LOGINShare
บทที่ 1864
Latest chapter
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2398
“หยางหงหนิง ทั้งหมดเป็นแผนชั่วร้ายที่เจ้าคิดขึ้นมา เจ้าอยากแต่งงานกับเย่หรง แต่เย่หรงมิยินดีจะแต่งงานกับเจ้า!”“เจ้าคิดว่าเย่หรงชอบหลงเพ่ยเพ่ยและอยากแต่งงานกับนาง เจ้าจึงเกลียดพวกเขามาก ดังนั้นจึงให้เงินข้ามาสองล้านให้ข้าไปทำให้พวกเขาตาย!”“แต่ข้าไม่มีวาสนาได้เพลิดเพลินกับเงินสองล้านนั้น…”เสียงของเย่ซวินว่างเปล่าและน่าขนลุก ดังก้องอยู่ข้างหูของหยางหงหนิงเวลานี้ มิรู้ว่าลมกระโชกแรงมาจากที่ใด แล้วหยางหงหนิงก็เห็นเงินจำนวนหนึ่งปะปนอยู่ในนั้นด้วยนางจึงยิ่งกลัวจนขนลุก พร้อมทั้งร้องออกมา “เจ้าปล่อยข้านะ… ข้ามิรู้ว่าเจ้ากำลังพูดอะไรอยู่… กรี๊ด...”จู่ ๆ เย่ซวินก็กระโจนเข้ามากดตัวหยางหงหนิงไว้ จากนั้นมือที่เย็นเยียบก็บีบที่คอของหยางหงหนิง“เจ้ามิรู้ว่าข้ากำลังพูดกระไรงั้นรึ?”“เจ้าเป็นสตรีชั่วร้าย เจ้าเป็นคนที่ช่วยข้าออกมาจากหอบรรพบุรุษตระกูลเย่ เอาตัวข้าไปซ่อนไว้ที่เรือนด้านหลังร้านของตระกูลเจ้า!”“ไยเจ้าทำเรื่องชั่วร้ายไว้มากมายเช่นนี้ แต่กลับมิเป็นอะไรเลยงั้นรึ?”“ส่วนข้ากลับถูกเจ้าฆ่าปิดปาก!”“จงมอบชีวิตของเจ้ามาเสีย!”หยางหงหนิงทั้งตกใจและหวาดกลัว นางจึงร้องไห้จนเสียงแหบแห้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2397
ทันทีที่เจ้ากรมหยางได้ยินดังนั้น เขาก็จงใจหันไปหาโม่เจี๋ย แล้วเอ่ยออกมาอย่างประชดประชัน“ฮูหยินน้อย ในเมื่อท่านมีความสามารถจับตัวลูกเรือเหล่านี้มาได้ เช่นนั้นก็คงจะตามหาเย่ซวินพบแล้วเช่นกันกระมัง!”โม่เจี๋ยมองไปทางเจ้ากรมหยาง เมื่อนางเห็นความภาคภูมิใจที่มิสามารถซ่อนไว้ได้บนใบหน้าของเขา นางจึงเอ่ยออกมาอย่างเย็นชา“พบแล้ว!”เจ้ากรมหยางก็ยิ่งภาคภูมิใจขึ้นอีก “โอ้ เช่นนั้นก็พาตัวขึ้นมาเป็นพยาน! ข้าจะดูว่าเขาจะไปแว้งกัดใครได้อีก!”“หรือว่าเขาจะยังบอกว่าหงหนิงของเราสั่งการเขา ให้เขาไปติดสินบนลูกเรือเหล่านี้ในการทำลายเรือ!”โม่เจี๋ยอยากจะต่อยหน้าเจ้ากรมหยางสักสองสามหมัด แต่นางก็ควบคุมตนเองเอาไว้ได้อยู่“พาตัวเขาขึ้นมา!”โม่เจี๋ยจ้องมองเจ้ากรมหยางอย่างเคร่งขรึม ในขณะที่บ่นเขาอยู่ในใจ“หัวเราะสิ ยิ่งตอนนี้เจ้าหัวเราะชอบใจเท่าไร อีกประเดี๋ยวจะทำให้เจ้าอยากร้องไห้ก็ร้องมิออกทีเดียว!”ผู้คนพากันหลีกทางออก แต่คราวนี้สิ่งที่ถูกพาขึ้นมามิใช่คนที่มีชีวิต แต่กลับเป็นศพเย่ซวิน!เย่ซื่อเจียงเห็นจากหางตาว่าศพที่นอนอยู่บนแผ่นไม้หน้าซีดเผือดราวกับผีนั้นก็คือเย่ซวินเย่ซื่อเจียงตัวสั่นสะท้านไปห
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2396
เมื่อคนไว้เคราเห็นภรรยาและลูกของตนก็ยอมทันที แล้วเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาอย่างหมดเปลือกตอนนี้เมื่อถูกลากออกมาเป็นพยาน คนไว้เคราก็มิกล้าเล่นลูกไม้ใด ๆ อีก แล้วเอ่ยออกไปด้วยความสัตย์จริง“พวกเราถูกจ้างให้ติดตามเรือของจวนเจ้าแห่งทิศใต้ไปพ่ะย่ะค่ะ!”“ข้าน้อยมีลูกน้องสองคนที่ว่ายน้ำเก่ง ในตอนที่เรือของจวนเจ้าแห่งทิศใต้เทียบท่าที่เกาะกลางทะเลสาบ พวกเขาก็ดำน้ำลงไปทำลายไม้กระดานของเรือจนเสียหาย!”“ส่วนการล่อสัตว์ประหลาดให้ออกมานั้นยิ่งง่ายกว่าอีก สัตว์ประหลาดนั้นกระหายเลือด ในตอนที่เรือของพวกเราเข้าใกล้เขตนั้น พวกเราก็สาดเลือดหมูที่เตรียมไว้ลงในน้ำ เมื่อสัตว์ประหลาดได้กลิ่นเลือด มันก็เข้ามาโจมตีเรือพ่ะย่ะค่ะ!”โม่เจี๋ยเอ่ยถามออกไปอย่างเย็นชา “พวกเจ้ากับจวนเจ้าแห่งทิศใต้ของเรามีความแค้นต่อกันหรือ? เหตุใดจึงต้องวางแผนร้ายมาจัดการกับเรือของจวนเจ้าแห่งทิศใต้เช่นนี้เล่า?”เมื่อหยางหงหนิงได้ยินโม่เจี๋ยเอ่ยถามออกมาเช่นนี้ นางก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอย่างอธิบายมิถูกมาแล้ว จะเปิดเผยตัวตนเย่ซวินแล้ว!เย่ซวินเป็นคนที่ออกหน้าจ้างลูกเรือเหล่านี้มา เรื่องนี้สาวมามิถึงตนเป็นแน่เป็นไปตามคาด บคนไว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2395
คนที่มุงดูต่างก็ฟังความหมายแฝงของโม่เจี๋ยออก แล้วกระซิบวิพากษ์วิจารณ์กันขึ้นมาในทันที“ใช่แล้ว เรือของจวนเจ้าแห่งทิศใต้ไปล่องเรืออยู่ที่สระเก้ามังกรบ่อย ๆ แต่ก็มิเคยเกิดเหตุเรือรั่วหรือล่มเลย แล้วเรือล่มได้อย่างไรกัน?”“ไหนจะสัตว์ประหลาดตัวนั้นอีก ปกติแล้วมันจะซ่อนตัวอยู่ในน้ำ หากไม่มีใครไปยั่วยุมัน มันก็จะมิเข้าไปโจมตีเรือ!”“นั่นสิ บังเอิญเช่นนั้นได้อย่างไร จู่ ๆ เรือของจวนเจ้าแห่งทิศใต้ก็รั่ว แล้วสัตว์ประหลาดก็ปรากฏตัวขึ้นมาโจมตีพวกเขา?”หยางหงหนิงฟังเสียงวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้ แต่นางกลับค่อย ๆ สงบลงท่านแม่พูดถูก จวนเจ้าแห่งทิศใต้ไม่มีทางที่จะปล่อยตนไปเช่นนี้ในเมื่อพวกเขาสงสัยที่เรือเสียหาย เช่นนั้นจะต้องเชื่อมโยงไปถึงเรือของเย่ซวินอย่างแน่นอนโชคดีที่ท่านแม่เตรียมพร้อมที่ให้เย่ซวินเป็นแพะรับบาปไว้แล้วหึ เย่หรงและท่านผู้เฒ่าเย่เป็นพวกเดียวกัน พวกเขาต้องการทวงความยุติธรรมให้หลงเพ่ยเพ่ย แต่อีกประเดี๋ยวเมื่อรู้ว่าตัวต้นคิดที่ทำลายเรือคือเย่ซวิน พวกเขายังจะมีท่าทีมั่นใจได้เช่นนี้ได้อีกหรือไม่?เมื่อโม่เจี๋ยเห็นว่าหยางหงหนิงมิได้พูดอะไร นางก็ยิ้มเยาะแล้วเอ่ยออกมา “อธิบายมาสิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2394
หยางหงหนิงน้ำตาไหลพราก พลางเอ่ยออกมาอย่างเศร้าสร้อย“เสด็จลุง ท่านป้า หากหม่อมฉันผิด สิงอวี๋ก็ผิดยิ่งกว่าหม่อมฉันเพคะ! พวกท่านมิสามารถโยนความผิดทั้งหมดมาไว้ที่หม่อมฉันได้นะเพคะ!”“หม่อมฉันขอร้องพวกท่าน ละเว้นให้หม่อมฉันสักหน่อยเถิดเพคะ หม่อมฉันยินดีที่จะใช้ชีวิตที่เหลือตั้งป้ายขอพรอุทิศแก่เพ่ยเพ่ย เพื่อชดใช้ความผิดของหม่อมฉันเพคะ!”ขณะที่หยางหงหนิงกำลังพูดอยู่นั้น นางก็คำนับเจ้าแห่งทิศใต้และชายาไปด้วยคำนับไปมิถึงสองครั้ง หน้าผากของนางก็มีเลือดไหลลงมาตามหน้าผากที่เรียบเนียนของนางแล้วเมื่อเป็นเช่นนี้ นางก็ได้รับความเห็นใจจากคนมากมายอีกครั้งฮูหยินหยางก็มองไปทางองค์หญิงหานเยวี่ยและเสิ่นฮ่าวอย่างอ้อนวอนเสิ่นฮ่าวขมวดคิ้ว แล้วเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เสด็จพี่ หยางหงหนิงพูดถูก นางพลั้งมือดึงเพ่ยเพ่ยตกน้ำไป มิได้เป็นความตั้งใจของนาง หากจะนับเป็นความผิดใด ๆ ก็เป็นความผิดของสิงอวี๋ผู้นั้น!”“หงหนิงเองก็น่าสงสารเช่นกัน พวกท่านเห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีตของนางกับเพ่ยเพ่ย แล้วปล่อยนางไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”ยังมิทันที่ชายาเจ้าแห่งทิศใต้จะพูดอะไร เย่หรงก็อดมิได้ที่จะเอ่ยเยาะเย้ยออกมา“จิ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2393
ฮูหยินหยางคิดว่าถึงอย่างไรสิงอวี๋ก็ตายไปแล้ว คนตายมิอาจให้การใด ๆ ได้ ขอเพียงตนยืนกรานในจุดนี้ เจ้าแห่งทิศใต้ก็ทำอะไรหยางหงหนิงมิได้!ฮูหยินหยางหันไปทางผู้คน แล้วเอ่ยออกไปอย่างวิงวอน “พวกท่านตัดสินกันดู… หงหนิงของข้าเป็นเพียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อมีสัตว์ประหลาดโจมตีอยู่ตรงหน้า และด้านหลังก็มีคนคิดจะสังหารนางอีก!”“การที่นางแย่งเชือกมาเพราะตกใจจนเสียการควบคุม นี่เป็นความผิดของนางหรือ?”“ท่านหญิงฉางเล่อจากไปแล้ว หงหนิงของข้าก็เสียใจแทบขาดใจเช่นกัน แต่การตำหนินางเช่นนี้โหดร้ายเกินไปหรือไม่?”คนที่มุงดูเหล่านั้นนึกถึงเหตุการณ์ในยามนั้น แล้วก็มีบางคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย“ในยามคับขัน ทุกคนก็ล้วนคิดเอาตัวรอดตามสัญชาตญาณกันทั้งนั้น! การกระทำเช่นนี้ของหยางหงหนิงก็มิถือว่าเป็นการเจตนาฆ่าหรอก!”“ใช่ ท่านดูเถิด นางเสียใจจนเป็นลมไปแล้ว เห็นได้ชัดเลยว่านางเองก็เสียใจกับการตายของท่านหญิงฉางเล่อมากเช่นกัน!”“เจ้าแห่งทิศใต้ พวกท่านเป็นผู้ใหญ่ใจกว้าง ช่วยเมตตาต่อเด็กผู้นี้สักหน่อยเถิด!”ชายาเจ้าแห่งทิศใต้โกรธกับคำพูดของคนเหล่านี้จนหัวเราะออกมา จากนั้นนางก็หันไปทางคนเหล่านั้น แล้วยิ้มเยาะพร้อม
You may also like
ชายาแพทย์เสด็จ : ท่านอ๋องควรดื่มยาแล้ว
จิ้งเยี่ยน59.7K viewsทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา12.2K viewsสามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ21.8K viewsลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ17.3K viewsเฟิงมี่ย้อนเวลาเปลี่ยนชะตาชีวิต ยุค80
วริษา1.3K viewsพระชายาจำยอม
เหมียวเฟยฉี1.6K viewsหมื่นฝันพันคะนึง
เพลงมีนา2.3K viewsยอดเชฟหญิงฟ้าสั่งลุย
บ้านเขมปัณณ์818 views
