แชร์

บทที่ 1215

ผู้เขียน: กานเฟย
จักรพรรดิอู่อันและไทเฮาดูเหมือนจะมิรู้เรื่องนี้ พวกเขาพูดคุยกันอย่างมีความสุขเกี่ยวกับเรื่องราวในอดีต

หลิงอวี๋มิได้ตั้งใจฟังมากนัก นางคอยสังเกตท่าทีองค์หญิงใหญ่อย่างใจเย็น

นางพำนักอยู่ที่อารามจิ้งซือนานหลายปีจึงมีท่าทีสงบนิ่ง หากพูดตามหลักเหตุผลแล้ว นางควรถือครองพรหมจรรย์และมีจิตใจบริสุทธิ์ แต่หลิงอวี๋มิได้รู้สึกเช่นนั้น

ทุกย่างก้าวขององค์หญิงใหญ่ดูสง่างามและสูงส่ง ซึ่งเป็นกลิ่นอายที่ผู้บำเพ็ญเพียรมานานมิอาจมีได้

อาหารมื้อนี้จบลงด้วยบรรยากาศแห่งความคิดถึง จักรพรรดิอู่อันและพระชายาเส้านั่งรถม้ากลับวังหลวงเป็นคนแรก

หลังจากที่หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนกล่าวลา ทั้งสองคนก็เดินออกจากวังหลวง ทันใดนั้นหลิงอวี๋ก็สังเกตเห็นแม่นมซ่งนางกำนัลส่วนตัวของพระชายาเส้ายืนอยู่ข้างต้นไม้

หัวใจของหลิงอวี๋เต้นแรง เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ นางจึงเดินเข้าไปหาอีกฝ่าย

แม่นมซ่งถอยไปสองก้าวเพื่อซ่อนตัวอยู่ใต้เงาต้นไม้แล้วกระซิบว่า

“พระชายาอ๋องอี้ พระชายาสั่งให้ข้ามาบอกบางอย่างให้ท่าน... การลอบสังหารที่ทะเลสาบไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพระชายาเจ้าค่ะ!”

พูดจบ แม่นมซ่งก็เดินจากไป

หลิงอวี๋เดินกลับไปหาเซียวหลิน
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2426

    เมื่อฮูหยินหยางและฮูหยินเสิ่นได้ยินเสียงฝีเท้า ในใจก็มีความหวังขึ้นมาเจ้าแห่งทะเลส่งคนมาช่วยพวกเขาออกไปเร็วถึงเพียงนี้เชียวหรือ?หลังจากเสียงฝีเท้าก็ใกล้เข้ามา ฮูหยินหยางก็เห็นผู้คุมที่พาองครักษ์สองคนมาด้วยเขาเดินไปที่ห้องขังของหยางหงหนิงแล้วโบกมือ จากนั้นองครักษ์ทั้งสองคนก็หยิบโซ่เหล็กแล้วเปิดประตูห้องขังเดินเข้าไป“ผู้คุม นี่พวกท่านจะพาลูกสาวข้าไปที่ใด?”เมื่อฮูหยินหยางเห็นว่าองครักษ์ผูกโซ่เหล็กกับตัวของหยางหงหนิง นางจึงตะโกนออกไปอย่างตกใจผู้คุมร่างอ้วนเหลือบมองนางแล้วตำหนิออกไป “โวยวายหาปะไร? ก็ต้องพานางไปพิจารณาคดีแน่นอนสิ!”พิจารณาคดี?ฮูหยินหยางมองออกไปนอกหน้าต่างห้องขัง ก็เห็นว่าฟ้ามืดแล้วศาลาว่าการมีธรรมเนียมการพิจารณาคดีในเวลากลางคืนด้วยหรือ?มิรอให้ฮูหยินหยางได้คิดจนเข้าใจ องครักษ์ทั้งสองก็ลากหยางหงหนิงออกไปแล้วฮูหยินเสิ่นเห็นจากด้านข้าง นางจึงเอ่ยออกไปด้วยรอยยิ้ม “ฮูหยินหยาง ท่านมิต้องกังวลไป พวกเขามิกล้าทำอะไรหงหนิงหรอก!”"การพิจารณาคดีก็ทำแค่เป็นพิธีเท่านั้น!”หยางหงหนิงเดินตามองครักษ์ไปอย่างไร้ชีวิตชีวาดูราวกับว่านางจะมิรับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นรอบตัวนาง น

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2425

    ณ คุกหลวงศาลาว่าการในเมืองหลวงแดนเทพเนื่องจากพวกของหยางหงหนิงยังมิได้ผ่านการพิจารณาคดีอย่างเป็นทางการ พวกเขาจึงถูกขังอยู่ที่คุกหลวงศาลาว่าการเป็นการชั่วคราวหยางหงหนิง ฮูหยินหยาง รวมถึงฮูหยินเสิ่นต่างก็ถูกคุมขังแยกกันในห้องขังหลายห้องหยางหงหนิงนั่งกอดเข่าขดตัวอยู่ตรงมุมห้องขังที่นางถูกคุมขังอยู่เป็นมุมที่ไกลที่สุด นางจ้องมุมกำแพงตรงข้ามอยู่อย่างเงียบ ๆ พลางครุ่นคิดบางอย่างตอนแรกฮูหยินเสิ่นถูกคุมตัวเข้ามา ก็ยังคงรู้สึกทำอะไรมิถูกอยู่บ้างนางมั่นใจมาตลอดว่าเสิ่นฮ่าวอยู่ในตำแหน่งที่สูงส่งและมีอำนาจมาก ไม่มีใครกล้าแตะต้องตนอย่างแน่นอน ไหนเลยจะคิดว่าเพียงชั่วพริบตานางจะถูกเปลี่ยนจากสตรีผู้สูงศักดิ์กลายเป็นนักโทษไปเสียแล้ว“ฮูหยินหยาง นี่มันเกิดกระไรขึ้นกันแน่? เหตุใดพวกเราจึงถูกขังอยู่ที่นี่เล่า?”ฮูหยินเสิ่นเอ่ยถามฮูหยินหยางออกมาอย่างก้าวร้าวฮูหยินหยางครุ่นคิดแล้วเล่าเรื่องที่ชายาเจ้าแห่งทิศใต้และโม่เจี๋ยไปก่อเรื่องที่จวนองค์หญิง ลากโยงไปจนถึงเรื่องที่เปิดโปงเจ้ากรมหยางและเสิ่นฮ่าวยักยอกเงินเบี้ยหวัดทหารให้ฮูหยินเสิ่นฟัง“เรื่องของเจ้ากับแม่ทัพเสิ่นก็เป็นพระชายาเจ้าแห่งทิศใต

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2424

    “เพ่ยเพ่ย เจ้ากลัวหรือไม่?”เจ้าแห่งทิศใต้ย้อนถามกลับไปหลงเพ่ยเพ่ยส่ายหัว “ลูกมิกลัวเพคะ!”“ขอเพียงอยู่กับเสด็จพ่อและท่านแม่ ลูกก็มิกลัวอะไรทั้งนั้น!”“ยิ่งไปกว่านั้นพวกเรามิได้มีเพียงคนของจวนเจ้าแห่งทิศใต้เท่านั้น ยังมีหญิงพี่หลิงหลิง เซียวหลินเทียน เย่หรง และมีกระทั่งพวกใต้เท้าเจียงที่อยู่ฝ่ายเรา!”“ขอเพียงพวกเราทุกคนร่วมแรงร่วมใจกัน จะต้องเอาชนะเจ้าแห่งทะเลได้อย่างแน่นอนเพคะ!”เจ้าแห่งทิศใต้เผยยิ้มออกมา “ดูท่าทีของท่านแม่และพี่สะใภ้ของเจ้าในวันนี้แล้ว พ่อภูมิใจยิ่งนัก! จวนเจ้าแห่งทิศใต้ของพวกเราไม่มีคนขี้ขลาด!”“เจ้าพูดถูก ขอเพียงพวกเราทุกคนร่วมแรงร่วมใจกัน ต่อให้เจ้าแห่งทะเลจะแข็งแกร่งเพียงใดก็หาได้ต้องกลัวไม่!”“บริวารของเจ้าแห่งทะเลก็มีแต่พวกมุ่งหวังแต่ผลประโยชน์เช่นพวกเสิ่นฮ่าวและเจ้ากรมหยาง เท่านั้น เมื่อต้องเผชิญกับภัยพิบัติครั้งใหญ่ จะมีใครเล่าที่ภักดีกับเขาจากใจจริง!”“ขอเพียงพวกเราจัดการพวกเขาไปทีละคน เมื่อเจ้าแห่งทะเลตัวคนเดียว ต่อให้พลังจะสูงส่งเพียงใดก็ต้านไว้ได้มิเท่าไรหรอก!”ขณะที่เจ้าแห่งทิศใต้กำลังพูดอยู่นั้น จู่ ๆ ก็นึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ เขาจึงยิ้มพลางม

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2423

    “ใช่ เป็นเช่นนั้นเพคะ!”หลิงอวี๋พยักหน้า “ในแง่ของพลังพวกเรามิใช่คู่ต่อสู้ของเจ้าแห่งทะเล จึงทำได้เพียงหาวิธีที่นอกกรอบมาเอาชนะเขา!”เย่หรงเผยยิ้มขมขื่น “แต่เจ้าแห่งทะเลปราดเปรื่องถึงเพียงนั้น จะกินจะใช้อะไรก็ระมัดระวังยิ่งนัก เช่นนั้นพวกเราจะวางยาพิษเขาโดยที่เขามิรู้ตัวได้อย่างไรกัน?”“มีคนหนึ่งที่น่าจะเหมาะสม!”ฉินซานที่ฟังอย่างเงียบ ๆ อยู่ด้านข้างอดมิได้ที่จะเอ่ยออกมา “เถาจื่อ!”เถาจื่อถูกเจ้าแห่งทะเลควบคุม และกลายเป็นหนอนบ่อนไส้ของเจ้าแห่งทะเล จนทำให้พวกของเซียวหลินเทียนต้องตายไปมิน้อยฉินซานเกลียดเถาจื่อมากเช่นเดียวกับหานเหมย แต่หลิงอวี๋พูดถูก เถาจื่อทำสิ่งเหล่านี้ลงไปเพราะถูกบังคับ พวกเขาควรจะให้โอกาสเถาจื่อสักครั้งหนึ่งฉินซานเอ่ยถึงเถาจื่อขึ้นมาก็เพราะอยากให้โอกาสเถาจื่อได้ชดใช้ความผิดด้วยการทำความดี“ตอนนี้เถาจื่อยังอยู่กับเจ้าแห่งทะเล และยังมิถูกจับได้ อีกทั้งเจ้าแห่งทะเลก็คิดว่าพวกเรายังจับสังเกตนางมิได้ด้วย”“หากฮองเฮาทรงสามารถทำให้เถาจื่อฟื้นคืนสติมาได้ พวกเราก็สามารถโน้มน้าวให้เถาจื่อไปวางยาพิษเจ้าแห่งทะเลได้!”ฉินซานเสนอขึ้นมาเซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋ฟังแล้วก

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2422

    เซียวหลินเทียนเองก็เดินมาในเส้นทางของการเป็นองค์ชายเช่นกัน เขาเข้าใจถึงความอับจนหนทางของเจ้าแห่งทิศใต้เป็นอย่างดีเขามองเจ้าแห่งทิศใต้แล้วเอ่ยออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม “เจ้าแห่งทิศใต้ ถึงเวลาที่ท่านต้องตัดสินพระทัยแล้ว!”“เป็นถึงอ๋องผู้ยิ่งใหญ่ แต่แม้กระทั่งจะทวงความยุติธรรมให้ลูกสาวตัวเองยังต้องอยู่ใต้อาณัติของผู้อื่น เช่นนั้นตำแหน่งนี้จะมีความหมายอันใดหรือ?”“วันนี้ที่หลงเพ่ยเพ่ยกลับมาอย่างปลอดภัยนั้นนับว่าเป็นโชคดี!”“แต่หากวันข้างหน้าเจ้าแห่งทะเลโจมตีครอบครัวของท่านขึ้นมา ท่านก็ทำได้เพียงเป็นผู้ถูกโจมตีเช่นนั้นหรือ?”เจ้าแห่งทิศใต้เม้มปากแน่น แล้วเอ่ยออกมาอย่างขมขื่น “ท่านอู่ ท่านคิดว่าตัวข้ามิอยากลงมือหรือ?”“ตัวข้าสามารถคัดเลือกแม่ทัพใหญ่สิบนายมาต่อกรกับเจ้าแห่งทะเลได้นะ แต่ท่านรู้หรือไม่ว่าจุดจบจะเป็นเช่นไร?”“แม่ทัพใหญ่สิบนายของข้าล้วนมิอาจต้านทานเจ้าแห่งทะเลได้ พวกเขาถูกทำลายล้างทั้งกองทัพ!”“พลังของเจ้าแห่งทะเลนั้นอยู่ในดินแดนวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แล้ว ต่อให้มองไปทั่วทั้งแดนเทพ เขาก็หาคู่ต่อสู้มิได้!”เจ้าแห่งทิศใต้ส่ายหัว “พวกเจ้ายังมิเคยได้เห็นว่าพลังที่สูงกว่าดินแดนที่ส

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2421

    “อาอวี๋ พวกเจ้าหนีออกมาจากปากของสัตว์ประหลาดได้อย่างไรกัน?”หลังจากกลับมาถึงที่คฤหาสน์อู่ เซียวหลินเทียนจึงมีเวลาซักถามหลิงอวี๋ถึงการหนีออกมาเย่หรงเองก็มาที่คฤหาสน์อู่เช่นกัน เขาก็สงสัยใคร่รู้เช่นเดียวกับเซียวหลินเทียนหลิงอวี๋ยิ้มแล้วเล่าเรื่องตั้งแต่เผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาด ไปจนสุดท้ายที่พบถ้ำลับที่นำไปสู่คุกน้ำให้พวกเขาฟังดวงตาของเย่หรงเป็นประกายขึ้นมา แล้วเขาก็เอ่ยออกไปอย่างกระตือรือร้น “พี่หญิงหลิงหลิง เช่นนี้ก็สามารถช่วยท่านแม่ของข้าได้แล้วมิใช่หรือ?”“นี่คือความโชคดีที่แฝงอยู่ในความโชคร้ายกระมัง!”“อืม ข้าเองก็รู้สึกว่านี่คือความโชคดีที่แฝงอยู่ในความโชคร้ายเช่นกัน!”หลิงอวี๋ยิ้มพลางพยักหน้าไปด้วย “สามวันหลังจากนี้ท่านอาหลินจะลงเวร ถึงเวลานั้นเมื่อเราได้ตำแหน่งที่ตั้งของคุกน้ำอย่างละเอียดแล้ว พวกเราค่อยมาวางแผนกันว่าจะช่วยท่านแม่ของเจ้าอย่างไร!”“ตอนนี้ต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไว้ จะให้เกิดข้อผิดพลาดอีกมิได้แล้ว!”เซียวหลินเทียนนึกถึงมังกรฟ้าตั้วนั้นที่หลิงอวี๋เอ่ยถึง แล้วจึงเอ่ยออกมา“หลงจิ้งไปช่วยหวงฝู่หลิน แต่ข้าได้ข่าวมาว่าการเดินทางของพวกเขามิได้ราบรื่นนัก!”

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status