิงก็ได้รับความยุติธรรมเสียที!”เซียวอวิ๋นถิงรีบพูด “ใช่แล้วขอรับ ดังนั้นเสด็จย่าอย่าได้เสียใจ...”ฮองเฮาเฝิงดวงตาแดงก่ำ กำมือเซียวอวิ๋นถิงแน่นกว่าเดิม “ข้าจะไม่เสียใจได้อย่างไร? ท่านพ่อของข้าอายุมากแล้ว แคว้นเตียนก็เต็มไปด้วยไอพิษ พวกอันหนานก็จ้องจะเล่นงาน ท่านพ่อไปแคว้นเตียนก็ไม่มีชีวิตได้กลับมาอีก! ไม่นานพี่ชายข้าก็จากไป... ญาติพี่น้องของข้า ตลอดหลายปีมานี้ตายกันไปแล้วกี่คนแล้วเล่า?”ที่เซียวอวิ๋นถิงมาหาได้ แน่นอนว่าต้องมาจากความคิดของฮ่องเต้หย่งชางอยู่กินกันมาหลายปี ฮองเฮาเฝิงย่อมเข้าใจด
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 567
แน่นอนว่าขันทีสวีรู้จักตระกูลเฝิงอยู่แล้วแต่ตระกูลเฝิงคือตระกูลของฮองเฮาเฝิง และก็เป็นที่พึ่งพิงที่มั่นคงของพระราชนัดดาเซียวอวิ๋นถิง ในอดีตตระกูลเฝิงเคยทรงอำนาจถึงขั้นทำให้คนทั้งเมืองหลวงต่างก็ยำเกรงการที่พวกเขากลับมา ก็หมายถึงว่าสถานะของเซียวอวิ๋นถิงจะมั่นคงยิ่งขึ้นเท่านั้นมีอะไรน่าให้ท่านอ๋องดีใจนักหรือ?ขันทีสวีรู้สึกงุนงงอยู่ไม่น้อย แต่เมื่อเห็นอ๋องฉีสีหน้าเรียบเฉย ไม่คิดจะพูดอะไรอีก เขาก็ก็รู้จักเจียมตัว ไม่ซักถามให้มากความในใจของเขาชัดเจนยิ่งนัก หากอยากมีชีวิตรอด เวลานี้ต้องไม่ก่อเรื่องใดทั้งสิ้น ต้องรีบหนี รีบออกจากเมืองหลวงโดยเร็วแต่อ๋องฉีครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ก็ยิ่งหัวเราะออกมาดังขึ้นเรื่อย ๆไม่รู้เพราะอะไร พอได้ยินเสียงหัวเราะนั้น ขันทีสวีก็ขนลุกขึ้นมาทันที รู้สึกขนพองสยองเกล้าอย่างบอกไม่ถูกหรือว่าท่านอ๋องจะโมโหจนเสียสติไปแล้ว? ไม่อย่างนั้น คนที่เพิ่งถูกตะเพิดออกจากเมืองหลวงเหมือนสุนัขไร้เจ้าของ ยังจะหัวเราะได้อย่างมีความสุขแบบนี้ได้อีกหรือ?ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น อ๋องฉีก็ตะโกนเรียกขันทีสวี “ก่อนพวกเราออกจากเมืองหลวง เจ้าช่วยจัดการเรื่องหนึ่งให้ข้าก่อน”ขันทีส
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 566
ตอนนี้จะถูกส่งไปที่ใด หรือได้องครักษ์มากน้อยแค่ไหนก็ไม่ใช่เรื่องที่อ๋องฉีจะมีสิทธิ์ต่อรองได้แค่ยังมีโอกาสได้ไปก็นับว่าดีแล้ว อ๋องฉีน้ำตาไหลไม่ขาดสาย โขกศีรษะต่อหน้าฮ่องเต้หย่งชาง “ลูกอกตัญญู ทำให้เสด็จพ่อผิดหวัง! ขอเสด็จพ่อทรงเห็นแก่เสด็จแม่ วันหน้าได้โปรดเมตตาดูแลหมิงเฉิงกับหย่งหรง พวกเขายังเด็กนัก...”เวลานี้ ยิ่งอ๋องฉีแสดงออกว่าห่วงใยน้อง ๆ มากเท่าไร ฮ่องเต้หย่งชางก็ยิ่งพระทัยอ่อนลงเท่านั้นก่อนมาเข้าเฝ้า เขาไตร่ตรองอยู่ในใจนับครั้งไม่ถ้วน ว่าควรร้องไห้อย่างไรถึงจะเรียกความเวทนาจากฮ่องเต้หย่งให้ได้มากที่สุด และพอคิดถึงชีหยวนขึ้นมา ในอกอ๋องฉีก็ยิ่งเจ็บปวดขึ้นมา น้ำตาที่ไหลพรากตอนนี้ก็กลายเป็นของจริงฮ่องเต้หย่งชางทอดพระเนตรพระโอรสที่ถึงกับร้องไห้จนมีฟองน้ำมูก จ้องอยู่เนิ่นนาน ในที่สุดก็ปรับน้ำเสียงให้นุ่มลงเล็กน้อย ตรัสว่า “อาหลิง เรารู้ว่าในใจของเจ้าย่อมไม่พอใจ เราเข้าใจ เราก็รู้ดีว่าที่ผ่านมาเจ้าถูกตามใจมากไปจนเคยตัว แต่ต่อจากนี้ไป เจ้าต้องจำคำพูดที่เจ้าพูดวันนี้ไว้ให้ขึ้นใจ”แต่ก่อนพระองค์เคยเอนเอียงมาทางอ๋องฉีมากกว่ารัชทายาทจริง ๆจะให้ทำอย่างไรได้เล่า ก่อนที่เซียวอวิ๋นถิง
ยอดหญิงในเงามาร บทที่ 565
ชุยเจิงออกไปทำงานด้วยความขยันขันแข็ง พอเสร็จเรียบร้อยก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่าพระราชนัดดาช่างเป็นคนดีโดยแท้วันนี้หากเป็นโอรสองค์อื่นอยู่ตรงนั้น เรื่องนี้เกรงว่าจะไม่สามารถสะสางได้ราบรื่นเช่นนี้ก็อย่างที่เขาว่ากัน เทพเซียนประลองกัน ผีตัวเล็ก ๆ ต้องรับเคราะห์องค์หญิงเป่าหรงสิ้นพระชนม์ไปเช่นนี้ แน่นอนว่าย่อมไม่ต้องไปอภิเษกเชื่อมสัมพันธไมตรีอีก แต่กรมพิธีการของพวกเขา รวมถึงคนของวัดหวงเจวี๋ย ย่อมหนีไม่พ้นต้องมีคนโดนปลด โดนลงโทษเป็นแถวแต่ตอนนี้ทุกคนยังปลอดภัยอยู่หลังฮ่องเต้หย่งชางสั่งให้ชุยเจิงออกไป ก็ดูราวแก่ลงไปหลายปี ประทับบนบัลลังก์มังกรด้วยพระพักตร์ซีดเซียวในฐานะฮ่องเต้ เขาย่อมโกรธเกรี้ยว แต่ในฐานะบิดา หลังพายุแห่งโทสะผ่านไป สิ่งที่เหลืออยู่ก็มีเพียงความโศกเศร้าเท่านั้นต่อให้องค์หญิงเป่าหรงจะอวดดี หรือกระทำผิดมากเพียงใด นางก็คือธิดาที่เขาเห็นมาตั้งแต่เด็กจนโต!พระองค์ทอดพระเนตรเปลวไฟในกระถางไฟที่ลุกวาบเพียงชั่วพริบตาก่อนจะดับ แล้วก็ยกพระหัตถ์ขึ้นลูบพระขนงเบา ๆ จากนั้นจึงหันไปมองเซียวอวิ๋นถิงแล้วพยักหน้า “อวิ๋นถิง เจ้าทำได้ดีมาก!”การจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยเช่นนี้ไม่ใช่เร
You may also like
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง73.6K viewsแต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม107.5K viewsสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน662.3K viewsท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน
สายธารสะท้อนเงา459.8K viewsพระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ
รอรีวัน3.8K viewsฮูหยินที่รัก ของแม่ทัพคลั่งแค้น
ชาไทยเย็น231 viewsนิยายจีนฉบับแอบรัก
จันทร์ส่องแสง557 viewsฮูหยินหลังจวน
moonlight -mini552 views
