Mag-log inShare
บทที่ 1707
Pinakabagong kabanata
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2666
หลิงอวี๋อาศัยพลังระดับสูงของตน แค่เพียงครึ่งชั่วยามก็ไปถึงบนภูเขาฝั่งตรงข้ามได้แล้วฝนยังคงตกหนักอยู่ หลิงอวี๋ปีนขึ้นไปได้ครึ่งเขาก็มิเห็นเงาแม้แต่คนเดียว ชาวบ้านเหล่านั้นคงจะหลบกันอยู่ในถ้ำไปแล้วหลิงอวี๋จึงค้นหาตามถ้ำ นางเดินไปก็ตะโกนไปว่า “มีคนอยู่หรือไม่?”เดินไปได้สักพักหนึ่งก็เห็นว่าบนที่สูงมีถ้ำอยู่แห่งหนึ่ง และที่ปากทางเข้าก็มีคนชะโงกหน้ามองไปมาอย่างระแวดระวัง เมื่อคนผู้นั้นเห็นหลิงอวี๋ก็เบี่ยงตัวหลบเข้าไปทันที“มีคนหรือไม่?”หลิงอวี๋ตะโกนเสียงดัง “หากมีคนกรุณาออกมาคุยกันหน่อยเถิด ข้าต้องการความช่วยเหลือ!”หลิงอวี๋ตะโกนออกไปอีกหลายครั้ง แต่ก็ยังไม่มีใครออกมานางจึงปีนขึ้นไป และเมื่อปีนขึ้นไปได้ครึ่งทางก็ได้ยินเสียงตะคอกอย่างโกรธเคือง“หยุดนเจ้าเป็นใคร? หากกล้าเดินเข้ามาอีกก็อย่าหาว่าหน้าไม้ของข้ามิเกรงใจ!”หลิงอวี๋หยุดลงแล้วเงยหน้ามอง ก็เห็นว่าที่บนถ้ำนั้นมีบุรุษคลุมเสื้อฟางกันฝนพร้อมใส่หมวกฟางกำลังถือหน้าไม้เล็งมาที่นางข้าง ๆ นั้นมีเด็กผู้ชายอายุสิบสี่สิบห้าสองคนยืนอยู่ พวกเขาสวมชุดขาดรุ่งริ่ง และถือหน้าไม้เล็งมาที่นางด้วยเช่นกันมองดูแล้วน่าจะเป็นพ่อลูกกัน“ท่านล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2665
พลังของทั้งสองคนในตอนนี้ก้าวหน้าไปมากแล้ว ระยะทางหลายสิบเมตรเช่นนี้สำหรับพวกเขามินับว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร แต่สำหรับลู่ปินและเหล่าองครักษ์นั้นนับเป็นเรื่องยากลู่ปินจึงพาคนลงจากภูเขาไปก่อน จากนั้นค่อยหาทางไปรวมตัวกับพวกเขาก่อนหน้านี้หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนดูแลกองทัพขนาดใหญ่ ล้วนแต่เป็นการเดินตามกันอย่างมิออกนอกเส้นทางแต่ในตอนนี้มิต้องกังวลพวกลู่ปิน ทั้งสองคนจึงล้วนใช้พลัง แล้วเคลื่อนไหวไปมาบนขอบหน้าผาอย่างรวดเร็วเมื่อตามทิศทางการไหลของโคลนถล่มไป มินานหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนก็มาถึงที่ปากหุบเขา แล้วก็เห็นว่าน้ำยังคงไหลลงไปต่อด้านในหุบเขานั้นเป็นแม่น้ำที่กว้างนับร้อยเมตร แม่น้ำสายนี้ทำให้หลิงอวี๋เห็นแล้วตกตะลึงเสียจนตาเบิกโพลง จากนั้นก็เห็นว่าทั้งสองฝั่งเป็นหน้าผาสูงชัน ทั้งยังเป็นขอบที่เรียบเสมอกันอีกด้วยราวกับว่าหน้าผาดั้งเดิมเป็นชิ้นเดียวกัน แล้วถูกขวานขนาดใหญ่ผ่าลงตรงกลางให้แยกจากกันเป็นสองส่วนหลิงอวี๋นึกขึ้นมาได้ราง ๆ ว่าตอนที่ตนถูกหลงหมิงสลายเลือดเนื้อและกระดูกที่ยอดเขาเฟยหวงนั้น สุดท้ายฟ้าถล่มดินทลาย ยอดเขาเฟยหวงก็เกิดรอยแยกหนึ่งขึ้นมา แล้วในตอนที่หลงหมิงพุ่งเข้ามาก
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2664
หลิงอวี๋มองเซียวหลินเทียนอย่างชื่นชมแล้วพยักหน้า “ข้านำเมล็ดพันธ์ุจากในถ้ำลับของแม่นมอูมามากหลายทีเดียว และได้ทำการบ่มเพาะอยู่ในมิติของข้าแล้ว อีกมินานก็จะได้รู้ว่าเมล็ดพันธุ์ชนิดใดบ้างที่เหมาะแก่เพาะปลูก!”ตอนนี้หลิงอวี๋มิได้มีสิ่งใดปิดบังเซียวหลินเทียนแล้ว เซียวหลินเทียนรู้ว่าในหยกหล้าสุขาวดีของหลิงอวี๋มีไร่วิเศษอยู่เป็นจำนวนมากเขาอยากจะเข้าไปดูยิ่งนักว่าที่นั่นเป็นใต้หล้าแบบใดกันแน่ แต่หลิงอวี๋ลองดูอยู่หลายครั้งก็มิสามารถพาเขาเข้าไปได้เสียที เซียวหลินเทียนจึงยอมแพ้“เฮ่อ เมื่อใดฝนจะหยุดเสียที!”เซียวหลินเทียนดึงหลิงอวี๋ลงจากภูเขา เนื้อตัวล้วนเปียกโชกไปหมดแม้ว่าเขาจะอาศัยพลังของตนทำให้มิรู้สึกหนาว แต่องครักษ์คนอื่น ๆ นั้นยังมีพลังมิเท่าเขากับหลิงอวี๋เมื่อเวลายาวนานไป เขาก็กังวลว่าองครักษ์ของตนจะทนรับมิไหวจนป่วยกันหมด“จะต้องมีตอนที่หยุดเพคะ!”หลิงอวี๋นึกย้อนถึงฝนตกรุนแรงในประวัติศาสตร์ นางจำได้ว่าเป็นยุคสามก๊ก ฝนตกหนักครั้งนั้นตกอยู่เกือบหนึ่งร้อยวัน ครั้งอื่น ๆ นานที่สุดก็ยี่สิบกว่าวันเช่นกันหลิงอวี๋คิดแล้วบอกสิ่งที่ตนรู้กับเซียวหลินเทียนเซียวหลินเทียนฟังแล้วก็ตะลึงงั
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2663
หลิงอวี๋ เซียวหลินเทียนและแม่ทัพจี้พูดคุยกันอยู่นาน เมื่อกำหนดแผนการกันเรียบร้อย พวกเขาก็กลับไปที่เรือนด้านข้างวันรุ่งขึ้น หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนพาพวกลู่ปินออกจากเมืองจงโจว มุ่งหน้าไปที่หมู่บ้านใกล้ ๆ เพื่อสำรวจพื้นที่จริงส่วนหลิงหว่านและองครักษ์ที่เหลือก็อยู่ที่เมืองจงโจวคอยช่วยฮูหยินจี้สำรวจสถานการณ์ผู้ประสบภัยหลังจากที่หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนได้หารือกันแล้ว ก็เดินกันไปตามแนวภูเขาในละแวกนี้ฝนยังคงตกอย่างหนัก เส้นทางภูเขาจึงถูกโคลนชะไปเสียจนไม่มีทางเดินและมิสามารถขี่ม้าได้ ทุกคนล้วนต้องเดินลุยฝนกันไป ความเร็วในการเดินทางจึงช้ามากหลิงอวี๋ก็มิได้รีบร้อนอะไร เป้าหมายของนางก็คืออยากระบายน้ำท่วมให้ได้เสียก่อน เพื่อให้ราษฎรเหล่านี้มีที่พักพิงอยู่ได้ขอเพียงรู้ทิศทางการไหลของแม่น้ำเหล่านี้ให้แน่ชัด ก็จะสามารถหาวิธีได้“อาอวี๋ ข้าเติบโตมาถึงเพียงนี้ นี่คือครั้งแรกเลยที่ได้เห็นภัยพิบัติเช่นนี้!”ตลอดการเดินทางมา เซียวหลินเทียนเห็นหมู่บ้านจำนวนนับมิถ้วนล้วนจมอยู่ในน้ำ นอกจากรู้สึกสะเทือนใจแล้ว ก็เป็นครั้งแรกด้วยที่เขารู้สึกได้ถึงพลังและความน่ากลัวของธรรมชาติอันยิ่งใหญ่นี้“มิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2662
แม่ทัพจี้พยายามจะลุกไปหาแผนที่ ฮูหยินจี้เห็นว่าขาเขายังเดินได้มิสะดวก จึงรีบเอ่ยว่า “ข้าไปเองเจ้าค่ะ!”สองสามีภรรยาสบตาและเข้าใจกันโดยมิต้องพูดอะไรพูดดีมิสู้ลงมือทำให้ดี เช่นนั้นก็ใช้เรื่องน้ำท่วมนี้ลองทดสอบสองคนตรงหน้าดูว่าคู่ควรที่พวกเขาจะฝากอนาคตไว้หรือไม่ หลังจากนั้นมินานฮูหยินจี้ก็หอบแผนที่มาแม่ทัพจี้กางแผนที่บนโต๊ะ เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋ก็เดินเข้ามาดูด้วยกัน“เมืองจงโจวของเราอยู่ตรงนี้...”แม่ทัพจี้ชี้ให้ดูพร้อมเอ่ยหลิงอวี๋มองตามแผนที่ รอบด้านของเมืองจงโจวมีภูเขาอยู่มากมาย ดูจากตำแหน่งที่ตั้งแล้ว ตัวเมืองสร้างอยู่บนเนินเขาระหว่างภูเขาเหล่านี้จะมีแม่น้ำสายใหญ่และไหลผ่านลงสู่ทะเลเพียงแต่แผนที่นี้มิค่อยละเอียดนัก ระบุไว้เพียงภูเขามิกี่ลูกและเมืองที่มีขนาดใหญ่หน่อยที่อยู่ในละแวกนี้เท่านั้น ส่วนอย่างอื่นว่างเปล่าไปหมดหลิงอวี๋ดูไปพลางถามไปพลาง เห็นได้ชัดว่าแม่ทัพจี้เป็นคนที่รับผิดชอบ มีความคุ้นเคยกับเมืองที่อยู่ในละแวกนี้มาก มีคำถามใดก็ตอบได้เสมอในเวลามินานหลิงอวี๋ก็รู้ชัดถึงสถานการณ์ของเมืองที่อยู่ละแวกนี้แล้ว แต่แม่ทัพจี้มาถึงที่เมืองจงโจวก็ถูกฝนห่าใหญ่และน้ำท่ว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2661
เมื่อหลิงอวี๋เห็นสายตาของแม่ทัพจี้ ก็อดมิได้ที่จะเผยยิ้มและเอ่ยเย้าแหย่ออกไป“แม่ทัพจี้ ท่านอาจจะมิเชื่อในสิ่งที่พวกเราสามีภรรยาพูด แต่ความจริงก็คือเช่นนี้!”“ท่านดูเมืองจงโจวแล้วลองคิดดูเถิดว่า แผ่นดินภายนอกเป็นสภาพเช่นเดียวกับที่พวกท่านอยู่ทั้งหมดหรือไม่?”“ข้าขอพูดสิ่งที่ฟังมิเข้าหูสักหน่อย แดนเทพในยามนี้นั้นเต็มไปด้วยความย่อยยับ ตำแหน่งมหาเทพของพวกท่านก็เป็นแค่ของประดับชิ้นหนึ่งเท่านั้น หากอยากจะเป็นมหาเทพที่ดีก็ต้องนำเงินจำนวนมหาศาลออกมาช่วยเหลือผู้ประสบภัย!”“ส่วนมหาเทพที่ไม่มีความรับผิดชอบนั้น หากเขามิสนใจความเป็นความตายของพวกท่าน เช่นนั้นมิว่าเขาจะเป็นใครแล้วเกี่ยวกระไรกับพวกท่านด้วยเล่า?”ผู้ใดให้ผลประโยชน์ก็ประจบคนผู้นั้น! หลิงอวี๋มิได้พูดสิ่งนี้ออกไปตามตรง แต่แม่ทัพจี้กับฮูหยินจี้ก็ล้วนเข้าใจความหมายกันแล้วฮูหยินจี้มองแม่ทัพจี้แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “ฮองเฮาหลิงพูดถูก ขอเพียงมิใช่คนที่มิสนใจความเป็นความตายของพวกเราเหล่าราษฎร ผู้ใดจะเป็นมหาเทพก็ล้วนได้ทั้งนั้น!”“หากเจ้าแห่งทิศใต้มีความสามารถเช่นนี้ สามารถทำให้ราษฎรกินอิ่มนอนอุ่น มิต้องระหกระเหเร่ร่อนอีก พว
Maaari mong magustuhan
ชาตินี้ ขอใช้ชีวิตในแบบง่าย ๆ
ประดับดิน13.2K viewsท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ119.9K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง124.6K viewsบุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว67.0K viewsลมหายใจจอมยุทธ์
Bosskerr132 viewsชะตารักพันธนาการ
Luffy.g1.1K viewsพี่สาวจอหงวนไม่ง่าย
ประดับดิน3.1K viewsนางมารน้อยข้ามภพ
Karawek House672 views
